[lirik]

Por se e bardhë te vie nje ditë
nga autori xhelal ferizi
me te bardhen shqipe dritë
kur shqiptart t' gjith me tri fe
kan me u gzue te bardhë mbi dhe
kan me e pasë edhe vullnetin
porsi vala qe e shtynë detin
kan me qeshë si diell me zemer
kahdo i thonë shqipni me emer
e do te vloj puna ne ara
e ne bujqsi do te hidhet fara
e si ujt qe rrin ne dete
do t' ket t' lashta e bereqete
te gjith shqiptart si nji qelik
kan me e mbajt atdheun etnik
shpinen kurr s' kan me ja kthye
as për t' gjallë kurr s'kan me u thye
e bashk me yjet qe lart hjeshojnë
ata jeten do ta gzojnë
si ne shkenca akademike
si ne artet estetike
si ne vlera e ne krijime
ka me shndritë shqipnija trime
si ne ne parcela e ne agrare
do te lulzoj toka shqiptare
kahdo e bukur me kutija
ka me shtrue n bekim bujqsia
dritë mbi dhe do t' jet shqipnia
aq se ylberat te mahniten
shqip filizat kur te rriten
shkencat tjera e dituria
ka me i shndritë fiset e mia

e liria do t e jet mbretreshë
diell e hanë gjith kan me i qeshë

e qdo pllëmbë ne tokë etnike
do te ket ara bukanike

do te jet bujqsia deti
si vullkan me u shtue vullneti

e ne punë do te dal shqiptari
por si q del sharmi prej ari

qelë e qeshur me vegla dore
me e lulzue token arbnore
deri sa vet zogu i hjeshisë
ka me u dehë prej bukurisë
kur ti sheh trojet shqiptare
si vizllimat argjentare

e te joshë kureshtjen te diellit
toka shqipe e sytë e qiellit
e per dije e mend te holla
do te j a ndjej zerin stambolla
shqipes tonë qe i ka dy krena
do ja ndjej parisi e vjena
zerin prore te shqiptarit
ne punë e shkollë ne troje te parit
uashingtoni e edhe londona
edhe berlini e lisabona
deri ne moskë e ne pekin
e kah bjen dielli nder latin
e del matan ë oqeanie
drjet koreje e tasmanie
se duar te vyeshme kan me dalë
mbani ne mend po ju kto fjalë

ka me nxjerrë gjeni shqipnija
ka me u pa mbi dhe qudija

e do te dal talenti i sajë
se shqiptarin s mund ta mbajë

jo as pranga as vargoni
as satani po as demoni

gospodari e as padroni

e per te gjallë me lojë te vjeter
me e shti n' valle nder lugeter

se do te vie nje ditë e motit
ne drit do te del drejtsia e zotit

e kan me me ra shum djaj te zi
shpata e zotit ka me i gri

e shipnia me shpetue
ne gurë edhe ka me u bashkue

gjaku i sajë si shega e kuqe
ka me qelë gjithmonë burbuqe

shqip nder shekuj me shndritë shkrola
do te ket prore sokola

edhe vasha gjeraqina
gjith sa te enden moti e stina

ka me u njoftë e bardhë shqipnija
per kah sharmi e bukuria

me e shperblye e mira e zotit
ket tokë te lasht te kastriotit

se esht shpirt e dritë ilire
i ka fiset gjevahire

por se i ka t' bukura tri fe
shqip do t 'kndojn gjithmonë mbi dhe

Nga autori xhelal ferizi liriku ne mergim
------------------------------