Titulli: Reflektime
Veēoria e lukunisė ėshtė qė ajo nuk mund tė rritet.
Nė zbrazėtinė qė e rrethon nga tė gjitha anėt, nuk ka asnjeri pėr tiu bashkuar. Lukunia ėshtė e pėrbėrė nga njė grup njerėzish tė eksituar qė nuk dėshirojnė asgjė mė dhunshėm sesa tė jenė mė tė shumtė nė numėr.
Ēfarėdo qė tė ndėrmarrin bashkėrisht, qoftė nė gjueti e qoftė nė luftė, mė mirė do tė vlente tė ishin mė tė shumtė. Pėr grupin qė pėrfshin kaq pak anėtarė, ēdo individ qė do tė vinte tė bashkohej aty do tė ishte njė prurje e ndjeshme dhe e rėndėsishme, njė prurje e nevojshme.
Forca qė ai do tė sillte do tė pėrfaqėsonte njė tė dhjetėn apo tė njėzetėn e forcės sė plotė. Vendi qė ai do tė zinte do tė ishte i vlerėsuar njėlloj nga tė gjithė. Ai do tė peshonte vėrtet nė ekonominė e pėrbashkėt tė grupit, siē pothuaj askush nuk do tė mund tė peshonte sot.
Elias Canetti, MASSE UND MACHT, 1960
__________________
O shpirti im, mos ėndėrro pėr jetėn e pavdekshme, por shterro fushėn e sė mundshmes.
|