[Shqiptare_ne_Turqi]

Postimi origjinal është bërë nga GURI SYLAJ

Nga njëra dorë Trëndafil e Grua,
Nga dora tjatër patsha Rrush e krua:
"Zotit - po thoni - i ardhtë keq për mua!"
Po as m'a fal pendimin, as ia dua.


I mora keto vargje sa per te thene dy fjlae!
Ne shiqim te pare ,po u ngutem ,do te thonim se Autori gabon kur nuk e don pendimin ,por ,ne te vertete Ai nuk kerkon as me shume e as me pak se PARAJSEN dhe ate ,jo dikund ne amshim por ketu ne kete jete dhe ne kete Bote!
Dhe ka plotesisht te drejte sepse te gjitha u krijuan per njeriun ,ndoshta edhe per sprove ,por megjitheate ,ne kete sprove duhet te mundohet me e zgjedhe me te miren qe jeta te kete kuptimin e saje!
Autori nuk po kerkon dhune ,vrasje ,nenqmim apo tallje me te tjeret dhe nga kjo nuk i duhet fare pendimi pavaresisht cka thone te tjeret,ata qe nuk kan koncept pozitiv per jeten dhe gjithecka qe i rrethon!
Poeti ,edhe njehere po e verteton shpirtin e tij te qilter dhe deshiren e qellimin e tij qe kjo BOTE te jet vend i gezimit ,harese ,defrimit ku e keqja nuk duhet te gjeje vend!

I nderuar, a té ja shtojm dhe két ,

Ne shumicen e strofave té Khayyamit shohim fillozofin e thell, humanizmin té pa kufishme dhe botékuptimin e thjesht dhe larg té extremizémit ...


Në botë kotësira mos lakmo
Të mirat e të ligat ia harro:
Kthjelloje zemrën si ky Qiell i kaltër,
Si Yll më ndrit, si Diell perëndo.