[lirik]

Mëmëdhe
ku mbete
mëmëdhe ku më trete
mëmëdhe si quhet toka
mëmëdhe si quhen ato fusha e boka
mëmëdhe si quhen ato male
mëmëdhe un po vyshkem ngadale
mëmëdhe ky dhe i huaj
gjakun ma bëri uj
mëmë dhe
deri kurë të vuaj
mëmëdhe pse duhet të tretem
përse sa nje hiq te mbetem
te mbetem larg ne nje te huaj hije
mbi nje akull toke
neper kohe ftoftesie
e dikush pa merite
gezon dhe
e gezon atdhe
e un zog per ditë
ne te huajin dhe
perndjekur dikure
e i mohuar sot
a ka qiell e toke
a ka kund ndoj zot
a ka perendei
a ka kund shqipni
a ka kund ndoj degë
a ka toske e gegë
a ka kund nje rremë
ndoj lis a ndoj pip
qe flet gjuhe njeriu
qe e flet gjuhen shqip
deri kur te vuaj
ne dhe te huaj te rri

veq pse nuk kam shtet
nuk kam qeveri'
se nuk kam atdhe
as nuk kam shqipni
nuk kam president
minister as dhe
se nuk ka shqiptarë
as nuk kam fole
as nuk kam kund diell
as nuk kam kund yje
mbet zogu pa male
pa fusha e pyje
perbuzur ne dhe te vet
perbuzur ne dhe te huaj
ne per mot e vite
neper kohra e muaj
kot po ciceron
atdheun ja kan marrë
nuk i lan as hise
as nje pllemmbe per varr
se doli nrryltari
doli qifligari
doli pedofili
e doli tradhtari
doli mercenari
doli profiteri
se zaptoj rrogtari
se erdhi beteri
po sundon i ziu
po sundon satani
po urdhron demoni
urdhron pansllaviani
se dolen shum klane
zogun e kan shkele
mbet larg prej dardanje
neper pranga e tel
se kryet ministria
lart e mbane perpjetë
e zogjt e shqipnise kah do mbeten shkret
shpernda neper te huaja
shkretira e moqale
kan mbete pa fole
pa fusha e pa male
se atje pushtetari
atje deputeti
po derdhe fjalë sa lumi
po derdhe fjale sa deti
por hajrin s ja sheh
asnjiher shqipnia
sa shum jan jetime
kto fise te mia
viset mbeten shkret
jan mbulue me ferra
sa shum po vallzojne
qakaj ujq e derra
e zogu po qane
ne mergim per shqipni
se kan qite ne bloze
e kan qite ne hi
e kan shkrumbue te mjeren
e kan shtrue per dhe
me qesh kah do kombet
e me qesha shum fe
'me shqipnine e mjerë qe ka mbete pa jetë
ka mbete pa dije e ka mbetur shkret
neper ara e troje kah do veq varfria
kan ikur bilbilat e ka mbulue zija
buk e lot po hahet
e zogjt po shtegtojnë
kah do viset tona renkojne e gjemojne
nepr rruge te ndryshme
neper trotorae
shtrihen duar te mejra
shtrihen duar lypsare
veq pse pushtetari
don kshtu e armiku
zogjve te shqiptarit
ne lot me i shkue qerpiku
gjithmone neper shekuj
doren me e mbajte shtri
me qa zogu i malit
me qa zogu i ri
me shtetgtie dikah
ne flutrim pa krye
e ne atdhe te vetin
ndojher mos me u kthye
autori xhelal ferizi