[Zana_ch]

Gjakova në Netët e Shën Bartolomeut

Besnik R. Bardhi

Ajo çka ndodhi në këtë fundshekull në trevat e mbarë Kosovës, të
përkujton rreshtat e Biblës së shenjtë ku përshkruhen vuajtjet e
tmerrëshme të njerëzimit. Termi luftë, eshtë i butë për t’a definuar
gjithë atë çka ndodhi me popullatën shqiptare në Kosovë. Mendjet e
sëmura të elitës aktuale intelektuale serbe, treguan gjithë vrerin dhe
urrejtjen patologjike ndaj kombit shqiptar në holokaustin kosovar. Nuk
është rastësi kjo që ndodhi pikërisht në fund të shekullit njëzet,
ashtu si nuk ishte aspak rastësi ajo që ndodhi në fillim të këtij
shekulli me trojet etnike shqiptare ne Nish, Leskoc, Prokuple,
Kurshumli… Pra, është transparente vazhdimësia e ideologjisë së
shfarosjës së popullatës etnike shqiptare në Kosovë nga serbomëdhenjët.
Ishte koha e realizimit të idesë dhe ëndrrës shekullore serbomadhe, për
pastrim definitiv të llogarive me shqiptarët. Serbia, deshti të hyjë në
shekullin 21, me Kosovë të pastër etnikishtë. Këtë e arriti, mirëpo në
kahje të kundërt. Ekuacioni me dy të panjohura, kishte marre kahje të
kundërt nga ajo që llogaritej !

Prezenca e popullatës etnike në trojet e veta, është kompleks i pa
shëruar i çdo okupatori qe synon të mbaj tokat e huaja. Elaboratet
qindëvjeqare të vjetra, të punuara në mënyrë minucioze , nga Sveti
Sava, Garashanini, Andriqi, Qubrilloviqi, Milosheviqi dhe shumë viqa
tjerë, kësaj radhe, më në fund fituan notën që merituan. U hudhën në
shportën e turpit të historisë. Nga të gjitha këto luftëra të ndyera në
dekadën e fundit që u zhvilluan në ish Jugosllavi, ata u treguan
faqezinjë dhe u turpëruan publikishtë. Rrethanat politike aktuale
ndërkombëtare si dhe forca e argumentit, në raport me zgjidhjen e
drejtë të çështjës kombëtare shqiptare si dhe të Balkanit në tërësi,
kësaj radhe ngadhnjyen ndaj mashtrimeve dhe kurthave të vetë satanës.
Vetë Gebelsi do të mbetej i stepur, për atë çka kishin pregaditur
mafiozët milosheviqian. Përgjegjësi morale historike mbanë shtresa
intelektuale serbe, sidomos Akademia Shkencave Serbe si kreatore dhe
ideologe e realizimit të këtij plani monstruoz. Heshtja do të thotë
aprovim.

Ekziston një misticizëm në shpjegimin e disa dukurive dhe rrjedhave që
ndodhin në këtë botë. Vrasësi, zakonishtë paguan me kokë për krimin e
bërë në të njetën formë si viktima. Gjaku i derdhur i shumë fëmijëve,
grave dhe pleqëve shqiptar, pra gjaku i atyre që plotësisht ishin të
pafajshëm dhe u masakruan në format më barbare, duhet paguar nga ana e
atyre që dhanë urdhëra apo ishin vetë autor të këtyre veprave makabre.
Në krahasim me viktimat e pafajshme kolektive shqiptare, Serbet si
kolektivitet do t’a mbajnë ndër shekuj hipotekën si popull etnocid.
Vetëm nëse plotësohen kërkesat e Gjykatës Ndërkombëtare të Hagës dhe
dorëzohen të shpallurit në listën e të akuzuarve për krime lufte,
atëherë mund t’a zbehin atë imazh që kanë fituar në dekadën e fundit.

Qyteti i Gjakovës nuk mundi të iu ikë veprimeve barbare të okupatorëve
serbë. Afër 4 muaj popullata duarthatë e Gjakovës u ballafaqua me
rrethim të hekurt, në mesin e së cilës hidhte vallën vetë djalli.
Minoriteti serbo – malazias që ka jetuar në qytetin e Gjakovës, është i
zhytur aq shumë në krime, sa që duhet kaluar dekada të tëra, që ndonjë
nga nipërit e tyre, të mundën lirshëm të ecin rrugëve të këtij qyteti
si turist. Emri i kryetarit serb të instaluar të Kuvendit të Komunës,
Momqillo (Moma) Stanojeviq, do të mbetet një ndër emërat më të urryer
në historinë e qytetit. Vepra e tij kriminale, nuk do të shlyhet kurrë
nga kujtesa e qytetarëve të Gjakovës.