Dardania.de - Shiko Postimin Tek - Nektari i vulosur i Xhennetit (JETA E MUHAMMEDIT A.S.)

Albanian eX|PerT · 04-03-07, 07:58

URDHRI DREJTUAR PEJGAMBERIT A.S., QË TË FILLOJË THIRRJEN NË FENË E ALL-LLAHUT XH.SH.

R

esulull-llahu a.s. në suren El-Muddeththir i ka pranuar disa urdhra. All-llahu i Lartësuar thotë: "O ti i mbuluar! Ngritu dhe tërhiqu vërejtjen (duke i thirrur); Dhe Zotin tënd madhëroje! Dhe petkat tuaja pastroji! Dhe largohu nga (veprave) të këqija! Dhe mos ndaj me qëllim që të marrish më shumë! Dhe për hir të Zotit tënd, duro!"
Në shikim të parë këto urdhra duken si të imëta dhe të parandësishme. Por, në realitet, ato janë largpamëse dhe qëllimore me ndikim dhe veprim të madh edhe në njëmendësi edhe tek njerëzit.
Qëllimi i parë i urdhrit "Ngritu dhe tërhiqu vërejtjen" është që mos ta lë dikënd i cili i kundërshtohet kënaqësisë së All-llahut, e që të mos ia tërheq vërejtjen për pasojat e rënda që e presin, që të nxitë tek ai alarmim dhe rikthimin e ta zgjojë zemrën e tij.
Qëllimi i dytë i ajetit "Dhe Zotin tënd madhëroje" është që kryelartësia dhe madhëria e dikujt mos të kenë rëndësi më të madhe se All-llahu, sepse çdo madhëri tjetër do të thehet si therat, nga shpina do të bie barkazi përderisa nuk i takon lavdia dhe madhëria vetëm All-llahut xh.sh.
Qëllimi i tretë i ajetit "Dhe petkat tuaja pastroji" është të pastruarit nga çdo ndytësi, të brendshme dhe të jashtme, dhe të pastruarit e shpirtit nga çdo ligështirë gjer në maksimum, në mënyrë që njeriu, nën mbrojtjen e mëshirës së All-llahut të bëhet shembulli më i mirë në shoqërinë e vetë, i cili do ti tërheqë mendjet e ndritura dhe nga i cili do të turpërohen zemrat e prishura. Ai do të udhëheqë me sistemet e kësaj bote, e nuk do të udhëheqin ata me të.
Qëllimi i katërt i ajetit "Dhe mos ndaj me qëllim që të marrish më shumë" është ai që njeriu, mundin e vet dhe veprat e veta, mos t'i konsiderojë të mëdha dhe kolosale, por gjithnjë le të përpiqet, le të punojë dhe le të sakrifikohet shumë në punën e vet, e pastaj tërë këtë le ta harrojë duke u zhytur tërësisht në ndjenjat e prezencës së All-llahut xh.sh., duke e lënë pas dore dhe duke mos ndier asgjë për çfarëdo nga ajo që e ka punuar.
Qëllimi i pestë i ajetit "Dhe për hir të Zotit tënd, duro" është paralajmërim për gjithë atë që do të hasë Resulull-llahu a.s. në veprimin e vet, sa dhe çfarë mundime dhe vuajtje do t'i përjetojë ai prej atyre, të cilët çojnë jetë të shfrenuar, pastaj çfarë përqeshje dhe bishtënime do ti përjetojë, gjersa edhe luftëra të hapta dhe dëshirë të madhe për ta mbytur atë dhe shokët e tij - as'habët. Diç të ngjashme do të përjetojnë edhe ithtarët e Resulull-llahut a.s. Andaj All-llahu xh.sh. këshillon që të jetë i durueshëm çfarëdo që t'i ndodh, jo për shkak satisfaksionit të vet, por për hir të Zotit të vet.
All-llahu Ekber! All-llahu është i madh!
A ekzistojnë urdhra më të thjeshta se këto, të shprehura me fjalor të thjesht, me fjali të shkurtëra, e në esencë këto urdhra janë jashtëzakonisht të vështira dhe të rëndësishme për t'u realizuar në vepër. Jehona e këtyre urdhrave i ka tejkaluar të gjithë kufijtë administrativ dhe kanë arritur në të gjitha anët e botës. Këtyre urdhrave do t'i bashkangjiten të tjerat të cilat do ti vijnë Resulull-llahut a.s. Vetë ajetet përmbajnë mesazhin e transmetimit dhe interpretimit të fesë (ed-da'vetu vet-teblig). Të tërhequrit e vërejtjes nënkupton se ekzistojnë veprime në këtë botë për të cilat njeriu do të përgjigjet para All-llahut xh.sh., prandaj njeriu, si krijesë e cila harron, gjithnjë duhet t'i tërhiqet vërejtja dhe të përkujtohet, jo për shkak të kësaj bote, por për shkak ditës së Gjykimit ku do të jepet llogari.
Ajetet tjera në këtë sure (El-Muddeththir) kërkojnë nga njerëzit që të besojnë në Njësinë e All-llahut xh.sh. t'i mbështeten All-llahut xh.sh. për çdo punë, dhe t'i lënë pas dore dëshirat dhe teket personale. Kulminanta e të gjitha këtyre është se të gjithë ne do të jemi të kënaqur, kur All-llahu xh.sh. bëhet i kënaqur me ne. Kuptimi thelbësor i këtyre ajeteve mund të nxjerret me këtë radhë:
1. Njësia e All-llahut.
2. Besimi në ditën e Gjykimit.
3. Kultivimi i shpirtit të mos lakmojë në gjërat e ndaluara dhe të mos bëj mëkate, të cilat do ta shpiejnë gjer tek ndëshkimi, por të stoliset me virtyte të mira, të rindërtohet gjithnjë dhe të bëj vepra të mira
4. Ti lihet All-llahut xh.sh. që për të gjitha gjërat , vendimi i tij të jetë përfundimtar.
5. Natyrisht, e tërë kjo duhet të vijë pas besimit në mesazhin e Resulull-llahut a.s.; të besohet në udhëheqjen e tij bujare dhe në orientimin e tij të drejtë.
Është me rëndësi të theksohet se fillimi i ajetit përmbanë thirrjen e lartësuar dhe urdhrin e All-llahut xh.sh. drejtuar Pejgamberit a.s., të cilin, më së pari ai duhet pranuar. Kjo është thirrje e cila zgjon nga gjumi, nga strukja dhe nga izolimi në mënyrë që të niset në xhihad dhe t'i përvishet punës tejet të rëndë. "O ti i mbuluar! Ngritu dhe tërhiqu vërejtjen!" Sikur i Lartësuari i thotë: "Ai i cili jeton për vetën e vet, ai jeton pa brenga, e ti, ti i cili do ta bartish në supet tuaja një barrë të rëndë, si është gjumi yt? Si është pushimi yt, si është shtrati i yt i ngrohtë, jeta e qetë dhe e këndshme? Ngritu tani për një detyrë të madhe, e cila të pret, Obligim i cili të është dedikuar ty. Ngritu të punosh, dhe përgatitu për shumë vështirësira, të cilat do të jenë pengesa në këtë rrugë. Ngritu, koha e gjumit ka kaluar, e edhe ajo e rehatllëkut ka kaluar. Qysh sot fillon vigjillimi, vigjillimi i pandërprerë dhe lufta e gjatë e e vështirë në rrugën e Zotit. Ngritu dhe përgatitu për të gjitha këto!"
Këto janë fjalët madhështore dhe serioze, të cilat e ngrisin nga shtrati i ngrohtë i shtëpisë, nga përqafimi i ngrohtë dhe i kujdesshëm, për tu futur në pafundësi dhe në turmë, në kohë pa kohë dhe në shtrëngatë, në mesin e njerëzve të mirë dhe të këqij, kah përfitimi dhe kundërshtimi, dhe në fund, në realitetin jetësor.
U ngrit Resulull-llahu a.s. dhe qëndroi në këmbë, i drejtuar, me kokë të ngritur, më tepër se njëzet vjet. Nuk pushoi dhe as që u ndal ndonjëherë, nuk jetoi për vete e as për familjen e vet.
U ngrit dhe mbeti i qëndrueshëm në interpretimin e fjalës së All-llahut, duke bartë mbi vete të tërë peshën e shfrenimit, në të cilin jetonte populli i tij, duke bartë amanetin madhështor dërguar njerëzve në tokë, të gjithë njerëzve, mbarë njerëzimit.
Ky amanet ka qenë feja, feja e ballafaqimit, përgjegjësisë dhe xhihadit - lufta në të gjitha fushëveprimet.
Jetoi në luftë të pandërprerë mbi njëzet vjet. Nuk mundi ta pengonte asgjë, kurrnjë ngjarje, gjatë tërë kësaj kohe, që nga momenti kur e dëgjoj thirrjen dhe urdhrin e Sunduesit të Lartësuar dhe iu dha detyrë e madhe.
All-llahu xh.sh. e shpërbleftë në emrin tonë dhe në emrin e mbarë njerëzimit, me shpërblimin më të madh![1]
Pjesa tjetër vijuese nuk është asgjë tjetër veçse pasqyrim në miniaturë i këtij xhihadi të gjatë e të mundimshëm dhe përpjekjes së madhe që ka bërë Resulull-llahu a.s. gjatë periudhës së Shpalljes.

[1] "Fi Dhilali-l-Kur'an"; Tefsiri i sures El-Muzzemmil dhe El-Muddeththir, xhuzi 28/169-172.

04-03-07, 07:58	#26
Albanian eX\|PerT .•:¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨:•. Anëtarësuar: 09-11-06 Postime: 4,028	*URDHRI DREJTUAR PEJGAMBERIT A.S., QË TË FILLOJË THIRRJEN NË FENË E ALL-LLAHUT XH.SH.* R esulull-llahu a.s. në suren El-Muddeththir i ka pranuar disa urdhra. All-llahu i Lartësuar thotë: "O ti i mbuluar! Ngritu dhe tërhiqu vërejtjen (duke i thirrur); Dhe Zotin tënd madhëroje! Dhe petkat tuaja pastroji! Dhe largohu nga (veprave) të këqija! Dhe mos ndaj me qëllim që të marrish më shumë! Dhe për hir të Zotit tënd, duro!" Në shikim të parë këto urdhra duken si të imëta dhe të parandësishme. Por, në realitet, ato janë largpamëse dhe qëllimore me ndikim dhe veprim të madh edhe në njëmendësi edhe tek njerëzit. Qëllimi i parë i urdhrit "Ngritu dhe tërhiqu vërejtjen" është që mos ta lë dikënd i cili i kundërshtohet kënaqësisë së All-llahut, e që të mos ia tërheq vërejtjen për pasojat e rënda që e presin, që të nxitë tek ai alarmim dhe rikthimin e ta zgjojë zemrën e tij. Qëllimi i dytë i ajetit "Dhe Zotin tënd madhëroje" është që kryelartësia dhe madhëria e dikujt mos të kenë rëndësi më të madhe se All-llahu, sepse çdo madhëri tjetër do të thehet si therat, nga shpina do të bie barkazi përderisa nuk i takon lavdia dhe madhëria vetëm All-llahut xh.sh. Qëllimi i tretë i ajetit "Dhe petkat tuaja pastroji" është të pastruarit nga çdo ndytësi, të brendshme dhe të jashtme, dhe të pastruarit e shpirtit nga çdo ligështirë gjer në maksimum, në mënyrë që njeriu, nën mbrojtjen e mëshirës së All-llahut të bëhet shembulli më i mirë në shoqërinë e vetë, i cili do ti tërheqë mendjet e ndritura dhe nga i cili do të turpërohen zemrat e prishura. Ai do të udhëheqë me sistemet e kësaj bote, e nuk do të udhëheqin ata me të. Qëllimi i katërt i ajetit "Dhe mos ndaj me qëllim që të marrish më shumë" është ai që njeriu, mundin e vet dhe veprat e veta, mos t'i konsiderojë të mëdha dhe kolosale, por gjithnjë le të përpiqet, le të punojë dhe le të sakrifikohet shumë në punën e vet, e pastaj tërë këtë le ta harrojë duke u zhytur tërësisht në ndjenjat e prezencës së All-llahut xh.sh., duke e lënë pas dore dhe duke mos ndier asgjë për çfarëdo nga ajo që e ka punuar. Qëllimi i pestë i ajetit "Dhe për hir të Zotit tënd, duro" është paralajmërim për gjithë atë që do të hasë Resulull-llahu a.s. në veprimin e vet, sa dhe çfarë mundime dhe vuajtje do t'i përjetojë ai prej atyre, të cilët çojnë jetë të shfrenuar, pastaj çfarë përqeshje dhe bishtënime do ti përjetojë, gjersa edhe luftëra të hapta dhe dëshirë të madhe për ta mbytur atë dhe shokët e tij - as'habët. Diç të ngjashme do të përjetojnë edhe ithtarët e Resulull-llahut a.s. Andaj All-llahu xh.sh. këshillon që të jetë i durueshëm çfarëdo që t'i ndodh, jo për shkak satisfaksionit të vet, por për hir të Zotit të vet. All-llahu Ekber! All-llahu është i madh! A ekzistojnë urdhra më të thjeshta se këto, të shprehura me fjalor të thjesht, me fjali të shkurtëra, e në esencë këto urdhra janë jashtëzakonisht të vështira dhe të rëndësishme për t'u realizuar në vepër. Jehona e këtyre urdhrave i ka tejkaluar të gjithë kufijtë administrativ dhe kanë arritur në të gjitha anët e botës. Këtyre urdhrave do t'i bashkangjiten të tjerat të cilat do ti vijnë Resulull-llahut a.s. Vetë ajetet përmbajnë mesazhin e transmetimit dhe interpretimit të fesë (ed-da'vetu vet-teblig). Të tërhequrit e vërejtjes nënkupton se ekzistojnë veprime në këtë botë për të cilat njeriu do të përgjigjet para All-llahut xh.sh., prandaj njeriu, si krijesë e cila harron, gjithnjë duhet t'i tërhiqet vërejtja dhe të përkujtohet, jo për shkak të kësaj bote, por për shkak ditës së Gjykimit ku do të jepet llogari. Ajetet tjera në këtë sure (El-Muddeththir) kërkojnë nga njerëzit që të besojnë në Njësinë e All-llahut xh.sh. t'i mbështeten All-llahut xh.sh. për çdo punë, dhe t'i lënë pas dore dëshirat dhe teket personale. Kulminanta e të gjitha këtyre është se të gjithë ne do të jemi të kënaqur, kur All-llahu xh.sh. bëhet i kënaqur me ne. Kuptimi thelbësor i këtyre ajeteve mund të nxjerret me këtë radhë: 1. Njësia e All-llahut. 2. Besimi në ditën e Gjykimit. 3. Kultivimi i shpirtit të mos lakmojë në gjërat e ndaluara dhe të mos bëj mëkate, të cilat do ta shpiejnë gjer tek ndëshkimi, por të stoliset me virtyte të mira, të rindërtohet gjithnjë dhe të bëj vepra të mira 4. Ti lihet All-llahut xh.sh. që për të gjitha gjërat , vendimi i tij të jetë përfundimtar. 5. Natyrisht, e tërë kjo duhet të vijë pas besimit në mesazhin e Resulull-llahut a.s.; të besohet në udhëheqjen e tij bujare dhe në orientimin e tij të drejtë. Është me rëndësi të theksohet se fillimi i ajetit përmbanë thirrjen e lartësuar dhe urdhrin e All-llahut xh.sh. drejtuar Pejgamberit a.s., të cilin, më së pari ai duhet pranuar. Kjo është thirrje e cila zgjon nga gjumi, nga strukja dhe nga izolimi në mënyrë që të niset në xhihad dhe t'i përvishet punës tejet të rëndë. "O ti i mbuluar! Ngritu dhe tërhiqu vërejtjen!" Sikur i Lartësuari i thotë: "Ai i cili jeton për vetën e vet, ai jeton pa brenga, e ti, ti i cili do ta bartish në supet tuaja një barrë të rëndë, si është gjumi yt? Si është pushimi yt, si është shtrati i yt i ngrohtë, jeta e qetë dhe e këndshme? Ngritu tani për një detyrë të madhe, e cila të pret, Obligim i cili të është dedikuar ty. Ngritu të punosh, dhe përgatitu për shumë vështirësira, të cilat do të jenë pengesa në këtë rrugë. Ngritu, koha e gjumit ka kaluar, e edhe ajo e rehatllëkut ka kaluar. Qysh sot fillon vigjillimi, vigjillimi i pandërprerë dhe lufta e gjatë e e vështirë në rrugën e Zotit. Ngritu dhe përgatitu për të gjitha këto!" Këto janë fjalët madhështore dhe serioze, të cilat e ngrisin nga shtrati i ngrohtë i shtëpisë, nga përqafimi i ngrohtë dhe i kujdesshëm, për tu futur në pafundësi dhe në turmë, në kohë pa kohë dhe në shtrëngatë, në mesin e njerëzve të mirë dhe të këqij, kah përfitimi dhe kundërshtimi, dhe në fund, në realitetin jetësor. U ngrit Resulull-llahu a.s. dhe qëndroi në këmbë, i drejtuar, me kokë të ngritur, më tepër se njëzet vjet. Nuk pushoi dhe as që u ndal ndonjëherë, nuk jetoi për vete e as për familjen e vet. U ngrit dhe mbeti i qëndrueshëm në interpretimin e fjalës së All-llahut, duke bartë mbi vete të tërë peshën e shfrenimit, në të cilin jetonte populli i tij, duke bartë amanetin madhështor dërguar njerëzve në tokë, të gjithë njerëzve, mbarë njerëzimit. Ky amanet ka qenë feja, feja e ballafaqimit, përgjegjësisë dhe xhihadit - lufta në të gjitha fushëveprimet. Jetoi në luftë të pandërprerë mbi njëzet vjet. Nuk mundi ta pengonte asgjë, kurrnjë ngjarje, gjatë tërë kësaj kohe, që nga momenti kur e dëgjoj thirrjen dhe urdhrin e Sunduesit të Lartësuar dhe iu dha detyrë e madhe. All-llahu xh.sh. e shpërbleftë në emrin tonë dhe në emrin e mbarë njerëzimit, me shpërblimin më të madh![1] Pjesa tjetër vijuese nuk është asgjë tjetër veçse pasqyrim në miniaturë i këtij xhihadi të gjatë e të mundimshëm dhe përpjekjes së madhe që ka bërë Resulull-llahu a.s. gjatë periudhës së Shpalljes. [1] "Fi Dhilali-l-Kur'an"; Tefsiri i sures El-Muzzemmil dhe El-Muddeththir, xhuzi 28/169-172.