[Zero Cool]

Përse njerëzimi që prej lindjes së tij është i lidhur me besimin dhe për më tepër, përse ai e ruan atë si një diçka fort të çmuar?

Përgjigja më e zakonshme dhe ndoshta klasike është ajo që e klasifikon besimin në rregjistrat e psikologjisë, të subjektivitetit ndjenjësor : njerëzit kanë patur nevojë të besojnë në "diçka" për t’u siguruar, për të shpjeguar të pakuptueshmen, ose fundja për të krijuar mjetet e mbizotërimit.. Pra me fjalë të tjera, besimi shërben për të mbushur në mënyrë imagjinare "deficitin" e reales : mungesën e njohjes, mungesën e forcës, mungesën e kurajos... Por a është kjo, përgjigja e vetme e mundshme? Me siguri që jo.

Ja një mendim "racional" :

Filozofi Niçe (Nietzsche) thotë:
"Shkenca dhe Feja jetojnë mbi dy planete krejt të ndryshme. E para i përket arsyes, dhe e dyta mbështetet mbi ndjenjën. Kur ke besimin, nuk ke nevojë për të vërtetën."