Gusli-Larja

[Muaah]

GUSLI - LARJA



KUR DETYROHET LARJA?


- Të dalurit e spermës në gjumë apo duke qenë i zgjuar, ngase Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë:
"Duhet larë kur të dalë sperma."
Kurse, Ummu Seleme [radijall-llahu anha] tregon se Ummu Saleme [radijall-llahu anha] ka thënë: "O i Dërguar i All-llahut, me të vërtetë All-llahu nuk turpërohet prej të vërtetës, a thua vallë gruaja duhet larë kur të ëndërron? Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha. "Po, nëse sheh ujë (gjurmë)."
Kurse, sa i takon daljes së spermës kur është njeriu i zgjuar, atëherë duhet të jetë dalje me epsh. Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë:
"Kur të del ujë furishëm, laju nga xhunubllëku, e nëse nuk del furishëm nuk ka nevojë për larje"
Shevkaniu thotë: "Dalja e spermës furishëm ndodh gjatë daljes së saj nga shkaku i epshit", dhe për këtë, shkruesi i librit ka thënë: "Se nëse sperma
del për shkak të sëmundjes ose impotencës, nuk duhet lare. Poqëse ndokush ëndërron, e nuk heton gjurmë (ujë), nuk ka nevojë të lahet, por nëse gjen ujë e nuk i kujtohet ëndërimi, atëherë duhet larë. Aishja [radijall-llahu anhu] thotë: "Eshtë pyetur Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] për njeriun i cili gjen lagështi në trupin e tij, e nuk i kujtohet ëndërrimi, ç'të bën?" e Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i tha: "Le të lahet, e nëse ëndërron e nuk gjen lagështi, nuk ka nevojë të lahet."
- Kontakti seksual, edhe pse nuk ka ejakulim. Ebu Hurejra [radijall-llahu anhu] thotë se Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Kur ndokush të ulet në me të katër gjymtyrëve dhe kryen aktin seksual, është bërë larja e obliguar edhe pse nuk ka ejakulim."
Shtojcë:
Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Kur të takohen dy sunnetimet, obligohet larja." (domethënë, nëse futet koka, kurse të gjithë dijetarët janë të mendimit se nëse vetëm e prekë e nuk hyn nuk ka nevojë të lahet)
- Kur kafiri pranon Islamin. "Kajs Ibn Asimi pranoi Islamin, kurse Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e urdhëroi lë lahet me ujë dhe sidër (bimë aromatike)."
- Ndërprerja e menstruacionit dhe lehonisë. Aishja [radijall-llahu anhu] thotë: Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i ka thënë bijës së
Hubejshit: "Kur të vie menstruacioni lëre namazin, e kur të dalësh nga ajo gjendje laju dhe falu"
E sa i përket lehonisë, ajo është sikurse menstruacioni, e këtë duke u bazuar në ixhmanë e dijetarëve Islam.


KUSHTET E LARJES
- Nijjeti duke u mbështetur në hadithin e të Dërguarit të All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]: "Cdo vepër vlerësohet sipas nijetit." - Të larët e trupit në tërërsi.

[Muaah]

FORMA E LARJES

Aishja [radijall-llahu anhu] thotë: "Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] kur lahej nga xhunubllëku, fillonte me larjen e duarve, e pastaj
merrte ujë me dorën e djathtë dhe gjuante në të majtën, pastaj lante organin më pastaj merrte ubdest sikur për namaz, pastaj merrte ujë dhe gjuante në
kokë duke futur gishtat në rrënjët e flokëve, e kur e shihte se ka fërkuar tërë kokën, gjuante tre grushta ujë në kokë, pastaj gjuante në tërë trupin
e pastaj e lante tërë trupin."
Vlenë të theksohet:
Kur gruaja të lahet nga xhunubllëku, nuk detyrohet t'i zgjidhë bystekët e flokëve, kurse kur të lahet nga menstruacioni obligohet t'i zgjidhë. Ummu Seleme [radijall-llahu anha] thotë: "O i Dërguar i All-llahut, unë i bëjë flokët bystekë, kurse kur të lahem nga xhunubllëku i zgjidhi." Muhammedi
[sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i tha: "Jo s'ka nevojë të mjaftojnë tre grushta ujë e pastaj të lashë krejt trupin dhe kështu pastrohesh."
Aishja [radijall-llahu anhu] thotë se Esmaja e ka pyetur Resulull-llahun [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] për larjen pas menstruacioneve, e ai ka thënë:
"Merrë ujë dhe sidër, pastaj merrë abdest mirë, pastaj gjuaj ujë në kokë dhe fërkoje mirë, derisa t'ë arrijë deri tek rrënjët e flokëve e pastaj gjuaj
ujë mbi to, pastaj merre një leckë të parfymosur dhe pastrohu me te." Aishja [radijall-llahu anha] tha: "Sikur (ajo) të fshehë këtë, e ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] pastaj tha: "Pastroje me të gjakun ku ka dalë (gjurmët)."E unë Aishja e pyeta për xhunubllëkun, e ai më tha: "Merr ujë dhe merr mirë abdest, derisa të arrijshë mirr rrënjët e flokëve, pastaj gjuai ujë tërë trupit." Ky hadith njëherit qartëson edhe dallimin mes larjes së gruas e cila lahet pas menstruacionit duhet që të fërkohet më tepër sesa ajo që lahet nga xhunubllëku, e gjithashtu duhet që t'i zgjidhë bystekët. Në esencë, duhet zgjidhur bystekët për të arritur uji në rënjët e flokëve, mirëpo sheriati ia ka lehtësuar grave, ngase larja nga xhunubllëku ndodhë më shpesh, e me
këtë shkakton vështirësi, gjë e cila nuk ndodhë me rastin e menstruacionit, e cila ndodhë një herë në muaj.
Shënim: Lejohet që burrë e grua të lahen së bashku në një vend dhe të shikojnë avretin e njëri tjetrit, e këtë duke u bazuar në thënien e Aishes [radijall-llahu anha]: "Lahesha me Resulull-llahun [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] prej një ene duke qenë xhunubë (që të dytë)."

[Muaah]

KUR ESHTE MUSTEHAB LARJA?
- Larja pas çdo akti seksual. Ebu Rafiu transmeton se një natë Resulull-llahu i vizitoi të gjitha gratë e tija dhe u lante pas çdo akti. I thashë: "O i dërguar i All-llahut, përse nuk lahesh në fund njëherë?", ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: "Kështu është më mirë dhe më pastër."

- Larja e gruas që është në istihada për çdo namaz, ose larja për Drekë dhe Ikindi së bashku me Akshamin dhe Jacinë së bashku dhe për çdo mëngjes veçmas. Aishja [radijall-llahu anha] thotë: "Ummu Habibën e takoi istihada në kohën e Resulull-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e ai e urdhëroi që të lahet për çdo riamaz."
- Larja pas alivanosjes. Aishja [radijall-llahu anha] thotë: "Kur u sëmur Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] pyeti: "A janë falur
njerëzit?". I thamë: "Jo, po të presin ty, ja Resulull-llah", e ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: "Mbusheni kovën me ujë." Aishja [radijall-llahu anha] tha: "Ia mbushëm kovën me ujë, e ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] u la dhe shkoi për t'u falur, mirëpo u alivanos, kur erdhi në vete tha: "A janë falur njerëzit?" I thanë: "Jo, po të presin ty,
ja Resulull-llah." E Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: "Ma mbushni një kovë me ujë." E ne ia mbushëm, u la Resulullahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe shkoi që të falet, por, sërish u alivanos, e kur erdhi në vete tha: "A janë faluf njerëzit?" I thanë: "Jo, po të presin ty ja Resulull-llah, e pastaj tha që Ebu Bekri të dalë imam."
- Të larët pas varrimit të mushrikut. Aliu radijall-llahu anhu] thotë: "Shkova te Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe i thashë: "Ebu Talibi ka vdekur, e ai më tha: "Shko dhe varrose", e kur u ktheva nga varrimi i tij, me tha: "Shko laju."
- Larja për dy Bajramet dhe ditën e Arafatit. Transmeton Shafiu [radijall-llahu anhu] nga Zadhani i cili thotë: "Një njeri e pyeti Aliun [radijall-llahu anhu] për larjen e ai i tha: "Laju për çdo ditë nëse ke mundësi", e ui i tha: "Jo, po të pyes për larjen që është larje?" e Aliu [radijall-llahu anhu] i tha: "Ditën e Xhumasë, ditën e Arafatit, ditën e Bajramit të Knrbanit dhe Fitër Bajramit."
- Të larët për atë që e lanë të vdekurin. Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë:
"Kush të lajë xhenazen, le të lahet."
- Larja para veshjes së ihramit për Haxhxh ose Umre. Zejd Ibn Thabiti [radijall-llahu anhu] thotë: "E kam parë Resulull-llahun [sal-lall-llahu
alejhi ve sel-lem] kurr i nxorri lë gjitha teshat për të veshur ihramin dhe u la."
- Larja për të hyrë në Mekke. Abdull-llah Ibn Umeri [radijall-llahu anhu] asnjëherë nuk ka hyrë në Mekkë, e të mos jetë ndalë në Dhu-Tava, derisa e
takonte mëngjesi, lahej pastaj hynte në Mekke dhe thonte: "Kështu ka vepruar Resulull-llahu [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]." - Të larët në ditën e Arafatit. E këtë duke u bazuar në hadithin e Aliut [radijall-llahu anhu] të sipërpërmendur.

[musl|m]

Ma beni Hallall do te botoj edhe un nje material ne lidhje me Guslin.

Gusli

Definicioni: Të larët e trupit nga xhunubi, hajdi dhe nifasi (menstruacionet) quhet "gusul". All-llahu xh.sh. e ka bërë të mundur që çdo njeri kur të arrijë në moshën madhore, me disa shenja ta kuptojë se ky njeri është i ngarkuar me detyra (obligime) fetare.
Tek meshkujt: kur i rriu arrinë moshën 15 vjeçare, ndodh edhe më parë, në disa raste nga organi i urinës fillon t`i dalë një ujë i bardhë i cili quhet spermë, e me këtë shenjë kuptohet se ky ka hyrë në moshën madhore (bylyg).

Tek femrat: kur femra i mbush 13 vjet, por mund edhe më parë kjo mvaret nga kushtet klimatike në të cilën jeton, sepse në vendet e nxehta shenjat e pjekurisë, fillojnë të duken edhe më herët. Nga organi i urinës së femrës fillon tì rrjedhë një lloj gjaku që quhet hajd (menstruacion). Në rastet e posapërmendura meshkujt ose femrat konsiderohen të papastërta.

SHKAQET TË CILA LARJEN E TRUPIT E BËJN FARZ

Polucioni pas ëndërrimeve të cilat shkaktojnë shpërthimin e spermës, dhe nga kjo hetohet gjurmë në rroba ose shtroje, dhe nga qitja e spermës pas ngacmimit të epsheve.
Pas përfundimit të hajzit dhe nifasit.
Pas çdo kënaqësie seksuale (me ejakulacion ose pa të).

FARZET E GUSLIT
Të shpërlarit e gojës.
Të shpërlarit e hundës.
Të larit e tërë trupit, deri sa të mos mbetet edhe pjesa më e vogël e lëkurës pa larë.

SUNNETET E GUSLIT
Nijeti (vendosja) për të larë trupin nga xhunubi.
Të përmendurit Zotin në fillim.
Të mënjanohet ndyrësia nga trupi, para se të filoj të lajë tërë trupin.
Të meret abdest para larjes së trupit.
Të fërkohet trupi gjatë larjes.
Të fillohet larja prej kresë, anën e djathtë, pastaj të majtën.
Tri herë të lahet trupi në tërësi.

KUR NJERIU ËSHTË I PAPASTËR (xhunub) E KA TË NDALUAR:
Faljen e namazit.
Leximin e Kur'anit.
Hyrjen në xhami.
Tavafin rreth Qabes.

HAJDI-NIFASI-ISTIHADA
Këto janë dukuri të veçanta që i përkasin gjinisë femërore, të cilat janë të lidhura me funksionet e organeve trupore të tyre.

HAJDI: (Menstruacioni): është dukuri periodike e femrave të moshës madhore, kur nga mitra fillon të rrjedhë gjak, gjat ditëve të caktuara. Zakonisht kjo rrjedhje e gjakut zgjat 3 ditë deri në 10 ditë.

NIFASI: I përngjan hajdit, që te femra paraqitet pas lindjes së fëmijës. Nifas mund të mos ketë femra fare, e më së shumti nifasi zgjatë 40 ditë, në qoftë se vazhdon rrjedhja mbi 40 ditë, ajo nuk është më nifas por është istihada. Nuk konsiderohet gruaja e pastër përderisa të jetë me hajd ose me nifas. Në këtë gjendje femra nuk mund të falet e as të agjërojë.

ISTIHADA: Quhet rrjedhja e gjakut te femra jashtë periodës së hajdit dhe nifasit. Në këtë gjendje femra konsiderohet e pastër, ka të drejtë ti kryej të gjitha obligimet fetare.