Të drejtat e grave

[Preshevar]

TË DREJTAT E GRAVE -

Në qytetërimet antike e mesjetare si ai i grekëve, hebrenjve, krishterëve të hershëm, hindusëve e ai i kinezëve, gratë nuk gëzonin praktikisht asnjë të drejtë e mos të flasim më për arabët paraislamikë! Ato, para ardhjes së Islamit, trajtoheshin ashtu siç trajtohet kafsha. Në shumë vende të botës, gratë përgjithësisht vështroheshin si robëresha, ose, thënë më mirë, si shërbëtore shtëpiake, detyra kryesore e të cilave ishte që t’u shërbejnë meshkujve e t’i kënaqin ata duke ua plotësuar dëshirat seksuale. Femra konsiderohej artikull i shitshëm apo lëndë e shitjes testamentare. Filozofët e antikitetit për shumë kohë diskutonin rreth çështjes se a është femra qenie njerëzore apo jo?!

Nëse i lutemi historisë për të na dhënë informata rreth asaj se a kishin gratë të drejta në lidhje me çështjet martesore, pronësinë e pasurisë, trashëgimisë etj., do të shohim se do të marrim përgjigje negative. Poligamia ishte e zakonshme thuajse në të gjitha shoqëritë pa vënë kufi në numrin e grave që i merrnim për një herë. Lindja e një vajzeje konsiderohej si shenjë e keqe dhe paraqiste shkak turpi për familjen, veçanërisht në shoqërinë pagane arabe dhe, si pasojë, atë vajzë e varrosnin të gjallë. E tillë ishte gjendja edhe e atyre grave (që gjendeshin afër) në lindjen e Muhammedit alejhi selam...

Islami e ngriti statusin e femrës prej plaçkës në qenie njerëzore. Në bazë të Islamit, pra, mashkulli dhe femra burojnë prej sojit të njëjtë. Të dytë janë anëtarë të sojit të njëjtë dhe që të dy janë të lindur prej prindërve të njëjtë. Kur`ani Famëlartë thotë: “O ju njerëz! Kini frikë Zotin tuaj i Cili ju ka krijuar prej një veteje (njeriu) dhe nga ajo krijoi palën (shoqën) e saj, e prej atyre dyve u shtuan shumë burrra e gra!...” (Kur`an, 4: 1). Zoti i Madhërishëm e krijoi Ademin alejhi selam dhe prej tij e krijoi Havën alejha selam dhe prej këtij çifti u bënë shumë qenie njerëzore. All-llahu i Lartësuar gjithçka ka krijuar në çifte (Kur`an, 51: 49), e mashkulli dhe femra formojnë një çifte prej krijimeve të të Madhërishmit. Mashkulli dhe femra janë pjesëtarë dhe anëtarë të sojit njerëzor dhe Kur`ani Famëlartë pandryshueshëm i quan ata bashkëshortë të njëri-tjetrit ose ndihmëtarë e shoqërues të njëri-tjetrit. Si të tillë, pra, të dytë sëbashku si qenie njerëzore, burrat dhe gratë janë të barabartë në kamjen e të drejtave dhe obligimeve të njëjta. Me bashkimin e mashkullit dhe femrës formohet familja. Burri është i ati dhe njëherit është ushqimsjellësi i shtëpisë, përkundër të cilit, gruaja është e ëma dhe njëherit është zonja e shtëpisë duke e administruar shtëpinë dhe duke i edukuar fëmijët. Roli i të dyve është njëlloj esencial për kauzën dhe përparimin e shoqërisë. Më tej, roli i grave në shoqëri dhe në shtëpi është i ndarë në katër lloje, edhe atë si nënë, bashkëshorte, bijë dhe motër. Në vazhdim, pra, do të diskutojmë rreth të drejtave që i jep Islami për femrën. Rrespektivisht, ne do të sjellim të dhëna për secilin rol të femrës veç e veç:

[Preshevar]

Si Nënë:

Gruaja, si nënë, gëzon një status unik të nderit dhe rrespektit në shoqërinë muslimane.
Detyra e parë dhe kryesore e qenies njerëzore është që ta adhurojë vetëm All-llahun e Lartësuar. Menjëherë pas kësaj është obligimi për t’i rrespektuar prindërit dhe për t’iu bindur atyre. Kur`ani Famëlartë thotë:

1) “Adhurojeni All-llahun e mos i shoqëroni Atij asnjë send, silluni mirë ndaj prindërve!...” (Kur`an, 4: 36).

2) “Zoti yt ka dhënë urdhër të prerë që të mos adhuroni tjetër pos Tij, që të silleni në mënyrë bamirëse ndaj prindërve. Nëse njërin prej tyre, ose që të dy, i ka kapur pleqëria pranë kujdesit tënd, atëherë mos u thuaj atyre as “of - oh”, as mos u bë i vrazhdë ndaj tyre, po atyre thuaju fjalë të mira (të buta, respektuese). E në shenjë mëshire shtrije pranë tyre krahun përulës e rrespektues dhe thuaj: “Zoti im! Mëshiroi ata të dy, sikurse më edukuan mua kur isha i vogël!” (Kur`an, 17: 23-24).

Në këtë mënyrë, pra, ajetet e sipërcekura të Kur`anit Famëlartë i pozicionojnë obligimet ndaj prindërve menjëherë pas obligimeve ndaj Zotit të Lartësuar. Në mesin e prindërve, pozita e nënës për sa i përket dëgjueshmërisë është lartësuar më shumë në krahasim me pozitën e babait, nga fakti se nëna është ajo që merr më shumë sakrifikon dhe vuan për fëmijët. Në ajetet vijuese Kur`ani Famëlartë në mënyrë specifike i përmend shërbimet e nënës në mbartjen dhe edukimin e fëmijës. Në të thuhet:

1) “Ne njeriun e kemi urdhëruar për (sjellje të mira ndaj) prindit të vet, sepse nëna e vet atë e barti me mund pas mundi dhe pas dy viteve ia ndau gjinin. (E porositëm) Të jetë mirënjohës ndaj Meje dhe ndaj dy prindërve të tij, sepse vetëm tek Unë është kthimi juaj!” (Kur`an, 31: 14).

2) “Ne e urdhëruam njeriun t’u bëjë mirë prindërve të vet, ngase nëna e vet me mundim e barti dhe me vështirësi e lindi, e bartja e tij dhe gjidhënia e tij zgjat tridhjetë muaj (e ai vazhdon të jetojë) derisa ta arrijë pjekurinë e vet dhe kur t’i mbush dyzet vjet ai thotë: “Zoti im, më inspiro mua që të falënderoj për të mirën Tënde që ma dhurove mua dhe prindërve të mi, që të bëj vepra të mira që i pëlqen Ti dhe m’i bën të mirë pasardhësit e mi! Unë pendohem te Ti dhe unë jam me muslimanët”!” (Kur`an, 46: 15).

Në vazhdim kemi renditur disa hadithe të Pejgamberit alejhi selam për të vënë theks mbi statusin e nënës dhe për t’i nxitur besimtarët për ta rrespektuar nënën dhe për t’iu bindur asaj me qëllim që ta fitojnë kënaqësinë e All-llahut të Lartësuar:

1) Mugire (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) rrëfen se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “All-llahu i Lartësuar e ka bërë të paligjshme mosbindjen ndaj nënës suaj, varrosjen e bijave tuaja të gjalla dhe refuzimin e njerëzve që kërkojnë ndihmë nga ju! Gjithashtu, Ai nuk i pëlqen as thashethemet e pavlefshme, pyetjet e shpeshta dhe shkapërderdhjen e pasurisë!” [Transmeton Buhariu dhe Muslimi].

2) Muavije ibën Xhehime (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) tregon se Xhehime erdhi te Pejgamberi alejhi selam dhe i tha: “Kam ndër mend të vij me ty në luftë, andaj erdha të konsulltohem”, kurse Pejgamberi alejhi selam ia ktheu: “A e ke nënën (gjallë)?”, pastaj kur ai i dha përgjigje pozitive, Pejgamberi alejhi selam i tha: “Atëherë, qëndro afër saj, ngase Xhenneti është nën këmbët e saj!” [Transmeton Ahmedi, Nisai dhe Bejhakiu].

3) Behaj ibën Hakimi (All-llahu e mëshiroftë!) përcjell nga babai i tij, e ky nga gjyshi i se e ka pyetur Pejgamberin alejhi selam: “O i Dërguari i All-llahut! Kujt duhet t’i bindemi më së shumti? Pejgamberi alejhi selam i tha: “Nënës sate!”. E kush është i ardhshmi? – “Nëna jote!”. Pastaj? – “Nëna jote!”. Pastaj? – “Babai yt!”. Pastaj? – “Farefisi i afërm!”. Pastaj? –
“Farefisi më i largët!” [Transmeton Tirmidhiu dhe ebu Davudi].

Nëna është qendra e vëmendjes për gjithë anëtarët e familjes në shtëpinë muslimane dhe pikëpamjet e saj mbartin peshë të madhe në të gjitha çështjet familjare. Krahas rrespektit dhe nderimit, nëna gëzon shumë të drejta të tjera legale. Asaj i është dhënë e drejta për të marrë hise nga trashëgimia e fëmijëve të saj dhe, në rast se nuk posedon mjete të mjaftueshme për jetesë, ata (fëmijët e vet) janë të obliguar sheriatikisht që të sigurojnë mirëmbajtje për të, kuptohet në bazë të nevojave.

[Preshevar]

Si Bashkëshorte:

All-llahu i Lartësuar ka krijuar gjithçka në çifte, së këndejmi, mashkulli bashkë me femrën formojnë një çift. Kur`ani Famëlartë thotë: “All-llahu krijoi për ju bashkëshorte nga vetë lloji juaj, e prej bashkëshorteve tuaja - fëmijë e nipa dhe ju furnizoi me (ushqime) të mira. A besojnë ata të pavërtetën, e të mirat e All-llahut i mohojnë?” (Kur`an, 16: 72). Zoti i Madhërishëm ka krijuar dashuri dhe dhembshuri ndaj këtyre dyve dhe Kur`ani Famëlartë gruan e quan si begatuese, ngase burrat begatohen me pasradhës përmes grave të tyre. Në një vend tjetër, Kur`ani Famëlartë e shpreh lidhshmërinë e ngushtë mes burrit dhe gruas duke i quajtur ata si prehje të njëri-tjetrit. Ai thotë: “Natën e agjërimit u është lejuar afrimi te gratë tuaja, ato janë prehje për ju dhe ju jeni prehje për to!...” (Kur`an, 2: 187).

Prandaj, Kur`ani Famëlartë i urdhëron besimtarët për t’iu bërë mirë grave dhe për t’i trajtuar këndshëm. Urdhëri relevant për këtë çështje është: “...Çoni jetë të mirë me to! Nëse i urreni ato, bëni durim se ndodh që All-llahu të japë shumë të mira në një send që ju e urreni!” (Kur`an, 4: 19). Muslimi (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) transmeton se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Asnjë besimtar mos ta urrejë ndonjë besimtare! Nëse ai e urren ndonjë tipar të karakterit të saj, ai mund të jetë i kënaqur me ndonjë tipar tjetër që është në karakterin e saj!”. Në një hadith tjetër që e transmeton ebu Hurejra (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) rrëfen se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Besimtari më i përsosur është ai që ka sjellje më të mirë dhe më i miri prej jush është ai që është më i mirë ndaj gruas/grave së/të vet/a!”. Një grua e virtytshme është bekim dhe dhuratë e madhe që All-llahu i Lartësuar ia jep dikujt. Për ta argumentuar këtë, do ta sjellim një hadith të Pejgamberit alejhi selam që e transmeton ibën Maxhe (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) në lidhje me këtë: “Pas frikës ndaj All-llahut të Lartësuar, besimtari nuk mund të ketë gjë më të mirë sesa një grua të virtytshme! Nëse ai e urdhëron për diçka, ajo i bindet; nëse e shikon, ajo i jep buzëqeshje; nëse i thotë diç, ajo e kryen atë dhe nëse ai nuk është prezent, ajo e ruan nderin e vet dhe pasurinë e tij!”.

Gruaja gëzon shumë të drejta në Islam. Të drejtat e saj si bashkëshorte në lidhje me martesën, prikën, shkurorëzimin, trashëgiminë, mirëmbajtjen ejt., janë garantuar nga Islami. Këto të drejta shkurtimisht i kemi shtjelluar në vargjet e mëposhtme:
1. Martesa, sipas Ligjit islam, është marrëveshje mes burrit dhe gruas dhe se kjo e fundit është e barabartë me partnerin e saj. Gjithashtu, sipas tij (Ligjit islam), asnjë martesë nuk quhet valide nëse bëhet pa vullnetin dhe pëlqimin e nusës. Ajo ka të drejtë të disponojë me mjetet që janë miratuar në atë marrëveshje, ndërsa burri i saj legalisht është i obliguar që t’i rrespektojë dhe t’i përmbushë kushtet e përcaktuara.

2. Gruaja në mënyrë absolute e gëzon të drejtën e marrjes së mehrit (prikës) nga burri i vet. Mehri mund të jetë në të holla në dorë ose në të mira tjera materiale. Më tej, nuk është bërë me dije në Kur`an e as në Sunnet se sasia e mehrit duhet të jetë kaq apo aq, që do të thotë se ai mund të përcaktohet lirshëm. Përfundimisht, ai është pjesë e nevojshme e kontratës martesore dhe është detyrë e domosdoshme për burrin që ta japë atë shumë kundrejt gruas së vet.

3. Gruaja ka disa mjete ligjore mbrojtëse në rast se burri i saj paarsyeshëm e shfrytëzon fuqinë e tij për të shkaktuar divorc. Në situata të pashmangshme, asaj i është dhënë e drejta për t’u shkurorëzuar nëpërmjet gjyqit. Një prej llojeve të shkurorëzimit është edhe ai “Hula”, në të cilin ajo ia dorëzon burrit të vet një pjesë të mehrit apo, në disa raste, të tërin. Për më tepër, vetë ajo mund ta ushtrojë fuqinë për t’u shkurorëzuar nëse e njëjta i është asaj në kontratën e martesës.

4. Gruaja është një prej trashëgimtarëve legalë të pasurisë së burrit në rast se ky i fundit vdes para saj. Asaj, pra, gjithashtu i është dhënë e drejta për ta trashëguar pronën e lënë nga burri i saj. Kur`ani Famëlartë thotë: “...Atyre (grave) u takon një e katërta nga ajo që lini ju, nëse nuk keni fëmijë, por nëse keni fëmijë, atyre u takon një e teta!...” (Kur`an, 4: 12).

5. Krahas dashurisë dhe trajtimit të mirë, gruas i është dhënë e drejta edhe për t’u mirëmbajtur nga burri saj në çështjen e ushqimit, veshmbathjes dhe vendbanimit. Hadithet vijuese i theksojnë të drejtat që i kanë gratë në lidhje me ushqimin, veshmbathjen dhe trajtimin e butë ndaj saj:

1) Hakim ibën Muavije (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) përcjell prej babait të vet: Unë pyeta: “O i Dërguari i All-llahut! Çfarë të drejta kanë gratë tona ndaj nesh? Pejgamberi alejhi selam ia ktheu: “Duhet që ta ushqesh kur ti të ushqehesh; të sigurosh veshmbathje për të pasi të kesh siguruar për veti dhe mos ta godasësh, mos ta ofendosh e mos ta braktisësh (mos të dalësh nga shtëpia)!” [Transmeton Ahmedi, ebu Davudi dhe ibën Maxhe].
2) Xhabir ibën Abdullahu (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Frikësojuni All-llahut në lidhje me gratë! Me të vërtetë ju jeni martuar me to nën Kujdesin e All-llahut dhe ju janë ligjësuar pjesët e tyre të turpshme me Fjalën e Tij! E drejta juaj mbi to është që ato nuk duhet ta gostisin askënd pa lejen dhe pëlqimin tuaj. Nëse e bëjnë këtë, rrihni pa u shkaktuar lëndim. E drejta e tyre mbi ju është që t’u siguroni ushqim dhe veshmbathje në pajtim me nevojat!” [Transmeton Buhariu dhe Muslimi].

3) Në fjalimin e fundit që Pejgamberi alejhi selam e mbajti në Arafat në haxhin lamtumirës në vitin e dhjetë hixhrij, mes tjerash, tha: “O njerëz! Vërtet ekzistojnë të drejta në favor të grave tuaja të cilat janë të detyrueshme për juve dhe ekzistojnë të tjera në favor tuajin e që janë të detyrueshme për to. Sa i përket asaj se cilat janë të drejtat tuaja mbi to, konsiderohen si vijon: Ato nuk duhet të lejojnë që shtrati juaj të shtypet nga ndokush tjetër pos nga ju; nuk duhet të lejojnë të hyjë ndokush në shtëpinë tuaj pa lejen dhe pëlqimin tuaj dhe nuk duhet të bëjnë turpësi! Nëse i bëjnë këto, atëherë keni leje prej All-llahut që t’i qortoni, t’i largoni prej shtratit dhe t’i goditni pa u shkaktuar lëndim serioz. E nëse i përmbahen këtyre rregullave, atëherë është detyrë juaja që t’u siguroni ushqim dhe rrobe ashtu si duhet. Më tej, ju urdhëroj që t’i trajtoni ato mirë, sepse ato janë shtyllat e shtëpisë suaj, duke mos poseduar asgjë përveç vetvetes, ndërsa ju, shikuar nga ana juaj, i merrni ato si dhuratë nga i Lartësuari dhe kënaquni me to në Emër të Tij! Kini dro All-llahun në lidhje me gratë tuaja dhe trajtoni me butësi! Vallë, a jua komunikova atë që u porosita?”, ndërsa 100.000 haxhinjtë e pranishëm thanë “PO” me tërë fuqinë e zërit të tyre, e Pejgamberi alejhi selam kur i dëgjoi ata, tha: “O Zot, dëshmo për këtë!” [Ibën Hishami citon nga Dr. Hamidullahu].

[Preshevar]

Si Bijë:

Kur`ani Famëlartë në ajetet 58-59 të kaptinës së 16, pikturon një pamje mëse të vërtetë të arabëve paganë kur ata lajmëroheshin se kishin vajzë. Në të qëndron: “Kur ndonjëri prej tyre lajmërohet me (lindjen) vajzë, fytyra e tij prishet dhe bëhet pot mllef. Fshihet prej njerëzve, për shkak të asaj të keqeje me të cilën u lajmërua (e konsideron bela, e jo dhuratë prej Zotit). Mandej, (mendon) a do ta mbajë atë, ashtu i përulur, apo do ta mbulojë atë (të gjallë) në dhe. Sa i keq është ai gjykim i tyre!” (Kur`an, 16: 58-59). Meqë praktimi i mbytjes dhe varrimit të vajzave është gjë e keqe dhe tepër jonjerëzore, Kur`ani Famëlartë jo vetëm që e ndëshkoi, por edhe e hoqi tërësisht (prej praktikës). Ai thotë: “Ju mos i mbytni fëmijët tuaj nga frika e varfërisë, se Ne ua sigurojmë furnizimin atyre dhe juve, e mbytja e tyre është mëkat i madh!” (Kur`an, 17: 31). Pra, vrasja apo mbytja e bijës është një krim aq i urryer saqë në Ditën e Gjykimit All-llahu i Lartësuar as që do të dëshirojë të bisedojë me vrasësin e fëmijëve femra. Dëshmia e trupit të vajzës së varrosur do të mjaftonte për ta dënuar vrasësin përkatës...

Pejgamberi alejhi selam e ngriti statusin e vajzave duke premtuar shpërblime të mëdha në botën e ardhshme për ata që ushtrojnë trajtim të butë ndaj tyre (vajzave) dhe, gjithashtu (e ngriti statusin e tyre), duke lënë shembull të mirë me trajtimin e vet që kishte me bijat e veta. Hadithet vijuese janë që flasin rreth trajtimit të mirë ndaj tyre:

1) Enesi (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) rrëfen se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Gjithsecili që i mirëmban dy bija të vetat derisa ato ta arrijnë pjekurinë, në Ditën e Gjykimit do të jetë me mua sikur këta dy gishta” dhe e bashkoi gishtin tregues me të mesmin [Transmeton Muslimi].

2) Ibën Abasi (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) rrëfen se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Nëse ndonjëri prej jush i edukon tri bija të vetat ose tri motra, duke u mbjellur sjellje të mira dhe duke i trajtuar ato butësisht dhe me dashuri derisa mos të kenë më nevojë për atë, All-llahu i Lartësuar do ta bëjë Xhennetin të obligueshëm për të!”. Njëri prej të pranishmëve tha: “E nëse i ka vetëm dy?”, kurse Pejgamberi alejhi selam i tha: “Edhe nëse i ka vetëm dy!”. Ibën Abasi thotë se sikur njerëzit do të thonin edhe për një, Pejgamberi alejhi selam do ta thoshte të njëjtën gjë!” [Sharai Sunneh].

3) Ajshja (All-llahu qoftë i kënaqur prej saj!) tregon: “Një grua erdhi te unë me dy bijat e saj. Më përbetonte për t’i dhënë diçka, e unë nuk pata tjetër send për t’i dhënë përveç se një hurme, të cilën ia dhashë. Ajo e ndau atë në dy pjesë, ua dha dy bijave të saj, ndërsa për vete nuk mori asgjë dhe iku. Më pas, erdhi Pejgamberi alejhi selam dhe unë e informova për këtë. Ai tha: “Gjithsecili që vuan për ndonjë gjë për shkak të bijave të tij dhe sillet me butësi ndaj tyre, mes tyre dhe Xhehennemit do të vihet mburojë!” [Transmeton Buhariu dhe Muslimi].

4) Ibën Abasi (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) rrëfen se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Nëse ndonjëri prej jush ka një fëmijë femër dhe nuk e varros të gjallë, nuk i bën padrejtësi dhe nuk i parapëlqen fëmijët tjerë (djem) që i ka, i Lartësuari do ta pranojë në Xhennet!” [Transmeton ebu Davudi].

5) Suraka ibën Maliku (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) rrëfen se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “A t’jua mësoj formën më të mirë të lëmoshës? Mirëmbajtja e bijës suaj që ju është lëshuar (nga burri), e cila nuk ka asnjë anëtar të afërt tjetër përveç juve!” [Transmeton ibën Maxhe].

6) Ajshja (All-llahu qoftë i kënaqur prej saj!) tregon: “Nuk kam parë njeri që i përngjante më shumë të Dërguarit të All-llahut sesa Fatimja. Kurdoherë që ajo vinte tek ai, ai e kishte shprehi të ngrihej për të dhe i fliste për dore, e puthte dhe ia lëshonte vendin ku ai qëndronte ulur” [Transmeton ebu Davudi].
Vajzave, gjithashtu, i është dhënë e drejta për të marrë pjesë në pronën e lënë të babait ose nënës së saj. Kur`ani Famëlartë urdhëron: “All-llahu ju urdhëron për (çështjen e trashëgimit) fëmijët tuaj: për mashkullin hise sa për dy femra; nëse janë (trashëgimtare) vetëm femra, dy e më shumë, atyre u takojnë dy të tretat e pasurisë që trashëgohet; nëse është një femër, asaj i takon gjysma!...” (Kur`an, 4: 11).

[Preshevar]

Si Motër:

Islami jep një status të nderuar femrave në pozitën e motrës. Asaj i është dhënë e drejta që të pranojë trajtim të mirë si nga prindërit ashtu edhe nga vëllezërit e saj. Në bazë të një hadithi që e transmeton ebu Davudi (All-llahu e mëshiroftë!), mund të konkludojmë se Pejgamberi alejhi selam u ka dhënë urdhër pasuesve të vet që mos të bëjnë diskriminime mes fëmijëve të tyre meshkuj dhe femra dhe na ka thënë që atyre t’u japim trajtim sa më të barabartë në dashuri dhe në gjëra materiale. Në rast të vdekjes së prindërve ose në paaftësi a moshëthellësi të tyre, përgjegjësia e mbikëqyrjes dhe edukimit të vajzave kalon tek vëllezërit e tyre. Pejgamberi alejhi selam i ka nxitur pasuesit e tij që t’i edukojnë motrat e tyre, t’u mësojnë atyre sjellje të mira dhe t’i trajtojnë me butësi. Hadithi vijues lëshon dritë mbi këtë fakt:

1) Ibën Abasi (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij!) rrëfen se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Nëse ndonjëri prej jush i edukon tri bija të vetat ose tri motra, duke u dhënë mbjellur sjellje të mira dhe duke i trajtuar ato butësisht dhe me dashuri derisa mos të kenë më ato nevojë për të, All-llahu i Lartësuar do ta bëjë Xhennetin të obligueshëm për të!”. Njëri prej të pranishmëve tha: “E nëse i ka vetëm dy?”, kurse Pejgamberi alejhi selam i tha: “Edhe nëse i ka vetëm dy!”. Ibën Abasi thotë se sikur njerëzit do të thonin edhe për një, Pejgamberi alejhi selam do ta thoshte të njëjtën gjë!” [Sharai Sunneh].
Sipas Kur`anit Famëlartë, motrës i është dhënë e drejta për të marrë hise në trashëgimi: “...Në qoftë se (i vdekuri) është mashkull ose femër, e trashëgohet nga ndonjë i largët (ngase s’ka as prindër as fëmijë) po ka një vëlla ose një motër (nga nëna), atëherë secilit prej tyre u takon një e gjashta , e në qoftë se janë më shumë (se një vëlla ose se një motër) ata janë pjesëmarrës të barabartë në të tretën (e tërë pasurisë)!...” (Kur`an, 4: 12); “...Nëse vdes një njeri që nuk ka fëmijë, por ka motër, atëherë asaj (motrës) i takon gjysma e pasurisë së lënë. Ai (vëllau) trashëgon tërë atë (që le motra) nëse ajo nuk ka fëmijë. Në qoftë se ato janë dy (motra që trashëgojnë), atyre dyjave u takojnë dy të tretat që lë ai. Në qoftë se janë vëllezër dhe të përzier burra dhe gra, atëherë mashkullit i takojnë dyfish më shumë hise se sa femrës...” (Kur`an, 4: 176).Martesa me motrën është ndaluar nga Kur`ani Famëlartë (Kur`an, 4: 23). Në këtë mënyrë, pra, zakoni i keq i martesës së vëllezërve me motrat, i cili ishte i përhapur në shumë qytetërime të vjetra, është shfuqizuar dhe është hequr nga Islami!

përktheu nga anglishtja: Arsim JONUZI 10.03.2008

shkëputur nga libri: Kodi Social në Islam

autor: Muhammed el-Kudri

[DEA]

Preshevar, lexoj te drejtat e Grave si nena,si motra
http://www.spiegel.de/panorama/justi...510671,00.html


http://www.spiegel.de/schulspiegel/0...369481,00.html


http://www.stern.de/politik/panorama...is/599446.html


Cka thu ti ne lidhje me keta artikuj, qe jane veq nje pjes shume e vogel e gjithe atyre rasteve qe kane ndodhur ne dhjet vjetshin e fundit ne Gjermani.

Cfare drejtave sheh ti, aka te drejt nje myslimane te jetoj pa shami, nese se done ate, a e ka ate drejte, po nese seshte e lumtur ne martes , a ka te drejt te ndahet, a ka te drejt te vendos vet per fatin e saj, etj, etj,