...ne Shatervan

[Kronisti]

Sa më vjen inati, nuk u dha ne media gjithe ajo rëmujë
Gjatë natës në katër krojet e Shatërvanit nuk rrodhi asnjë pikë ujë
Gjatë gjithë natës kisha etje, kish etje shpirti të vetmuar e kishe lënë
Në ngricat e natës, në akuj me të ftohtin gjithë natën ish nxënë

I ftohtë dhjetori përreth Shatërvanit, i ftohtë mëngjesi zbardhi
E ftohtë kaloi nata, i ftohte para mëngjesit jam zgjuar
Të strukur në mëngjes e gjej shpirtin buzë rrjedhës së Lumbardhit
Me krah te thyer, me frymëmarrje të rëndë e të trishtuar

I buzëqesha ëmbël, dhe e parakalova pa i shkuar pas
I thash vuaj nga të ftohtit, dhe kujto a ishte veç një përjetim
E shikova vëngër dhe e lash le të mërdhihet i thash plas
Pse su veshe më trash kur u nise në shtegtim