Diaspora uronë nga Zemra, Ngado që jemi, Ne jemi me Zemër aty

[Preshevar]

Festë shqiptare buzë Nilit...
Një mbrëmje shkurti, në ambientet e anijes turistike "Saraya" buzë Nilit, u mblodhën mbi njëqind festues të veçantë: ishin shqiptarë me banim e qëndrim në Kajro si dhe të personalitete vendas e të huaj nga bota.

Të ftuar nga Qendra e Kosovës, për të festuar një ngjarje të madhe e të shënuar: shpalljen e pavarësisë së Kosovës.


Një çast solemn feste:nga e djathta në të majtë Vedat Sahiti, Zeno Salahi,në qendër Prof,Dr Beqir Ismaili, Amr Bektash.



Nuk kishte rastisur ta shihja nga afër anijen turistike "Saraya" (pallat) të ankoruar buzë Nilit. Por atë mbrëmje shkurti, anija dukej vërtet një pallat, ku shqiptarët, me origjinë prej të gjitha trevave, do të festonin realizimin e një ëndrre të madhe të Kosovës dhe të popullit të saj martir: shpalljen e pavarësisë .

Edhe ndriçimi në pasarelën që të çonte në ambientet e brendshme të anijes, dukej i veçantë, si një vezullim yjesh që ishin shkëputur nga qielli mbrëmësor kairot, posaçërisht për festën.

Të ftuarit, të njohur e të panjohur midis tyre, përcillnin pothuaj unanimisht, një atmosferë hareje dhe emocionesh. Të gjithë, dukeshin se i gëzoheshin sinqerisht-në çdo fjalë, urim e gjest, në çdo takim e shtrëngim duarsh a përqafim me të "zotët" e festës apo me të gjithë pjesëmarrësit e tjerë- ngjarjes së madhe kaq të pritur e të dëshiruar dhe kaq të uruar në këtë prag fund dimri.

Atmosfera ishte elektrizuese: që nga flamurët: shqiptarë, egjiptas dhe tani, edhe ai, i kaltri, i mrekullueshmi kosovar, të vendosur hijshëm në krye të sallës; tek blicat, telekamerat, aparatet fotografikë, celularët, që shkrepëtinin hareshëm, duke u ndezur e shuar në çdo çast, si yje;deri tek bisedat, takimet, përshëndetjet, urimet e rastit. Flitej shqip, gëzohej në shqip, lotohej, urohej, ngazëllehej në shqip. E them pa e tepruar: " Saraya" atë mbrëmje, si asnjëherë tjetër, ishte ambjenti i shqiptarëve. Duke filluar nga familjet shqiptare -egjiptiane( është një kontingjent i tërë vajzash të mrekullueshme kosovare që kanë krijuar familje të reja këndej Mesdheut, me qytetarë egjiptianë), tek studentë e specializantë pasuniversitarë, gazetarë, biznesmen, përfaqësues nga diaspora shqiptare e Kajros. E deri tek fëmijët e tyre, që atë mbrëmje cicërinin më bukur se asnjëherë, në shqip..

Për të nderuar ngjarjen e madhe dhe festuesit, kishin ardhur dhe përfaqësues diplomatë si Konsulli i Ambasadës amerikane në Kajro, Këshilltari politik e Ambasadës turke, ambasadori i Maqedonisë, këshilltari i Ambasadës shqiptare, kurse nga vendasit, të ftuarit ishin nga të gjitha fushat: zv ministri i Kulturës, Kryetari i Qendrës egjiptiane për bashkëpunim kulturor ndërkombëtar, intelektualë, drejtues të sektorëve të ndryshëm të artit, kulturës, biznesit, të mediave dhe të qendrave të ndryshme universitare.

Të pranishëm dhe aktivë ishin edhe trupa të stacioneve televizivë vendas, arabë si dhe reporterë nga dy agjensi turke informacioni: Iha dhe Trt.

Tepër domethënëse ishte dhe prania e një grupi shkrimtarësh të njohur në botën arabe dhe më tej, të cilët, siç mësuam- kanë qenë aktivë, të vëmendshëm dhe solidarë me zhvillimet e Kosovës.

Festën e pavarësisë së Kosovës, e nderonte edhe prania e një shkrimtari dhe poeti me famë ndërkombëtare, Faruk Shusha, në cilësinë e drejtuesit të Institutit Ndërkombëtar të gjuhës arabe.

"Sonte do të doja të isha në Kosovë, të thurja vargje për atë vend, për atë popull, tashmë të lirë si zog shqiponje"- shprehej papushim poeti 70 vjeçar.

Prof.Dr. Beqir Ismaili, në emër të Kosovës dhe të popullit të saj, mbajti një fjalë përshëndetje, ku theksoi rëndësinë e madhe historike të shpalljes së pavarësisë së Kosovës, si një moment realizimi i aspiratave për liri e demokraci, të shumë brezave të popullit martir kosovar nga njëra anë dhe e mbështetjes e solidaritetit ndërkombëtar të vendeve dhe kombeve të qytetëruara në botë,nga ana tjetër.

Në emër të të ftuarve të huaj mbajti një fjalë përshëndetje Prof.Dr. Gemal Hassan, antar i parlamentit te Egjiptit.


Prof.Dr. Beqir Ismaili, gjatë fjalës përshëndetëse

Një ekran i madh përcillte pamje nga ngjarjet më të reja në Kosovë.

"Nuk arritëm t'i ftojmë të gjithë miqtë e dashamirët tanë"- tha me një ton pothuaj "shfajsues" Zeno Salahi, biznesmen i njohur kosovar, që tashmë prej disa vjetësh, pret e përcjell në Egjipt, edhe turistë e afaristë nga trevat e vendlindjes. Duket tepër i emocionuar dhe i vëmendshëm që festa të shkojë sa më mirë e bukur, në sintoni me gjendjen shpirtërore të festuesve të pranishëm.

"Mbrëmja e Kosovës duhet të shkojë siç i ka hije një feste të tillë"- e mbështet në "shqetësimin" dhe gatishmërinë e rastit, edhe Amr Bektash, biznesmen i njohur me origjinë shqiptare nga nëna."Kishim vërtet pak kohë për të organizuar gjithçka- vazhdon ai- por ai dolëm mbanë, Zoti na ndihmoi të nderojmë shqiptarçe, festën e pavarësisë së Kosovës".

Ishin këta dy biznesmenë që sponsorizuan festën atë mbrëmje në "Saraya", në bashkëpunim me Zyrën Informative të Kosovës.


" Tani, po, jemi zotër në shtëpinë tonë"- thoshte përmes lotëve Suzi, një zonjë nga Gjilani." I them tim shoqi: edhe njeri tjetrin, do ta duam më shumë, edhe ju, edhe bota mbarë, do të na njohë, e do të na nderojë më shumë".

Çasti kulmor arriti kur " burrat" e festës u ftuan të presin tortën e bukur: të kaltër, me yje të praruar dhe me hartën e Kosovës në mes.

Entuziazmit të shqiptarëve iu shtua në kor, ai i të gjithë të pranishmëve dhe i personelit të anijes.

Vonë në mbrëmje, të ftuarit nisën të largohen, Në dalje, pothuaj të gjithë, ndjenin nevojën e dëshirën të shkruanin një frazë, të linin një "shenjë" nga mbresat e ngjarjes që i mblodhi këtë mbrëmje në "Saraya", nën një qiell yjesh të praruara.

"Ah, Kosovë, më kujton një lule dashurie, manushaqen, që bën të lumtur gjithkënd dhe vetë rri mënjanë. Por tashmë jo më, tashmë të erdhi dita."- shkroi poeti Faruk Shusha dhe mua nuk e di pse, pas kaq shumë vjetësh, m'u kujtuan vargjet e Naimit tonë të madh për manushaqen e burgosur nën hithra e ferra.

Në librin e përshtypjeve, dikush kishte mundur të ndjente në pak rreshta një frymëzim, që, mendoj, shprehte shpirtin dhe ndjesinë e të gjithëve atë mbrëmje: "Nënë Kosovë, sot ulem, të puth dorën e të puth sytë, si Ti, fisnike, nuk ka të dytë.Bijtë e tu të gjithë i përqafoj, me ta martirët lotoj, me ta lirinë gëzoj".





Vjollca Lisi
Kajro,shkurt,2008


www.presheva.com