Kur shpirti flet........

[Alima]

...

Është vonë të hapësh pus në kullosat e fushave kur etja trupin ta djeg
Prandaj u ngjita në majat e maleve ku burimet s’shterojnë përjetë
Për ta kuptuar se ç’ndodh në fushë duhet të vështrosh nga lartësitë
Por as majat maleve nuk janë të thepisura ashtu siç na gënjejnë sytë
Vetminë e ndjeva në zemër kur njerëzit nuk i takova
Por atë që ma mësoi vetmia nga njerëzit kurrë nuk e mësova
Kam duruar në zemrën time dhembjen më të rëndë se bjeshka
Unë bariu i vetmuar që vetminë kurrë nuk e desha


F.M.


.