Shkrime të Dilit!

[lovely]

Dilaver



Anëtarësuar: 29-09-03
Postime: 2,294

Titulli: My favorites songs !
Melani C I turn to you



When the world is darker than I can understand.
When nothing turns out the way I planned.
When the sky turns grey and there's no end in sight.
When I can't sleep through the lonely night.

I turn to you. Like a flower leaning toward the sun.
I turn to you. 'Cos you're the only one.
Who can turn me around when I'm upside down.
I turn to you.

When my insides are wracked with anxiety.
You have the touch that will quiet me.
You lift my spirit. You melt the ice.
When I need inspiration, when I need advice.

I turn to you. Like a flower leaning toward the sun.
I turn to you. 'Cos you're the only one.
Who can turn me around when I'm upside down.
I turn to you.

Where would I be? What would I do?
If you'd never helped me through.
I hope someday if you've lost your way.
You could turn to me like I turn to you.

I turn to you. Like a flower leaning toward the sun.
I turn to you. 'Cos you're the only one.
Who can turn me around when I'm upside down.
I turn to you.

I turn to you. When fear tells me to turn around.
I turn to you. 'Cos you're the only one.
Who can turn me around when I'm upside down.
I turn to you. I turn to you. I turn to you.

...........

[lovely]

Dilaver



Anëtarësuar: 29-09-03
Postime: 2,294

Titulli: A ekziston lumturia?
Ndjenja e lumturisë është përjetim relativ, i pranishëm gjithkah rreth nesh e në vetën tonë, por shpesh si shkëlqim i padukshëm. Fshetësitë e jetës pranë ndjenjave të lumturisë e dashurisë nuk dimë t’i definojmë si duhet, ato janë gjëja më e shtrenjtë/çmueshme/kushtueshme që e bartim në vete, e mbetet e fshehur nga shikimi e dija jonë.
Lumturia si fshehtësi e cila mbretëron mbi njeriun është arma më e pamëshirshme në duar të kohës. Por edhe njerëzit dijnë të hiperbolizojnë gjerat, ashtu edhe lumturinë e fatkeqsinë, mendoj se askush nuk është i lumtur por as i pafat aq sa mendon se është.

Njeriu nuk duhet të kërkojë çdo gjë që deshiron, por të ketë kufi në mes të mundshmës dhe të pamundshmës.

Shpesh flitet e thuhet, por sa është e vertetë? Kur thuhet se sa pak është e nevojshme që të ndihemi të lumtur, por edhe me misterioze me duket qysh mu ajo pak pothuajse gjithmon na mungon!
Lumturia nganjëhere na duket shum afër, e e e papritmas kuptojmë realitetin se sa larg është ajo. Çdo krijesë njerzore ëndrronë për lumturinë. Megjithatë pëngesa e parë për të zotëruar lumturinë është fakti se ne as nuk dijmë cka është lumturia. Ndonjëhre ndodh që kur të kalojë ajo kuptojmë se kemi qenë të lumtur.
Mendohet se lumturia prezenton jetën pa brenga, frikë, vuajtje, pendime me fjalë tjera pa të kqija, mirëpo në realitet lumturia nuk njeh civilizim, kultura të ndryshme popullore, ndryshime në karakteristikat individuale e të gjinisë, pozitë, fuqi, pushtet, racë etj
Mund të marrim një shembull të thjeshtë; një sundimtarë/pasanik/gjeni i cili posedon pasuri të tundshme e të patundshme si në prralla, dituri e grada shkencore, pushtet e privilegje e imunitet por nuk e posedon lumturinë, ndërsa një skllav që nuk posedon ansjë mjet prodhimi, asnjë të drejtë e mund të jetë i lumtur.

Më mirë një fund me vuajtje, se një vuajtje pa fund.

........

[e-uritura]

12-07-06, 09:34 #1


Dilaver



Anëtarësuar: 29-09-03
Postime: 2,294


Mbahu nënë e mos ki frikë, kem nis mashkullin për Amerikë.
Mbahu nënë e mos ki frikë, kemi nis mashkullin për Amerikë.


Para se me u nis n’rrug i ka tubua mashkujt e shpis, e ka bo dert me ta e o hallashtis mir, jau ka dhon besen e o betua n’buk e n’kryp, e n’din e iman, en Zot e Amerik se; n’oden ma t’madhe kuvenuese botnore ka me i shti borxh burrat e kuvenit me njoft pamvarsin e Kosovs, si dhe ka me i qit rrent e shkjeve per ledin, e ka me i sigurua burrat e ati kuveni se ja kan borxh Kosovs njohjen e pamvarsis, edhe ka me lyp prej tyne me la borxhin.

Mashkulli jon (Zoti e ruejt) niset me besim n’Zot e Amerik se ka ardh koha që edhe Kosova me pas shkamin uls n’ket od kuvenimesh.

Ösht hera par n’histori se, n’ket od kuvenimesh shyptart e Kosovs perfaqson i mashkull i zgidhun i tyne i cili premtoi se do t’ kerkoj me mish e me shpyrt njohjen e drejperdrejt të pamvarsis e kshtu do te coj ne vend amanetin qe na e la burri i madh e ma i mir i kombit Dr Ibrahim Rugova.


Zotit amanet e i kjoft rruga e mbar e e hajrit.


__________________
Aj, që shkon tuj mjellë e tuj hapë fjalë të kqija e gergasa herë per njanin herë per tjetrin, me gojë të kanunit thirret »Argat i keq«.

..........

[lovely]

Jeta është lavire, dilemë e pazbërthyeshme, e rrëshqitshme si sapuni!
Jeta është lojë pa kufi në të cilën kurrë nuk dijme çfar na përgadit, për çdo ditë nga një befasi herë të këndshme e herë të pa…
Jeta është luftë prej dite në ditë, deri sa një ditë të mbetët vetem kujtim dhe ëndërr! Rrallë na dhuron atë që kërkohet e dëshirohet prej saj.
Jeta ështe jetë, ka anët pozitive dhe negative, dikend e ledhaton tjetrit ia përgjak hundët.
Jeta është misterioze. Plot sfida, ëndrra, imagjinata, shpresa, disfata, ngritje, rënje, plot takime – ndarje, vuajtje, çaste të paharrueshme e të lumtura.
Jeta është….

Jetë po quhet edhe jeta pa Ty, i dashur!




"Jeta vazhdon - thotë një thënie. Po, vazhdon, nga se atë dreq kohe askush nuk e ndali ende..
Unë e dua atë kohën kur ti ishe këtu.. Kur koha ndalej nga shiqimi yt plot jetë, por ajo e mallkuar vdekje, e ngriu atë.. E ngriu edhe trupin, ku mbeti shpirti?
Sot, fotografinë tënde shiqoj, dhe dua të di; a nuk ka ndjenja vdekja? Si mund të rrëmbente dikë si ty? Si nuk deshi të dij për zbrazëtirën që do lije pas? Pse loti nuk ndalet dhe si lidhet ai me dhimbjen?
Sonte sec nuk kanë fund pyetjet..
Edhe kur dhembja qan krahërorin, prapë lindin pyetje; a më dëgjon? Mund të të flas? Të të them se më mungon, se këtu në lotin tim ti po jeton ende.. Të të them se vazhdimisht po më del përpara me atë buzëqeshjen tënde të madhe?! Dhe mendoj se atëherë ndiej kulmin e dhimbjes.. Mu atëherë më kujtohet se nuk do të shoh më atë buzëqeshje.."

Me mallë, si gjithëherë

lovely

[lovely]

Dilaver



Anëtarësuar: 29-09-03
Postime: 2,294



Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm
Nuk kam vdekur -Mary Elizabeth Frye

Te varri im kur të vish mos qajë,
Nuk jam aty,
Unë gjumë nuk mbajë
Unë jam në puhitë që fërfëllojnë,
Jam në diamantet e fluskave të dëborës që verbojnë.
Më gjenë në shkëlqimin e artë të grurit,
Jam në piklat e shiut të shtatorit,
Kur mengjeset i nisë me nxitim,
Më gjenë në vrapin që këndshëm përfshinë,
Zogjtë që melodinë e cicërrojnë,
Jam në qarqafin e yjeve që natën të mbulojnë
Te varri im vajit pse i je rrekur.
Unë nuk jam aty.
Unë nuk kam vdekur.




Përkthyer dhe përshtatur në shqip nga Daut Demaku