POEZI DHE PROZE...VETEM PER TY....QE JE KETU...ATJE.

[AKT]

Prap e gëlltita fjalën e thënë
kërkova ndjesë
për shpirtin tim
për ardhmërinë
për dashurinë
që ti se din
që ti se ndjen
që për ty
nuk vlenë...

E harrova
kujtimin e hidhur
mbaj mend një puthje
një dashuri
syrin tënd të zi...
Buzëqeshjen e ëmbël
e shoh në ëndërr...

* * *

Një mori njerëzish
që më bezdisin
një vapë e madhe që nuk kalon
një buzëqeshje nga se largu
merzin ma shton...

Dua të ikë nga aty
të të vij pas
të ulemi diku bashkë
por prap i nxënë
por prap i lënë
aty ku nuk dua
aty ku nuk më takon mua...

Prisja të vijsh
të takohemi përsëri
në një botë tjetër
të shkrihemi në dashuri...

* * *


Nuk e fajsoj malin që nuk flet
as erën që fishkëllon
nuk e pyes diellin përse nxenë
as shiun përse nuk pushon
nuk e pyes as ate
përse nuk më don...

Nuk ia marr lules aromen
nuk i shtërngoj kujt dorën
rri në vetmi
heshtje pa dashuri
mendoj për të kaluarën
për kohën kur më deshe ti...

Sot rrugë tjetër kam gjetur
e kërkuar me ditë e muaj
më vite që më kanë lodhur
kur në burimin e vjetër
etjen dot se shuaj...

Nuk e fajsoj fatin
nuk mallkoj ditën që të njoha
nuk i trembëm pleqërisë
as fjalëve që dikur fola
nuk e ndali rrugën për një lutje
për një ndëshkim e as për një puthje...


* * *

Një tollovi
një shoqëri
një lule
një takim
Dy njerëz
nuk kanë shpëtim...

Një këngë
një valle
një buzëqeshje
shumë halle...
Dy zemra
dy pika lotë
një dashuri
që s'jeton dot....

Një agim
një verë
një mëngjez
shumë herë
të lodhur
të mërzitur
të braktisur
për dashuri
të uritur....

një vend
një gjuhë
një diellë
një zhurmë
një detë
një valë
shumë njerëz
na ndajnë...

[AKT]

Sa herë të kam pritur
sa herë jemi grindur
sa herë të kam kërkuar
sa herë të kam ëndërruar
E padashuruar...

Sa herë të kam folur
sa herë më ke lodhur
sa herë të jam lutur
sa herë të kam puthur
E padashuruar...

Sa herë të kam thënë
sa herë të kam përzënë
sa herë të përqafova
sa herë të mallkova
E padashuruar...

Sa herë duhet ta fali
sa herë më merr malli
sa herë të kujtova ty
sa herë më dogjen ato sy
E padashuruar...

[AKT]

Ti thua
nuk është e drejtë
përsëri
vetëm të jetosh
ti thua
nuk është e lehtë
ëndrrat e tua
mos t'i shijosh...
Ti thua,ti thua,
e çka nuk thua
lumi që s'më mori
edhe mua...

Ti thua
unë s'kam faj
ti thua
unë qava
bërtita
u mbyta
në vaj...

Ti thua
jeta të është mërzitur
thua se je raskapitur
lodhur
mërzitur..
Ti thua
ti thua
Eh,lumi që s'më mori
edhe mua...

[AKT]

Një shpirt kam
edhe ate
të lodhur
nga brengat
nga stuhia tërbuese
e zënkave
të dashurisë...

Një shpirt kam
të dashuruar
të pa djallëzuar
të pastër
e dashura ime
e paharruar...

Një shpirt kam
andaj eja
afrohu
shpetoje
nga gjumi zgjoje...

Nuk më përket mua
të ta them përsëri
nuk më takon mua
të të kujtoj dashurinë
nuk më përket
të të kujtoj rininë...

Vetëm ti e din
e ndjen
e vështron
e kupton
sa e rëndë është
të duash
e askush
nuk të kupton..

[AKT]

SA HERË TË KAM TROKITUR NË ZEMËR
SEPSE TI PËR MUA
KE QENË MË E BUKURA FEMËR...

SOT KRISMA E REVOLEVE
VETËM DASMAT T'I KUJTON
FJALA IME MËRZINË TA SHTON
E DIELLI KËSAJ VERE PRAP
SI ASAJ VERE PO PËRCËLLON..

SA HERË TË JAM LUTUR
MË LARGO NGA KËTU
MË ÇO ATJE PËRTEJ OQEANIT
SA HERË POR KOT
TË JAM LUTUR ATY AFËR
POSHTË DIVANIT...

I KAM GËLLTITUR SHIQIMET TUAJA
ME ËNDJE TË VËSHTROJA NË GJUMË
QERPIKU YT TREGONTE SIGURI
FJALËT DHE ZEMRA YTE
MË DHURONIN DASHURI...

SA HERË TË KAM PRITUR
PA NGRËNË
I LODHUR
I URITUR...

SA HERË KAM PRITUR DIÇKA
NJË DEKLAMIM
NJË VËSHTRIM
NJË FJALË E NJË NGUSHËLLIM...
SA HERË...

[AKT]

NUK MË BËHET VONË MUA,
MOS U DËSHPËRO...
MOS QAJ,MOS VUAJ,PËR MUA MOS RËNKO,
BËHU E FORTË DHE TË LUTEM ASNJËHER MOS MË KUJTO
NUK MË BËHET VONË MUA, JO...
NUK DUA UDHËT E VJETRA KURR TË I HARROJ
JAM MËSUAR ME TO,
NDRYSHE UNË NUK DIJ
NUK DUA ASGJË TË RE KUSH TË MË TREGOI
GJURMËT E SHKRUARA
NUK DUA TË I FSHIJË...
NUK MË BËHET VONË MUA,
LARGOHU E MOS NGURRO
JAM MËSUAR MË KËTË DHIMBJE
MË BESO
ASGJË,ASGJË TI MUA MOS MË DHURO
EC TË LUTEM,
LARGOHU...
SHKO !

[Jana]

Edhe kur kujtesa

Edhe kur kujtesa ime e lodhur
Ashtu si ato tramvajet e pasmesnatës
Vetëm në stacionet kryesore do të ndalojë,
Une ty s'do të harroj.

Do të kujtoj
Mbrëmjen e heshtur, të pafund të syve të tu,
Dënesën e mbytur, rrëzuar mbi supin tim
Si një dëborë e pashkundshme.

Ndarja erdhi
Po iki larg teje...
Asgjë e jashtëzakonshme,
Veç ndonjë nate
Gishtat e dikujt do të mpleksen në flokët e tu
Me të largëtit gishtat e mi, me kilometra të gjatë...

[AKT]

E BUKUR VJEN VJESHTA,
KTHEHET PËRSËRI NË VENDLINDJEN TIME
MË MERR PËR DORE NGADALË
DHE MË KUJTON
VITET E KALUARA..
E DUA STINËN TIME,
FRYTET E PEMËVE NË SHTATOR
DITËLINDJEN TIME
NË TETOR,
E SHUMË TË TJERA PRAP
MË I KUJTON...
TË DUA UNË TY
TË BUKUR E TË ZVERDHUR
ME ZILIN E SHKOLLËS
QETËSIN E SHURDHËT
QË VJEN PAS VERËS
TË DUA KËSHTU SI JE
I TRETUR NË MENDIME
TY,VJESHTA IME...

[Jana]

LOQK ....

Kur jam me ty eshte njesoj sikur te perjetoj nje enderr te bukur,
por ne kete enderr eshte edhe frika,
frika se mos do te zgjohem shpejt....dhe gjithqka do te mbaroje.
por jo jo nuk do ta lejojm qe te mbaron...do te mbetet per gjithmon shpirt ...

[AKT]

Ah ,sikur prap ëndrra e natës së kaluar
sonte të më bëhet shoqe
fjalët e bukura që dikush nga largë mi tha
e strukur buzë një muri
atje në një qoshe...
Dua që të vijsh sonte përsëri
të më takosh
dhe së bashku
të shkrihemi në dashuri...
Prap së bashku
vetëm unë dhe TI...

[AKT]

Nuk e ndjej mërzinë kur të kam afër
kur flokët e mpleksura i mbaj mbi gishtërinj
dhe zemrës tik-takun ia ndigjoj
kur të puth në faqet tua të njoma
dhe lehtë të them:shpirt të dashuroj...

Nuk më lodhë kujtimi i vjetër
as ikja yte asaj nate nëntori
nuk më loton syri kur përsëri të takoj
sepse unë kudo që të gjindem
prap ty të kujtoj
prap ty të dashuroj...

Nuk më pyet dita ku e treta natën
pushimi lodhjes gjëmin ia lehtëson
banaku i mbushur plot e për plot
e gota me uiski
prap për ty po këndon..

[AKT]

Ah,sikur...

Ah,sikur sonte përsëri të të kisha afër...
Por ti gjëkundi ngazëllon zemrën e dikuj tjetër
Ah,sikur dora yte shuplaken time të shtërngonte
Me këngë unë të thërras,dashuria ime e vjetër...
Të më vijsh në dhomën time
nga dritarja
frymën ta lëshosh
të uleshe në krevatin tim
e trupin tënd ngadalë të ma dorëzosh...
Ah,sikur...
Fjala yte nga gjumi të më zgjonte
përshpëritjet e shpeshta si këmbanë të trokitnin
buzët e mia të i kafshosh
e ta ringjallje jetën time,zemrën dhe shpirtin...
Ah,sikur...
Flokët tuaja kaçurrela
edhe një herë të flakëronin në gishtërinjt e mij
të më mësosh,që prap të dua
e të kthehemi në të bukurën rini...
Ah,sikur...
Jeta të ndalonte dhe një çik të kthehej pas
t'i shijonim çastet e papërsëritura
ashtu si atëherë kur mësonim në gjimnaz...
Ah,sikur...

[jEtA_1]

Premtoj se gjithmon do te te dua
do respektoj ndjenjat e tua,
do jem e jotja deri sa te vdes,
edhe ne vdekje ne parajse ty do te pres.
Sa te rroj do jesh idhulli ( i adhuruari ) im,
ai qe merzitjen ma kthen ne gezim,
me bukurine e diellit ne perendim,
do jesh gjithmon pjese e shpirtit tim.
Je ti i vetmi qe adhuroj,
me ben si te cmendur te te dashuroj,
jetoj mes engjejve kur ty te shikoj,
e vetme pa ty kurre nuk dua te jetoj,
Premtoj se vetem e jotja jame
vend ne zemren time veq per ty kame
shpresoj qe me do sa te dua une ty
qe edrren tone ta jetojm te dy

[AKT]

Qëndro aty...

Ti kundërmon aromë të shtrenjtë
je mesuar të qëndrosh "lartë"
e unë ngadalë të afrohem përsëri
si asaj vjeshte
që shumë jemi dashtë...
Nuk preferoj biseda
Romantizëm hyjnorë
nuk dua shpifje as fjalë të ëmbëla
por dhimbjen ta ndaloj
në të lodhurin krahërorë...
Ty,nuk të kujtohet si e filluam
dridhjet e shpirtit
të skuqurit e faqeve
si i kemi evituar...
Puthja yte më mbeti në buzët e mia
si fanarë i së ardhurës shumë të kërkuar
Avanturës rinore
duke i marrë erë
mollës së ndaluar...
E tani
Largohesh
thua se ke frikë
ke harruar se dashuria
të vjen pas
andaj mos ikë...
Qëndro aty
hapin ndalo
hudhi duart mbi supet e mia
mbylli sytë
dhe më përqafo...

[AKT]

Dikur...


Ti më thoshe:
Jam mësuar me broçkullat e tua
me përbuzje
me hidhërime
jam ngopur me fjalët "të dua"
me..."mirëmëngjezi e dashura ime".

Aty,në hyrje,te pragu i mësonjtores
me prisje me padurim
binte shi dhe ombrella pikonte në krahët e tu
sa herë e kam kthyer "filmin" prapa
sa herë të kam kujtu...
E sonte prap ty të kujtoj
këtu afër je përsëri
na ndajnë disa metra
ca rrugica
të vdekura nga heshtja,në qetësi
e që nuk mbajnë më dashuri.

Balli yt i mvrenjtur
retë e zeza i shpërndau si në pranverë
fole,fole...dhe më mallkove
e dij se e bëre këtë
në drejtimin e humbur që ti ngahera e more...

Nuk bëzëra
i shtangur ngulita aty
pranë shtëpis tënde
nën strehën e ulët të çatisë
buzë murit të ujitur
e në buzët e mia emri yt prap doli
që ngaherë e kisha gëlltitë...