Mrekullira, ndodhi te ndryshme Islame.

[musl|m]

Një telefonatë nga një qytetar në Dibër, më njoftoi të shkoj e të shoh në oborrin e një shtëpie mrekullinë Kuranore në rrjetin që kishte thurur një merimangë. Kur arrita në këtë shtëpi kishte shumë njerëz që kishin ardhur ta shohin me sytë e tyre këtë mrekulli të dëgjuar dhe të rrallë për ta parë.
Destan Lala, pronar i kësaj shtëpie, për Fakti-in deklaroi se:"Duke u kujdesur për lulet që kam mbjellë në oborrin e shtëpisë sime, mes dy tufave me lule vërejta një figurë të çuditshme që kishte thurur merimanga në rrjetën e saj, në mesin e së cilës lexohej qartë emri MUHAMMED, Kjo gjë mu duk shumë e shenjtë, një dhuratë e madhe magjepsëse dhe hyjnore nga Perëndia. Fillimisht përveç anëtarëve të familjes sime nuk i tregova askujt. Pesë ditë i kalova duke e vërejtur dhe ndjekur punën e kësaj merimange të gjelbër. Ditën e gjashtë nuk mu durua dhe e bëra publik këtë fenomen të rrallë. Në oborrin e shtëpisë sime erdhën dhe ende po vijnë shumë qytetarë kureshtarë për ta parë dhe për t'iu bindur vetë këtij fenomeni. Këtë rast të rrallë e shënuam edhe me aparatin tonë fotografik, për t'ua plasuar dhe për t'i informuar edhe lexuesit tanë."

Rexhep Torte
Gazeta "Fakti"

[musl|m]

A ka ndokush që dëshiron të veprojë kështu?!!

Thotë kjo muslimane, shkoi dhe më la. Më la duke i fshirë lotët. Kur dikush e do dikën dhe ia mbush zemrën me dashuri ai do të sakrifikojë çdo send për të dashurinë e tij.

O musliman, ky është realitet, më ka ndodhur mua dhe po ua tregoj juve këtë ndodhi:

U martova me një djalë të ri, nuk ekzistonte si ai në këtë botë asnjëherë, asnjëherë. Pas dy muajve më tregoi se e donte një tjetër dhe se e donte më shumë se mua dhe se është shumë e bukur dhe tërheqëse, e këndshme.

U mendova, kujtova një kohë të shkurtë pastaj e pyeta. A e donë ma shumë se mua? Tha: “Po, e dua ma shumë se ty”. I thashe: “O i dashuri im, shko dhe martohu me atë vajzë, ngase gëzimi yt është gëzim im, hareja jote është hare e imja.

Mu përgjigj se nuk më mjafton pasuria për ta martuar atë vajzë. I thashe: “Merre arin tim të cilin e posedoj, shite pastaj martohu me atë vajzë, të cilën e do. Refuzonte ta pranonte këtë duke më thënë se ndoshta do të nevoitën ndonjë ditë oj e dashura ime. Por, këmbëngulja, vendosshmëria dhe insistimi im bëri që ta pranojë dhuratën time.

I mori dhe i shiti pastaj udhëtoi për të kërkuar të dashurën e tij. Më la mua edhe pse nuk kishte shumë që ishim martuar.

Kaloi një muaj … dy muaj... një vit... dy vite... tre vite…, kurse i dashuri, burri im nuk më viziton. Më tregon përmes telefonit e më thotë se është i preokupuar me punë dhe nuk mundet të vijë në vizitë.

I largoj lotët gjatë tërë ditës dhe natës duke e shijuar të hidhurën e ndarjes. Vallë a mendoni se jam e hidhëruar me atë. Jo, assesi... assesi... Ai është i dashuri im, por e arsyetoj dhe i besoj se është i sinqertë dhe besnik.

Përmallohem për të folur me të, veshi im gëzohet, kënaqet kur i dëgjon ato fjalë të tija të bukura, zëri i tij i ëmbël e qetëson veshin dhe trupin tim. Ndonjëherë kalon një muaj e të mos me thërras në telefon.

Oh sa zemërvrazhdë dhe i pashpirt! Ah sa i vrazhdë edhe aq më tepër kur je zemër dhimbëshëm? Qysh po duron duke mos më folur, kurse unë nuk mundem më të duroj. Por, kështu janë burrat gjithmonë më të fortë, më shumë durojnë dhe më pak janë dinjitoz. Kur më flet në telefon, ndjei sikur e gjithë bota të jetë në duar të mija. I fshehi lotët e mija dhe zërin e dridhur, për të treguar se nuk mërzitem, brengosem, e unë të flasë e lotët rrjedhin ne faqet e mija, zëri ndikohet nga gjurma e pikëllimit. E fsheh vajin në brendësin time, e kam mbyllur rënkimin e ofshanë në katër muret e zemrës sime kurse zemra copëtohet nga përmallimi. Andaj tregohesha e fortë kështu që mos ta mërzis burrin tim.

Vallë, çfarë burri është ai, i cili e lë gruan e vet të porsa të martuar dhe shkon për të kërkuar një tjetër.

Vallë çfarë gruaje është ai, e cila e shet arin e saj për ta martuar burrin e vetë. Po befasohem, çuditem me ju të dy…!!!

Një ditë e zymtë e mërzitur... Jo dita gëzimit…Tingëllon telefoni, shpejton Heja ta hapë telefonin e ti përgjigjet. Një zë i largët:

-“Dua të flas me motrën Heja”!

-“Po, unë jam Heja”.

Zëri i largët:

-“Unë jam një vëlla nga Çeçenia bën durim dhe shpreso në shpërblimin e Allahut se burri yt ka ra shehid pas një lufte të ashpër me rusët në Ceçeni. Bën durim oj motër dhe shpreso në shpërblimin e Allahut.”

E mbajta vetën dhe i thashë: “Elhamdulilah, Falënderimi i takon All-llahut, e mbylla telefonin dhe më kaploj një gjendje histerike, më kaploi vaji, pikëllimi e gëzimi në të njëjtën kohë, u trishtua nëna ime.

-“Heja...Heja! Ç’ke? Kush ishte në telefon? Nuk kisha mundësi të flisja, vajtoja dhe qeshja. Më përqafoi nëna ime duke më thënë të lutem Heja më trego ç’ka ndodhur. I tregova nënës time për lajmin dhe shkova në dhomën time duke i thënë nënës time:

-“Nëna ime, kush don të vijë të më përgëzojë le të urdhërojë e kush vjen në ngushëllime, mos të futet në dhomën time. Nuk erdhën vetëm se një pakicë e vogël, të cilët mundesh ti numërosh në gishta. SubhaneAllah!

O burri im! Më në fund e gjete të dashurën dhe loçkën e zemrës.

O burri im! Po futesh dhëndër, po martohesh me shtatëdhjetë e dy hyri (gra te xhenetit) të gjitha më të bukura se Heja, më të vlefshme se Heja dhe me të këndshme se Heja.

Ah o burri im! Kisha dëshirë të dija gjendjen tënde në mesin e atyre hyrive të bukura dhe të këndshme. A thua e ke harruar Hejen?! Kurrë nuk besoj se e ke harruar, unë asnjëherë nuk të kam harruar. Do të mbetesh në zemrën time përgjithmonë. Tre vite kam shijuar të hidhurën e ndarjes dhe nuk i kam zbukuruar sytë duke të shikuar. Por, i jap shpresë vetës se do të shikoj në xhenet el-firdevs,inshallah. I dashuri im, ti je trim shehid, ke lënë shtëpinë tënde të mirë e bukur qe të jetosh në malet dhe shpellat e Çeçenisë dhe nën reshjet e plumbave dhe granatave. E le gruan tënde te re që te flesh në borë dhe hëndeqe. Me kujtohet kur me the: “Heja nuk mundem të flejë rehat e gjendja e motrave tona në Çeçeni është keqësuar. Nga kjo gjendje po me copëtohet zemra dhe po me rrjedhin lot sytë e mi.”

O burri im! Ishe burrë me vyrtyte të larta, të preokuponte fati i këtij umeti dhe u shqetësoheshe për muslimanët.

Urime Xhenetin! Ta përgëzoj xhennetin!

Urime shoqërimin me Hamzën, Xhaferin, Zejdin , Musabin! Urime e përgëzime në shoqërimin e të dashurit tonë Muhamedin [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]!

Rrugë të mbarë burri im!

[musl|m]

Ebu Hamid Gazaliu,permend tek libri i tij ''Ihja Ulume Din'' se nje adhurues (abid) mori vesh se disa njerez adhuronin nje peme ne vend te Allahut dhe doli ta proste,ndersa Iblisi i tha:Nese ti do presesh ate peme,ata do te adhurojnenje tjeter ,prandaj kthehu dhe adhuro Zotin Tend,por ky i thote qe patjeter do ta pres dhe perleshet me shejtanin dhe adhuruesi e mposhti ,ndersa shejtani menjehere i thote elefanti je njeri i varfer ,ktheu ne adhurimin tend dhe une cdo dite do te sjell 2 monedha floriri poshte jastekut tend dhe nese don Allahu qe ajo te pritet do te dergoje nje pejgamber ta kryeje kete pune dhe ti nuk ke ndonje gjynah se ti nuk po e adhuron ate.Ai pranoi.
Diten e pare i gjeti 2 monedhat ,ndersa diten e dyte nuk i gjeti dhe doli i zemeruar qe ta priste pemen por shejtani e ndaloi dhe u perleshen me njeri-tjetrin por shejtani e mposhti dhe ky i cuditur e pyet shejtanin se si munda te mposht heren e pare dhe me mposhte kete here?
Shejtani i thote se zemerimi yt i pare ishte per hir te Allahut ,ndersa heren e dyte ishte per shkak te 2 monedhave qe nuk i gjete me.



Ahmed ibn Hanbeli degjon se ne Damask ndodhej nje dijetar qe dinte nje hadith te pejgamberit (alejhi selam) dhe u nis nga Bagdati per Damask.Kur arriti pyeti per sjelljen dhe virtytet e ketij dijetari.Ky kishte marre gusel,kishte hedhur parfum dhe kishte veshur rroba te mira.Kur u afrua afer shtepise se tij,pa se dijetari donte lidhte kalin i cili refuzonte qe te shkonte te ai,mblodhi cepin e rrobes se tij qe kali te mendonte se aty ndodhej tagji dhe kali e ndoqi nga pas.Imam Ahmedi u afrua dhe kur pa qe aty nuk kishte asgje u kthye dhe nuk pranoi ta merrte hadithin se ai qe genjeu kafshen mund te genjeje edhe njeriun.


Marre nga libri "Melhemet e zemres"

[musl|m]

Pas nje zenke me fjale se kush e krijoj njeriun, Zoti apo u krijua vet nga natyra,nje pabesimtar dhe Ebu hanife
caktuan nje duel verbal por qe te jet publik, pra ne nje xhamij para xhematit.Mirepo ate dite kur Ebu Hanife ishte nisur,tere diten kishte rene shi,e rruges duhej kaluar neper nje ure te improvizur me disa lisa te shtrir mbi dy brigjet e lumit,Kur Ebu hanife Arriti tek ura verejti se porea,uji i madhe i kishte marr lisat keshtu qe ishte i detyruar qe te pret deri sa te ulet niveli i ujit.Gjate asaj kohe pabesimtari kishte arritur me kohe dhe filloj qe t'i flas xhematit per cendrimin e vete se njeriu u krijuar vetvetiu nga natyra..dhe se Ebu Hanife eshte friguar dhe se nuk ka guxim qe te vij.
Me vone kurr arriti Ebu Hanife kerkoj falje per vonesen dhe filloj te tregon per ate se cka i kishte ndodhur,dhe se nuk kishte si te kalon lumin.Pabesimtari e pyeti - ani cka bere per te kaluar.Ebu Hanife i tha se prita qe te ndertohet nje ure e re.Po si eshte e mundur te ndertohet nje ure e re?Pyeti ateisti .Ebu Hanife u pergjegj - po thjesht, duhej te prehen drunjt,te pastrohen nga deget,te vijn deri te bregu i lumit dhe pastaj te vendosen mbi lum,gje e thjesht.
Po si eshte e mundur qe vetvetiu te behen te gjitha keto,te ndertohet nje ure,pyeti pabesimtari. - Un mendoj se me veshtir eshte te ndertohet nje njeri se nje ure,kur ju thoni se njeriu u ndertua vetvetiu,pse mos te ndertohet edhe nje ure,ja priti Ebu Hanife,duke nxitur gazin e te gjithe te pranishmive.

[musl|m]

"Sot, fjala paqe është e atillë që të gjitha vendet janë nën ndikimin politik të superfuqive; ato ushtrojnë kontroll kudo dhe thurin kurthe për të mposhtur këdo. Më e rëndësishmja nga këto është mbjellja e përçarjes mes vëllezërve.*
Muslimanët duhet të zgjohen, ata duhet të jenë vigjilentë që nëse ndodh ndonjë debat mes vëllezërvee sunni e atyre shi‘i, ai është i dëmshëm për të gjithë ne, është i dëmshëm për të gjithë muslimanët. Ata që duan të mbjellin përçarje nuk janë as sunni e as shi‘i, ata janë agjentë të superfuqive dhe punojnë për to.

Ata që përpiqen të shkaktojnë mosmarrëveshje ndërmjet vëllezërve tanë sunni dhe shi‘i janë njerëz që komplotojnë për armiqtë e Islamit dhe duan që armiqtë e Islamit të ngadhënjejnë mbi muslimanët. Ata mbështesin Amerikën dhe disa prej tyre Bashkimin Sovjetik.*

Shpresoj se duke e marrë parasysh këtë urdhëresë islame - që të tërë muslimanët janë vëllezër - të gjitha vendet islame do të ngadhënjejnë kundër superfuqive dhe do t’ia dalin që të përmbushin të gjitha normat islame.*
Muslimanët janë vëllezër dhe nuk do të lejojnë të veçohen prej pseudo-propagandës së sponsorizuar nga elementë të korruptuar. Burimi i kësaj çështjeje - që shi‘itët duhet të jenë në njërën anë dhe sunnitë në tjetrën - është nga njëra anë padituri dhe nga ana tjetër propagandë në dorën e të huajve.*
Nëse vëllazëria islame fiton përparësi mes vendeve muslimane, aq e madhe do të bëhet forca e Islamit saqë asnjë nga fuqitë globale nuk do të jetë në gjendje t’ia dali ndaj tij.*
Vëllezërit shi‘i dhe sunni duhet të shmangin çdo lloj debati. Sot debati mes nesh do të jetë në përfitim vetëm të atyre që nuk ndjekin as shi‘izmin as sunnizmin. Ata nuk duan që të ekzistojë as ky e as ai, dhe e dinë mënyrën se si të mbjellin përçarje mes jush dhe nesh. Duhet të kemi kujdes se jemi të gjithë muslimanë dhe se të gjithë besojmë në Kur’an; ne të gjithë besojmë në Teuhid dhe duhet të punojmë t’i shërbejmë Kur’anit dhe Teuhidit."

[musl|m]

Disa muaj para lindjes sime, babi im kishte takuar një të huaj i cili ishte i ri në qytetin tonë. Babi që nga fillimi ishte i epur me këtë te huaj dhe tregimet e tij sa që shumë shpejt e ftoi të jetoj me ne. Shumë shpejt u bë anëtar i familjes sonë.

Në kohen kur unë fillova gradualisht të rritem kurrë nuk kam pyetur për këtë të huaj, nga është, kush është dhe çka është. Isha mësuar të jetë gjithnjë me ne. Kishte fituar vend në zemrën time si te gjithë anëtaret e familjes sime.

Prindërit e mi ishin instruktor në familje, nëna më ka mësuar ta dua fenë e Allahut e babi me ka mësuar ta nderoj. Megjithatë, ky i huaj ishte ai i cili na tregonte ngjarje nga e kaluara, na ka argëtuar dhe na ka mbledhur me ore të tëra ne një rreth. Dëgjonim tregimet e tij fascinuese nga e kaluara. Për të gjitha që neve na interesonin për Historinë, Shkencën, Politiken ….. për te gjitha ai kishte përgjigje. E dinte të kaluarën e ka kuptuar të tashmen dhe ngapak kishte mundësi të tregonte se çfarë do te ndodh në mes të njerëzve në të ardhmen. Fotografitë qe dinte t'i vizatonte dukeshin si të gjalla kur e shikoja qaja apo qeshesha. Ishte një shok i mire i gjithë familjes. Na dërgonte mua babin dhe Bilallin në lojërat tona të para të futbollit dhe basketbollit.

Gjithmonë na shtynte të shikojmë filma sa që edhe na ofroi shansin të njihemi më shumë yje filmash.

Ky i huaj ishte një flasaman i madh, kishte dëshire të fliste shumë edhe pse e dinte se në familjen tonë nuk përdoreshin fjalë me përmbajtje vulgare, shume shpesh i ikte ndonjë fjalë sa që të afërmit tanë dhe shoqëria nuk kishin guxim të përdorin këso fjale në bisedat e tyre e sidomos para nesh fëmijëve megjithatë atij nuk ja zënte për të madhe ai ka qene i vetmi në shtëpi qe ka mundur të flas sipas dëshire e askush ta pengonte.

Derisa ai me ore të tëra na argëtonte me tregimet e tij nëna shpesh ngrihej dhe shkonte ne dhomën e saj të lexonte Kur’an. Pyes se a është lutur ndonjëherë në duatë e saj që ky i huaj të lëshonte shtëpinë tone.

Në shtëpinë tonë në atë kohë mbahej ligji Islam, nuk është përdorur e as mbajtur alkooli, por ky i huaj me ngulm na tregonte se si duhet te bëjmë lëshime se si duhet te jetojmë ne mënyrën e jetesës së sotshme.

Shpesh na ofronte birrë dhe na i tregonte cigaret që të fitonim një përshtypje se janë te shijshme dhe tërheqëse. Fliste me një stil të lire, mund të them edhe shume të lirë për temat e turpshme rreth grave. Zëri i tij dinte të jete aq vulgar dhe aq i turpshëm për ta dëgjuar para anëtareve te familjes. Tash e di se ai i huaj ka ndikuar shumë në qëndrimet e mia në raportin mashkull-femër dhe lidhja në mes tyre.

Kur e shikoj të kaluarën them se neve vetëm mëshira e Allahut na ka shpëtuar që ky i huaj të këtë ndikim më te madh në sjelljet tona.

Kohë pas kohësh i ka përulur prindërit e mi dhe me ato të cilat na kanë mësuar i ka nënçmuar dhe i ka kundërshtuar qëndrimet e tyre por asnjëherë nuk ka kërkuar ta lëshon shtëpinë .

Edhe sot e kësaj dite këtë të huaj mund ta shihni se si është ulur ne një qoshë të dhomës dhe pret që njëri nga ne t'i kushtoj vëmendje t'i dëgjoj tregimet e tij dhe t'i shoh fotografitë e tij. Me pyesni se si quhet ky i huaj?

Ne e kemi quajtur TELEVIZORI.

Huazuar nga "Horizonti"

[Murgesha]

Postimi origjinal është bërë nga S|m3oNe

Disa muaj para lindjes sime, babi im kishte takuar një të huaj i cili ishte i ri në qytetin tonë. Babi që nga fillimi ishte i epur me këtë te huaj dhe tregimet e tij sa që shumë shpejt e ftoi të jetoj me ne. Shumë shpejt u bë anëtar i familjes sonë.

Në kohen kur unë fillova gradualisht të rritem kurrë nuk kam pyetur për këtë të huaj, nga është, kush është dhe çka është. Isha mësuar të jetë gjithnjë me ne. Kishte fituar vend në zemrën time si te gjithë anëtaret e familjes sime.

Prindërit e mi ishin instruktor në familje, nëna më ka mësuar ta dua fenë e Allahut e babi me ka mësuar ta nderoj. Megjithatë, ky i huaj ishte ai i cili na tregonte ngjarje nga e kaluara, na ka argëtuar dhe na ka mbledhur me ore të tëra ne një rreth. Dëgjonim tregimet e tij fascinuese nga e kaluara. Për të gjitha që neve na interesonin për Historinë, Shkencën, Politiken ….. për te gjitha ai kishte përgjigje. E dinte të kaluarën e ka kuptuar të tashmen dhe ngapak kishte mundësi të tregonte se çfarë do te ndodh në mes të njerëzve në të ardhmen. Fotografitë qe dinte t'i vizatonte dukeshin si të gjalla kur e shikoja qaja apo qeshesha. Ishte një shok i mire i gjithë familjes. Na dërgonte mua babin dhe Bilallin në lojërat tona të para të futbollit dhe basketbollit.

Gjithmonë na shtynte të shikojmë filma sa që edhe na ofroi shansin të njihemi më shumë yje filmash.

Ky i huaj ishte një flasaman i madh, kishte dëshire të fliste shumë edhe pse e dinte se në familjen tonë nuk përdoreshin fjalë me përmbajtje vulgare, shume shpesh i ikte ndonjë fjalë sa që të afërmit tanë dhe shoqëria nuk kishin guxim të përdorin këso fjale në bisedat e tyre e sidomos para nesh fëmijëve megjithatë atij nuk ja zënte për të madhe ai ka qene i vetmi në shtëpi qe ka mundur të flas sipas dëshire e askush ta pengonte.

Derisa ai me ore të tëra na argëtonte me tregimet e tij nëna shpesh ngrihej dhe shkonte ne dhomën e saj të lexonte Kur’an. Pyes se a është lutur ndonjëherë në duatë e saj që ky i huaj të lëshonte shtëpinë tone.

Në shtëpinë tonë në atë kohë mbahej ligji Islam, nuk është përdorur e as mbajtur alkooli, por ky i huaj me ngulm na tregonte se si duhet te bëjmë lëshime se si duhet te jetojmë ne mënyrën e jetesës së sotshme.

Shpesh na ofronte birrë dhe na i tregonte cigaret që të fitonim një përshtypje se janë te shijshme dhe tërheqëse. Fliste me një stil të lire, mund të them edhe shume të lirë për temat e turpshme rreth grave. Zëri i tij dinte të jete aq vulgar dhe aq i turpshëm për ta dëgjuar para anëtareve te familjes. Tash e di se ai i huaj ka ndikuar shumë në qëndrimet e mia në raportin mashkull-femër dhe lidhja në mes tyre.

Kur e shikoj të kaluarën them se neve vetëm mëshira e Allahut na ka shpëtuar që ky i huaj të këtë ndikim më te madh në sjelljet tona.

Kohë pas kohësh i ka përulur prindërit e mi dhe me ato të cilat na kanë mësuar i ka nënçmuar dhe i ka kundërshtuar qëndrimet e tyre por asnjëherë nuk ka kërkuar ta lëshon shtëpinë .

Edhe sot e kësaj dite këtë të huaj mund ta shihni se si është ulur ne një qoshë të dhomës dhe pret që njëri nga ne t'i kushtoj vëmendje t'i dëgjoj tregimet e tij dhe t'i shoh fotografitë e tij. Me pyesni se si quhet ky i huaj?

Ne e kemi quajtur TELEVIZORI.

Huazuar nga "Horizonti"

Pasi që i lexova të gjitha këto shkrime e mrekullime, habitem me këtë shkrimin e fundit.
Çka ka të bëj ky shkrim me titullin e kësaj teme "Mrekullira, ndodhi te ndryshme Islame"??

[musl|m]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Pasi që i lexova të gjitha këto shkrime e mrekullime, habitem me këtë shkrimin e fundit.
Çka ka të bëj ky shkrim me titullin e kësaj teme "Mrekullira, ndodhi te ndryshme Islame"??

Me kan rene ne sy shum shkrime te postuara nga ju kam verejtur kritikat qe shperndan ne tegjitha anet dhe ne çdo shkrim qe behet ne forum, nuk e kuptoj rolin tend ketu po sidoqofte te uroj sukses por me bindje se tek un ato "fore te dobta" nuk shiten, ngase pesha dhe serioziteti i fjaleve tuaja eshte aq sa nuk arrin te me dyshoje se kam be gabim.

[Murgesha]

Postimi origjinal është bërë nga S|m3oNe

Me kan rene ne sy shum shkrime te postuara nga ju kam verejtur kritikat qe shperndan ne tegjitha anet dhe ne çdo shkrim qe behet ne forum, nuk e kuptoj rolin tend ketu po sidoqofte te uroj sukses por me bindje se tek un ato "fore te dobta" nuk shiten, ngase pesha dhe serioziteti i fjaleve tuaja eshte aq sa nuk arrin te me dyshoje se kam be gabim.

Unë vetëm deshta të dijë se çka ka të baj ai shkrim me temën "Mrekullira, ndodhi te ndryshme Islame"?
Vazhdoni ju lutem, nuk më pengojnë aspak shkrimet tuaja, dhe as që të bëra farë kritike.
E sidomos falemnderit në përgjigjen e sinqertë.

[musl|m]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Unë vetëm deshta të dijë se çka ka të baj ai shkrim me temën "Mrekullira, ndodhi te ndryshme Islame"?
Vazhdoni ju lutem, nuk më pengojnë aspak shkrimet tuaja, dhe as që të bëra farë kritike.
E sidomos falemnderit në përgjigjen e sinqertë.

Te respektuar anetare te forumit!

Temen qe po e hap, sic e shihni edhe titullin e saj, ka te beje me tregime, refime te ndryshme, tematike e te cilave duhet te jete Islami!
Ju ftoj qe te gjithe ju qe do te kishit tregime te tilla, te marra nga burrime te ndryshme, te i sillni ne kete teme. Besoj qe nga tregimet e tilla ne te gjithe mund te perfitojme gjera te mira te cilat do te na sherbejne ne jete, gjithashtu te forcojme besimin tone ndaj All-llahut.

Paqa dhe meshira e Zotit qofte mbi ju!

Kete tem e hapa me shpres qe ketu te ket vetem shkrime te tilla si ato qe i paraqita dhe nuk do ket ksi lloj diskutimesh qe perbuzin dhe nençmojne, sepse gjeja me e leht tek nje njeri esht pikerisht kjo qe e keni be perkunder atyre teksteve qe i kam botuar un te cilat nuk e ofendojn askend dhe nuk i kushtojn askujt asgje, nese ty te ra ne sy ai tregimi pak i ilustruar ne lidhje me televizorin ajo nuk do te thot se un apo dikush do te ndeshkojme ose denojme pse ti e adhuron ate gje askush nuk vjen qe ta hjek prej ne shtepi e lere me te themi se ai tekst eshte shkruar enkas per ty e qe ti "enkas" te vijsh ketu dhe te besh pluhur, zoti te udhezoft inshAll-llah, dhe te ruan nga te injorantet, nderkaq per ate qe mi shlyni tekstet e mia qe ne krahasim me ato qe nuk i shlyni kan shum pak provokime dhe ofendime nuk do te qendroj duarkryq, gaboni nese mendoni se mund te manipuloni si te doni me ato acceset e juaja te cilat mund ti hupni vetem me nje telefonate, zoti me rujat te mos behem nga hakmarresit!

[mirvete]

edhe kete e kam ndergjuar per marimanhen edhe kisha deshir te shoh edhe denji foto qe e keni ber zoti ju ndihmoft

[Pause_Print_Scroll]

Postimi origjinal është bërë nga mirvete

edhe kete e kam ndergjuar per marimanhen edhe kisha deshir te shoh edhe denji foto qe e keni ber zoti ju ndihmoft

E nderuar, une me mobil ka bere disa foto mirepo nuk dallohet mire mbase ka pasur shume njerez qe fotografonin dhe me levizte dora... Por inshAllah do e ke parasysh nese me bje ne dore ndonje foto te ta sjelle... Mirepo e dij se komuna e Kumanoves, dhe disa kompani te fotografive digjitale kane bere foto, mirepo nuk kam muhabet me ta dhe nuk di se si mund tia kerkoje... Mirepo po te them qe inshAllah nese me sjell ndonje foto ndokush do ta postoje ketu... Mirepo ke edhe shembuj te tjere qe jane publikuar ne internet qe kane ndodhur neper vende te ndryshme te botes... per ti shikuar keto e nderuar kliko ketu: Mrekulli

me rrespekt nga
[email protected]