Pyetje & Pergjigje

[Idila]

Pothuajse të gjitha fetë e botës mësojnë se dicka që ndodhet brenda njeriut vazhdon të jetojë pas vdekjes. Disa mendojnë se të vdekurit mund t`i dëmtojnë të gjallët ose se Perëndia i ndëshkon të ligjtë me mundim të përjetshëm në një ferr të zjarrtë.
Pyetja është:

C`ndodh pas vdekjes?


P.S. Sinqerisht ju falënderoj përzemërsishtë për përgjigjet tuaja.

Zoti ju bekoftë!

[LABI]

Vdekja eshte nje gjendje ABSOLUTE (se cfare gjendje kete s'e ka perjetu askush duke u rikthy peseri , qe t'jep nje shpjegim )!

Nganjehere AMSHUESHMERIA (pavdeksija) E ALTARIT me VDEKJEN me duken si dy gjera te njejta ! PO T"MOS ISHTE VDEKJA - S"DO KISHTE KUPTIMIN E NJEJET NOCIONI JETES !!


Pse nuk ka frike lepuri ?

[hasanmehmeti]

Postimi origjinal është bërë nga Idila

Pothuajse të gjitha fetë e botës mësojnë se dicka që ndodhet brenda njeriut vazhdon të jetojë pas vdekjes. Disa mendojnë se të vdekurit mund t`i dëmtojnë të gjallët ose se Perëndia i ndëshkon të ligjtë me mundim të përjetshëm në një ferr të zjarrtë.
Pyetja është:

C`ndodh pas vdekjes?


P.S. Sinqerisht ju falënderoj përzemërsishtë për përgjigjet tuaja.

Zoti ju bekoftë!

Pershendetje Idila,

Te vdekurit nuk mund ti bejne askujt asgje , as dobi e as dem, kjo na ka ardhe ne shume transmetime Islame mbi ta, madje as vetes se tyre smund ti bejne dobi, disa nga ta kane deshire te kthehen ne kete dunja te shfrytezojne kohen qe e kane quar kot ,duke mos e adhuruar Zotin , por kjo kerkes do i mohohet pasi ata kane henger rriskun e jetes nga ajo qe iu eshte caktuar nga Zoti i Madherishem.
Disa te ligje(mekatare) te medhenje denohet perjetesisht ne ferr(siq jane ata qe kane adhuruar dikend tjeter pos All-llahut), ndersa ka nga ata qe kane me pak gabime dhe njekohesisht kane besuar Krijuesin dhe kane bere nga obligimet e Tij, keta mund te kalojne pasi te pastrohen nga gjynahet e tyre , perkatesisht ti lehtesohet peshorja qe do ia mundesoj hyrjen ne parajs.
Pastaj vije caktimi i Zotit , dita Gjykimit , ku secili merr hakkun per ate qe ka punuar gjate jetes se tij dhe Zoti nuk i ben askujt padrejtesi ,perkundrazi do meshiroj shume nga gjynahqaret ate dite.

40.17. Sot(diten e gjykimit) shpërblehet secili njeri me atë që ka vepruar. Sot nuk ka padrejtësi, All-llahu llogarit shpejt.
Sure : Gafir
41.46 . Kush bën mirë, ai e ka për vete, e kush bën keq, ai vepron kundër vetes, e Zoti yt nuk u bën padrejtësi robërve.
Sure : Fussilet

Me t'mira,
Hasani.

[hasanmehmeti]

Postimi origjinal është bërë nga LABI

Vdekja eshte nje gjendje ABSOLUTE (se cfare gjendje kete s'e ka perjetu askush duke u rikthy peseri , qe t'jep nje shpjegim )!

Nganjehere AMSHUESHMERIA (pavdeksija) E ALTARIT me VDEKJEN me duken si dy gjera te njejta ! PO T"MOS ISHTE VDEKJA - S"DO KISHTE KUPTIMIN E NJEJET NOCIONI JETES !!


Pse nuk ka frike lepuri ?

Pershendetje Labi,


Se pari Lepuri ka frike (si edhe krijesat tjera), edhe per vdekjen ka frike dhe e don jeten , me kete po dukesh se nuk paske dal asnjeher ne Gjueti, po te mos kishte frike do i rrinte "gaditu" qeneve dhe gjuetarit, por kot ai iken nga frika per jeten e tij.

Ajo qe fetarisht ndoshta edhe ke pas per qellim ta thuash eshte se format e zgjedhjes qe ofron kafsha ne jete nuk jane e njejta me ato qe ofron njeriu. Njeriu si qenje e ngritur nga Zoti me format e te menduarit,logjikes etj, ka edhe mundesin e madhe te zgjedhjes, dhe per kete iu eshte zbritur Kur'ani , por edhe librat e mehershme te shenjet, sepse njerezit kane pasur mundesin e zgjedhjes(dhe kane) , por duhet kuptuar se jo qdo zgjedhje eshte per ta e lakmueshme , dhe do kete pergjegjesi , per kete ofrohen keshillat dhe rregullat qe zgjedhjet e tij(njeriut) te mos kalojne kufinjet e duhur per te cilet do i vije keq ne mos ne kete dunja, tjeteren patjeter.
Ne anen tjeter Kafshet jane ato qe adhurojne Zotin e tyre (qe eshte edhe Zoti yne), dhe Zotin e adhuron qka ka ne Qiej e toke, por te lire ne zgjedhje ne adhurim ndaj Zotit nuk ka perveq njerezve.
Per kete kafsheve nuk iu eshte zbritur Kurani , por njerezve.



Me t'mira,
Hasani

[Idila]

Postimi origjinal është bërë nga hasanmehmeti

Pershendetje Idila,

Te vdekurit nuk mund ti bejne askujt asgje , as dobi e as dem, kjo na ka ardhe ne shume transmetime Islame mbi ta, madje as vetes se tyre smund ti bejne dobi, disa nga ta kane deshire te kthehen ne kete dunja te shfrytezojne kohen qe e kane quar kot ,duke mos e adhuruar Zotin , por kjo kerkes do i mohohet pasi ata kane henger rriskun e jetes nga ajo qe iu eshte caktuar nga Zoti i Madherishem.
Disa te ligje(mekatare) te medhenje denohet perjetesisht ne ferr(siq jane ata qe kane adhuruar dikend tjeter pos All-llahut), ndersa ka nga ata qe kane me pak gabime dhe njekohesisht kane besuar Krijuesin dhe kane bere nga obligimet e Tij, keta mund te kalojne pasi te pastrohen nga gjynahet e tyre , perkatesisht ti lehtesohet peshorja qe do ia mundesoj hyrjen ne parajs.
Pastaj vije caktimi i Zotit , dita Gjykimit , ku secili merr hakkun per ate qe ka punuar gjate jetes se tij dhe Zoti nuk i ben askujt padrejtesi ,perkundrazi do meshiroj shume nga gjynahqaret ate dite.

40.17. Sot(diten e gjykimit) shpërblehet secili njeri me atë që ka vepruar. Sot nuk ka padrejtësi, All-llahu llogarit shpejt.
Sure : Gafir
41.46 . Kush bën mirë, ai e ka për vete, e kush bën keq, ai vepron kundër vetes, e Zoti yt nuk u bën padrejtësi robërve.
Sure : Fussilet

Me t'mira,
Hasani.

Më falni i nderuar, a mund të më sqaroni pak si bëhet pastrimi i gjynaheve? Kam dëgjuar dhe lexuar se dicka e till quhej Purgator nëse nuk jam gabim, por më intereson në cfarë mënyre bëhet pastrimi...?
Sinqerishtë ju falënderoj për të gjitha këto përgjigje o dashamirës i Zotit!

[Oqeani]

Purgator

Purgativ - do te thote spastrim - ( bari qe miret per pierje per te spastruar zorret)
Me çdo mendje se kjo fjale munde te perdoret edhe ne terminologjine fetare per pastrimin e gjynaheve.

[hasanmehmeti]

Postimi origjinal është bërë nga Idila

Më falni i nderuar, a mund të më sqaroni pak si bëhet pastrimi i gjynaheve? Kam dëgjuar dhe lexuar se dicka e till quhej Purgator nëse nuk jam gabim, por më intereson në cfarë mënyre bëhet pastrimi...?

Postimi origjinal është bërë nga Idila

Sinqerishtë ju falënderoj për të gjitha këto përgjigje o dashamirës i Zotit!

Ajo qe na eshte transmetuar e nderuara Idila ne thenjet Kuranore dhe Profetike , eshte se ky pastrim behet duke u futur personi ne xhehnem , ku do e shijoj denimin per veprat e tij qe kane bere qe peshorja te peshoj me shume me vepra te dobeta.Dhe sa zgjate denimi ne xhehnem nuk e di per nje veper te caktuar(jashta idhujtaris,idhujtari dhe llojet e tjere te pabesimtareve ne Zotin e madherishem nuk do dalin ndojhere nga aty) , ate e di vetem Zoti, por e di qe thote Profeti alejhiselam: se do merret nje njeri dhe do futet ne xhehnem i cili ne kete dunja te gjitha te mirat i ka pas dhe kurr nuk ka pas dhimbje dhe do futet vetem per 1 qast ne xhehnem dhe do nxierret mandej , ku do pyetet: A ke jetuar ndojhere ne mireqenie ne jeten tende? do pergjigjet se asnjehere te vetem pasi do e harroj miresin qe i dha Zoti ne kete dunja nga vuajtet ne xhehnem qe peson njeriu.
Sikur xheneti ashtu edhe xhehnemi kane shkallet e tyre , dikush denohet me shume e dikush me pak dhe anasjelltas me shperblimin, por denimi me i vogel eshte aq i dhembshem siq transmeton Pejgmaberi alejhisela saqe krejt bota te mbledhe nga zjarri i saj dhe ta shumfishojne deri 70 here do i pergjigjet denimit me te vogel.
Dhashte Zoti neve asnjeri te mos jemi perjetues as te perkoheshem e as te perhershem te denimit te xhehnemit.

Me t'mira
Hasani.

ps/ faliminderit Oqeani per spjegimin e domethenjes se fjales se mesiperme!

[Idila]

Bota ku jetojmë ne është përplot mizori e padrejtësi. Shumë nga ne mendojmë se është vullneti i Zotit që të vuajmë!
Tani lind pyetja;
A interesohet Zoti për ne?

P.S. Më falni nëse ju mërzita me gjithë këto pyetje!

[Idila]

Postimi origjinal është bërë nga Oqeani

Purgator

Purgativ - do te thote spastrim - ( bari qe miret per pierje per te spastruar zorret)
Me çdo mendje se kjo fjale munde te perdoret edhe ne terminologjine fetare per pastrimin e gjynaheve.

Tani m`u kujtua se Purgatorin e ka përdorur Dante Aligieri, ku thotë: Në Purgator pastrohen shpirtërat për në Parajsë...! :)

[Oqeani]

Me padyshim se vetem dashta te ju perkujtoj !

[LABI]

Postimi origjinal është bërë nga hasanmehmeti

Pershendetje Labi,


Se pari Lepuri ka frike (si edhe krijesat tjera), edhe per vdekjen ka frike dhe e don jeten , me kete po dukesh se nuk paske dal asnjeher ne Gjueti, po te mos kishte frike do i rrinte "gaditu" qeneve dhe gjuetarit, por kot ai iken nga frika per jeten e tij.


Hasani

ehe !

Lepuri s'ka frike , se eshte me i mencur se pantera e se zagaret :DD

[lola20]

Postimi origjinal është bërë nga Idila

Pyetja është:
C`ndodh pas vdekjes?

Jeta e Varrit

E’udhu bil-lahi minesh-shejtanirr-rraxhim Bismil-lahirr-rrahmanirr-rrahim

Falënderimi i takon All-llahut xh.sh. atë e falë­nde­r­ojmë dhe prej Tij ndihmë dhe falje kërkojmë.
Kërkojmë mbështetje tek All-llahu xh.sh. nga të këqiat e shpirtit dhe veprave tona. Atë që udhë­zon All-llahu, s’ka kush e humb dhe atë që humb, s’ka kush e udhëzon. Dëshmoj se s’ka zot tjetër përveç All-llahut dhe dëshmoj se Muhammedi a.s. është rob dhe i Dërguar i Tij.Të dashur vëllezër muslimanë!
Njeriu jeton në këtë botë dhe gjatë veprimtarisë së tij jetësore kryen vepra të mira apo të këqia dhe vjen momenti kur ai vdes. All-llahu në Kur’an thotë: “Çdo krijesë do ta shijojë vdekjen...” (El-Enbija: 35). Por kjo vdekje nuk është fundi i jetës, por mbyllja e një periudhe që është periudhë sprove për të, argument për këtë është fjala e All-llahut në Kur’an: “Është Ai që krijoi vdekjen dhe jetën për t’ju sprovuar se cili prej jush është më vepërmiri. Ai është Ngadhënjyesi, Mëkatfalësi.” (El-Mulk: 2) dhe fill­i­mi i një periudhe tjetër e vërtetuar nga fjalët e All-llahut xh.sh. në Kur’an dhe hadithet e të Dërguarit a.s.. Jetën pas vdekjes mund ta ndajmë në dy periudha:

1. Jeta e varrit.2. Ahireti.
Në këtë fletushkë do të përpiqemi të tregojmë diçka nga jeta e varrit, e cila fillon pas vdekjes së njeriut dhe mbaron me ringjalljen e tij në ditën e Gjykimit. Se ç’farë i ndodhë në shumë hadithe,unjeriut gjatë kësaj periudhe e ka sqaruar mjaftë i Dërguari njëri prej të cilëve është hadithi i mëposhtëm:

Transmeton Imam Ahmedi nga Berai bin Azib r.a. që ka thënë:
“Dolëm me të Dërguarin a.s. me xhenazen e një burri prej ensarëve (medinasve). Pasi e varr­o­sëm, u ul i Dërguari i All-llahut në drejtim të Kiblës dhe ne u ulëm rreth tij, sikur mbi kokat tona të qëndronte një zog (u ulëm qetë). Në dorë i Dërguari a.s. kishte një shkop, me të cilin gërvishtte tokën. Pastaj filloi të shikojë në qiell dhe në tokë, e ngriti dhe e uli shikimin e tij tri herë, dhe tha: “Kërkoni ndihmën e All-llahut nga ndëshkimi i varrit.” Pastaj tha: “Kur njeriu besimtar gjendet në momentin e ndarjes nga kjo botë dhe pritjes së ahiretit, i zbresin atij melaike nga qielli me fytyra të bardha si dielli, me vehte kanë qefinë nga qefinët e xhennetit dhe erëra të mira nga ato të xhennetit. Ata i ulen atij me një gjërësi sa i sheh syri. Pastaj vjen meleku i vdekjes, i cili ulet tek koka e tij dhe thotë: “O shpirt i mirë, dil për në mëshirën All-llahut dhe kënaqësinë e Tij”. Pastaj shpirti del me një lehtësi të tillë, siç del pika e ujit nga gryka e shtëmbës, dhe meleku i vdekjes e merr atë. Këtë shpirt e përshëndesin të gjithë melaiket e qiellit dhe të tokës, i hapen atij dyert e qiellit dhe secili prej këtyre grupeve të melaikeve që rrijnë në këto dyer, i luten Zotit që ta ngrejë këtë shpirt edhe më lart. Në momentin kur meleku i vdekjes ia merr shpirtin, melaiket e mëshirës ia rrëmbejnë atij këtë shpirt sa hap e mbyll sytë, dhe nuk e lëshojnë atë derisa e vendosin në atë qefin dhe në ato erëra dhe del nga kjo një erë misku - më e mira erë që gjëndet në sipërfaqen e tokës. Kështu melaiket e mëshirës ngrihen me këtë shpirt lart në qiell. Rrugës këta takojnë grupe melaikesh të cilët thonë: “Ç’është ky shpirt i mirë?” U përgjigjen: është filani i biri i filanit, duke e përmendur me emrat më të bukur me të cilët e kanë thirrur në dunja. Kështu shkojnë derisa të arrijnë në qiellin e dunjasë. Këtu kërkojnë që t’u hapet ky qiell, dhe ai hapet. Melaiket që rrijnë në këtë qiell e shoqërojnë shpirtin deri në qiellin që vjen më pas dhe kështu deri sa të arrijnë në qiell­in e shtatë. Thotë All-llahu xh.sh.: “Shkruajeni librin e robit tim në Ilijjin (libër në të cilin shkruhen veprat e mira) pastaj i thuhet: “Kthejeni në tokë, se Unë ua kam premtuar atë, se nga ajo (toka) i krijova dhe tek ajo i kthej dhe prej saj do t’i ngrej përsëri në ahiret (ditën e Gjykimit)”. Pastaj shpirti i kthehet në tokë. Pasi shpirti është kthyer në trupin e tij ai ndjen zhurmën e hapave të atyre që ikin. Në këtë çast të vdekurit i vijnë dy melaike me pamje të ashpër dhe i ulen afër duke e pyetur: “Kush është zoti yt?” -ai përgjigjet: “Zoti im është All-llahu”. Pastaj thonë: “Cila është feja jote?” -thotë: “Feja ime është Islami”. Pastaj pyesin: “Cili ishte ai burrë që ju dërgua juve?” - thotë: “Ai është i Dërguari i Zotit” Melaiket e pyesin përsëri: “Cila ka qënë puna jote?” -thotë: “Lexova librin e All-llahut dhe e besova atë”. Këto tre janë e fundit sprovë që i paraqitet besimtarit, siç thotë All-llahu në Kur’an: “I përforcon All-llahu ata të cilët besuan, me një fjalë të palëkundëshme në jetën e kësaj bote”. Prandaj ai thotë: “Zoti im është All-llahu, feja ime është Islami dhe i Dërguari im është Muhammedi a.s.”. Thëret një thi­rr­ës në qiell: “Tha të vërtetën robi Im, prandaj shtroni atij prej shtrojeve të xhennetit dhe visheni atë me veshje të xhennetit dhe hapni atij derën tek xhenneti”. I vjen atij nga era e tij dhe mirësitë e tij, gjithashtu i zgjerohet varri me një hapësirë sa sheh syri. Në këtë moment i vjen atij një burrë me pamje të hijshme me rroba të bukura dhe me erë të mirë dhe thotë: “Gëzohu me atë që të gëzon ty, përgëzohu me kënaqësinë e Zotit dhe xhennete në të cilat ka mirësi të përhe­rshme”, kjo është dita e cila të është premtuar. Pastaj shpirti i tij thotë: “Edhe ty të përgëzoftë All-llahu me të mira, po kush je ti?” -“Unë jam puna jote e mirë. Për Zotin, vërtet ti ishe i shpejtë në mirësi dhe bindje ndaj All-llahut dhe i ngadalshëm në mëkate. Prandaj All-llahu të shpërbleftë me të mira”. Pastaj i hapet atij një derë nga zjarri dhe i thuhet: “Ky do të ishte vendi yt po të ishe prej mëkatarëve, e zëvëndësoi Zoti këtë vënd me këtë dhe i paraqitet xhenneti. Ndërsa sheh se ç’ka atje, thotë: “Zoti im, shpejtoje kijametin me qëllim që të shkoj tek të afërmit e mi dhe pasuria ime”. I thuhet atij: “Rri i qetë!”.
Ndërsa mosbesimtarit, kur është në momentin e ndarjes nga kjo botë dhe afrimit për në ahiret, i zbresin atij melaiket nga qielli, me pamje të ashpër, me fytyra rë zeza. Në duar ata mbajnë pëlhura prej zjarri dhe i ulen atij në një distancë sa sheh syri. Pastaj vjen meleku i vdekjes i cili i ulet tek koka dhe i thotë: “O shpirt i keq, dil për tek zemërimi i All-llahut”. Kështu del shpirti nga trupi i tij me vështirësi të madhe sikurse del boshti me kunja nga leshi i lagur. Ndërkohë e mallkojnë atë të gjithë melaiket midis qiellit dhe tokës dhe të gjithë melaiket në qiell. I mbyllen atij të gjitha dyert në qiell dhe melaiket që qëndrojnë në këto dyer i luten Zotit që mos ta ngrejë këtë shpirt të keq pranë tyre. Kur meleku i vdekjes ia merr shpirtin, melaiket që zbritën nga qielli ia marrin atij nga duart sa hap e mbyll sytë dhe e vendosin në atë pëlhurën prej zjarri prej ku del një erë shumë e keqe, më e keqja erë që gjendet në faqen e dheut. Pastaj ngrihen me të në qiell dhe kur kalojnë pranë çdo grupi melaikesh ata pyesin: “Ç’është ky shpirt i keq?” -i përgjigjen: “është filani i biri filanit” -dhe i përmendin emrat më të këqinj me të cilët e kanë thirrur në dunja. Kur arrijnë me të në qiellin e tokës dhe kërkojnë t’u hapet, ai nuk u hapet. Pastaj tha i Dërguari i All-llahut: “Nuk u hapen atyre dyert e qiellit dhe nuk hyjnë në xhennet aq sa hyn deveja në vrimën e gjilpërës”. Thotë All-llahu i Lartësuar: “Shkruajeni librin e tij në sixhxhin (libri ku shkruhen veprat e këqia), në vëndin më të ulët”. Pastaj u thuhet: “Kthejeni robin tim në tokë, sepse unë nga ajo i krijova, tek ajo do t’i kthej dhe prej saj do t’i nxjerr përsëri”. Pastaj hidhet shpirti derisa të shkojë në trupin e tij, dhe ai dëgj­on hapat e shokëve kur largohen. Ndërkohë i vijnë atij dy melaike me pamje të ashpër të cilët i ulen pranë dhe i thonë: “kush është Zoti yt?” -thotë: “Ah! Ah! Nuk e di”. Pyesin përsëri: “Ç’mund të thuash për njeriun që u dërgua tek ju?” -ai nuk është i udhëzuar ndaj dhe s’e thotë dot emrin e tij. Dhe i thuhet: “Muhammedi!”. - “Ah! Ah! -Thotë: “Nuk e di. Kam ndëgjuar njerëzit ta përmëndnin” dhe i thonë: “Nuk e dite, prandaj s’e the”. Dëgjohet më pas një thirrje nga qielli që thotë se gënjeu. Shtrojeni atë në shtroje prej zjarri. Hapet pastaj një derë prej dyerve të zjarrit kështu që atij i vjen afsh i nxehtë dhe erë kalbësire. Varri i ngushtohet derisa brinjët e krahërorit i ndërfuten me njëra-tjetrën. Pastaj i afrohet një burrë me fytyrë të shëmtuar, me rroba të këqia dhe me erë të keqe dhe i thotë: “Përgëzohu me të keqen tënde. Kjo është dita jote e cila të është premtuar”. -Po ty, të përgëzoftë Zoti me sherr, kush je ti? Burri i shëmtuar thotë: “U jam puna jote e keqe. Për Zotin ti ke qenë njeri i ngadalshëm në bindjen dhe adhurimet ndaj All-llahut dhe i shpejtë ne vepra të këqia (mëkate), prandaj All-llahu të shpërbleftë me të keqia!
Pastaj goditet me një çekan hekuri, që sikur të goditej me të një mal do të bëhej pluhur. Kështu goditet me të dhe bëhet pluhur. Pastaj All-llahu e kthen edhe një herë siç ishte dhe goditet përsëri dhe ai nxjerr një klithmë të fortë që e dëgjon çdo gjë përveç njerëzve dhe xhinëve. Dhe hapet një derë nga xhehennemi dhe i shtrohet shtroje prej xhehennemi dhe thotë: “O Zot mos e bë kijametin”.



“Të pyesin për shpirtin, thuaj: Shpirti është çështje që i takon vetëm Zotit tim. Por juve nuk ju është dhënë nga dija veçse pak.”
(El-Isra: 85)

[lola20]

Postimi origjinal është bërë nga Idila

Tani lind pyetja;
A interesohet Zoti për ne?

Në porositë e Allahut qëndron e vërteta:
"E Allahu patjetër do ta ndihmojë atë që ndihmon rrugën e Tij, se Allahu është shumë i fuqishëm dhe gjithnjë triumfues". (El-Haxh, 40)

Njeriu punon dhe lufton me jetën e vet në rrugën e Allahut, në rrugën e mirësisë.
"…Ai që është dorëzuar Allahut dhe është bëmirës, ai e ka shpërblimin e vet të Zoti i tij, për ata nuk ka frikë, as nuk kanë pse të mërzitën".
Allahu kërkon nga besimtarët, që besimin e tyre ta deshmojnë me veprat e mira. Allahu gëzohet kur sheh që njëri i afrohet tjetrit dhe, i thotë: "Më thuaj si mund të të ndihmoj? Vëlla, ç'mund të bëj për ty?" Ndihmë është edhe shprehja më e vogël e humanizmit. Dhënia e ndimës, të ndihmosh, të ndihmosh vazhdimisht, ky është besimi i vërtet.
Tregojnë se kur e pyetën një njeri, që kishte qënë shok e mik i ngushtë për tridhjet vjet, me një njeri të ditur e të urtë, ai u përgjigj:
" Pashë se çdokush në jetë ka shokë, miq e dashamirës. Disa shoqërohen me ta, deri sa nuk sëmurën, disa shoqërohen deri në varr, por asnjeri prej tyre nuk shkon në varr me të. Duke menduar për këtë, arrita në përfundim se për njeriun, shoku më i mirë është ai i cili shkon me të në varr, duke i qëndruar edhe atje mik. Dhe shokë të këtillë janë vetëm veprat e mira! Prandaj nuk ju ndahem atyre, sepse ato do të jenë për mua dritë në varrin e errët dhe bashkëbiseduesët e mia atëherë kur të gjithë të tjerët, do të më lënë vetëm…"
O njeri, besimi nuk qëndron vetëm në atë që të tregohesh besimtar para të tjerëve, kurse në të vërtetë përfundon në deshira të pavlera. Besimi i mirëfilltë është vetëm ai, i cili është gdhendur thellë në zemër dhe të cilin e vërtetojnë veprat e mira të njeriut. Merrni mësim nga veprat e mira njerëzore, jo nga fjalët, sepse Allahu nuk e ka dhënë asnjë fjalë, e që si deshmi të mos i ketë caktuar edhe veprën. Vetëm veprat vërtetojnë ose mohojnë të vërtetën e fjalëve të dikujt. Kur dëgjon ndonjë ligjëratë të bukur, ki kujdes, sepse nëse fjalët do të shoqërohen me vepra: ai njeri është më të vërtetë i mrekullueshëm. Nëse veprat e tij nuk do të përputhën me fjalët që ka thënë, ruaju të mos i përngjash atij në asnjë drejtim…
Muslimani kurr nuk duhet të harrojë se është detyrim të bësh mire për çdo ditë, për çdo orë e pandërprerë. O njeri, ki kujdes për veprat e tua! Mendo se një ditë do të takosh Krijuesin dhe Zotin tend ! Me çfarë do t'i dalësh përpara?…

[GURI SYLAJ]

E Allahu patjetër do ta ndihmojë atë që ndihmon rrugën e Tij, se Allahu është shumë i fuqishëm dhe gjithnjë triumfues". (El-Haxh, 40)
lola 20 !!

Ne rend te pare eshte dasht qe Ajetin ne fjale te mos e cungoni por t'a sillni komplet!
Ne rend te dyte do te pys ata qe e njohin mire gjuhen Arabe per perkthimin e kesaj pjese ose per nje koment bindes sepse ne formen si eshte perkthy ketu po me duket se eshte jo mire!
A ka mundesi qe fjala NDIHMOJN te zavendsohet me fjalen NDJEKIN ( ECIN ) sepse Allahu nuk ka nevoje per ndihme !
Nese nuk kam arrite t'a kuptoj drejt ju falenderoj per ndihme dhe kerkoj falje !!

[Makresh]

Postimi origjinal është bërë nga GURI SYLAJ

E Allahu patjetër do ta ndihmojë atë që ndihmon rrugën e Tij, se Allahu është shumë i fuqishëm dhe gjithnjë triumfues". (El-Haxh, 40)
lola 20 !!

Ne rend te pare eshte dasht qe Ajetin ne fjale te mos e cungoni por t'a sillni komplet!
Ne rend te dyte do te pys ata qe e njohin mire gjuhen Arabe per perkthimin e kesaj pjese ose per nje koment bindes sepse ne formen si eshte perkthy ketu po me duket se eshte jo mire!
A ka mundesi qe fjala NDIHMOJN te zavendsohet me fjalen NDJEKIN ( ECIN ) sepse Allahu nuk ka nevoje per ndihme !
Nese nuk kam arrite t'a kuptoj drejt ju falenderoj per ndihme dhe kerkoj falje !!

Nga përkthimi i gjuhës frënge do e kisha përkthyer kështu :

Bismilahi Rraham i Rrahim.

Allahu do të jetë me siguresë me ata të cilët ndihmuan ne triumfin e Kauzes së Tij, sepse forca dhe fuqia e Allahut nuk kan asnje kufi.