Pse Nuk U Ndërtua Fronti Për çlirimin E Kosovës

[sefedin]

KAPITULLI - IV

VEPRIMTARIA DHE PENGESAT PER NDERTIMIN

E FRONTIT ÇLIRIMTAR NE KOSOVE

Periudha 1997-98 paraqet kohen me te rende ne ter& lëvizjen tonë çlirimtare te dekadave te fundit. Në këtë kohe u diskutuan dhe u kapen shume çështje nga ana e organeve te LPK-se dhe se. Atë kalonin nga mbledhja ne mbledhje, here tek UCK-ja dhe here te LPK-ja, si dy organe kryesore ne tabanin e organizimit tonë çlirimtar ne Kosovë. Por, as njeri dhe as objekti tjetër nuk arritën te kryejnë detyrën e vet.
Ne kuadër te diskutimeve u kapen disa çështje. Atë konsistonin:
-Së pari, ne përforcimin e UÇK-se me kuadër politik, organizativ e ushtarak, nëpërmjet te cilëve do te ndërtohej një ushtri pak. a shume, kuptohet sipas kushteve, profesionale.
-Se dyti, në punën e madhe qe kish bere LPK-ja, jo vetëm ne prag a pas shpërthimit te luftës se armatosur, por shume me beret, qe ne themelimin e saj, ku ishte përcaktuar Fronti Çlirimtar i Kosovës, si forme e organizimit te luftës çlirimtare ne vend.
Se treti, ne përfshirjen e tere masave shqiptare ne këtë lufte çlirimtare.
Me ketë çështje ne balle ia filloi punës Kryesia. Ajo ishte e bindur se pa bashkimin e masave ne një subjekt çlirimtar nuk fitohej liria dhe pavarësia. Ky paraqitej si faktor përcaktues për fatet e çlirimit dhe të bashkimit mbarëkombëtar te të gjithë shqiptareve.

1. Veprimtaria politike e juridike e LPK-se për ndërtimin e sistemit çlirimtar
Histeria e luftërave çlirimtare te shqiptareve ne periudha të. ndryshme, pot jo vetëm fe shqiptaret, por të të gjithë popujt e robëruar, ka treguar se pa bashkim s'ka fitore. Çdo here kur populli shqiptar ka arritur te bashkohet, ai ka treguar force te madhe dhe është bere i pathyeshëm përballë armiqve. Pa bashkim shqiptaret nuk do te kishin ekzistuar si komb, përballë armiqve te shumtë qe kane pasur gjate histerisë se vet te lavdishme.
Një ide e tille kombëtare ishte sanksionuar ne dokumentet e organizatës, përkatësisht ne program dhe ajo Me vendim kishte dale si çështje kryesore neper çdo mbledhje te saj. Ne e dinim se bashkimi i popullit shqiptar ne trojet e pushtuara, ne një Front çlirimtar te Kosovës (ky bashkim mund t’i quhej .edhe me emër tjetër, si sistemi çlirimtar, sepse vetëm kjo kuptohet) nuk mund te arrihej lehte dhe menjëherë. Ai do te krijohej dhe forcohej ne lufte me regjimin pushtues serb, me te cilin ishte duke u konfrontuar qe prej një shekulli duke bërë sakrifica të mëdha dhe te çdo sfere.
Ne luftën tone te madhe duheshin kapërcyer ndarjet he subjekte politike, ne organizim e ne ideologji te ndryshme, ne llogari -te bashkimit tone ne një Front. Kjo mund te arrihej, por kërkohej pune këmbëngulëse, si me forcat politikë e me masat shqiptare, ashtu. edhe me vetveten, sepse ne ishim ata qe e iniciuam atë bashkim,.prandaj ne duhej ta ndërtonin atë bashkim ne sistemin çlirimtar te Kosovës, duke dhenë shembullin tone.
Me këtë ide ia nisëm punës sonë të madhe.

a) Veprimtaria politike-shoqërore

Për te ardhur deri tek krijimi i terrenit për bashkimin e te gjitha energjive te kombit tonë, ne punuam ne shume drejtime; u angazhuam ne bazën politike e shoqërore, për te vene themelet politike, nëpërmjet te cilave qartësohej politikisht bashkimi ynë ne Frontin Çlirimtar te Kosovës. Këtu dhe për atë qellim, asnjë lloj demagogjie nuk lejohej. Dihej se pa atë bashkim nuk mund te tërhiqeshin masat me vete. Prandaj, lypsej një platforme politike e cila te përcaktonte vijën politike te kombit tonë për realizimin e aspiratave te lirisë dhe te pavarësisë se shumëpritur kombëtare.
Me anën e këtyre dokumenteve, sidomos duke u lidhur me ane te veprimit te zjarrte, aksionit dhe shembullit te trimërisë, sakrificës,përkushtueshmerisë, mendonim se mund te kapërceheshin pengesat e krijuara gjate jetës shumëpartiake, atë midis veprimtarisë paqësore, aktive e luftarake dhe te çlironim vendin. Ne ishim te bindur se pa kombinimin e tyre, beshtja jone s'kishte ardhmëri.
Pikërisht për këtë, fill pas rënies se: shokëve, janar 1997, e kapem këtë heshtje për ta shqyrtuar. Kryesia ngarkoi sektorin politik e juridiko-shoqëror (Muhamet Kelmendin, Fazli Veliun dhe Emrush Xhemailin) si përgjegjës për te përgatitur anën politike te bashkimit te popullit tonë, pa dallim subjekti e krahine ne Front. Prandaj, pas një periudhe te shkurtër, beshtja u paraqit përsëri ne Kryesi. Mirepo, tash ishte veç. materiali. Ne këtë material politik paraqitej përparësia politike, organizative dhe ushtarake e sistemit unik çlirimtar ne Frontin Çlirimtar te Kosovës, përballë formës aktuale, ku kishim ndarje dhe konflikte midis politikes, organizimit c armës, midis forcave bëna. Ne plan u kap se pari, ana politike e juridike:
1. Baze e platformës politike e shoqërore duhet te jete vullneti i popullit shqiptar te shprehur ne Referendumin e vitit 1992, pa lënë mënjanë aspiratën histerike te kombit tonë për bashkimin e tij, ne një shtet kombëtar e demokratik te shqiptareve.
2. Ky përkufizim juridik duhet te shkoj kah krijimi i platformës unike kombëtare, pavarësisht prej asaj qe është sanksionuar ne programor e subjekteve, si forme e bashkimit, duke përcaktuar vijën unikale të bashkimit politik shqiptar.
3. Nëpërmjet saj lypset qe subjektet politike, pavarësisht organizimit të pavarur juridik, të heqin dorë dhe të shpallin marotorium mbi veprimtarinë e vete politike, ne llogari të vijës politike qe do te dale riga bashkimi i tyre ne sistemin për çlirimin Kosovës.
4. Ky vullnet për çlirimin e viseve tona. dhe për realizimin e shtetit dallon ne mjete e forma të veprimtarisë, të cilat mund të tejkalohen, nëse kemi kërkesa unike, sepse çdo subjekt e di se pa kombinim të mjeteve e të formave të punës, midis atyre paqësore, aktive e luftarake nuk .mund të çlirojmë vendin dhe të arrijmë aspiratën e kombit.
5. Ne këtë bashkim ne Front, me rendësi është qe të .mos kemi konflikte midis partive, subjekteve e forcave qe bashkohen, por të gjithë duhet të përfshihen ne platformën ne atë të çlirimit të shtetit dhe te bashkimit të popullit.
6. nëpërmjet kësaj lypset ndërprerja e luftës politike kundër subjekteve politike, politikaneve e organizatave, ne mënyrë qe me shembuj konkret te tregojmë qëllimin tonë politik, se mendojmë drejt dhe se shembull për këtë është veprimi ynë.

[sefedin]

7. Platforma politike, me ketë pika kryesore, duhet të nxirret ne mbledhje të përbashkët (Kuvend), si vend ku do të marrin pjese të gjitha subjektet me delegacionet e veta, pa përjashtuar as njerëzit e shkencës, të kulturës dhe me influence ne terren, de cilët duhet të ftoheshin dhe të merrnin pjese si delegate pa baze organizative" (Plani për ndërtimin e sistemit çlirimtar Ditari i MK).
Pas përkufizimit të tille politik u kalua ne anën organizative dhe ushtarake të platformës. NE këtë dokument tregoheshin çështjet qe e forconin luftën tonë, kur të behej unifikimi i të gjithëve, duke përfshire edhe kuadrot ushtarake, atë organizative, politike e juridike, të gjithë. Me një dokument të tillë tregohej edhe rëndësia e përhapjes se luftës çlirimtare ne tërësi, ne popull dhe vend. Dokumenti tregonte:
1. Me sistem krijohet bashkimi forcave politike dhe të popullit tonë, pa dallim vendi. e .territori, ideologjie politike dhe ndarjeve tjera.
2. Me këtë bashkim shtrihet rezistenca. ne tërësinë e Kosovës, gjë qe e detyron edhe armikun të grimcohet, forme kjo shume e përshtatshme për luftën tonë çlirimtare.
3. Arritje e profesionalizimit të njësive ushtarake dhe armatimi cilësor, me arme moderne, jo te nivelit që i kishte armiku. Por të përafërta me te,
4. Te goditej armiku shume me ashpër dhe tërësi, duke i shkaktuar dëme të mëdha ne njerëz dhe ne material, si dy forma shume të forta për të detyruar qeverinë serbe të pranonte shtetin e Kosovës,
5. Të përfitonte peshën e vet pala shqiptare përballë qendrave ne botë" (Projektplatforma e Kryesisë, 1997-98).
Paraqitja e këtyre ideve u miratua nga Kryesia dhe u vendos qe mbi këtë baza di përgatitej arsyetimi dhe të dilej para KP të LPK-se Dega për të marre vendim dhe për të zgjidhur grupin e punës që do të vazhdonte punën me subjektet. Paraprakisht u vendos të thirrej për konsultim Shtabi Qendror, Mbi ketë baza dërguam edhe dy letra, të parafundit ne dhjetor të visit 1997, nëpërmjet Azem Syles dhe të fundit, ne prill të vitit 1998, kur kërkuam kontaktim me ta. e, ne vend të tyre ne mbledhjen e Kryesisë erdhi Hashim Thaçi dhe Kadri Veseli dhe ku me ndihmën e Azem Sylës dhe Xhavit Halitit u nda tërësisht UÇK-ja nga sistemi dhe u shndërrua ne ushtri të grupit. Mirepo, para kësaj janë kryer edhe shume veprime. Qysh në vitin 1997, ne Kryesi dhe jashtë saj ne forma të ndryshme, në biseda. me anëtarët e sektorit, u paraqiten edhe dy pikëpamje nga sektori: Se pan, ajo e Xhavit Halitit i cili ishte qe UÇK-ja te dilte me përfaqësues politik, jashtë sistemit, duke caktuar Adem Demaçin si përfaqësues gjeneral. Kundër këtij vendimi, ishte Azem Syla i cili ishte për lidhje me disa forca., jashtë UÇK-se, me atë qe me vone u ndanë nga LDK-ja dhe u riorganizuan ne LBD (Shënimet ne Ditar nga MK). Por, pavarësisht nga kjo ndarje e sektorit te veçantë në dysh, kur ishte fjala për te ndërtuar Sistemin Çlirimtar ne Front, ne mbledhje këta ranë dakord me anëtarë të tjerë të Kryesisë, ndërsa prapashpine e kishin rindërtuar klikën çështja e sistemit u paraqit zyrtarisht ne tetor të vitit 1997 ne KP te LPK-se, Dega j.v. Por, anëtarët e KP-se, me arsyetimin se nuk ishin te përgatitur për këtë çështje, kërkuan shtyrjen e saj. Natyrisht, sektori politik duke u mbështetur ne dëshirën qe kjo çështje te dilte sa me e përgatitur, propozuam qe ajo te shtyhej. Ajo u bart ne mbledhjen tjetër, duke kërkuar qe ne këtë mbledhje, kjo te shqyrtohej domosdoshmërish. Por as ne mbledhjen janarit te vitit 1998, ne Wiizburg, nuk u shqyrtua kjo çështje . Edhe këtu e shtyme këtë çështje për mbledhjen tjetër, e cila do te mbahej ne Wintertur te Zvicrës, me datën. 31.02.1998. Ne atë mbledhje u fol për sistemin, por jo gjerësisht, sepse si ne mbledhjen e mëparshme, ashtu edhe këtu, u futen çështje t e raporteve midis grupeve te krijuara, gjë qe bëri. qe te caktohej një mbledhje e një niveli tjetër, me shokët e caktuar dhe te interesuar për te kontribuar e marre pjese enkas për këtë çështje. (Mbledhjet e KP Nentor 1997, shkurt 1998). Mbi këtë vendim mbajtëm mbledhjen. Aty u analizua situata dhe u përcaktua vija politike. Mbledhja ishte dy ditore, me 20-22.02.1998 ne Bruksel. Aty u shqyrtua ne tërësi platforma politike, u dhëne mendimet mbi çështje t e paraqitura dhe u vendos qe, te lëshohej një deklarate e cila u hartua nga komisioni i zgjedhur ne mbledhje. Mbledhja dha kahet e ardhshme te LPK-se dhe la të hapur çështjen e Frontit për Çlirimin e Kosovës. Pra, as këtu nuk u arrit qe te merrej vendimi mbi çështjen e madhe luftës sonë clirimtare, sepse kundërshtimet ishin jashtëzakonisht te mëdha. Kishte edhe ferldme te thella. edhe mosmarreveshje ndryshme. Ne mbledhje ishin pothuajse te gjithe anetaret e KP. Kishte edhe të interesuar.
Sistemi clirimtar u shtrua ne forme te Frontit ne mbledhjen e marsit te vitit 1998 te KP të LPK-se Dego. j.v. Në atë mbledhje, edhe pse ishim ne Tirane paraprakisht, sikunder edhe u fol me lart, ata të sektorit nuk erdhen fare. Te gjithe e dinin qellimin e kesaj mbledhjeje, por tashme klika politike ishte ndërtuar, pavarësisht se nuk ishte shpallur. Atyre u duhej kooptimi anëtarëve ne Shtabin Qendror te UCK-se, zëdhënësi, qe doli me vone, bëri te njohur grupin (le doli nga deklarimi i Hashim Thaçit me shoke ne mbledhjen e .Kryesisë ne 'Tirane, ne mars 1998. nëpërmjet kësaj, u pa se po punohej për ndërtimin e një subjekti jashtë sistemit çlirimtar.
Në mbledhje te KP te Degës, ky grup e kishte klikën e vet, atë te udhëhequr nga Bardhyl Mahmuti, Jashar Salihu dhe Agush Buja, te përkrahur nga disa te tjerë. Vija e pare, ajo e sistemit çlirimtar u mbrojt riga unë, ne emër të Kryesisë, ndërsa vija e dyte, ajo e përfaqësimit politik, duke dale Shtabi Qendror me deklarate autorizonte personat me atë detyre, doli nga Bardhyl Mahmuti, Për ketë dy vija politike u diskutua dhe me shumice votash u vendos ndërtimi i sistemit ne .Kosove me emrin Fronti çlirimtar i Kosovës. Vija e. përfaqësimit u refuzua. Kjo u vendos me vota. (Shenimet nga mbledhia e KP të LPK-se, mars 1998)
Për te arritur deri tek ky vendim, unë po sjell pjese te diskutimit tim të 'here ne emër të Kryesisë se KP të Degës, si dhe mbi bazën e planit te bërë nga ai organ, për sistemin çlirimtar. Kau, si tërësi plani është i gjate, mirëpo për shkak se elementet janë te njëjta me atë që permenda më lart, po ndalem ne disa çështje , të cilat i theksova ne mbledhjen e .KP për Frontin. Aty, midis te tjerash thashë:
"Te dashus anetarë te KP-së!
Shteti i Kosoves nuk mund të çlirohet, nëse kemi ndarje midis forcave politike, atyre organizative e ushtarake (...) Çështja nuk është te krijimi i një force te re, pot te një subjekti çlirimtar qe i bashkon të gjithë shqiptaret, pa dallim subjekti, vendi ne luften e madhe te kombit tëne per clirimin e vendit. Per te realizuar kete, ju e dini. se LPK-ja ka te sanksionuar nëprogram Frontin clirimtar te Kosoves, si forme te organizimit. Ajo gjendet në program,.ndërsa ne e kemi për detyre për realizuar.
Po si do te arrijmë tek çlirimi i vendit nëse nuk e fusim kombin ne një kryengritje te përgjithshme popullore? Dhe, as kjo nuk mjaftën, po qe se nuk e kemi një udhëheqje dhe nuk zhvillohet një lufte ne emër të shtetit dhe kombit. Po, në këtë ndarje, kur dhe institucionet aktuale shtetërore nuk do te futen ne veprimtari luftarake, s'ka tjetër mënyre, përveç ndërtimit te një Fronti çlirimtar te Kosovës. Me këtë do te arrijmë të shtrijnë rezistencën e kombit ne tërësi, ne masat tona popullore dhe te fitojmë mbi armikun. Ne nuk duhet te lejojmë qe populli ynë te jetë i përçare. Nëse ne luftën politike tolerohen fërkimet, kundërthëniet a mosmarrëveshjet, ne atë te armatosur, atë janë te tmerrshme dhe e dobësojnë frontin e rezistencës kundër armikut. E këtë ne nuk duhet të tolerojmë si. organizate. Ne kemi perspektive vetëm nëse bashkohemi. Ne këtë qëndron e ardhmja e luftës sonë dhe kombit shqiptar, qe është futur ne luftën e vet te madhe, ne atë çlirimtare.

[sefedin]

(...) Sistemi çlirimtar nuk u ndërtua deri tash në Kosovë. Atë po e pengojnë shume forca, midis tjerash, edhe shume nga. "shokët" tonë, te cilët nuk janë këtu prezent (...) Ata nuk duan te "dine" se Kosova dhe viset tjera shqiptare, pavarësisht se ku janë atë, janë te gjithëve dhe velem të bashkuar ne një Front unik çlirimtar, pa dallim bindjeje politike, shtrirjeje territore feje, vendi a lokaliteti kemi mundësi për te çliruar vendin tonë nga pushtuesit (...)
Nëse, pra, bëjmë përjashtime ne organizimin tonë, padyshim arrijmë tek:
1. Ndarja e politikes me ushtrinë, e institucioneve te shtetit nga arma e vet, ajo e luftës, duke krijuar keshtu ndarje, ne kohen kur duhet bashkimi i tere forcës sonë.
2. Pa sistem do te thellohen. konfliktet ne kuadër te subjektit shqiptar e atij politik, pikërisht ne kohen kur Kosovës i duhet uniteti politik, si organizativ dhe ushtarak, nen sistemin çlirimtar, duke u bashkuar ketë subjekte, ne një baze çlirimtare te forte.
3. Me mosndertimin e shtetit çlirimtar po dalim para. bores te pa ngritur dhe të paafte për te ndërtuar një shtet me parti e sistem demokratik, me liri te gjera politike e demokratike, si një shtet do te ndërtohet dhe zhvillohet me forcat e veta.
4. Mosndertimi i sistemit çlirimtar po bëri ndarjen e kërkesave politike, atyre shoqërore e kombëtare, duke krijuar vija te ndryshme te çështje sonë, sikur me qenë fjala për dy a me shume popuj a shtete, te cilët nuk kane gjë te përbashkët me njeri-tjetrin.
5. Ndarja e mjeteve financiare neper fonde e subjekte, si dhe te mjeteve te tjera luftarake, gjë qe e dobëson dhe do te dobësojë edhe me shume bazën luftarake, si ne financa, ashtu edhe ne mjete, te cilat ne kushtet tona kane rol dominues.
6. Ky mosunitet, me siguri, do te krijoje dëme me te mëdha, me shume viktima e terror, e masa te tjera masakruese shume te renda, te cilat pas bashkimit do te bëhen përsëri, por me një intensitet me te ulet, sepse vete kompaktësia dhe uniteti ne lufte e krijon mbrojtjen tonë me te mire krahasuar me mungesën e sistemit.
7. Ky mosunitet dobëson edhe frontin e luftës, sepse ushtaret e vullnetaret nga ky mosbashkim, humbasim besimin tek forcat tona politike, madje edhe ushtarake, sepse shohin se edhe ne lufte nuk po behet bashkimi, gjë qe e dobëson vullnetin
8. Nëpërmjet kësaj dobësohet edhe me shume pala shqiptare ne bote, tek subjektet te cilat do te intervenojnë dhe dobësohemi edhe përballë palës serbe, etj.
Natyrisht, ketë çështje nuk mund te arrihen për një dite. Atë duhet të vihen nën bazat e tilla te sistemit, duke lënë mundësi dhe kohe qe gjate zhvillimit te luftës, ai te ndërtohet. Fronti për Çlirimin e Kosovës ndërtohet dhe profesionalizohet vetëm gjate luftës, gradualisht dhe shkalle-shkalle, duke u ndërtuar juridikisht. Sistemi nuk është diçka qe krijohet brenda ditës. Ai do pune, unitet dhe veprimtari konkrete luftarake. Te tera ketë virtyte i ka lufta jone. Ne kemi forca te mjaftueshme, qofte politike, qofte organizative, qofte ushtarake, qofte te tjera. Atë duhet vetëm t'i .bashkojmë ne një tërësi politike e juridike-ushtarake. Për këtë jemi te përcaktuar si organizate dhe jashtë kësaj nuk kemi te drejte programore për te vepruar" (Diskutimi mbi Prvjektrregulloren e FÇK mars 1998).
Çështja e sistemit u hap si problem kryesor për diskutim ne KP te LPK-se Dega j.v. Pati ide e mendime te kundërta. Kishte edhe propozime dhe miratime -re kërkesës Kryesore te Degës për FCK-ne. Dhe, përveç kësaj, u paraqiten nga disa anëtarë edhe kundërpropozime, te cilat shkonin ne ekstremitete te thella. Por, mendimi me i ashpër dhe kundër propozimit për sistemin e shprehur, u paraqit ne emër grupit, ne mbledhjen e KP te Degës nga Bardhyl Mahmuti. Madje ai, si kundërpërgjigje dha shpjegime dhe beri edhe propozime, ku përveç diskutimit, tha:
"Ky sistem është i mire, duke i marre për baze dhe anët juridike, po nuk mund të ndertëjme, sepse subjektet jane kunder, sikunder edhe shumE politikane të tjere, prandaj propozoj qe Shtabi Qendror i UCK-se te dale me komunikate a deklarate politike dhe te autërizoje grupin e njerezve per te mbrojtur politikisht UCK-ne, si perfaqesues politik". (Sbenimet nga cliskutimi ne KP të LPK-së .
Këto dy çështje u diskutuan dhe me vota u vendos ndërtimi i sistemit me emrin "Fronti Çlirimtar i Kosovës". Për te realizuar këtë u caktua edhe grupi i punës nen udhëheqjen time (Muhamet Kelmendit). Natyrisht, për shkak. te punës se madhe u caktua edhe ndihmesat, si Emrush Xhemaili, Adem Grabovci e Ali Ahmeti, te cilët do te punonin për këtë çështje (Vendimi i KP mars 1998). Këta edhe ia nisen punës për ndërtimin e sistemit çlirimtar, por menjëherë u be bllokimi nga sektori i rendësish se veçante. Për te realizuar atë deklaronin "UCK-ja e ka Shtabin Qendror, e ka bazën e vet politike, juridike e organizative, udhëheqjen politike jashtë LPK-se, si bërthame udhëheqëse e saj". (Shënimet nga mbledhja e KP.) Me këtë baze ata bllokuan ndërtimin e FCK-se.
Por, përkundër kësaj, mbi vendimin e KP, para MP te LPK¬se, me 14.04.1998, iu shkrua nga ana ime, ne emër te sektorit politik te KP, te vete Kryesisë dhe te grupit te punës te cilin unë e udhëhiqja, Shtabit Qendror te UCK-se, kjo letër:

"Kryesia e KP të LPK-se Dega j. v. për Shtabin Qendror te UÇK-se

Te dashur shokë!

LPK-ja duke e përcjelle me vëmendje aktivitetin luftarak te UCK dhe varësi nga ajo gjendje i ka vene ne shërbim te luftës dhe te UCK-se tera forcat e saj mendore, politike, fizike e ushtarake, veç atyre financiare. Por, kjo nuk mjafton ne luftën tonë te madhe, përballë organizimit, armës dhe forcës qe ka armiku ynë.
Ai është përgatitur për të na zhdukur. Masakrat e Drenicës dhe vrasjet në kufirin shqtptaro7shqtptar (ne rrethin e Gjakovës dhe Deçanit) flasin se kemi te bëjmë me një arme profesionale serbe, dhe vetëm te unifikuar politikisht, te organizuar ne bazë kombëtare, ku te kemi bashkimin e te gjithëve, pa dallim subjekti, krahine e ideje, kemi mundësi të shndërrojmë Kosovën ne varr për forcat pushtuese serbe. Në të kundërtën do te kemi kufizime në luftë, në forrca dhe bilokime te medha ne vend.
Kjo nuk duhet lejuar

[sefedin]

Shokë,

Çështja jonë pas shpërthimit të konfliktit të armatësur ka marre rrugen e vështirë atë të një lufte mbarëkombëtare. Kjo na detyron qe takohemi dhe diskutojmë për detyrat që dalin para nesh. Ne, ne LPK-ë mendojmë se duhet të punojmë:
1. Për te here bashkimin politik e shtetëror-ushtarak të tere popullit tonë ne sistemin çlirimtar (Front (çlirimtar të Kosovës), si forme e vetme e organizimit, adekuat për të luftuar me sukses armikun.
2. Nëpërmjet kësaj kërkohet që të caktojmë qartë vijën politike të luftës, mbi të cilën duet të bëjmë mobilizimin e të gjitha masave shqiptare, madje edhe të tjerëve ne sistem çlirimtar.
3. Te punohet për profesionalizimin e radhëve të UCK-se me forca te kualifikuara ushtarakë (oficerë), të cilat i ka populli ynë, për te cilat nga qeveria e Bukoshit dhe sektori i rëndësisë së veçantë që është edhe i UÇK-se nuk po lihen t'i angazhojmë
4. Te arrijmë ndërtimin e sistemit të logjistikes.
5. Të bëjmë ndërtimin e sistemit të financave mbi një bazë unike.
6. Të punojmë së bashku, ne emër te LPK-së dhe ju ne emër të UCK-se për te realizuar këto detyra të mëdha, të cilat janë e domosdoshme për luftën tonë.
7. Për këtë qëllim të organizojmë grupin e punës, grup që duhet te dalë pas diskutimeve të çështjeve të theksuara, ne bashkëpunim mes subjekteve tona.
Çështje të tilla domosdoshmërisht duhet te shqyrtohen bashkërisht. Që ketej, vimë tek mendimi se popullit tone i duhet domosdo nje organkim në nivel shteti. Luftes sonë flirimtare i duhen të tëra fircat, çdo subjekt dhe çdo njeri, prandaj kërkohet të punohet ne. bashkimin tonë, ne mënyrë që lufta çlirimtare te fitojë karakter shtetëror.
Presim përgjigjen tuaj. Takimi mund te bëhet në Kosovë.

Për grupin e punës
nënkryetari i Kryesisë M. Kelmendi"
(Letra e derguar në emër të Kryesisë, pill 1998)

Kjo letër iu dërgua Shtabit Qendror nëpërmjet Xhavit Halitit. Por as kësaj kurrë nuk i janë përgjigjur. Ndoshta, edhe kjo e ka pësuar fatin e letrave te tjera.
Asnjëra prej këtyre veprimeve nuk korri sukses. Puna për ndërtimin e sistemit u bllokua. Ndërsa, fill pas kësaj u mbajt MP e LPK-së Dega j.v..ne datën 01 dhe 02.05.1998..Ajo, sikundër do te shohim, shërbeu thjesht si vend për te shkatërruar çdo gjë, kuptohet ne emër te Shtabit Qendror, i cili deri në kooptimin e anëtareve, maj-qershor, nuk ekzistonte. Ne shtab ishin dy a tre-kater veta që vertiteshin në Tiranë.

[sefedin]

b) Veprimtaria juridike dhe organizative

Krahas punës që u bë ne aspektin politik e shoqëror, nga sektori politik u punua edhe ne fushën juridike e organizative. Kur përmenden ketë sfera, zakonisht mendohet se çështje të tilla rregullohen dhe përcaktohen juridikisht, me dokumente dhe e sanksionojnë atë organizativisht, duke i dhënë karakterin e subjektit.
Ne këtë ane dolën disa detyra. Kush do te merrte pjese ne mbledhje? Dhe, çka po organizonim?
Pyetjes së parë iu dha përgjigje nga vetë jeta politike dhe shogerore shqiptare. Vete fakti se donim te krijonim nje sistem te përbashkët çlirimtar, duke organizuar Frontin Çlirimtar te Kosovës, paraqiti si te domosdoshëm pjesëmarrjen e te gjitha forcave politike te organizuara, pavarësisht riga koha. e organizimit, madhësisë dhe, pozitës qe kishte subjekti. Kuptohet Se ishim edhe për pjesëmarrje te disa forcave me influence në jetën shoqërore, kulturore e shkencore të vendit, si të shkencëtarëve, intelektualeve me zë dhe veprimtareve të vyeshëm të jetës, duke i dhënë vend ne Front për pjesëmarrje ne Kuvend, si dhe pleqve me influence ne tere hapësirën shqiptare..
Por, nga kjo rregull kishte edhe një përjashtim. Ne fakt duhej, ne marrëveshje me subjektet e tjera, të përcaktoheshin kushtet kur nuk kishte të drejte të merrte pjese një subjekt a individ ne bashkim, duke përcaktuar edhe shkaqet. Ne mendonim ne ketë kushte, për të cilat duhej të merrej edhe akordimi i subjekteve. Atë ishin:
1. Subjekti a individi të jete për pavarësinë e Kosovës dhe të popullit shqiptar.
2. Atë të mos jene kundër masave a formave qe lejon etika kombëtare dhe ndërkombëtare e aktivitetit kur një popull a shtet është i pushtuar dhe luftën për lirin e vet.
3. Nëse njeri a tjetri subjekt janë vene ne shërbim të armikut dhe bashkëpunon me të ne fusha të ndryshme, duke i shkaktuar dëme popullit tonë dhe luftës se tij.
4. Shpallja publike e moratoriumit politik për subjekt, pa e shuar atë, por duke ndaluar veprimtarinë për një kohe, deri sa të realizohet çlirimi i vendit dhe të shkohet ne zgjidhje (Projektvendimet e LPK-se, 1997/98).
Me anën e këtyre kushteve. përcaktohej edhe mënyra e pjesëmarrjes. Çdo subjekt qe i plotësonte këto kushte, pavarësisht se ishte subjekt politik a organizativ, si person me influence dhe vete qeveria, a ndonjë institucion tjetër i shtetit, kishte të drejte të merrte pjese ne Kuvend të Frontit për Çlirimin e Kosovës me delegatet, për të ndërtuar sistemin çlirimtar. Kufizime të tjera juridike e politike, apo shoqërore nuk kishte. Duhej të ishte edhe vullneti për sistem çlirimtar i subjektit. Ndërsa, atë subjekte, individë, etj, qe nuk i plotësonin ketë kushte, duhej të mos ftoheshin ne mbledhje.
Por, përveç kësaj, duhej caktuar edhe vendi dhe koha e mbledhjes. Për atë duhej të kishim rregullore, komisione e grupe pune. Për çdo gjë duhej të kishte edhe dispozita të veprimit. Ne ketë dokument duhej të përcaktohej forma e zgjedhjes se udhëheqjes se mbledhjes, numri i Kryesisë se punës se mbledhjes, komisionet, si ai i çështje s politike .e shoqërore, ai i anës statusore e programore, ashtu edhe komisioni i rezolutave, i deklaratës politike për sistem, si dhe vete. i zgjedhjeve të organeve të pushtetit. Në veçanti, duhej të përcaktohej mënyra e zgjedhjes.
Te gjitha ketë çështje duhej të rregulloheshin me rregullore. Prandaj, u autorizua grupi i punës i cili duhej të vihej ne kontakt me subjekte të tjerë, me njerëz me influence etj. Grupi i punës kishte për. detyre vetëm sjelljen deri ne Kuvend të delegatëve të subjekteve pjesëmarrëse. Të gjitha gjerat e tjera, ndërtimi i sistemit, vete Fond Çlirimtar i Kosovës, zgjedhjet e qeveria çlirimtare, ishin çështje qe duhej të diskutoheshin e të vendoseshin ne Kuvend. Nëpërmjet kësaj jepej edhe përgjigjja ne anën juridike të ndërtimit të sistemit, ajo çka po ndërtonim, por ketë duhej të dilnin. vetëm ne mbledhje. Grupi i punës kishte për detyre përgatitjen, mund edhe të propozonte, por fjalën e fundit e kishin delegatet.
Ne këtë procedure të përcaktuar juridike u be bllokimi i punës. Mbeti e tere puna përgjysmë, pa ndërtimin e sistemit çlirimtar, kurse ne anën tjetër u bënë ndërtime grupore, ndërtime qe shkuan duke i keqësuar e ashpërsuar marrëdhëniet.
2. Lufta për marrjen nen kontroll të UCK-se
Fill pas janarit të vitit 1997, u pa se ne kuadër të forcave të ndryshme linden ide të kundërta. Atë shkuan duke u fërkuar njëra me tjetrën dhe, arritën deri ne ndarje dhe krijirni të veprimeve të kunderta, të cilat cuan edhe tek organet e vecanta.
Nepermjet kesaj u krijuan gradualisht tre grupe:
1. Grupi qe vepronte ne baze te programit të LPK-se për te ndërtuar Frontin Çlirimtar te Kosovës, si forme e mjet qe te realizonte bashkimin e tere forcave shqiptare:
2. Grupi qe ishte i lidhur me forca. qe u ndanë nga, LDK-ja, qe ishin kundër atij sistemi, por qe thirreshin ne qeveri, ne mënyre qe të përfitonin ne kohe për t'i vendosur forcat e veta ne udhëheqje te UCK-se.
3. Grupi qe u ndërtua mbi bazën e përfaqësimit politik, i cili edhe korri sukses ne bashkëpunim me grupin e dyte, për kompromise për te zhdukur vijën e luftës çlirimtare.
E tere analiza e çështje ve qe do te pasojnë do te behet nëpërmjet analizës se këtyre grupeve. Atë, që kane qenë faktorë qe nuk u ndërtua sistemi çlirimtar, janë bashkëvepruesit e tere gjendjes se rende te krijuar ne fushën organizative, atë ushtarake dhe financiare. Natyrisht se, kësaj i kane ndihmuar edhe shume forca te tjera, të cilat do te vihen ne spikamë me poshtë, kapitujt e tjerë, te këtij libri.

[sefedin]

a) Lufta për mosndërtimi e sistemit çlirimtar

Lufta për te mos ardhur deri tek ndërtimi i sistemit çlirimtar, organizimin e Frontit si organizimin me të larte, Brenda te cilit do te ndërtohej qeveria çlirimtare, ne kuadër te LPK-se, u duk ne fillimit te vitit 1997. Fill pas janarit te atij viti, u be një lufte jashtëzakonisht e madhe dhe ne mënyrën me të fshehte, jashtë çdo rregulli organizativ, shoqëror e luftarak. Ajo ishte, thjesht, lufte shkatërrimtare:
a) Se pari, ne dëmtimin e luftës sonë çlirimtare, duke moslejuar ndërtimin e sistemit dhe përforcimin e UCK-se me kuadër ushtarak, politik, etj.
b) Se dyti, ndaj vete shokëve te LPK-se, te çilet kishin merita te padiskutueshme për ndërtimin e UCK-se, ndaj te çileve në formën me te ulet u hapen thashethemet mbi akuzat me monstruoze, si "tradhtarë", "elemente destruktive" e "vrasës".
Për te realizuar dhe ndërtuar grupin politik e organizativ individualist jashtë çdo rregulli organizativ e luftarak, ata zyrtarisht, deri ne mars te vitit 1998, nuk dolën kundër Kryesisë se Degës. Përkundrazi, ishin vete ata qe i mbronin pikëpamjet e LPK-se, qëndrimet e vendimet te cilat dilnin nga mbledhjet. Deri ne këtë kohe u be një lufte shume konspirative, sepse kërkohej ndërtimi grupor ne emër te organizatës e kundër saj dhe, pastaj pritja e momentit për te shkuar ne lufte frontale.
Gjate kësaj periudhe u krijuan dy grupe ne formën me te fshehte, te çilet mund te kuptoheshin vetëm nëpërmjet diskutimeve, jo nëpërmjet votës, as qëndrimeve zyrtare qe mbanin. Keshtu, u krijua grupi i Xhavit Halitit, ne te cilin Benin pjese Adem Grabovci, Bardhyl Mahmuti e Jashar Salihu. Ne grupin tjetër ishte Azem Syla udhëheqës, prapa kishte Hashim Thaçin, Mehmet Bislimin, Kadri Veselin dhe Agush Bujen. Vete ky ndërtim i këtyre dy grupeve, ndau dhe krijoi edhe grupin tjetër, i cili nuk ishte grup, por udhëheqja e Degës kundër se citës u be një lufte e madhe. Qëllimi i përbashkët i tyre ishte: likuidimi i udhëheqjes se Degës, për te shkuar ne përjetësimin e interesave individualiste, të ngushta e armiqësore, kuptohet ne emër te UCK¬se dhe luftës, por kundër saj sa edhe vete armiku.
Dy grupet e para bënë bllokimin e tere aktivitetit ne drejtim te realizimit te planit politik te LPK-se për ndërtimin e sistemit çlirimtar. Ato, në mbledhje, (deri në MP te LPK-se; madje as aty nuk dolën kundër ndërtimit te Frontit), bllokuan tere punën ne ndërtimin e tij. Për te arritur tek kjo, ne mars te vitit 1998, ne Tirane, ne mbledhjen e Kryesisë, dolën nëpërmjet gojës se Hashim Thaçit dhe Kadri Veselit ideja se "UCK-ja tashme ndahet nga LPK-ja jashtë vendit. Ne Kosove e kemi krijuar LPK-ne dhe prandaj nuk e kemi nevojën tuaj. UCK-ja e ka bërthamën e vet, prandaj nga sot e tutje nuk kepi te drejte te veproni ne emer te UCK-se" (Nxjerre nga shënimet e mbledhjes sè. Kryesisë së LPK-se Dega j.v. të vitit 1998).
Me këtë deklarim u pajtuan të dy udhëheqësit e grupit, si dhe vet Adem Grabovci i cili deri ne këtë kohe nuk e kishte treguar pozicionin e vet. Ne këtë moment ai doli kundër e hyri ne grupin e Xhavitit. Kundër ishte Fazli Veliut, Muhamet Klemendi, Emrush Xhemaili, Ali Ahmetit dhe Rexhë Iberdemaj. Por, pavaresisht kesaj, ketu u be bllokimi i tere i punes. Ne për këtë shkak thirrëm mbledhjen e KP te por as ne mbledhje nuk erdhën zotërinjtë udhëheqës. Ndërsa, veglat e tyre, Hashimi e Kadriu nuk ishin anëtarë.
Ne mbledhje te KP te Degës se LPK-se doli vendimi per te vazhduar punën per ndërtimin e sistemit çlirimtar. Ata, nëpërmjet Bardhylit, Jasharit, Bislimit e Agush Bujës nuk arritën te ndalin çështje n e ndërtimit te sistemit. Paraqiten edhe propozim te kundërt, por nuk u aprovua. U nxor vendimi per ndërtimin e Frontit Çlirimtar te Kosovës. Vetë ky fakt i tmerroi se tepërmi, prandaj, ata ndërmorën aktin me te skajshëm, atë te thirrjes se MP te LPK-se, jashtë vendimit te Kryesisë, ndërkohe qe ajo ishte ende ne punë ne Tirane mbështetur ne Statutin e saj, ku përcaktohej mbajtja e saj ne dy vjet. Natyrisht, ai propozim u kundërshtua, jo pse ishim kundër, por pse ishte gjendje e jashtëzakonshme, e tere Kryesia nuk kishte marre pjese ne mbledhje dhe nuk kishim kohe per të përgatitur mbledhjen. Por, kjo te zotërinjtë politikanë nuk luajti rol, sepse veglat e te dyja grupeve, te cilët ishin anëtarë te KP te Degës, kishin vendosur zhdukjen e organizatës. Ata ishin futur edhe ne komisione te programeve te verifikimit te mandateve, vetëm e vetëm per te krijuar terrenin per zhdukjen e te tërë vijës se LPK-se. Kete nuk e arritën.
U thirr Mbledhja e Gjashte e Përgjithshme. Ishte caktuar edhe komisioni per përgatitjen e dokumenteve dhe te vete mbledhjes.
Dhe, sikundër thashë, përsëri ne "udhëheqje" doli Bardhyl Mahmuti, Billal Sherifi, Agush Buja e Jashar Salihu. Koha ishte shume e shkurtër. Ishte thuajse një muaj. Por, edhe gjate kesaj kohe, Kryesia mbajti mbledhje dhe i futi ne veprim tere mekanizmat e veta, per te shpejtuar procedurën e thirrjes se subjekteve ne diskutim. Ne iu drejtuam përsëri kompetenteve te UCK-se. Ata nuk dhanë përsëri përgjigje. Duket se ishte zgjedhur rruga e bllokimit të çdo iniciative deri ne mbledhje. Por, përkundër kesaj, ne kete kohe u lëshua thirrja e LPK-se drejtuar tere subjekteve politike shqiptare, brenda e jashtë atdheut. Me kete thirrje kërkohej qe te gjithë te dilnin ne anën e luftës per çlirimin e vendit tonë, te UCK-se, dhe behej thirrje qe subjektet politike, organizative, etj, të përgjigjeshin kërkesës per ndërtimin e Frontit per Çlirimin e Kosovës. Kërkohej, gjithashtu, qe atë te bënin. presion. Per kete u përcaktua koha edhe vendi i mbajtjes se Kuvendit themelues. Ne thirrje tregohej edhe pozita ushtarake dhe ndërkombëtare e Kosovës. (Thirrja e LPK-se mars 1998).
Ne thirrjen e tille nuk u përgjigjën. Duke vepruar keshtu ne fakt iu dha përkrahje grupit politik anti-Front qe po ndërtohej. Jo vetëm subjektet shqiptare politike ne Kosove, atë nen sundimin maqedon e malazez qe nuk u përgjigjën, por me punën e vete qeverise se Bukoshit kjo u luftua. Qeveria e Bukoshit beri bllokimin e UCK-se ne çështje t me kryesore. Ajo, si me mjete financiare dhe me veprimtari politike parciale, .anti-Front, ashtu edhe me kuadër ushtarak, te cilët i futi nen kontroll dhe nuk i la per te shkuar brenda vendit, ne Kosove ne kuadër te UCK-se, krijoi situatën konfliktuale dhe shume te përshtatshme per grupet qe ndërtoheshin. Me atë, ajo e hapi dhe e përforcoi me shume luftën kundër nesh. Ne veçanti, kur zoti Rugova e cilësoi UCK-në "vepër të huaj", ne mos edhe te qeverise serbe të Beogradit, tërësisht jashtë interesit te Kosovës, dhe kur ne lufte u mbajtën zgjedhjet per Kuvend e president te
Kosoves (mars 1998), ra shume vullneti per Front. Pse? Sepse, këtë dy elemente u morën si shkak dhe u hap akuza kundër nesh me thënien: "Ja se me cilat forca duan te ndërtojnë Frontin".
Kuptohet se këto akuza nuk thuheshin ne mbledhje, por rrugëve, neper këshilla, ne UÇK-e, ne Tirane, etj. nëpërmjet kesaj u hap urrejtja ndaj nesh dhe filloi lufta e ashper.
Në mbledhjen e Përgjithshme të LPK-se doli KP i saj. Ne emër te akuzave ndaj Kryesisë se vjetër, mbi bazat e "vrasjeve të shokëve, mos nënshtrimit ndaj organeve brenda vendit, keqpërdorimeve dhe konflikteve te brendshme" te bëra nga Hashim Thaçi, tani udhëheqës i klikës qe i futi nen ombrelle te dy grupet, pushoi se vepruari dhe u zgjodh Kryesia Teknike me kryetar Beri islamin, anëtarë Bardhyl Mamutin, Jashar Salihun, .Agush Bujen, Mehmet Bislimin, Sabri Kiçmari dhe Rrahim Ramen. U "zgjodh" kjo Kryesi per një periudhe prej disa jave, maksimalisht një muaj, 'deri ne shqyrtim te akuzave. Por ajo vazhdoi per muaj, deri ne korrik, kur unë dhashë dorëheqjen nga organet e zgjedhura te LPK-se. Madje, kjo .Kryesi, me kete kryetar kishte si qellim te saj vetëm bllokimin e punes se ndërtimit te sistemit çlirimtar ne Kosove (FC,K), çështje e sanksionuar ne Programin e LPK-se.
Me kete, faktikisht, përfundoi veprimtaria per ndërtimin e Frontit. Ne nuk kishim me kompetenca, ndërsa Kryesia Teknike per tre muaj, pas mbledhjes se fundit, me 7 maj 1998 ne Shtutgard, nuk mbajti asnjë mbledhje. Ishte i kote intervenimi, sepse ne fakt kryetari i saj kishte marre per detyre mosthirrjen e mbledhjes, ne mënyrë qe grupet te konsolidoheshin. Kjo periudhe shendon edhe rënien e LPK-se si organizate. Ne fakt, keshtu edhe u be. LPK-ja mbeti si organizate vetëm formalisht (Shënime nga mbledhjet e KP te Degës).
Ndërsa, ne UCK-E u kooptuan anëtarë te rinj, ata qe i shërbyen asaj klike. Shume prej tyre u angazhuan ne detyra te reja, ndërsa LPK-ne e shndërruan ne servis financiar. Per çështje politike doli grupi prej pese vetash si përfaqësues politik, ku u fut edhe Bardhyli e Jashar Salihu. Po ne kete moment doli edhe zëdhënësi i
Kjo shënon datën e fillimit te fundit per sistemin çlirimtar ne Kosove.

[sefedin]

b) Dega e LPK-se vepronte kundër programit te vet politik

Lufta per ndalimin e ndërtimit te Frontit Çlirimtar te Kosovës dhe te zhdukjes e likuidimit te LPK-se, është bere pothuajse njëherazi. Unë e shtjellova sistemin paraprakisht, sepse ka rendësi me te madhe, ndonëse prej kesaj (LPK) varej edhe ajo.
Megjithatë, ne kete lufte te ashpër u hap edhe lufta kundër LPK-se. MP e Gjashte e LPK-se Dega j.v. u be edhe per te shkatërruar vetëm. Komisionet nuk kishin punuar fare. Asnjë dokument nuk ishte përgatitur. Çdo gjë kishte mbetur si me pare, prandaj qe ne ditën e pare, me 01.05, ashtu edhe me 2.05.1998, u pa se behej .fjale per grusht politik kundër Kryesisë, ne mënyrë qe ketë dy grupe te krijonin mundësinë per te ndërtuar bashkërisht një klike politike ne emër te Shtabit Qendror te .UCK-se, duke shkatërruar edhe LPK-ne. Por, meqë kesaj klike i duheshin mjetet financiare dhe njerëzit e LPK-se ne bote, lypsej ekzistenca e saj, deri sa te arrihej tek pavarësia e Fondit "Vendlindja Thërret". Prandaj u kalua ne qërim hesapesh vetëm me Kryesine.
E vlerësoj te rëndësishme te them disa flak mbi zhvillimin e punimeve.
Mbledhja filloi me 01.05.1998. Vazhdoi dy dite, edhe me 02.05.1998. Me "vota" u zgjodh Kryesia e punes. Udhëheqës i saj u "zgjodh" Bedri Islami dhe Bardhyl Mahmuti. Ne Kryesine e punes nuk u arrit te futeshin njerëz sipas rregullores qe ishte caktuar: një nga Kryesia, dy nga KP dhe dy delegatë nga mbledhja.

Kjo rregullore u shkel dhe grupashët propozuan këto dy zotërinj udhëheqës, si edhe Mehmet Bislimin Agush Bujën dhe Ramizin anëtarë. Bedri Islamin e caktuan kryetar per te treguar se janë asnjanës, forme kjo jo e drejte, sepse ai nuk e njihte fare organizatën, problemet dhe nuk ishte në rrjedhojat e organizatës(Shënimet nga MP e gjashtë LPK-se maj 1998). Vetë ky fakt flet se ai Ishte vetëm vegël e tyre.

Në fakt mbledhja përfundoi pa asnjë rezultat. Ajo mund te theksohet është "zgjedhja" e anëtarëve te KP, pa kritere, sipas idesë: "kush propozon edhe fitet ne lute". U nxorën edhe disa rezoluta politike, por atë ishin formate, sa per te thënë se është punuar diçka, krejtësisht ne fushën e njohur te përkrahjes dhe vazhdimit te veprimtarisë çlirimtare. Ndërsa, KP nuk paraqiti fare referat mbledhje, sepse ai që ishte përgatitur nga unë ne baze te vendimit KP Degës u ndalua, si i ashpër përballë UCK-se dhe Tiranes zyrtare, ndonëse nuk kishte fare ashpërsi, veçse përmendeshin disa ane negative. Por, duke iu frikësuar hapjes se problemeve brendshme, u tha se duhet ndryshuar e meqë unë nuk pranova, ndaj as qe u lejua lexohet.
Pikërisht per kete shkak po sjell ne tërësi referatin. Ne te thuhej:

" Të nderuar delegatë e delegate”!

Gjendja ne. Kosove dhe viset e pushtuara shqiptare nga e Mbledhja e Përgjithshme e deri kete MP te LPK-se Dega j•v. ka pësuar ndryshime thelbësore në thyerjen e "rezistencës" pasive, asaj nënshtruese, duke dal ne lëmin politik, aksionar e çlirimtar,
prej nga është duke u zhvilluar në Kosove lufta çlirimtare. Nga kjo, edhe ne aspektin ndërkombëtar ka kthesa pozitive, sepse çështja e Kosove tani e disa muaj është bërë çështje kryesore politiken e organizmave e të shteteve në bote:
Në vitet qe i kaluam, konstatëhet nga LPK-ja se gjendja politike ne Kosove dhe vise, ka shkuar duke u kristaktuar politiko-organitativisht dhe ushtarakisht. Me aksionet që aktualisht po kryhen brenda periudhës së marrë në shqyrtim, në territorin e ngushtë të Kosovës, shumëçka është sqaruar tek populli ynë. Me këtë duhet thënë se aksionet çlirimtare të UÇK-së në vitet 1996/97 e 1998 kanë krijuar situatë shumë të favorshme politike për forcat çlirimtare, duke krijuar terren për veprimtari më të gjerë çlirimtare, si dhe duke ua vështirësuar punën “forcave” pacifiste. Ata duket se po shkojnë duke humbur e likuiduar vetë, por në këtë gjendje, për mos gjetjen e mekanizmit të duhur luftarak, politikisht po mbijetojnë.
Në këtë gjendje luftarake çlirimtare, edhe LPK-ja ka ngelur jashtë rrjedhojave. Kryesia dhe KP i LPK-së Dega j.v nuk ka asnjë informacion zyrtar nga radhët e UÇK-së, pikërisht “Shtabi Qendror” i saj. Prandaj, duhet të përkujtojmë se analizat për gjendjen në terren vijnë jo mbi bazën e raporteve zyrtare, sespe nga Sektori i Veçantë i Kryesisë, nuk është raportuar, por mbi bazën e vrojtimit anësor të veprimtarisë çlirimtare.

Vllezër motra!

Tani në shtetin tonë është vendosur nga pushtuesit gjendja e jashtëzakonshme. Ka territore (Drenica dhe Rrafshi i Dukagjinit me Deçan e Gjakovë , pastaj Malishevë e Klinë, ku veç ka shpërthyer lufta e armatosur. Dhuna e terrori po vazhdon. Por, pas thyerjes së disa aksioneve të forcave pushtuese kundër UÇK-së në Drenicë dhe në fshatrat e brezit kufitar me shtetin amë në nëntor e dhjetor të vitit 1997 dhe mars e prill të 1998, rezistencës kundër rrethimit ushtarako-policor, si dhe sulmit që po bëhet mbi 100.000 foeca serbo-malazeze mbi Drenicën e fshatrat e Dukagjinit, këto të dyja janë bërë qendër e rezistencës dhe luftës çlirimtare.
Veprimtaria çlirimtare, përveç këtij territori ku po zhvillohet lufta, është zgjeruar dhe pritet të thellohet edhe në Llap duke u zgjeruar e shtrirë në Gollakë e në viset tjera shqiptare të pushtuara nga sllavët e jugut. Tani atje kemi veprimtari aktive, veprimtari e cila i paraprinë asaj çlirimtare. Dhe, për të kaluar tek ajo, po punohet shumë shumë edhe në viset e tjera të Kosovës: Prandaj, pritet që lufta të marrë hov më të theksuar çlirimtare dhe shtrihet në tërë territorin e shtetit tonë.


Delegatë të nderuar!

Sulmit te forcave pushtuese serbo-malazeze po i ndihmon shume politika pacifiste ne Kosove: Ajo duke e shfrytëzuar gjendjen luftarake dhe moskonsolidimin e radhëve tona, po shfrytëzon gjakun e popullit tonë per interesa vetjake„ per te arritur gjoja ndonjë fitore si ajo e arsimit. Madje, per të treguar se është kundër forcave fitimtare ka organizuar G.15, një grup per bisedime me palën serbe, qe ehte tërësisht kundër luftës çlirimtare dhe nuk ka te drejte e përfaqësojë popullin tonë.
Kjo gjendje po shkon ne favor te pushtuesve. Që klika serbomadhe arrinte te. sulmonte terroristet shqiptarë, lëshoi pak ne arsim dhe filloi sulmin fashist mbi Drenicën me rrethina dhe disa komuna tjera, si Klinën, .Malishevën e Deçanit, fshatrat ne brezin kufitar me shtetin ame, duke vrarë e masakruar me qindra shqiptare: Por, krahas dhunës, Beogradi dërgoi delegacione pas delegacioneve ne Kosove dhe zhvilloi edhe referendumin ne Serbi, kundër palës se trete per ndërmjetësim ne bisedime, vetëm e velem qe të përgatitej brenda dhe jashtë; ne bote; terreni per sulme të armatosura mbi shqiptaret. Dhe k/o veprimtari u krye dhe po zhvillohet ne emër te. luftës kundër "terrorizmit", se me "demokratet" shqiptare ka mundësi per bisedime dhe per te arritur tek ".zgjidhja" e çështjes pa pale te tretë.
Forcat politike ne Kosove; ende nuk po e përkrahin luftën çlirimtare nuk mund te tolerohet, jo pse jemi kundër sistemit plural, por pse ky sistem kërkon unitet te' plote politik dhe çlirimtar. Prandaj; mbi te gjitha subjektet bie përgjegjësia politike e penale, sa kohe qe nuk përkrahet dhe nuk, ndihmohet politiko-ushtarakisht lufta fitimtare nga ketë forca, sepse pa një ndihme konkrete velem luhet me interesat kombëtare te popullit tonë.

[sefedin]

Pjesëmarrës të nderuar!

Edhe pse ka mungesë të informacioneve ne formë të raporteve zyrtare, LPK-ja ka dale hapur në përkrahje dhe mbrojtje te UCK-se, kuptohet edhe aksioneve çlirimtare. Prandaj, e përkrah UCK-ne moralisht, politikisht e finandalisht. Per kete edhe ka krijuar fondin: "Vendlindja Thërret". Veç kesaj, disa here ka dale me qëndrime dhe ka lëshuar disa thirrje e dekorime publike drejtuar popullit shqiptar per te ndihmuar UÇK-në me mjete, njerëz e forma te ndryshme qe e shihen të nevojshme.
Tani mund te themi lirisht se forca kryesore, qofte ushtarake, qofte vendore është bere UÇK-ja dhe LPK-ja. Populli shqiptar po e lidh fatin e vet me ne. Prandaj, na mbetet ne qe edhe të ndihmojmë atë; përveç përcaktimeve tona të njohura edhe duke ndërtuar sistemin politik e shtetëror në formën e Frontit Çlirimtar te Kosoves. Duke mos vepruar keshtu, sektori i veçante po e lufton vetë LPK-në, sepse po shkel mbi Programin tonë dhe ne vend te atij sistemi po ndertën grup!
Kjo nuk tolerohet.
Lidhur me ketë, flet vetë situata aktuale. Ne Kosove po luftohet, vriten e masakrohen shqiptaret, por nuk informohet askush, as opinion i vendit; nuk, lëshohet asnjë komunikate, nuk përfaqësohen forcat çlirimtare ne vend dhe bote: Ndërsa, LPK-ja po nga ky grup i caktuar per lidhmbajtje, jo nga UÇK-ja, pasi nuk DIMË GJË është lëne tërësisht anash, sikur te mos ekzistonte si organizate qe ka bartë barrën kryesore per shumë çështje qe nga organizimi i UCK-së.
Kjo nuk duhet te lejohet. Përkundrazi, duhet kërkuar qe, urgjentisht, të veprohet nga LPK-ja mbi bazën e vendimeve të KP per organkimine Frontit Çlirimtar të Kosoves i cili do te jetë batësi kryesor i lutës. Mirëpo, për të ndertuar kete mekanizëm, duhet te ndertëhet edhe LPK-ja brenda vendit e cila per shkak të
neglizhences se sektorit te lidhmbajtjes, nuk eshte ndertuar. Per me tepër, çështja ka shkuar duke u vështirësuar, saqë aktualisht jemi ne një pozite kur nuk kemi organizatë. Tani po punohet per te shkatërruar edhe Degën j.v.
Per kohen, pra, qe po kalojmë; çështja e Frontit dhe e LPK-se duhet te jetë detyrë mbi detyrat dhe veprimtari kryesore.

Të nderuar delegate e delegate!

Aksione politike e luftarake janë kryer edhe ne viset shqiptare ne Maqedoni. Atë u përshëndeten nga LPK-ja sepse kemi mendimin se atë i ndihmojnë çështje se çlirimit te vendit tonë; sepse me atë veprime dhe aksione politike e kombëtare, po tregohet uniteti politik e organizative, forca dhe rëndësia e zgjidhjes se çështjes shqiptare ne mënyre unike.
Kemi mendim gjithashtu, se vazhdimi i veprimtarisë politike të shqiptareve ne Maqedoni e Mal të Zi, sikundër ne Shqipëri e ndihmon dhe e shpejtën procesin e zgjidhjes se çështjes se Kosovës dhe nëse nuk realizohet bashkimi kombëtar, realizohen te drejtat konkrete politike kombëtare, shteti i Kosovës. Te tregohet uniteti politik e kombëtar i kombit tonë, kjo ka rëndësi për te treguar rrezikun qe mund deri tek ;zgjerimi problemeve dhe konflikteve të gjëra luftarake ballanike dhe prandaj edhe intervenimi nga bota per zgjidhjen e çështjes do të jetë me i shpejte; nëse pikërisht veprohet me unitet të plate: Por, edhe kjo veprimtari, koha dhe vendi i saj duhet analizohen mire: Kete e provon situata aktuale. Dhe, në fund, veprimtaria ne gjerësinë tonë kombëtare duhet të behet tamam mbi përcaktimin tonë politik.
Edhe veprimtaria e masave gjera të popullit të Kosoveës ka ndikuar në ndryshimin e gjendjes kuptohet në favor forcave çlirimtare.
.Mirëpo, përveç qe është përkrahur kjo veprimtari, LPK ka kërkuar dhe pa punon, qe ajo veprimtari te zgjerohet edhe fushën shoqërore e luftarake, duke paraqitur kërkesa politike e shogëtëve-kombëtare, si dhe vetë aksionet luftarake, d.m.th. që protestat të jenë aktive, të zgjerohen dhe shtrihen ne tërë Kosovën dhe ne masat shqiptare.

[sefedin]

Një çështje tjetër qe e ka përcjellë LPK-ja janë "zgjedhjet" e "lira dhe demokratike" presidenciale dhe parlamentare në Kosovë. Të gjithë ne e dimë qëndrimin e LPK-se mbi zgjedhjet, sepse disa here kemi dalë me qëndrime kundër tyre. Edhe ne maj të vitit te kaluar është thënë nga LPK-ja se nuk ka zgjedhje te lira dhe demokratike, përderisa vendi është i pushtuar dhe lëngon nen dhunë e terror. Ky mendim mendojmë se ka fuqinë e vet juridike edhe sot. Edhe para zgjedhjeve dolëm kundër tyre. Kjo, per shkak te. luftës në vendin tonë:
Ne, jo vetëm qe jemi kundër "zgjedhjeve",por edhe nuk mund te pranojmë forcat legale të përfaqësojnë Kosovën përballë subjekteve ne bote; sepse ashtu u krijohet terreni forcave nënshtruese per te vepruar ne emër te Kosove: fitojnë ato legjitimitetin per te vendosur, qofte edhe kundër vullnetit të kombit, si dhe duke mohuar forcat çlirimtare.
Natyrisht, ketu mund të thuhet se duam qe të lënë Kosovën pa qeveri, organe politike e parlamentare, duam të luftojmë vete shtetin. Por, kjo nuk qëndron. LPK-ja mendon se aktualisht Kosovës i duhet një sistem qëndrueshëm juridik, politik e shoqëror, si dhe ushtarak. Nuk i duhen shtetit tonë organet shtetërore sa per forme; por i duhen organet shtetërore per veprim te vendosur politik e ushtarako-çlirimtar. E kjo arithet me ndërtimin e sistemit politik shtetëror mbi bazën ushtarake dhe sipas gjendjes se jashtëzakonshme, asaj çlirimtare, duke ndërtuar Frontin per çlirimin e Kosovës. Velem ne kete kuadër mund dhe duhet te punohet.

Pjesëmarrës të nderuar!

LPK-ja ka mendimin se ky vit do të jete viti vendimtar per çështjen tonë kombëtare. Ne mendojmë se as shqiptarët, sikundër as pushtuesit nuk mund të durojnë situatën aktuale, por do te veprojnë.
Tani shihet botërisht se çështja jone ka marre hov te theksuar çlirimtar, e prandaj edhe armiku do te veproje kundër forcave çlirimtare. Mu per kete.` duhet qe veprimet të intensifikohen, duke vepruar jo vetëm ne fushat e deritanishme, por edhe ne ndërtimin e sistemit dhe duke e ndihmuar konkretisht luftën çlirimtare, duke i ndihmuar forcat brenda me njerke me ide politike, organizative e shtetërore.
Dihet se problemet ekonomike e sociale, sanksionet dhe lufta e gate i kane dobësuar pushtuesit. Dhe, ky dobësim i pushtuesve është faktor me rëndësi ne lufte: Kesaj po i ndihmojnë edhe marrëdhëniet konfliktuale malazezo-serbe. Por, posaçërisht ne favor të festes shkon pozita strategjike e viseve shqiptare pushtuara dhe interesat e shteteve të ndryshme përballë hapësirës ballkanike, te cilat e kane shtuar interesimin e qendrave në bote:
Pikërisht kjo, dhe sidomos aksionet çlirimtare kundër forcave pushtuese kane rritur interesimin e qendrave ndërkombëtare mbi çështjen shqiptare, sepse këtu po behet gradualisht edhe populli ynë force serioze. Falë luftës sonë çlirimtare, çështja jone është futur si problem edhe ne kuadër të Grupit të Kontaktit. Ky organizëm (shiko: SHBA-ne, Rusinë, Francën,. Gjermaninë, Anglinë, Italinë) mbajti tre mbledhje, të fundit me 29. 04.1998 ne Rome; por nuk arriti rezultate. Mirepo kjo solli kthese. Është vete Rezoluta e KS mbi Jugosllavinë per armët një Rezolute kundër Kosones, se sa kunder Jugosllavisë. Edhe sanksionet tjera të G.K. nuk janë frytedhenese, sepse nuk e detyrojnë pushtuesin të bëjë lëshime.
Megjithatë ka rëndësi futja e Kosovës si problem i GK dhe KS te OKB-ës dhe të organizmave të tjera botërore. Prandaj po vizitohet kohe pas kohe Kosova nga delegacionet e huaja; po intervenohet mbi forcat në konflikt dhe po kërkohet qe palët të tërhiqen nga porcionet politike, sidomos Kosova nga pavarësia. Pritet qe ky lloj presioni të thellohet ende me shume kuptohet sipas luftës qe do të zhvillohet në vendin tonë
Ne bote është duke u krijuar një dualizëm mbi luftën tonë çlirimtare. Ka forca, shtete e institucione qe ende nuk kane dhëne vlerësim politik mbi veprimtarinë. tonë çlirimtare, sikundër që ka forca që e vlerësojnë UCK-ne si force: "terroriste". Dhe, pikërisht, pse forcat legale dhëne vlerësim negativ mbi aksionet çlirimtare ne Kosove e në Maqedoni, ka filluar të lëkundet pozicionimi politik ne Kosove e ne. Maqedoni„ ka filluar të lëkundet pozicionimi politik ne bote; tek qendrat e vendosjes, përballë UCK-se Por, ky pozicion do të varet kryesisht nga forcimi i subjektit shqiptar ne lufte kundër pushtuese sllavë. Sa me i forte të behet subjekti ynë politiko-organizativo-ushtarak, aq shume pyetet dhe vlerësohet pozitivisht
zgjidhjen e çështjes dhe anasjelltas.
Ende, as SHBA-te nuk kane qëndrim per UCK-ne, sikundër as UE e shtetet, OSBE, etj. Por, rreziku per vlerësim negativ (terrorist,) do të rritet, per aq kohe sa ne nuk do të ndërtojmë sistemin e tërësishëm çlirimtar me t e gjitha organizmat dhe mekanizmat, per aq kohe sa lejohet sistemi formal politik e shtetëror në Kosove: Pse? Sepse nuk mjaftën velem ekzistenca e një fuqie ushtarake, pa ndërtimin e sistemit politik, shoqëror e juridiko, diplomatik, atij organizativ dhe qe vepron bashke me atë ushtarak, ne mënyre që çështja e çlirimi të rrjedhe si tërësi politike.

Delegate të nderuar!

Edhe qendrimet e shtetet shqiptar i ka percjellë me vëmendje L PK-ja. Ketu duhet te përmendim pozicionin dualist dhe frikësues te shtetit shqiptar përballë forcave çlirimtare, përkatësisht UÇK-se LPK-ja ka ftuar dhe bënë thirrje ne Tiranë qe zyrtarët atje të mos nguten me deklaratë të pastudiuara, duke vlerësuar forcat çlirimtare me epitete "kriminale" e të përgatitura nga shërbimi sekret serb. Nga zyrtarët, atje, LPK-ja kërkon qe çështja jonë të vlerësohet drejt, si çështje çlirimtare dhe të ndihmojnë ne organizimin e UCK te cilën nuk po e përkrahin.
Por, edhe përkundër lëshimeve të tilla politike, LPK-ja mendon se shteti shqiptar po luan nje rol pozitiv ne informimin e opinionit të gjere botëror, përballë subjekteve ndërkombëtare, etj. Ndërsa, per kohën kalon kombi ynë, kërkohet qe informimi nëpërmjet RTSH-se të jete objektiv dhe real, pa frikësime e devijim të luftës çlirimtare. LPK-ja ka kërkuar i tere informacioni mbi luftën tonë të pasqyrohet drejt nga ana e mjeteve informative, sidomos nga nuk po ndodh keshtu. Edhe ne kontaktet me shtetet ne rajon i ftojmë zyrtaret e Tiranë, që të kenë kujdes ne qëndrime, sepse prej tyre del edhe uniteti ynë.
LPK-ja nuk do konflikte me Tiranen, por nuk:, do të lejoje qe çështja kombëtare të injorohet e mohohet, ne llogari të kesaj apo asaj politike. Para kombit nuk ka asjë interes tjetër me të madh se liria e bashkimi i vendit.

Vëllezër e motra!

Duke e kapur çështjen shqiptare ne tërësi, ashtu si është paraqitur me lart, vijmë në përfundim:
Ne gjendemi ne fazën e ndërrimeve të mëdha politike e kombëtare; ne prag te luftës së përgjithshme popullore, prandaj para LPK-se shtrohen detyra të mëdha ne fushën politike e juridike dhe aksionale si, atë të ndërtimit sistemit, të cilat urgjentisht duhet të kryhen. Kemi mendimin se bashkërisht do të realizojmë pikësynimet tona.

Lavdi të rënëve për liri!
Rroftë UCK-ja!
Rroftë LPK-ja!
Rroftë populli shqiptar!
27.04.1998 Kryesia e KT të LPK-se Dega j.v;

[sefedin]

Unë doja qe me ane te këtij diskutimi te hapja edhe ne MP te ILK-se temën mbi sistemin, vështirësitë e problemet e ndjeshme, doja te hapja temën e ndërtimit të Frontit dhe te punes antilevizje te disa grupeve, ne mënyre qe delegatet te futeshin ne diskutime. Me kete tërhiqja vëmendjen edhe ne purine aspak normale ne favor te zyrtareve nga Tirana, sidomos ne drejtim të disa deklaratave qe i kishin bërë si dhe ne çështjen e bashkimit te forcave shqiptare ne lufte te përbashkët, per te cilën unë kisha fakte se ata po e luftonin kete ide madhore historike.

Per keto shkaqe nuk u lejua leximi. (!!!)

Ne mbledhje ishin pranuar edhe dy te ardhur, gjoja si te "deleguar" nga brenda, Hashim Thaçi dhe Kadri Veseli. U hap diskutimi per pjesëmarrjen e tyre ne mbledhje. Ndërkohe qe ata ishin prezent ne mbledhje, pasi m'u drejtuan disa pyetje, unë thashë: "Kota te dy duhet me qenë ketu ne mbledhje si vëzhgues, sepse janë persona nëpërmjet të çileve po bëhen shume gjera, qofte te dëmshme, qofte te mira, prandaj duhet lejuar" (Shënime nga MP e gjashte e LPK-si). Me kete doja te tregoja se temat do t'i hap ne mbledhje. Por, kryesia e punes, nuk e lejoi atë. Kota u pranuan në mbledhje, ndonëse ishte e qarte se deklarimi im, pro a kundër, nuk luante as edhe një rol, deri sa ata ishin lejuar dhe futur brenda ne mbledhje dhe komision i verifikimit te mandateve, i udhëhequr riga Agush Buja, i kishte lejuar kundër rregullores.
Mbledhja e Përgjithshme përfundoi me "zgjedhjen" e anëtarëve té KP U "zgjodhën" 31 anëtarë. Si zakonisht, pas kesaj mbledhje, thirret mbledhja e KP-se, me përbërje te re dhe anëtaret e KP te vjetër. Mbledhja behet e përbashkët dhe ne te behet kalimi i punes nga KP i vjetër ne KP te ri, të zgjedhur. Por, ne vend te kesaj, ketu filloi lufta e ashpër, ende pa shkuar tek zgjedhja e organeve ne kuadër te KP te Kryesisë dhe udhëheqjes. Madje, Kryesia e punes se MP nuk lejoi sipas rregullores se KP te Degës, qe Kryesia e vjetër e KP te udhëhiqte mbledhjen e pare te
përbashkët te KP té Degës, siç ishte e drejte ligjore para dorëzimit te punes se KP, pot e udhëhoqi vete si Kryesi e -punes se MP, kundër dispozitave ne fuqi te organizatës sonë (Shënimet nga mbledhja e pare e KP, maj 1998) . Ajo u be me qellim qe te mënjanohej tërësisht udhëheqja e vjetër e LPK-se. Nëpërmjet kesaj krijohej terreni per grupe të punes, sepse u hapén çështje te cilat ishin aq te renda, sage nuk ecej përpara.
Ketu nuk ishte fjala nëse ishin te vërteta akuzat, insinuatat e gënjeshtrat qe i përdoren, po vete fakti si paraqiten aty. Sipas rregullores shqyrtimi i tyre behej nga një komision asnjanës, qe dike nga mbledhja dhe i përgjigjej asaj. Ky ishte edhe
klikës, me akuzat monstruoze, tejet idiotësie dhe pa asnjë baze reale. Qëllimi ishte krijimi i terrenit per te likuiduar Kryesine e vjetër dhe per te mos shkuar ne zgjedhje te reja, po per te zgjedhur një udhëheqje te përkohshme. Keshtu edhe u veprua, sepse vetëm keshtu krijohej terreni per pune të pjelleshme per grupin.
Klika e kishte përgatitur Hashim Thaçin dhe Kadri Veselin per te akuzuar. Ata nuk u futën fare të gjendjen aktuale, ne çështjet te cilat e kaplonin situatën, por shkuan tek çështjet, te cilat i kishin rregulluar vet, në mënyrë qe te akuzonin dhe te hapnin probleme per te arritur tek. krijimi i "fakteve" anti-Kryesisë.

(Lexoni mirë akuzat e Hashim Thaçit. A nuk janë të punuara nga e njëjta kuzhinë sikur ato që i viheshin në qafë LDK-së gjatë e sidomos pas luftës? ) v. ime – SK

Hashim Thaçi, nga shënimet qe kam marrë, midis tjerash, tha: (MK)

"Ne kemi shumë per te thëne, por ketu, po ndalem vetëm ne çështjet qe akuzohen nga baza jone politike brenda vendit (inekzistente). Nuk akuzohet tërë Kryesia, por vetëm një pjese e saj (..)”.
Baza brenda vendit dhe UCK-ja akuzojnë një pjese te Kryesisë se vjetër (kupto ketu: Ali Ahmetin, Muhamet Kelmendin, Emrush Xhemailin, Rexhe Iberdemaj, ne mos edhe Fazli Veliun), Ali Ahmetin dhe Ernrush Xhemailin i akuzonin përgjegjës per vrasjen e shokut Laun Haradinajt në kufi, ne muajin maj te vitit 1997, kur ishte duke kaluar grupi i Fehmi Ladrovcit me shoke nga Shqipëria ne Kosovë.
Ndërsa, një pjesa tjetër e Kryesisë akuzohej edhe per vrasjen e shokëve, ne janar te vitit 1997 afër Vushtrrisë, Zari Parazitit, me shoke. Veç kesaj, nëpërmjet LPK-se kane dashur te krijonin sistem te vecante jashte organizimit qe eshte ne Kosove.
Pjesa e kësaj Kryesie ka bere "harxhime" te mjeteve materiale pa kritere, pa qene kompetente dhe pa pasur te drejte te administroje mjetet financiare te Fondit. Duke vepruar kundër organizatës, ne kundërshtim me te, shkuan ne Tirane dhe atje luajtën rol "anarkik", duke krijuar "konfuzion" ne radhët e organizatës "sonë". Këta (Kryesia) i kane dhëne përkrahje grupit të furnizimit ne Tropojë, forme kjo qe nuk është përkrahur nga UCK-ja dhe baza politike" (Shënimet nga diskutimi ne KP, maj 1998).

Natyrisht, keto akuza ishin shumë te renda dhe kuptohet se, unë, si nënkryetar i ish-Kryesisë se deriatëhershme, e mora fjalën dhe një nga një i shpjegova çështjet ne shqyrtim. Mirepo, pjesëmarrësit nuk u "binden", por thirren një mbledhje pas një jave ne Shtutgard, me 09.05.1998. Ne mbledhje u "zgjodh" Kryesia Teknike, ajo qe ne fakt ishte klika e krijuar ne organizate.
Per çështjet qe u akuzuam thashë:

"Me vjen shumë keq pse unë duhet te diskutoj lidhur me çështje te tilla. Është normale qe ose kryetari ose unë duhet te shpjegojmë gjendjen, nëpërmjet se çiles shihet e pavërteta e akuzave të tilla monstruoze. Prandaj, pasi kryetari nuk po e merr fjalën, po filloj unë me radhe sipas akuzave:
Lidhur me vrasjet qofte ne Vushtrri ne janar te vitit 1997, qofte per burgosjet po ne atë muaj, dua te them se ne si Kryesi, përveç ndoshta anëtarëve te sektorit, nuk i kemi njohur. Deklaroj me përgjegjësi se askush prej nesh ata shoke nuk i ka njohur. Ne kemi njohur vetëm organin, Shtabin Qendror, vendimet qe kane dale prej tij dhe raportet tona i kemi ndërtuar nëpërmjet sektorit dhe pikërisht, si bartës te qëndrimeve ka shërbyer Hashim Thaçi e Kadri Veseli; këta te dy, qe po akuzojnë, kane bashkëpunuar me Xhavit Halitin dhe Azem Sylen. Nëpërmjet .tyre ka qene e ndërtuar lidhja e Kryesisë se Degës me UÇK-në. Duke e ditur kete, nëse ndokush duhet te përgjigjet, duhet këta të përgjigjen, si edhe vetë anëtaret e sektorit, te cilët po përkrahin. idenë se ne kemi te bëjmë me kete ngjarje. Duhet te përgjigjeni vete per ata qe i keni njohur dhe keni pasur kontakte me ata qe rëne ne Vushtrri.
Ndërsa, kur është fala e vrasjes ne kufi, te dëshmorit Haredinajt, duke e kaluar Fehmi Ladrovcin, duhet te themi se ne si Kryesi., nuk jemi marrë me kete çështje . Me te janë marrë anëtaret e sektorit, te çilet i kane dërguar shokët deri ne Shqipëri, i kane përcjellë deri ne një baze dhe pastaj, ata kane vepruar ne mënyrë te pavarur, nen. drejtimin e grupit per bartjen e shokëve brenda vendit. Mund të akuzojmë vetëm per forme, fjala është pse me te është marre edhe Emrush Xhemaili, i cili nuk i ka takuar sektorit. Po, pavaresisht formës, sipas informatave qe i kemi nga shokët, po sidomos nga letra e Rarnush Haredinajt, del se ky grup, duke kaluar ne kufi ka rënë ne kontroll te armikut dhe gjate asaj lufte ka rene dëshmor, ndërsa grupi është tërhequr prapa.
Por kur është fjala per organizimin e radhëve brenda vendit duhet gjithashtu te themi se, ne nuk kemi LPK-e brenda vendit. Ne kemi atje këshilla te organizuara. Këta duhet te riorganizohen dhe te thirret mbledhja per organizimin e organeve udhëheqëse. Ndërsa, ajo qe thuhet ketu, është gënjeshtër. Asgjë s'ka te beje me realitetin. Ne Kosovë UCK-ja. nuk ka asnjë baze politike. Ajo s'ka as organ te vetin Shtab Qendror, i cili vetëm tani ka, filluar te ngrihet me njerëz te kooptuar nga këta qe po akuzojnë.

E tere kjo po behet me qellim, per te mos lejuar riorganizimin e LPK-se, te UCK-se dhe ndërtimin e sistemit çlirimtar, sepse vetëm pa të këta zotërinj dhe klika e tyre kane mundësi per t'u forcuar dhe per te mos lejuar një lufte tamam çlirimtare.
Kesaj çështje je i shërben edhe akuza per grupin e punes ne Tropojë, i cili nuk ka bere gjë tjetër, veç se ka barte mjete nga Tropojë ne Kosove, atë mjet qe Xhavit Haliti dhe Azem Syla nëpërmjet Raif Gashit i kane dërguar ne baze atje dhe në bazat e tjera afër. Kosovës. Nuk dua te them se nuk ka fërkim midis tyre, pot atë .ne mbledhjen e Tiranes, ne Kryesi janë zgjidhur dhe ne përpikëri janë ndare punët midis këtyre dy grupeve. Grupi i Tropojë merret vetëm me transportin e mjeteve luftarake ne Kosove, ndërsa grupi i Tiranes (Xhaviti, .Azemi, Raifi dhe te tjerët rreth tyre), i blejnë dhe i transportojnë deri ne Tropojë. Kjo është e tera. Dhe, nga kjo klike po vlerësohet si veprimtari "anarkiste", "konfuze". Kjo ndarje e punes po vlerësohet keshtu nga këta, sepse duan të likuidojnë, ne mënyrë qe te bëhen të plotfuqishëm.

[sefedin]

Ne Tirane, gjithashtu, patëm bërë centralizimin e mjeteve financiar, sepse harxhimet nga sektori si dhe nga përgjegjësi i Fondit "Vendlindja Thërret" ishin pa kriter, si dhe askush nga ne në organ, as Kryesia dhe KP nuk kishte te dhëna se ku po shkonin mjetet financiare, po kjo Kryesi duhej te raportonte per mjetet financiare, si është e mundur qe ne si organ te raportojmë dhe të mos kemi as edhe një te dhëne se ku po shkojnë mjetet nga Xhaviti, Azemi dhe Jashar Salihu, ose nga nenfondet, si ai i (germanise, me I.Kelmendin udheheqes, ai i Austrise, etj etj. Per te ndaluar këtë decentralizim dhe harxhim pa kriter, sipas dëshirës dhe pa dhëne asnjë raport, kur dihej se çdo gjë blihej ne te zezën, u be centralizimi i mjeteve. Tashme çdo kush duhet te paraqiste kërkesë me shkrim per mjete financiare duke e arsyetuar.
Këtu fola edhe per shkaqet pse ne si Kryesi, mjetet financiare, ne vitin 1997 i patëm ndare vete neper bazat e njësiteve luftarake te gjithandej ne Kosovë bërë e kemi bere sepse shume rrethe, njësi e luftëtarë nuk kishin marre me muaj te tëre mjete financiare, as edhe arme. Prandaj ne vitin 1997 e bëmë ndarjen e mjeteve sipas kërkesave dhe nevojave te rrethit. Atëherë patëm thënë sektorit se ne atë moment kur ndarja e mjeteve të behej proporcionalisht, ne hiqnim dore nga kjo pune. Keshtu vazhdoi deri tani.
Ja shoke, këto çështje po vlerësohen "armiqesore". Dhe, me ndërgjegje te plotë po deklaroj se ky është vetëm mjet per te penguar punën tonë nga tri çështje :
1. Ndërtimi i LPK-se brenda. vendit,
2. Organizimi, riorganizimi dhe profesionalizimi i UCK.-se dhe,
3. Nga ndërtimi i sistemit çlirimtar
Po e përfundoj: Te gjitha ketë akuza ketu drejtohen me te vetmin qellim se ata duan te ndërtojnë UÇK per klikën e vet" (Diskutimi në mbledhje të KP).

[sefedin]

Por, zotërinjve te Kryesisë se Mbledhjes se Pare te KP LPK-se, ketë shpjegime nuk. u bënë pune. Ata propozuan një mbledhje tjetër, pas një janë në Shturgard. Nuk mbeti tjetër veç se edhe unë dhe shoke tjerë te pajtohemi. Ne kete mbledhje u "zgjodh" Kryesia Teknike e Degës, ne përbërjen e njohur me larte.
Ne mbledhjen e Shtutgardit te dy KP te Degës u .kapen përsëri per çështje t e theksuara. Nga udhëheqja teknike, Bedri Islami, përsëri ia dha fjalën akuzuesve (Hashim Thaçit dhe Kadri Veselit). Tash fjalën e mori Kadriu. Edhe ai akuzoi mbi atë baza. Mbledhja zgjati dy dite. U diskutua per ketë probleme dhe pati mbi 30 diskutime. Shume kush e mori fjalën dy a tri here. Por, fundi arriti pa vendim per çështje t. U "zgjodh" një komision per t'i analizuar akuzat dhe in dha "mandati" Kryesisë Teknike per te vazhduar me udhëheqje deri ne mbledhjen tjetër, e cila duhej te mbahej pas tri javësh.
Nga diskutimet doli se mbledhja u nda ne dy taborë:
Ne kuadër te taborit akuzues, te cilin e udhëhiqte Kadri Veseli u bë njëfarë rrëshqitjeje. Ata i kishin zbutur pakëz akuzat. Grupi u largua nga akuzat e vrasjes se shokëve nga tradhtia, duke kaluar vetëm tek organizimi dhe anarkia e krijuar ne Tirane. Kësaj iu bashkua edhe kundërveprimi per ndërtimin e sistemit, i cili u kundërshtua dhe u paraqit si element destruktiv ne luftën qe po zhvillon UÇK-ja në Kosovë.
Ne favor te grupit diskutoi Hashim Thaçi, Azem Syla, Agush. Buja, Ramadan Avdiu, Shahan Muja, Jashar Salihu, Bilal Sherifi. Ne veçanti ofendues dhe pa ndërgjegje dhe aspak shoqëror u tregua Agush Buja. Ai, duke akuzuar, tha: "e vlerësoj ketë pjese te Kryesisë te pandërgjegjshme, gënjeshtare, antiradheve te organizuara brenda vendit (KP te LPK-se), si dhe vete UCK-se, kundër te çiles po luftohet nga ana e tyre". Kete ide e përkrahu Shaban Muja, Jashar Salihu e Ramadan .Avdiu.
Ne veçanti Jashar Salihu doli me akuzë të ashpër. Ai e vlerësoi tëre aktivitetin e Kryesisë "te dëmshme, si ne organizimin e radhëve, ashtu edhe ne dërgimin e kuadrove, oficereve dhe ndërtimin e sistemit, po edhe armiqësorë, per vete qëndrimin e saj Tirane, atje ku veç ka krijuar vështirësi dhe probleme".
Të tjerët, kush me shume dhe kush me pak mbështetën akuzat, vlerësimet dhe kërkuan shkarkimin e Kryesisë dhe vazhdimin e punes nën udhëheqjen e Kryesisë Teknike. Ata dolën tërësisht kundër Kryesisë se vjetër, në emër te asaj, se ajo ka devijuar luftën çlirimtare, duke u futur në organizim te LPK-se brenda vendit dhe ne ndërtimin e sistemit çlirimtar. Kishte asi qe edhe akuzonin pet keqpërdorim te mjeteve, ndonëse përgjegjës ishte vetëm Jashar Salihu, sepse ai i kishte administruar mjetet dhe me vite nuk kishte dhenë as edhe një raport („Shënimet nga mbledhja e KP, maj 1998).
Per të nuk kishin me asnjë rëndësi vendimet e LPK.-se, as programi dhe as statuti i saj, sikundër as rezolutat e nxjerra qe nga themelimi. i organizatës nuk vlenin. As raporti i dhenë nga Kryesia per punën ne Tirane nuk vente. Por, vetëm e kundërta e asaj, ajo qe ne ishim fajtor per te tera. Çështje. Pse? Vetëm pse Kryesia veproi ne baze te vendimeve te organizatës, beri centralizimin e punëve dhe te mjeteve, si dhe ndarjen e detyrave, duke .ndaluar kompetencat atyre. Ne fund te fundit, e tërë puna jone rridhte nga programi i LPK-se, i cili kishte përcaktuar

125
Frontin per e Kosovës, e jo nga ne. Kryesia vetëm e aktualizoi çështjen dhe veproi. Kjo ishte e qarte. Por ata kishin kaluar ne shërbim të klikës, prandaj asgjë pozitive, as programi dhe statuti nuk. kishin rëndësi. Dëshira per fitore i bënte qesharake, te pandërgjegjshëm dhe arrogante.
Edhe ne ditën. e dyte, menjëherë pas diskutimit akuzues te grupit, ne emër te Kryesisë përsëri i tregova faktet dhe bëra thirrje, që per hir te luftës brenda vendit, t'i linim çështjet qe na ndanin, atë te luftës per pushtet punonim ne ndërtimin e sistemit, te vete organizatës sonë brenda vendit, sepse ajo qe thuhej aty nuk ishte reale. Bëra thirrje të punonim duke u mbështetur ne programin tonë dhe ne vendimet e LPK-së. Por, kjo nuk u dëgjua.
Prandaj vazhdoi diskutimi nga anëtarët e KP.
Në taborin e dyte te diskutuesve u fol shkarazi kundër akuzave, ndërsa shume mbi gjendjen ne përgjithësi, por pa dale ne diskutime konkrete mbi. te cilat u hap biseda. Ketu diskutoi Gafurr Elshani, Ujkan Nikçi, Ibrahim Kelmendi dhe Naser Idrizi. Pyetjet i paraqiti Ali Ahmeti dhe Emrush Xhemaili, te cilët po nuk diskutuan. Këta të gjithë, kush me shume e kush me pak, ishin per mbajtjen e vijës se organizatës, duke kërkuar qe te respektoheshin dokumentet e LPK-se, puna dhe programi i saj.
Ne diskutimin e vet, Gafur Elshani foli vetem pse ka dhënë dorëheqje nga Kryesia., duke i përcaktuar dy momente:
1. Moscentralizimin e mjeteve financiare nen kompetencat e përgjegjësit financiar, per te cilin i fajësonte dy fondet, atë ne Zvicër me Jashar Salihun udhëheqës, si dhe atë te Gjermanisë„ me Ibrahim Kelmendin udhëheqës.
2, Mosfunksionimin ne nivel te organeve te Degës, Kryesisë dhe te KP të LPK-se."
Ndërsa, Ibrahim Kelmendi me shume u përqendrua ne punën e gjatë te tij, ne aktivitetin dhe veprimet e bëra ne Tirane, gjate kones qe ishte ai atje, per devijimet etj. Tha, gjithashtu, se lufta ne formën aktuale te organizimit nuk ecte përpara, sepse pa i futur forcat e afta, sidomos oficerët, UÇK-ja. nuk mund të dilte përballë, me sukses, kundër pushtuesve serbe, etj, si dhe te korrte suksese ne late kundër armikut. Foli ne pika te shkurtra edhe mbi gjendjen ne organizate dhe per çështjet e tjera, si raportet me Xhavit Halitin, Azem Sylen, etj. Foli negativisht edhe per tere Kryesinë e vjetër te KP.
Edhe te tjerët shprehen mendime e biseduan. Ali Ahmetin e kishin dërrmuar në mënyrën me jonjerëzore, duke e akuzuar per vrasës dhe kriminel. Prandaj, kaloi ne heshtje dhe nuk diskutoi fare. Por, diskutimet e tjera ishin te gjata. Te gjithë folën ne lidhje me punën e kryer, akuzat dhe kërkuan llogari riga sektori i veçantë, i cili nuk kishte punuar ne baze të vendimeve, duke mos e përjashtuar as Kryesine, te çilen e vlerësonin si etatiste dhe tejet centraliste. Sektori u akuzua per keqpërdorim te mjeteve, ndërsa u kap edhe puna e oficereve, te cilët klika i ofendonte dhe i bllokonte per te shkuar ne Kosove. Pati edhe konflikte te ashpra, sidomos ne anën e ndërtimit te UÇK-se.
Ne mbledhje diskutoi edhe Dema ne cilësinë e përfaqësuesit te grupit per furnizim me mjete te njësiteve te UCK-se. Ai i ngarkoi .me përgjegjësi, si per mjete luftarake, ashtu edhe per mjete tjera; deri edhe per ushqim te luftërave, te cilët vinin ne Tropojë per te marre arme kryesisht sektorin e veçantë, drejtpërdrejt Azem Sylen dhe Xhavit Halitin. Por, krahas kesaj, ai falënderoi pjesën e Fondit, atë ne Gjermani, i cili kishte bore te mundur zbutjen e situatës, pasi kishte dërguar mjete financiare dhe me atë ishin blerë arme e municion. Ai ishte ne mbledhje ne cilësinë e pjesëmarrësit nga brenda (Shënimet nga mbledhja e KP, maj 1998).

[sefedin]

(Lexoni me kujdes akuzat e Demës!!!)

Dhe, pikërisht ne ditën e dyte, ne mbledhje u informuam se "Mërgimi" ishte vrarë ne rrugë e sipër, në Qafë të Malit, nga grupet kriminale, duke transportuar mjete per në Tropojë. Kjo e qiti jashtë kontrollit Demën, i cili ishte ftuar si dëshmitar i ngjarjeve ne Shqipëri dhe përveç se akuzoj Zekën (Xhavit Halitin) dhe Dajën (Azem Sylen) per sabotim të luftës e shpërdorim te mjeteve materiale dhe bllokim te furnizimit me mjete luftarake per UÇK-ne, ngarkoi personalisht këta dy persona si vrasës të “Mërgimit” (Ilir Konushefcit). Madje ai përdori fjalët "...ja, gjarpërinjtë, mos te shkojmë më tutje në kërkim te fajtorëve, sepse këta janë fajtoret"... Ketu ky e humbi kontrollin dhe ofendoj edhe te tjerët. Atij iu dha vërejtje. Megjithatë, ai u bë dëshmitar dhe provoi tërësisht veprimtarinë e dëmshme te sektorit, kundër te cilit kishte qenë edhe "Mërgimi". Por, vrasja e "Mërgimit" ishte goditje per te gjithë, sidomos per forcat e sistemit çlirimtar, per punën ne Shqipëri dhe per UÇK-n. Ai ishte luftëtar i kesaj ideje të madhe çlirimtare dhe kishte kontribuar jashtëzakonisht shume. UÇK-ja humbi një luftëtar jashtëzakonisht te zellshëm.
Në fund te ditës se: dyte te punes se KP te Degës u propozua qe mos te vendoset, po te shkohet kah krijimi grupit te planës prej tre vetave. Kundër këtij propozimi. ishin shume, po vete akuzat kërkonin një analize te gjere. Përsëri ketu, nga dy ketë baza "zgjodhën" Bedri Islamin kryetar. Ketu qëndron edhe dëmi me i madh, sepse kete tani e kishin ne dorë, sepse ai tani ishte vegël, i cili .me kohe, do t'iu jepte mundësi ne lufte per te ndërprerë punën e ndërtimit te sistemit çlirimtar. Zaten ketu ishte edhe qëllimi. Ndërsa, ky njeri nuk e dinte as gjendjen, dhe nuk e njihte LPK-ne brenda vendit, sikundër as UCK-ne dhe detyrat qe dilnin para forcave tona. Ai dhe anëtarët e KT e KP te Degës nuk e njihnin punën e kryer nga Kryesia, detyrat qe ishin shtruar përpara organizatës ne ndërtimin e Frontit. Dhe, përkundër këtij shpjegimi, ky fare politikani me paturpësi e mori detyrën e kryetarit dhe, ne fakt, e likuidoi organizatën, këndej edhe bazën e luftës, Frontin Çlirimtar te Kosovës. Në fakt, ata, si KT e Degës, klikën ne fortonim e organizim ishin me te përshtatshmit. Ne emër të tyre mund te behej shume.
Ky grup kishte per detyre te shqyrtonte akuzat dhe ne mbledhjen tjetër, pas dy-tri javësh te raportonte per atë çka. akuzohej Kryesia e KP te Degës. Veç kesaj, iu "zgjat" mandati Kryesisë Teknike qe doli pas MP te Gjashtë te Degës. (Shënime nga mbledhja.) Keshtu, ne fakt, korri sukses ky klan, sepse edhe te beret ne mbledhje kush me vetëdije, kush riga frika dhe mashtrimet„ përfitimet individuale, si dhe te frikësuar sidomos nga gjendja, dolën dhe e përkrahen atë vendim, i cili ndaloi dhe zhduku punën e madhe per luftën çlirimtare ne Kosove. Ndërsa, klika kete donte, përkatësisht punonte per të fituar në kohe, sa të ndërtohej grupi politik i UCK-se dhe pastaj pavarësohej edhe si subjekt. Klika e dinte se asnjë nga akuzat nuk do te vërtetohej. Por, faktikisht, ajo përfitoi tre muaj nga mospuna. ape vetëdija e vete Kryesisë Teknike, me mire te themi, vete Kryesia Teknike dhe Këshilli i Përgjithshëm i Degës, ia krijoi kete gjendje dhe tërësi u ndërtua klika e tillë si brenda ashtu edhe jashtë. E tere veprimtaria ishte drejtuar ketu. Me vendimet e u hap rruga e shkatërrimit te LPK-se. Pas kesaj mbledhjeje të KP të LPK-se nuk u mbajt një tjetër per tre muaj. Dhe, përgjegjës per kete është drejtpërsëdrejti kryetari i Kryesisë Teknike, njëfarë personi nga Shqipëria, Bedri Islami, i përgatitur per dredhi, me fjalor ledhatar, e duke u mbështetur ne atë se "akuzat janë shume te renda, qe kërkojnë kohe dhe pune per t'i verifikuar", nuk thirri fare mbledhje te KP per shume muaj, edhe pse u kërkua nga tere anëtarët e ish-Kryesisë. Ne, çdo thirrje përgjigjej: Ja, se shpejti ne do të ftojmë mbledhjen e KP. Kemi shume pune. Mos keni frike. Po punojmë shume" (Shënimet nga Ditari i MK). Por, duke mos e ftuar me se tre muaj mbledhjen, ai me kete la keshtu kohe per te shkëputur tërësisht LPK-ne nga vija e vet politike, e përcaktuar ne programin e vet politik dhe në status. Nëpërmjet kësaj, e tere Kryesia Teknike doli kundër organizatës, forme kjo qe u. përkrah edhe nga KP i Degës ne mbledhjen e korrikut te vitit 1998, duke krijuar terren te përshtatshëm politik kundër vetes si organizate, sepse u shkatërrua pavarësia dhe humbi vete LPK-ja.
Këtu ne fakt mori fund çështja e bashkimit te te gjitha forcave shqiptare ne sistemin çlirimtar si pikësynim programor i LPK-se. Me kete edhe organizata u likuidua si subjekt luftarak, sepse u shkelen atë ide politike madhështore, atë qe ne organizate i kishim sanksionuar. Fronti çlirimtar i Kosovës. Por, me qellim qe te dal. ne skene e tere armiqësia e KP, sidomos e Kryesisë Teknike, do te flasë me vone, si per shembull, per mbledhjen e fundit te KP te korrikut 1998, ku unë (Muhamet Kelmendi) dhashë dorëheqje te parevokueshme nga te gjitha organet e LPK-se. Aty përfundon tërësisht çështja dhe klika fiton.

[sefedin]

c) Ndërtimi i klikës dhe baza e saj juridike

Per ndërtimin e klikës qe uzurpoi UÇK-në ne aspektin politik, ushtarak, juridik e financiar, ne një mënyre bëme fjale edhe me sipër, por, duke u mbështetur ne faktin se, kjo klikë lindi dhe u ndërtua nëpërmjet dy grupeve, te cilat ishin te pavarura dhe kishin interesa te kundërta, do te futem edhe një here ne kete çështje . Kjo, edhe per faktin se keshtu kuptohet edhe kuadri i tashëm i UÇK-se si subjekt.
Deri ne fillim te vitit 1998 në kuadër te radhëve te organizuara, i kishim tri baza te cilat ishin krijuar vetvetiu ne kuadër te LPK-se dhe UCK-se, por (ne përmbajtje) me vetëdije te plote. Deri ne një faze të caktuar synimet e tyre nuk u përputhen, por kur rreziku i tyre per te humbur nga Kryesia u rrit, dy grupimet qe kishin pretendime te kundërta, per te fituar kundër pjesës së mbetur të Kryesisë, te çilen unë e kam vlerësuar si grupim i ndaluar nga Kryesia e vjetër, u bashkuan ne mendime dhe kërkesa. Atë dy grupime se bashku vepruan kundër organeve tona, përkatësisht

130
KP dhe Kryesisë se Degës, vete qëndrimeve politike e organizative.
Pa të ardhur deri tek rrëzimi i vijës politike të LPK-se qe ishte edhe e UÇK-se dhe të ndërtimit i saj, ne mars-prill, u be bashkimi i dy grupeve të krijuara, atij të Azem Sylës dhe të grupit të Xhavit Halitit ne një mekanizëm. Kétë dy grupe u shndërruan ne një dhe se bashku arritën të mundin LPK-ne. Por, kjo klike e lindur nga këtë dy grupe kërkonte konsolidim të vete politik e juridik, prandaj bëmë kompromise ne mes tyre, ne sferën e kuadrove e me vone edhe politike dhe se bashku, arritën të formojnë klikën e cila doli ne bane të UCK-se si force politike, ushtarake dhe diplomatike. Ne maj-qershor të vitit 1998 përfundimisht arrihet konsolidimi i klikës si me kuadër, ashtu edhe me sferën juridike, kuptohet pas zhdukjes se Kryesisë se KP të degës, por ne atë kohe ende nuk ishte krijuar organi udhëheqës i UCK-se. U desh edhe një kohe qe të dilte edhe udhëheqja e saj politike, ushtarake e organizative etj.
Konsolidimi dhe rregullimi juridik i saj u be ne dy ane:
1. Ne përcaktimin e "kuadrit" politik, ushtarak, financiar dhe diplomatik per UCK-ne.
2. NE rregullimin juridik të UCK-se si subjekt jo vetëm ushtarak, po edhe politik, duke shndërruar LPK-ne, Degën dhe tete kete subjekt, vetëm ne servil financiar.
Këto dy baza u arritën duke bëtë kompromise. Grupit të Xhavitit iu dha udhëheqja e përgjithshme politike, si Adem Demaçi dhe ai vet me Bardhyl Mahmutin, i cili qëndronte si kuadër per të dyja grupet. Ndërsa grupit të Azem Sylës iu dha pozita e zedhenesit të UCK-se, duke mundësuar edhe futjen e tyre ne Shtab Qendror, me vone të Përgjithshëm. Kishin mbetur të vetëm udhëheqësit e të dy grupimeve Hashim Thaçi e Kadri Veseli, të çilet i ndihmonte Adem Grabovci dhe Agush Buja. Te dy ketë grupe e vendosën edhe me tej si përgjegjës financiar Jashar Salihun.

131

Ndërsa, Hashim Thaçit iu dha pozita e koordinimit të tyre, dhe me vonë edhe e udhëheqjes (Vendimet e SHP te UCK-se). Pas kësaj zgjedhjeje futet rregullimi i ri juridik si subjekt. Me të shndërrohet LPK-ja ne serivis, duke ia hequr kompetencat ne fushën politike, ndërsa SHP shndërrohet edhe ne organ politik, juridik e shoqëror, veç atij ushtarak.
Ky rregullim i kuadrit dhe i sferës juridike sjell deri tek dalja ne mënyrë zyrtare para opinionit publik shqiptar dhe atij ndërkombëtar me udhëheqje politike, ushtarake, diplomatike e financiare. Ne kete kohe u kooptuan edhe anëtaret e Shtabit të Përgjithshëm të UCK-se nga tabori i lidhjeve miqësore. Shtabi tash krijoi edhe drejtori të ndryshme neper sfera, ku tera ato u mbuluan nga personat qe u kishin takuar grupimeve politike. Edhe Ramë Buja rrjedh si rezultat i grupimit, i cili nëpërmjet Shukri Bujës, person ne shërbim total të Hashim Thaçit, u fut nga pozita e qytetarit të Prishtinës, (pa asnjë lidhje me UÇK-ne, pa qenë as anëtare i saj) ne Shtab të përgjithshëm. Me vone iu dha atij edhe pozita e udhëheqësit politik e juridik.
Ky "rregullim" e largoi me dispozita UÇK-ne nga fusha e luftës institucionale, ndonëse ishte e mbërthyer ne front të ashpër me armikut. Këndej u dobësua udhëheqja ushtarake e saj. Por, kjo per klikën s'ka rendësi, përballe faktit se me kete ligjësohet klika si ana kadrovike e udhëheqjes se UCK-se. Këta e shndërruan LPK-në në servil, ne mjet qe mbledh mjete financiare per Fondin, e cilin e udhëhiqte Jashar Salihu, si person i besuar i tyre ne organizate. Ndërsa, si përfaqësues kryesor politik jashtë vendit (Caktuan Bardhyl Mahmutin, me ndihmës Agush Bujen e Ramadan Avdiun. Me vone edhe Sabri Kiçmarin etj. Por, krahas kesaj politike kadrovike, i tërë ky konglomerat u rregullua me rregullore dhe, iu dha Adem Demaçit e drejta per të ftuar Ansambleve dhe për të ndërtuar qeverinë çlirimtare. Kjo ishte vetëm sa per forme, le mënyre qe mos të duket grupimi i krijuar ne kokë të UCK-se.

132

Me kete edhe përfundoi çështje n e ndërtimit të klikës. Ajo doli ne ballë dhe u be udhëheqëse e UCK-se.

d) Lufta per marrjen e mjeteve financiare dhe të logjistikes

Një lider faktorët e tjerë te konflikteve te ashpra midis grupimeve të organizatës ishin padyshim çështja e financave dhe ajo e logjistikes. Ketë dy çështje shkonin se bashku, sepse ai qe e kishte logjistiken ne fakt dispononte edhe mjetet.

Financat

Nga njësite me te larta pame mënyrën e mbledhjes se mjeteve financiare. per UCK-ne. Ndërsa, tani po flasim per ndarjen e tyre deri ne vendin e destinimit, duke kapur kete fushe ne kontekst të te dhënave qe ka disponuar vetëm Kryesia.
Organi financiar, Këshilli Qendror i Financimit te Fondit, vet J. Salihu ne rolin e kryetarit, ne vitet e fundit nuk raportoi, përveç se dha shifra te mjeteve qe kalonin neper fond. Ne fakt edhe ne vitin 1997 ishte here ndarja e një përqindjeje te mjeteve nga Kryesia neper njësitet e UCK-se, por administrimin, përkundër kesaj e kishte kryetari. Dhe mosdhënia e llogarisë bëri, sikundër thamë, qe ne mars te vitit 1998 përfundimisht iu deshtë Kryesisë se Degës te beje centralizimin e mjeteve financiare të të gjitha strukturave te financimit. Ai veprim rrodhi si i domosdoshëm edhe per faktin se, as bartësit e mjeteve, sektori i rëndësisë se, veçante, nuk i kishte dhëne as vete Këshillit ndonjë informacion (raport) me shkrim a goje mbi mjetet qe i kishte marre ne dorëzim nga fondi ynë. Ndërsa ne vend filloi diskutimi se mjetet po shkonin djathtas e majtas, pa asnjë kontroll te organit udhëheqës. Vete shifrat ishin te mëdha, shifra qe kalonin shumat e qindra mijëra markave, por atë ishin pambulesë, vetëm si te tilla, duke treguar mallin dhe vendin ku kane shkuar atë mjete (“Shënimet nga mbledhjet e Kryesisë se" Degës 1997-1998).
Per Kryesine ky lloj raportimi per mjetet e popullit, qe mblidheshin ne mënyrë vullnetare dhe me vete ndihmat e anëtareve te LPK-se, ishte i pamjaftueshëm. Mërgimtarët filluan te japin ndihma te mëdha, ndërsa anëtaret dy-tri e katër here ne vite nga 1 mije marka per UCK-ne. Pra, nuk ishte me fjala per mijëra marka, por per qindra e mijëra marka, franga e dollarë amerikane, te çilet mblidheshin neper fondet e Fondit "Vendlindja Thërret" kudo ne bote, deri edhe përtej oqeanit.
Deri ne dhjetor të vitit 1997, ne si Kryesi e bëmë investimin. e një sasie të përqindjes, me ato mjete qe na vinin ne emër te njësive ushtarake në Kosove. Shuma nuk e kalonte shifrën prej 88 -mije markash, kuptohet te atyre mjeteve qe i ka ky organ. (Shënimet nga të dhënat financiare në Kryesi.) Por, flitej se ne Fond, si ne atë të Zvicrës, ashtu edhe ne atë te Gjermanisë, nëpërmjet kanaleve te ndryshëm, sektorit, kryesisht kane kaluar rreth 500 mije marka brenda vendit. Kishte te dhëna qe shkonin deri ne 1 milionë marka. Dikush nga anëtaret e KP kishte deklaruar se shifra e mjeteve e kalonte shumën prej 1 milion e 200 mije marka. Per te gjitha ketë, organi nuk kishte asnjë informacion.
Pikërisht kjo gjendje beri qe përkundër kundërshtimit te
te behet centralizimi i mjeteve ne kuadër te Kryesisë, ndërsa, për administrimin e tyre, nga ky organ u caktua komisioni prej tre vetash. Por, ky nuk ishte centralizimi i tërësishëm. Jashtë Kryesisë kalonin me shume se 70 % mjete. Ndërsa, përgjegjës financiar nuk kishte. Ai (Gafurr Elshani) ishte larguar nga pozita e anëtarit re Kryesisë mu per shkak te mos centralizimit te mjeteve financiare, të cilat u aplikuan ne pune pa kontroll.

[sefedin]

Nuk mjaftonte vetëm shifra per te raportuar. Tash, pas dhjetorit, ne muajin shkurt e mars 1998, hynë me shume mjete.
Raportet me shkresa me dy a tri te dhëna, qe jepte sektori rendësish se veçantë dhe fondi, pa vërtetim té palëve, nga nuk delte as vendi, dorëzuesi a marrësi, dedikimi i mjeteve etj., per shpenzimet qe e kalonin shifrën e 300 a 500 mije markave gjermane, ishin jo të mjaftueshme. Ishte koha kur duhej te intervenonim me force per te venè ne binar financimin. Fjala ishte per mjetet e popullit. Ne nuk kishim te drejte të lejonim kete çrregullim kaq té ashpër te sektorit te financave dhe tejkalimin e. shumës prej 5 mije markave gjermane, qe kishte te drejte per te dhëne përgjegjësi financiare pa vendim te Kryesisë se KP te Degës (Vendim i Kryesisë 7997). Po ja qe fondet, pavaresisht se cili (ai i Zvicër dhe i Gjermanisë) nuk pyetnin me askënd. Kjo duhej ndalur. Ishte koha e fundit per te vepruar me vendosmëri.
Edhe një fakt e zgjoi interesin tonë: mjetet luftarake, atë te transportit etj, harxhimet e ndryshme, ushqimi, fjetja ne Shqipëri dhe ne boten e jashtme dhe blerjet pa prova. asnjë prove (dëftese), nuk paraqiste sektori per mjetet qe shfrytëzonte per blerjen e mjeteve dhe per harxhimet tjera. Ne anën tjetër, kureshtja e njerëzve u zgjua ndaj mjeteve. Rrugët e Tiranes ishin mbushur me njerëz qe financoheshin nga Fondi. Ata rrinin lokaleve duke harxhuar, ushqeheshin neper kafe etj, Te gjitha ketë harxhime barteshin nga Fondi.
Dhe, meqenëse mjetet bliheshin nëpërmjet Xhavitit, Azemit, Raifit dhe Ilirit e Demes se bashku, midis tyre kishte filluar një lufte e ashpër. Azemi dhe Xhaviti thoshin se vetëm ata (Xhavit-Azem) kishin kompetenca per te blerë mjete dhe financuar UCK-në. Si te tillë nuk raportonin fare, duke deklaruar se i përgjigjen vetëm Shtabit. Ne anën tjetër, Raifi deklaronte se pa te asnjë mjet nuk mund té blihet ne Tirane dhe ne Shqipëri, pasi edhe mjetet e transportuara deri tash kishin kaluar nëpërmjet tij. Kurse grupi i trete, i udhëhequr nga Dema-Mërgimi, financohej nga Fondi ne Gjermani, kuptohet jashtë kontrollit të Kryesisë, sepse as këndej nuk respektoheshin vendimet. Edhe këta, sikundër thoshin, per shkak se nuk kishin mjete ne Tropojë, u detyruan vete të merren me mjete, jashtë vullnetit te tyre, vetëm e vetëm qe populli qe vinte vullnetarisht ne Tropojë, te kete mjete dhe te mos kthehej i paarmatosur dhe te rrezikohej.
Kjo gjendje u ashpërsua. Prandaj, centralizimi u be per disa shkaqe:
1. Te mjeteve te mëdha te cilat filluan te futen ne llogarinë tonë.
2. Ndarjes proporcionale dhe sipas nevojës te mjeteve neper leme dhe fusha qe i kërkonte lufta jone çlirimtare.
3. Mbajtjes nen kontroll te mjeteve financiare qe u përdoren per blerjen e armeve ne Shqipëri.
4. Per te futur nen kontroll mjetet e popullit, ne mënyrë qe të mos bëhej keqpërdorimi i tyre, si nga këshillat e financimit, ashtu edhe nga përgjegjësit financiare, ata te logjistikes etj.
Me ketë ide u nxor vendimi ne Kryesi dhe ne mars, (me 07) të atij muaji u bë centralizimi i mjeteve. Këtij vendimi iu përgjigjen nenfondet nëpër shtete, por jo ai me qendër ne Zvicër, as mjetet të cilat vinin nga SHBA nëpërmjet aktivisteve ne Shqipëri. Ndërsa, përgjegjës kryesore nga Kryesia, te çilet edhe duhej te nënshkruanin per mjetet qe hynin dhe dilnin nga Fondi qe ishte nen kontrollin e Kryesisë se Degës u caktuan: Muhamet Kelmendi, Ali Ahmeti dhe Adem Granovci. Udhëheqës u zgjodh M. Kelmendi. Këta duhej te nënshkruanin dëftesën per financimin e çdo veprimtarie. Pa nënshkrimin e tyre nuk mund te financohej
asnjë fushe.
Duhet thëne, ne mënyrë qe te shihet se per dare shumash është fjala, se cilat mjete financiare brenda periudhës prej 07.03. e deri me 15-20.04.1998 kane hyre tek Kryesia dhe te cilat i ka Administruar ky organ. Fjala është ketu vetëm per kete periudhe, sepse Kryesisë iu deshtë te marsit dhe ne prill e maj te vitit 1998. Pas kesaj date, sidomos pas mesit te prillit ne nuk kemi as edhe një të dhëne.
Ne Kryesi kane ardhur:
Nga Gjermania fondi dha dy here mjete financiare. Një here shuma prej 130 mije markave dhe herën tjetër kane ardhur 60 mije marka. Ndërsa nga Austria janë futur 210 mijë marka gjermane. Nga qeveria Bukoshit 280 mije marka. Nga Hamburgu 61 mije marka i solli Muhamet Elshani. Ka pasur shuma qe kane ardhur nga. Belgjika, Franca e viset e tjera. Por, per fat te keq per atë nuk ka shënime, sepse me lëshimin e Tiranes, përsëri ai regjistër, si dhe vete mjetet kalojnë ne sektor. Ai i ka ato te dhëna dhe kurrë më nuk ka dorëzuar mjetet dhe dokumentet.
Duhet thënë se gjate kesaj periudhe kane hyre dhe iu kane dhëne përfaqësuesve te sektorit, kryesisht Xhavit Halitit dhe Azem Sylës edhe disa shuma te tjera, edhe pse ata me vendim nuk kishin. te drejte t'i pranonin mjetet. Nga Gjermania i ishin dorëzuar Xhavit Halitit 200 mije marka nga Xhemail Duraku, me vendim te lëshuar nga Kryesia e Degës, ne emër te Shtabit Qendror të LPK-se, prej nga ngarkohej ai me detyrën e tille, i kishte mbledhur ne Ceki. Nga SHBA-ja i ishin dorëzuar te njëjtit nëpërmjet një aktivisti rreth 300 mije dollarë, nuk dihet saktësisht shuma. Dhe, jemi njoftuar edhe per një shume prej 170 mije dollarësh qe i kane marre këta ne dozim ne Rinas. Nuk kemi te dhëna te tjera per asnjë fond. Nuk i dimë te hyrat ne Zvicër, Austri, SHBA etj, as te hyrat per grupet e punes ne Tropojë, Tirane etj, te cilat bëheshin nga Fondi ne Gjermani. Ketë mjete nuk kane byre ne evidence te Kryesisë dhe nuk kemi as edhe një shënim per atë. Kryesisë nuk i ka dhëne raport, ndërsa ne pyetjen dhe insistimin tonë qe te jepet raport me shkrim dhe te dorëzohen mjetet nga sektori, mu nga përgjegjësit ne Tirane (Xhavit Halitin) na e tha né mbledhje:
"Ne kemi blere hekura! Kosova po mbushet"!
137
Mjetet ne kete kohe janë shfrytëzuar per blerjen e mjeteve per lufte. I janë dhëne dy here Fadil Demirit mjete financiare per transaksionet ne Bosnje e Hercegovine. Dy here nga. 150 mije marka. Pastaj per oficeret, rrugët e tyre, janë dhëne 20 mije marka. Kurse, per shpenzimet e tyre ne Tirane 10 mije marka. Rreth 200 mije marka iu dhëne Azem Sylës dhe Xhavit Halitit, si dhe Adem Grabovcit per mjete. Shuma tjetër ka mbetur dhe është dorëzuar para se te behet grushti politik.
I thashë këto per te pare se me dare kishim te bënim, ndonëse ishte vetëm fillimi, sepse me vone ka te dhëna se janë futur mjete shume me te mëdha.
Mirepo, megjithatë, kjo e beri efektin e vet. U arrit qe deri në prill 1998 rreth 70% te mjeteve te centralizohen. Mbeten vetëm dy baza. E Zvicrës dhe ajo e Tiranes, nen drejtim te Xhavit Halitit , Jashar Salihut e Azem Sylës, te cilët nuk i dorëzonin mjetet sipas vendimit. Një përqindje nuk e dorëzonte as fondi nga Gjermania. Këtu është edhe baza, pse pas MP te LPK-se, ne mbledhjen e Pare te KP te ri te Degës, nga Hashim Thaçi u bë akuza per keqpërdorim te mjeteve financiare nga Kryesia, ne kohen kur ky organ, me bazën e vet te re, si dhe me përgjegjësinë financiare ishte përgjegjës i tërë punes, edhe i mjeteve financiare te mbledhura. Por, tash zotërinjtë nuk kishin mundësi per të bërë harxhime pa kritere, pa mbuloje etj, ndaj ngritën akuza te tilla. Ata donin te vazhdonin administrimin e mjeteve pa asnjë kriter dhe kontroll.
Shpenzimet ishin te mëdha. Sikundër dihet, nëpërmjet sektorit dhe grupeve te punes ne Shqipëri kalonin financat né Kosovë, bliheshin mjetet ne Shqipëri e jashtë, mbuloheshin shpenzimet e veprimtarive kudo, ne Shqipëri, jashtë vendit etj. Per te gjitha ketë, deri ne centralizimin, nuk kishte Kryesia as edhe një informacion, përveç shumave te dhëna fiks dhe pa mbulese. Me centralizim, Kryesia nuk dilte kundër grupeve te tilla, punes dhe aktiviteti tjetër, po kundër keqbërësve plëngprishës te mjeteve nëpër rrugët e Shqipërisë, pranë qendrave jashtë etj. Ato ishin shuma jashtëzakonisht te mëdha. Prandaj, u kërkua me centralizim qe çdo sektor, grup e individ, të paraqesë kërkese me shkrim, duke treguar vendin, mjetet dhe qëllimin e mjeteve financiare që kërkonte. Ne baze to saj vendosej nga Kryesia per mjetet financiare. Ky ishte zaten edhe vendimi i këtij organi.