Kur shpirti flet........

[Alima]

...

Është vonë të hapësh pus në kullosat e fushave kur etja trupin ta djeg
Prandaj u ngjita në majat e maleve ku burimet s’shterojnë përjetë
Për ta kuptuar se ç’ndodh në fushë duhet të vështrosh nga lartësitë
Por as majat maleve nuk janë të thepisura ashtu siç na gënjejnë sytë
Vetminë e ndjeva në zemër kur njerëzit nuk i takova
Por atë që ma mësoi vetmia nga njerëzit kurrë nuk e mësova
Kam duruar në zemrën time dhembjen më të rëndë se bjeshka
Unë bariu i vetmuar që vetminë kurrë nuk e desha


F.M.


.

[lovely]

Halime, poezite e Fehmise i poston dikun tjeter, psh te tema; Poezi nga poete te ndryshem. Mos ma prish temen qishtu, qitu i qkrun veq fjalt e shpyrtit ton, akej?

Akej.

Flm!

[Alima]

Postimi origjinal është bërë nga lovely

Halime, poezite e Fehmise i poston dikun tjeter, psh te tema; Poezi nga poete te ndryshem. Mos ma prish temen qishtu, qitu i qkrun veq fjalt e shpyrtit ton, akej?

Akej.

Flm!

...

Po so Fehmija s'di çka t'koft ... ama ,...ai po ja qellon çka po du me thene :D


...ani Loveleie ...s'shkruj ma kurr ...kurr :(

.

[Alima]

...

Qe edhe njo veq ,edhe kurr ma ...kurr :(((


Aq sa i duam ardhjet, i urrejmë ikjet
Mund t’i fshehim plagët por jo edhe dhimbjet
Nëse të plagosa, këtë e bëra që të ta shpëtoj jetën
Njëlloj si i urti që dëmtoi anijen e të varfërve për ta shpëtuar nga piratët
Një zemër që jeton përvujtnisht, është më e fortë se vuajtjet
Zemra s’u krijua vetëm për të dashuruar,
por edhe për t’i duruar vuajtjet që mund t’ia shkaktojë dashuria
Sytë s’u krijuan vetëm për të parë,
por edhe për të qarë për gjërat që kanë hyrë në zemër nëpërmjet shikimt.
Prandaj, merri vetëm fjalët dhe ik se të gjithë kemi nevojë të rrimë me vetveten.


Fehmija :D


.

[GURI SYLAJ]

Behu Lis !

U nisem neper pikat e shiut . Ne fillim ishin te rralla por , shpeshtoheshin mbas cdo hapi qe benim .
Ishte edhe ftohte.
Por kishim vendose te ecim ,kishim vendose te bejem bashk kete rruge.
Mu kujtu ajo dite, tash kur kan kalu shume vite, e pikat e shiut sikur po me ngjajne me hallet e jetes.
Por, qe te mos merdhijme dhe te mos gjunjezohemi ,jo vetem ate dite por tere jeten ,vendosem te ecim krah njeri tjetrit ,te ecim dore per dore..!
Kjo ecje e mundi edhe shiun edhe hallet.
Gjithesesi , e tera kjo na e ngadalsonte hapin dhe, ne disa stacione, mbrrinim me nga nje vonese te vogel
E, harronim shpejt .
Harronim pas cdo shtrengimi te duareve qe nuk ndaheshin . Kisha humbe ndjenjen te dalloja se cila dore ishte e imja .
Shiu e kishte kot !
Ai mund te vazhdont tere diten e tere naten por, ne , rrugen do e bejme bashk deri ne stacionin per ku ishim nise ,deri atje ku fjala e dhene do te behej Murane....!
Vetem engjujt dhe ne flasin e ecin te percjelle nga ky shi.
Nga kjo nate .
Nga kjo vetmi e ketyre rrugeve te huaja te mbushura me gjithecka perveq dashurise per neve qe, erdhem dhe mbetem shetitore rasti.
Mbetem te huaj ne kerkim te vetevetes ,ne kerkim te rruges sone!
Kerkoje, gjeje dhe eja.
Eja e shtoja hjeshin kesaj toke.
Mos e harro kete ecje!
Behu Lis !
Mandej gjyko per gjethet qe bijne ne vjeshte !
Edhe per ata qe ,pa meshirshem ,shkelin mbi to.
Gjyko edhe per gjethet e reja ne pranvere.
Edhe per ata qe vijn e pushojne nen hijen tande !
Pushojne deri atehere kur behen gjethe vjeshtake e bijne te pushojne perjetesisht nene kete hije .
Behu Lis.
Edhe ata qe pushonin nene hije e edhe ata qe shkelnin mbi gjethet tua, t'i mbuloshe me gjethe vjeshte e me hije vere !
Behu Lis i perjetesise !