Poezi nga Poetë të ndryshëm

[KriSTaL]

Dashuria

E mban mënd, moj Marë,
dashurin' e parë?
Njeri nuk e gjegji,
se jeshmë te vegji.
Unë pa ty s'rrojë,
vij' e të kërkojë;
tl pa mua s'rroje,
vij' e me kërkoje.
Në lule me erë
putheshim ngahere,
dhe si burr' e grua
losnim nënë ftua.
Një ditë, të dyza
losnim mbylla-syza:
U fshyem pa dukur
Cinë të besoj taninë,
perëndin' a dashurinë?
Perëndi në këte jetë
është dashuria vetë.
------
Bukuria jote, leshërat e tua
posi pëndë korbi, të gjata
mbi thua,ballëtë si diell,
faqetë si mollë,qafa jot' e gjatë,
mesi yt i hollë,sisëtë si shegë,
dhëmbët si thëlpënjë,buzët si
burbuqe, sytë si gështënjë,
dora si dëborë, fjala jote mjaltë,
kurmi yt i derdhur, shtati yt i naltë;
gjithë më kënaqin, të tëra t'i dua,
po zëmëra jote u bë gur për mua!
-----
Pika-pika bie shiu
dhe dëbora flokë-flokë,
vetëtin e fryn veriu,
breshëri kërcet mi tokë!
Le të fryjë er' e ftohtë,
s'ka ç'më bën dimëri mua:
Dashuria më mban ngrohtë,
se pushtoj atë që dua.
Kur fryn era me tallas,
kur bie dëbor' e shi,
sa flë njeriu me gas,
kur ka mikenë në gji!

[ShEjToNkA]

Vdekja e Nënës


U zvogëlua nëna dhe u tretë e gjitha,
U bë si pulëbardhe e lehtë
Dhe nje mëngjes pa zbardhur ende drita
Rënkoi e fluturoi mbi retë

Andej u fsheh si ylli Aferdita
Dhe ne pastaj s'e pame, pastë ndjese!
Vec ndodh që vale e endrrave të trishta
E sjell në breg te shtratit tim si shpezë.

---------Dritero Agolli

[ShEjToNkA]

Shembja e Nje Natë Dashurie:

Ktheva kokën, mbajta hapat:
Binin tjegullat, binin trarët,
Binte qielli i një nate dashurie.
Atje mbi papafingo, pranë yjeve e pata puthur,
Shembën yjet tani, bëhen pluhur.
Dritare s'ka, ka sy të zgavërt,
S'ka mure me plasaritje të etshme,
Skelete fjalësh në gjysmërrësire,
Skelete ëndërrash, premtimësh të nesërme.
Ngrihet tymi si një mjegull e bardhë,
Një grusht eshtrash të një nate germadhe.
Në cep të rrënimit
Dy burra po pinë qete-qete cigare.
Ej, ju atje! Nuk degjoni si ulërijne brenda meje xhindet,
Edhe pak e llava do te dalë jashte meje si tek vullkanet.
Mos u kthe ne kujtim, i thashë
Mos u kthe ne harrim, me tha;
Botës i falëm një natë dashurie
Dhe kjo s'është pak.
Një natë. Dhe çfarë nate!
Dora mbi sup,
Hëna mbi mal,
Qielli i kaltër i botës mbi krye...
Mbajeni, mbajeni!
Ajo po bie...po bie....
Dhe ishte një natë e paemër,
Siç ishin të paemërt yjet.
Kini mëshirë, mos e shembni atë natë!
Është renkimi im apo klithma e saj?
Kini mëshirë, kini mëshirë!
Ajo ishte një natë dashurie
Që kurrë s'duhej të kish gdhirë.
Kini mëshirë,
Në mos po atje nën gurë,
Nën peshën e natës së shembur do te shembem,
I vrarë jo nga urrejtja, po nga dashuria,
Që, përjetësisht quhët dhembje............


---------------Xhevahir Saphiu

[halla e madhe]

KATER KESHILLA VETES
Mos u beje poet nese s,mund te lindesh
me secilen varg,te lindesh me secilen fjále
Ngrehu mbi veten ne dot te rrokesh freret e ererave,
te shkelesh shpergajt e merise dhe shterngatat
e gjakut tende
N'se dashurohesh,dashurohu n'flake e n'vale
Jo ne sy te kaltert,se behesh det´i cmendur pendimi
Mos u beje poet n'se s'mund te vdesesh
Per secilen varg,te vdesesh per secilen fjale!
(AZEM SHKRELI)

[Barbaroza]

ÇAST

Pranë vehtes të marr- të përkëdhel flokët
sikur dëgjoj një erë që fryn në drurët e pyjeve...

Shoh sytë e tu - qiell i kthjellët deri në pafundesi
po ja ca re të vogla, të bardha po duken...

Vendos dorën në faqen tënde - mermeri i lëmuar i ujrave
valëzat përhapen e coptëzojne kaltërsinë...

Të puth në sy - qërpikët pulitën sikur ndjellin shtërgatën
nga qielli i syve ca pika shiu zbresin në heshtje...

Mbështetem tek ti - e ti pranë meje mbështetësh
na duket vehtja si zogj të gëzuar që lagen në shi...

Pragu i puthjes së parë - është ndarje me diçka të dhimbëshme
si çdo prak qe e ndan shtëpine me udhën...

Mos qaj
Nuk mund të ketë bashkim pa ndarje!


Kolec Traboini

[Barbaroza]

KUJTIM I LARGËT

Pranë meje sikur zhurmon deti
dallga rreh pisten me trishtim
sirenë e largët i mbyt fjalët
që dikur thamë me përgjërim.

Në dimër keq i rigoi shiu
hëna gjysmake i qëndroi ftohtë
eger mbi to vërshoi veriu
dielli me rreze pak i ngroh.

U thyen keq degët e plepit
me drithërime ranë përdhe
dy zogj të mardhur shanin dimrin
se i kish lënë pa fole.

Grepat e orës nuk lëvizën
nga çasti kur u ndamë bashkë
pranë njëri-tjetrit ngrohtë rrinin
se ngrica kishte zënë jashtë.

Kjo stinë e gjatë me egërsi
çdo gjë e shkeli brutalisht
gjurmët që lamë përmbi rërë
a do ti gjejmë vallë sërisht?


Kolec Traboini

[Barbaroza]

MOS THIRR E DASHUR, MOS THIRR!

Ah, mos thirr e dashur, mos thirr!
Shpirt i trazuar, i dyzuar, nën dallgë e mbi dallgë
mos thirr!
Lëre natën e qetë me buljeren e zbrazur
e yjt e drithëruar lart në qiell!

Mos thirr e dashur mos thirr!
Leri ëndrrat e të dashuruarve të flenë e të zgjohen
në tokë
le të dyzohen në çarçafin e bardhë
përmbysur në kupën e syve, në verën e buzëve
në zjarminë e gjoksit
e hëna zheloze si patkua kali
le t'u qëndrojë mbi kokë.

Oh lëri të gjitha siç janë
llogjikën e rreptë që platit zogjtë në fole
matematikën e ftohtë të poleve
ajzbergët e interesit...

Lëri arsyet e mos arsyet!
Mos thirr!
Pranë bregut të detit
në gjirin e bukur të Vlorës
dallgët le ti mbulojnë - si fosilet e koraleve

* * *

Por ti çdo gjë të bukur të kësaj nate zbon
tek thërret, e poçet e errësirës thyen
si shpendi që prenë e vdekjes kërkon:
"Gjooon! Gjooon!"



Kolec Traboini

[Barbaroza]

E enderrove ate çast?

E enderove ate çast
Kur njerzit do te na linin nje moment, vetem?
Qe t’i thoshim njeri tjetrit diçka me shume
Qe ti te ishe Ti dhe une te isha Une?


Ja tek erdhi..
Ti s’the asgje
Asgje s’thashe dot as une.
Akrepi vraponte ne fushen e ores
ne si kujtim na mbeti
vetem nje shtrengim i lehte i dores..



U lodha

U lodha duke luftuar
me kujtimet, me deshirat,
enderimet..
me te kaluaren, te tashmen
me te ardhmen qe nuk e di
a do ti gezohem…
U lodha edhe
me mendimin që
te mos dorezohem..



Ç’bote e mpleksur!

Telefoni im ra dje..
Dikush me quajti shpirt,
Uf! e shtyva me dore tutje..
(pse valle, na duan ata qe si duam?)
Nje telefoni tjeter i bie une sot
me vjen ti them ‘zemer".. dhe ngrij
Po sikur te me shtyje
tutje me dore mua, AI?
Ç’bote e mpleksur!



Albana Melyshi Lifschin

[toni toni]

[i]federico garcia lorka [/i]
Erë treguesi

Erë e jugut.
E nxirrë dhe perveluese,
vjen mbi trupin tim,
e sjell fareza
te shkelqyeshme
veshtrimesh, lule
portokalli.

E kthen te kuqe henen
I ben te ulerijne
roberit plepa, por vjen
shume vone!
Une e mbeshtolla naten e rrefenjes sime
ne raft!

Pa asnje ere,
Qarte shiko!
Xhiro, zemer;
Zemer, xhiro.

Ajer i veriut,
ari i bardhe i eres!
vjen mbi trupin tim
dritheruar me aurora
boreale,
me te kepit te fantazmave
kapidan,
qe qeshin me te madhe
me Danten.
Oh shkelqyes yjesh!
Por ti vjen
shume vone.
heshtja ime eshte mykur
Dhe une e humba qelesin.

Pa asnje ere,
Qarte shiko!
Xhiro, zemer;
Zemer, xhiro.

Puhi, xhuxha dhe erera,
prej askundi,
mushkonjeri trendafilash
me petale piramidale,
vrunduj shkembyes
ne trungjet e ashper,
flaute te shtrengates,
largohuni!
Nder pranga mberthyer
kujtesa ime,
eshte roberuar zogu
qe skicoi me keng?
mbremjen.

Gjerat qe shkojne nuk kthehen kurre,
gjith bota e di,
ne flladet e kthjellet te ererave
eshte padobi e qara.
Vertet, plepo, mjeshter i puhise
eshte padobi e qara!

Pa asnje ere,
Qarte shiko!
Xhiro, zemer;
Zemer, xhiro.


shigjetat e te ciles jane lote,
dhe torba e tyre zemra.

Do ti jap gjithe qkam
dhe lotoj deshiren time
si femije i braktisur
ne rrefenjen e harruar.



Zemer e re

Zemra ime, si nje gjarper
e nderron lekuren e saj,
e mbaj ja mu ne dore
plot me plage dhe me mjalte.

Mendimet qe u mekemben
ne qerdhen tuaj, ku shkuan
Po treafilat qe dhane arome
Per Jezu krishtin dhe satanane

Mbeshtjellesi i gjore e mbyti
Yllin tim mbrekullor!
Pergamen i dhimbshem gri
I asaj qe dashuroja por se dashuroj.

Shoh ne ty fetus i shkencave,
mumje vargjesh dhe skelete
te pafajsive te mia antike
dhe romancave sekrete.

A teju var ne murin
e muzeut tim te ndjesive,
tok me te ftohtin edhe terrin,
bebe gjumashe te ligesise sime?

A teju perhap nder pishat
liber vuajtjesh i dashurisd time-
keshtu te mesoni tringellimat
qe ne agim i merr bilbili?


Kenge miturake

Ka pikla vese
ne krahet e bilbilit,
pikla te kthjellta hene
rrjedhur prej fytyrimit.

Mbi mermerin e burimit
puthja e ujrave,
endrra e yjeve kokeulur.

Vajzat e kopshtijeve
me thone te gjitha upafshim
kur kaloj.
Kembanat dhe ato me thone upafshim.
Dhe pema puth
ne mugetire. Une
lotoj neper rruge,
groteske, pa zgjidhje,
me trishtimin e Cyrano-s
dhe Qyijote-s
rifitoj
mundesi te pafunda
sa ritmi i ores.
I shoh bebezat te thahen
me ti prekur zeri im
njollosur me drite te pergjakur,
dhe n? kengen time lirike
vesh zbukurimet e nje kllouni
faqebardhe. Dashuria,
e bukura dhe e embla fshihet
nen nje merimange. Dielli
si merimage tjeter me mbulon
nen kembet e tij te arta. Nuk
e gjej dot fatin tim,
se jam si vete Dashuria,
shigjetat e te ciles jane lote,
dhe torba e tyre zemra.

Do ti jap gjithe qkam
dhe lotoj deshiren time
si femije i braktisur
ne rrefenjen e harruar.

Peme

Peme
qen shigjetat tuaja
rane nga kaltrimi
luftetare te tmerrshem ju lansuan?
Valle ishin yjet?

Muzika juaj buron nga shpirti i zogjve,
prej syve te Zotit,
prej deshires se perkore.
Peme!
E njohin rrenjet tuaja te forta
zemren time ne toke.

[toni toni]

u bera krejt tjeter – Kuroda Saburo

U bera krejt tjeter
C`eshte e verteta, te njejten kravate kam
Si dhe mbreme
Si dhe mbreme, i varfer jam
Si dhe mbreme
S`jam i dobishem per asgje

E megjithate jam krejt tjeter
C`eshte e verteta, i veshur jam si dhe mbreme
Si dhe mbreme pi saké
Si dhe mbreme
Jetoj nje jete pa kuptim.

O!
Kur me sforcim
buzet ndrydh e perndrydh
Nenqesh, zgerdhihem
pa shkak buzeqesh
Dhe me ne fund syte mbyll,
Shoh
Se tek une jeton
Nje flutur e bukur
qe flateron ne te nesermen.

--------------------

[ShEjToNkA]

Dy buzë...

Dy buzë të kuqe,
Dy dëshira të flakta,
Që afshin ma thithën,
Gëzimin ma fikën,
Si fantazma hikën
Ndër do bota të larta...
Dy buzë si tëpërgjakta,
Dy dëshira të flakta,
Që afshin ma thithën
Në buzë kur mu njitën
Andjet m'i trazuen,
Zemrën ma tërbuen,
Trurin ma helmuen
E në fund u mërguen...
Dy buzë të kuqe,
Bukuri fatale,
Të një gruaje stërzane
Një pjsë zemre më nxorne,
Një pranverë të tanë më morne
Dhe gëzimin ma vodhne...
Ato dy buzë të kuqe
Dhe dy lote të mija
Qenë shenja të dhimbjes,
Kur më vrau bukuria,
Kur më zu dashunia
E më dogji rinia.



-----------------Migjeni

[Barbaroza]

Mos kerkoni ne poezine time

Mos më kërkoni ne poezine time
E di pse? Sepse une.
mund te jem ne te ardhmen tuaj
mund te jem ne te shkuaren time
mund te ndodhem ne te dyja bashke,
ne nje kufij te shkrire e sfumuar
vehten dhe ju duke kerkuar


Ne u pelqefshin poezite e mija,
mos me pyesni emrin, sa vjeç jam,
as ku ndodhem, syte ç’ngjyre i kam
dhe mos bini ne enderime…
A nuk ju mjafton e hapur si ne pellembe te dores
zemra ime?


Ne e pelqefshi poezine time
mos me pyesni se kush jam
ne e ndjefshi,
Thirmeni thjesht "shoqja ime"





Poetit mos i beso..

Ne oazin e dashurise
"ngritur për mua"
më thoje
Në qofte se një ditë
për dashurinë do shkruaj
vargjet do te jene per ty
per keto duar, per keta sy
vec per zemren qe ke ti!


Sa shumë uje kaloi nën urë
Kroi u shter, u tha
Fushe e verdh'u pervelua
kallinjte u poqen,
u mblodhen, u bene duaj
Nje yll shendriti ne qiell
pastaj u keput e ra,
po ajo poezi kurrë s'u shkrua


Ne oazin e dashurise
Ngritur dikur per mua
njerzit te pane, një tjetre
tek i peshperisje ato fjale
qe dikur mi pate thene mua!



Albana M Lifschin

[napoleoni]

TAKIM

Udhëtonim në të gdhirë fushave të ftohta,
Një krah i kuq u nder, ende natë.

Dhe një lepur na u shfaq befas duke rendur,
E njëri prej nesh e rrëfeu me dorë.

Kjo ndodhi dikur. Sot më nuk jetojnë
As lepuri, as ai që e dëftoi.

O dashuria ime, ku janë, ku shkojnë
Zdritja e dorës, ikja turravrap, zhaurima e zallit –
Nuk pyes nga hidhërimi, por nga habia


Czeslaw Milosz

[toni toni]

Ne ate nate kur te pash ty
syte mu erren nga dashuria
nate dite kur te pash ty
syte mu hapen nga dashuria
Tash nuk te shoh me
se me lane syte fare.

N,ate dite kur te preka ty
zemra me brofi nga vendi
Nate dite kur te putha ty
me iku zemra fare
Sot qe te kam ty
nuk dua sy as zemer
se un pashe ne bote
qa eshte dashuria
e te tjerave seq u humbi rendesia.
toni toni

[alipasha]

Ezra POUND
MONUMENTUM AERE, ETC.

Thoni se jam teper i vetedijshem,
Se ne petk te krenarise po kapardisem.

Ne vitet e ardhshme askush sdo ta kujtoje buffon,
Askush sdo ti permende pjeset e mia te parendesishme,
Do te zhduken hollesite qesharake.
E sa u perket juve, ne dhe do te kalbeni,
Dhe eshte pikepyetje se a do te jete kalbesira e juaj aq
e begatshme

Qe mbi varr barin
Tua rrise.