A po kanoset rreziku i ekstremizmit fetar në Kosovë?

[uck_aksh]

Postimi origjinal është bërë nga Guri i madh

nga ky shkrimi i juaj po e kuptoj se nuk me keni kuptue ne tersi shkrimet e mia


ne ket tem askund nuk e kam permend krishtin


lexoj shkrimet e mia mir e pastaj mundesh me me dhan klritika


feja ISLAME KA RA NE KUNDERSHTIM ME VLERAT E KOMBIT SHQIPTAR

TASH SHTROHET PYTJA TE JEMI ISLAMIK PA KOMB TE DEFINUAR APO TE JEMI SHQIPTAR PA FEN ISLAME



UNE NUK JAM FAJTOR SE SHQIPTART KATOLIK E KAN KRIJUE KOMBIN SHQIPTAR


FAJTOR ESHT FEJA ISLAME QE KA THAN MSHEFE GRUN PAS SHKAVIT MOS ME PAE VLLAU KATOLIK

jo nuk dua te kritikoj ty agje se ti je shqiptar e sa i perket jezusit e muhamnedit iq sme ha k*****per ta
ty te uroj nje jet te lumtur vlla shqiptar

[Makresh]

Postimi origjinal është bërë nga Guri i madh

jo jo gabim e kie ti preshevarii tash me nofken makiii me ke than se isa boletinin nuk e adhuroni se ka bashkpunue me sllavet kunder turkut
kto me nofken preshevari me ke than ne privat mesazh bile privatisht kena diskutue edhe per adem jashirin
nejse tash ne me ndryshimin e nofkes ndoshta ka ndryshue edhe memorja
po sido qe te jet une e die se m,a shum i adhuron sulltanet e gjon turqit se hasaN PRISHTINEN ISA BOLETININ E IDRIZ SEFEREN
prej se te njoh kurr nuk ke fol per naj personalitet kombtar
i vetmi esht aj hoxha i gjilanit qe ju e keni permend jo per me nderuue kombin po per me perfitue adhurus

Mir de t'pasna pas thon, se na dash me dit as Muhamedin a.s. nuk e adhurojm dhe e din pse ? Pikerisht qe s'jem Kristian ! Mue s'me kujtohet qe kem fol ndonjehere per Isa Boletinin e Adem Jasharin, e di qe ne fillim te kam fol me butesi, kur fillove e tregove qe ke grun me femi atje n'kysy, tani,... qeshtu u bere sinonim guri i m""" t'madh. Po ky s'eshte faji im, je ai qe don te jesh tek e fundit. Dhe fatekqesia me e madhe e sodit, eshte kur sharlatanet dhe injorantet fillojn dhe flasin per patriotizem gjithe duke fye popullin e tij. C'te vyn tye atdheu pa shqiptar te besimit musliman ? Apo uçk-es ? Pse flisni per kombin sikur t'ishte pron e juaja ? Ateizmi juaj eshte feja me e fundit ne kombin shqiptar, bile kjo mbaroj me masakra anti-shqiptare, pra le t'krenohet edhe uçk-aksh-ja me Enver Hoxhen qe vrau hic me pak se 40'000 mije shqiptar ! Thuajse 2x me shume se milloshevici. Per mua Uck-aksh, ka luftue palidhje ne luften e fundit, s'eshte dasht ta rrezikon jeten e tij per nje popull qe e urren per ate qe eshte, juve me mir ju bie sikur ta nderroni kombesin, dhe te thirreni ne Karl Marksin, qe ti jenii sa me gat besnik ati qeni.

Edhe dicka, kur te foli per lisa, mos fol per fshisa.

He ? Kur t'bohesh katalik qe ta adhurosh Jezus Krishtin arab per zot tendin ? nashta qat here bohesh tamam shyptar, se tash edhe vet po e ndien qe s'je kurgjo hic.

[hawk]

Postimi origjinal është bërë nga LOJETARI

1- Të tillët një gjë duhet ta kenë të kjarrtë nëse gjendja momentale e shoqerise sonë nderlidhet me përkatësinë fetare , atëherë krejt faji bie mbi fenë islame , sepse jemi mbi 90 % që në një apo formë tjetër jemi të lidhur me këtë religjion .Nuk mund të fajësohet pakica , e as që ka vend për krenari të shumicës.

2- Por e mira e së mirës është që religjioni të lihet aty ku e ka vendin ,-çështje dhe e drejtë individuale e secilit të besoj dhe ta manifestoj për vete ,siq i ka hije një bisimtari .

Pershendetje.

Nuk kam asgje personale. Thjeshte me beri pershtypje prania e dy koncepteve diametralisht te kunderta brenda te njejtit shkrim dhe fakti qe je pjestar i stafit te forumit.

Se pari, ky nenforum ka dy Kryetema-Lajmerime qe nuk korrespondojne me njeri-tjetrin ne lidhje me motivacionin e krijimit te hapesires se ketij nenforumi: nje pjese e stafit e justifikon si mungese funksionimi i dy nenforumeve te tjera, pjesa tjeter e justifikon si domosdoshmeri per diskutime tolerante.

Se dyti, pervec mosperputhjeve te tilla, qe nuk kane shume rendesi ne thelb, por vetem ne domethenjen simbolike, tek shkrimi qe kam cituar me lart ka nje moskoherence mes vendosmerise per te gjykuar, duke marre nje vendim, dhe deshires per ta zbutur gjykimin nepermjet fjalise se fundit.
I nderuar, ti kalon nga fajesimi i nje pjese te forumit, konkretisht shumices, ne transportimin e fajesise tek shoqeria kosovare. Qe ketu del ne perfundimin se faji kryesor bie mbi fene Islame: pra, nga antaret e forumit tek feja, nga njeriu tek doktrina. E shpjegon dot lidhjen?

Ketu ke shkelur rregullin e arte te stafit forumor, ekuilibrin dhe paanshmerine. Nuk mjafton vota per kishen ose xhamine, sepse fjalet qe vijojne ngjasojne sikur shkojne ne nje drejtim tjeter. Per me teper, ne demokraci votohet ne menyre te fshehte dhe vetem ne islamokraci, natyrisht ne votime me publik te reduktuar, votohet haptas. E meqenese feja islame eshte fajtore edhe ky votim haptas i afrohet me teper loteve te krokodilit.

Duke ju rikthyer ekuilibrit, ketu ne forum ka me qindra shkrime, te asaj cka e percakton si pakice, qe thjeshte nuk njohin realitetin e sotem shqiptar, te asaj qe ti percakton si shumice. Nuk e pranojne.
Ne kete menyre eshte tejkaluar fajesimi dhe krenaria - te kritikuar me lart - ne mospranim. Kur fajson ose je krenar, nenkuptohet se ke nje objekt krahasimi. Duke mospranuar, nepermjet rrenjeve mesjetare, nepermjet orientimit gjeografik Lindje-Perendim, nepermjet terminologjise apo ngjyres se lekures, nepermjet devijimit te fajit nga individi tek shumica dhe tek feja, etj, eliminohet edhe objekti i krahasimit.

Ka tema te tera, jo vetem shkrime, qe lidhin shkollen dhe gjuhen shqipe me Kishen, çlirimin e Kosoves me Kishen dhe Vatikanin, Kombin me figura fetare te krishtera, Heroin kombetar me nje fe dhe institucionin e saj karakteristik; te tjera qe percaktojne drejtimin e shqiptareve perballe Lindjes barbare te karakterizuar, nder te tjera, edhe nga feja islame; te tjera qe dallojne perhapjen e krishterimit, sikur te ishte fllad pranveror, perballe islamit, si mall i skaduar importi; ne cdo teme ku trajtohen ceshtjet e sipepermendura, ajo qe ti quan shumice perballet me etiketa qe varjojne nga njera kombesi ne tjetren, nga njera ngjyre ne tjetren, nga kerkesa te qarta per te zhdukur, nga lloj lloj stereotipash te tjere.
Ne te gjithe kete katrahure, ku disa kokrra - pra pakica - nuk pranojne ekzistencen e shumices, ku hapen tema qe invertojne gjykimin

nuk mund të fajësohet pakica , e as që ka vend për krenari të shumicës

, ti je pjese e stafit qe duhet te mbroje ekuilibrin!

Nuk e mohoj emocionalizmin e disa antareve, por ky nuk eshte i njengjyrshem, e aq me teper teologjik.


Mire e the, secili ta manifestoje besimin per vete.
Ama, feja apo religjoni eshte dicka tjeter, qe del nga vetvetja, pra ndryshon prej besimit. Nder te tjera shfaqet nepermjet objekteve te kultit qe duhet te sherbejne per te manifestuar besimin, sic thua ti.
E meqenese lexova nga nje moderator tjeter - te cilin e respektoj edhe pse nuk perputhen mendimet - listen e disa xhamive qe, pa krijuar shqetesime, jane ndertuar per nje territor me shumice muslimane, duhet te dime qe ne Shqiperi secila nga dy pakicat ka objekte kulti me shume se shumica. Ceshtja nuk eshte tek vlera praktike e objektit sa tek respekti.

[panta_rhei]

Njeri po te thot:
Jemi 90 perqind me shumice musliman, edhe jemi ne mjerim si shoqeri, KUSH I KA FAJET?

A je kah kerkon me ta shpalle naim ternaven ose shefqet krasniqin figure historike kombetare???
Fol?

Qe 100 here jemi kah ju pyesim:
Permendni vetem 10 figura ose simbole komebtare qe ju mendoni se e meritojne te jene te tilla!? Sipas jush?!

Hiqni veprat e marin barletit, gjergj fishtes, pjeter bogadanit, vaso pashes, cajupit, asdrenit, migjenit, skenderbeut, flamurin kuq e zi te gjon kastriotit...
...qe po i hjekim.
Hajt tregoni ju qysh do te duhej te ishte?!

Hajde, tregoni njehere, behuni burra, ta dijme ku ka ngecur problemi.

Shumica edhe pakica percaktohen e vleresohen ne vepra e ne zemer, e jo ne numer te bubrrecave.
Nuk ki zemer, o jaran. Zemer nuk ki, as nuk ke pas kurre.
Per shqiptari jo, e per arabi, aty eshte pune per ty, por nga une mos prit respekt veq pse ti e nderon filan arapin e filan shpelles.

Tregoma ti nje shqiptar musliman, ose nje veper te tij qe ka kontribu per kombin shqiptar para 500 vjeteve. Cka duhet me mesu femija i shqiptarit sot per historine e popullit te vet para 600 - 700 - ose 300 e 200 vjeteve? A dmth spaska asnje musliman patriot ne ate kohe, asnje liber ose veper kombetare nga nje musliman, tash s'ka histori?
Ti fol, trego, ku po te dhemb, marre ska pse me ardhe, vulen nuk po ia japim, forum diskutimesh jemi? Fol e mos leh pa qellim as pa objekt.
A mundesh? A nuk mundesh?

[Kercovari]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Njeri po te thot:
Jemi 90 perqind me shumice musliman, edhe jemi ne mjerim si shoqeri, KUSH I KA FAJET?

A je kah kerkon me ta shpalle naim ternaven ose shefqet krasniqin figure historike kombetare???
Fol?

Qe 100 here jemi kah ju pyesim:
Permendni vetem 10 figura ose simbole komebtare qe ju mendoni se e meritojne te jene te tilla!? Sipas jush?!

Hiqni veprat e marin barletit, gjergj fishtes, pjeter bogadanit, vaso pashes, cajupit, asdrenit, migjenit, skenderbeut, flamurin kuq e zi te gjon kastriotit...
...qe po i hjekim.
Hajt tregoni ju qysh do te duhej te ishte?!

Hajde, tregoni njehere, behuni burra, ta dijme ku ka ngecur problemi.

Shumica edhe pakica percaktohen e vleresohen ne vepra e ne zemer, e jo ne numer te bubrrecave.
Nuk ki zemer, o jaran. Zemer nuk ki, as nuk ke pas kurre.
Per shqiptari jo, e per arabi, aty eshte pune per ty, por nga une mos prit respekt veq pse ti e nderon filan arapin e filan shpelles.

Tregoma ti nje shqiptar musliman, ose nje veper te tij qe ka kontribu per kombin shqiptar para 500 vjeteve. Cka duhet me mesu femija i shqiptarit sot per historine e popullit te vet para 600 - 700 - ose 300 e 200 vjeteve? A dmth spaska asnje musliman patriot ne ate kohe, asnje liber ose veper kombetare nga nje musliman, tash s'ka histori?
Ti fol, trego, ku po te dhemb, marre ska pse me ardhe, vulen nuk po ia japim, forum diskutimesh jemi? Fol e mos leh pa qellim as pa objekt.
A mundesh? A nuk mundesh?

E na trego ti se kush ka kontribu nga te krishteret po jo me demogagji politike.

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Kercovari

E na trego ti se kush ka kontribu nga te krishteret po jo me demogagji politike.

Po bre:
Bile vec deri ne shpalljen e shtetit shqiptar 1912:
Pal Engjelli, vepra formula e pagezimit, prift katolik, dokumenti i apre ne histori i gjuhes se shkruar shqipe.
Marin Barleti, vepra "Meshari", vepra e pare ne gjuhen shqipe.
Gjon Kastrioti, Gjergj Muzaka, Gjergj Arianiti, Karl Topia, Gjergj Kastrioti.
Flamuri kombetar, kuq e zi, i familjes se Kastrioteve (nen kete flamur ka luftu Adem Jashari edhe mixha Shaban).
Pjeter BogdaniN vepra Ceta e Profeteve, dokument i shkruar ne gjuhen shqipe.
Pjeter Budi, Xhon Nikoll Kazazi, Aleksander Drenova Asdreni, autor i hymnit kombetar (betimi mi flamur), Cajupi, Ded Gjo Luli, Isa Boletini, Vaso PashaN jeronim de Rada, Naum Veqilharxhi, Konstandin Kristoforidhi (autore te alfabetit te pare te gjuhes shqipe), Petro Nini Luarasi, Motrat Qiriazi (shkolla e pare ne gjuhen shqipe ne Korce), Vellezerit Frasheri...
Ketu kam cekur historine shqiptare, pa dallime fetari. Qe po ta le ty me e e be vet dallimin nese ki qef.
Edhe qikaq sa i kam shkru, i kam harru, ose nuk i dij une.

Hajt tash ti permendi ata tuajt!?

[Kercovari]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Po bre:
Bile vec deri ne shpalljen e shtetit shqiptar 1912:
Pal Engjelli, vepra formula e pagezimit, prift katolik, dokumenti i apre ne histori i gjuhes se shkruar shqipe.
Marin Barleti, vepra "Meshari", vepra e pare ne gjuhen shqipe.
Gjon Kastrioti, Gjergj Muzaka, Gjergj Arianiti, Karl Topia, Gjergj Kastrioti.
Flamuri kombetar, kuq e zi, i familjes se Kastrioteve (nen kete flamur ka luftu Adem Jashari edhe mixha Shaban).
Pjeter BogdaniN vepra Ceta e Profeteve, dokument i shkruar ne gjuhen shqipe.
Pjeter Budi, Xhon Nikoll Kazazi, Aleksander Drenova Asdreni, autor i hymnit kombetar (betimi mi flamur), Cajupi, Ded Gjo Luli, Isa Boletini, Vaso PashaN jeronim de Rada, Naum Veqilharxhi, Konstandin Kristoforidhi (autore te alfabetit te pare te gjuhes shqipe), Petro Nini Luarasi, Motrat Qiriazi (shkolla e pare ne gjuhen shqipe ne Korce), Vellezerit Frasheri...
Ketu kam cekur historine shqiptare, pa dallime fetari. Qe po ta le ty me e e be vet dallimin nese ki qef.
Edhe qikaq sa i kam shkru, i kam harru, ose nuk i dij une.

Hajt tash ti permendi ata tuajt!?

Une kerkova nga ti te na sjellish dicka te re dhe fakte,keto personazeh i kemi te njohura dhe i perkasin historise tone kombetare dhe nuk i mohon asnje shqiptare musliman.

Vetem punime shkencore dhe fakte e jo pallavra e thashetheme.

Në punimin "Depërtimi turk në Ballkan dhe islamizimi si faktorë të ekzistences etnike dhe kombëtare të popullit shqiptarë" Hasan Kaleshi për herë të parë paraqitet me një tezë të re dhe në kundërshtim me historiografinë shqiptare të kohës e cila me dëpertimin e osmanlinjeve në Ballkan dhe në islamin e shqiptarëve gjen vetëm elemente negative. Në këtë punim Dr. Hasan Kaleshi tezën e vet e arsyeton: "Në kohën kur shqiptarët ishin pa shtet, pa kishat e tyre, pa traditë kulturore, pa shkolla, të rrethuar nga bizanti në një anë, nga shteti Serb në anën tjetër, nga Venediku në anën bregdetare, me këto rrethana nuk ka pasur fare gjasa të ekzistonte si kombë, me depërtimin turk ne Ballkan, me shkatrrimin e Bizantit, shtetit Serb si dhe dezorientimin e kishave të tyre, pengohet asimilimi i shqiptarëve nga elementet e lartë përmendura".

Nese nuk e kuptuar kete qe thote Hasan Kaleshi,athere ke ra pre dhe je viktim...lexo...

[Kercovari]

KATOLIKOCENTRIZMI DHE ISLAMOFOBISTËT SHQIPTARË



Rexhep Elezaj

FUSHATË E (PA)PARAMENDUAR ANTIISLAME ME

PASOJA TË RËNDA PËR TOLERANCËN FETARE..!





Asnjë shqiptar i besimit islam nuk e urren Fenë e krishterë të ritit katolik apo ortodoks, qoftë për faktin se nuk i takon kësaj feje, qoftë për ndonjë motiv tjetër. Pra nuk mund të gjendet asnjë shqiptar i besimit islam që urren vëllain e tij për shkak se ai i takon një besimi tjetër, sepse është e mirënjohur toleranca e besimtarëve shumicë islam shqiptarë ndaj besimtarëve pakicë katolik shqiptar, por edhe respekti i tyre shumë i madh ndaj Krishterimit si religjion qiellor monoteist.



Shqiptarët si njëri ndër popujt më të lashtë në Ballkan nuk kanë poseduar kurrë ndjenja të racizmit ndaj popujve tjerë, e po ashtu nuk kanë qenë as racistë në aspektin fetar ndaj besimeve dhe religjioneve tjera. Këtë kulturë të lartë në sjelljet e tyre ndaj të tjerëve shqiptarët e besimit islam e kanë dëshmuar në vepër gjatë tërë shekujve, posaçërisht ndaj fesë së vëllezërve të tyre katolik dhe ortodoks kanë ushqyer respekt të veçantë. Se është kështu flasin me qindra fakte dhe argumente nga jeta dhe praktika e përditshme midis tyre të cilat nuk ka nevojë të përmenden veç e veç në këtë shkrim, edhe pse për shumë islamofobistë shqiptarë të cilët nuk marrin gjë vesh në çështjet e besimit dhe të feve monoteiste sqarimet do të ishin të mirë se ardhura, mbase dhe të domosdoshme që ta kuptojnë të vërtetën mbi Islamin.

Prandaj, pas gjithë propagandës antiislame që është bërë gjatë15 viteve të fundit në hapësirat etnike shqiptare, sidomos në Kosovë dhe Shqipëri me qëllim të ndërrimit të baraspeshës fetare, tani më nuk ka asnjë dilemë se fushata kundër Fesë islame e filluar menjëherë pas viteve të demokracisë me1990 ka hyrë në fazën më dinamike të saj, të cilën po e udhëheqin, pranë disa klerikëve katolikë, edhe shumë intelektualë islamofobistë shqiptarë në mënyrë tejet të pakulturuar para gjithë opinionit kombëtar dhe ndërkombëtar. Kur themi të pakulturuar fjalën e kemi për gjuhën shumë agresive dhe ofenduese me të cilën aniislamistët po iu drejtohen besimtarëve islamë shqiptarë që ta ndërrojnë fenë dhe të kalojnë në katolicizëm, duke ua lënduar rëndë ndjenjat e tyre fetare, kur dihet se besimi në Zot është çështje dhe e drejtë personale e secilit njeri në këtë botë. Pra, hovi i propagandës antiislame, gjegjësisht ashpërsia të cilën po e përdorin katolikocentristët në luftën e tyre të “shenjët” kundër Fesë islame, të cilës i janë bashkangjitur edhe një numër jo i vogël i studentëve katolikë shqiptarë në Kosovë dhe Shqipëri, të çon pashmangshëm në konstatimin se e gjithë kjo po bëhet në mënyrë të koordinuar mirë me faktorin kohë dhe vend. Sepse kjo bujë kaq e madhe që po bëhet kundër Fesë islame tek shqiptarët nuk mund të jetë kurrsesi e rastësishme, mbase e planifikuar shumë mirë edhe nga qendra të caktuara politike dhe fetare jashtë Kosovës dhe Shqipërisë. Për këtë qëllim është shumë e qartë se në fushatën antiislame janë kyçur si dhe janë futur në përdorim gati të gjitha metodat e lejuara dhe të pa lejuara morale dhe politike, me qëllim për ta krijuar klimën sa më të volitshme për të ndërmarrë rikonkuistë të re ndaj myslimanëve shqiptarë në Kosovë dhe Shqipëri, pra për rikonvertimin e tyre me dhunë në fenë e krishterë të ritit katolik. Ngase, gjithnjë sipas skenarëve të tyre të përgatitura mirë, del se tani është koha më e volitshme si dhe rrethanat më të përshtatshme që t’i ndërmarrin hapat vendimtarë për këthyerjen e shqiptarëve mysliman në katolik.

[Kercovari]

Më poshtë po sjellim vetëm disa nga faktet që flasin për një plan të këtillë;

1) ndërtimi dhe hapja solemne e kishave të reja katolike në mjediset e banuara qind për qind me besimtarë islamë, siç është rasti me ndërtimin e kishës dhe inaugurimi solemn i saj me 01.10.2005 në fshatin Kuqishtë të Rugovës në praninë e vetë ipeshkvit të Kosovës Mark Sopit, trevë kjo ku siç dihet nuk jeton asnjë besimtar i krishterë i ritit katolik apo ortodoks,

2) ngritja e bustit të Nënë Terezës nëpër shumë vende të Kosovës, rezulton se kjo nuk është bërë thjesht nga motivet humanitare, por më shumë nga ato fetare, sepse po të bëhej fjalë për motivin e parë, atëherë do të mjaftonte vendosja e bustit të saj vetëm në dy-tri qendra të Kosovës sa për të reflektuar figurën e saj në aspektin gjithë njerëzor që ka luajtur ajo përmes misionit kishtar si murgeshë katolike në mbrojtjen e njerëzve të varfër në Indi,

3) shpërndarja e Traktit-Thirrjes për rikonvertim fetar në Kosovë si dhe në veriun e Shqipërisë në fillim të vitit 2003 nga ana e njëfarë shoqate të studentëve katolik shqiptar, me të cilin u bëhej thirrje e hapur shqiptarëve mysliman që ta braktisin Fenë islame dhe të kthehen në fenë e vjetër, pra në katolicizëm, ku sipas autorëve të këtij trakti të pistë Feja islame na qenka fe e pushtuesve që na kanë sunduar 500 vjet, pra fe e turqve të cilët e kanë luftuar krishterimin, dhe se sipas autorëve të këtij trakti, prijësit e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit si Mulla Ymer Prizreni, Abdyl Frashëri etj, na paskan qenë pedofilë, etj., (turpi i mbuloftë),

4) vënia e gur themelit të katedrales në Prishtinë me 26.08. 2005 nga dorë e vetë presidentit të Kosovës, projekt ky i kundërshtuar nga organet komunale të Prishtinës për arsyen se ende nuk kishte përfunduar procedura administrative për dhënën e lejes së ndërtimit të saj në vendin e Gjimnazit “Xhevdet Doda”,

5) manifestimet e njëpasnjëshme fetare katolike të organizuara me shumë spektakël nën prezencën e madhe të mjeteve të informimit, gjë që nuk ka shembull në botë që manifestimeve të këtilla fetare t’i kushtohet hapësirë kaq e madhe informative siç bëjnë mediat shqiptare, pa dallim se cilit spektër politik i takojnë. Se për çfarë arsyeje i kushtojnë gjithë këtë kujdes veprimtarisë fetare katolike në Kosovë dhe Shqipëri shumica e mediave shqiptare nuk është vështirë të merret me mend, por ajo që të habit shumë është fakti se sa i madh është servilizmi i tyre ndaj fesë katolike (dhe sa i madh është mohimi dhe injorimi i tyre ndaj Fesë Islame), dukuri kjo që i bie në sy secilit njeri, ngase nuk has dot gazetë ditore ose revistë javore që të mos ketë së paku një shkrim ose artikull që afirmon (lexo: propagandon) kontributin e figurave kombëtare në mënyrë të theksuar vetëm të atyre që i takojnë besimit katolik. Dhe ky anim medial ndaj figurave fetare dhe politike të fesë katolike ka qenë prezent në mënyrë sistematike që nga viti 1990 e deri më sot,

6) minimizimi ose injorimi i plotë nga ana e shumë mediave shqiptare gati i të gjitha figurave tona kombëtare, fetare ose politike të cilat i përkasin besimit fetar islam, dhe ç’është më e keqja duke i akuzuar ato në mënyra të ndryshme për tradhti kombëtare, si vazalë të Turqisë, etj, etj, që, si të tilla (lexo: të shitura) gjithnjë sipas logjikës së islamofobistëve ato nuk e merituakan t’iu përmendet emri e lërë më të hyjnë në historinë tonë kombëtare në rang të barabart me heronjtë, rilindasit, poetët, shkrimtarët, artistët dhe politikanët shqiptarë të përkatësisë fetare katolike,

7) abuzimi banal dhe i qëllimshëm i pjesës më të madhe të historisë sonë kombëtare e cila është ndërtuar gjatë kohës së sundimit osman, brenda së cilës siç dihet faktori intelektual dhe politik islam shqiptar ka luajtur rol kyç siç ka qenë edhe bartësi kryesor i sukseseve politike brenda kombit shqiptar, ndaj edhe ky anashkalim i tyre bëhet me qëllim të demonizimit të plotë të intelektualëve shqiptarë myslimanë, të cilët ishin bartësit kryesor politik dhe diplomatik të cilët ia shtruan rrugën pavarësisë së kombit shqiptar me 1912,

8) përjashtimi i tërësishëm i të gjitha vlerave të kulturës islame shqiptare si dhe paraqitja e tyre si trupa të huaj (oriental) brenda organizmit tonë kombëtar (oksidental), duke favorizuar dhe paraqitur kulturën e krishterë katoliko-ortodokse shqiptare si të vetmen bazë të identitetit kombëtar dhe fetar të shqiptarëve, që padyshim paraqet argumentin më të fortë i cili fletë qartë për prapavijën e errët të propagandës antiislame që po bëhet edhe gjatë këtyre ditëve në Kosovë dhe Shqipëri, të cilës me arrogancë të madhe fetare dhe shkencore po i shërbejnë intelektualë dhe politikanë të shumtë shqiptarë, mjerimi njerëzor, fetar dhe shkencor i të cilëve nuk ka kufij. Ata, jo vetëm se janë shndërruar në argat pa pagesë të kësaj propagande, por më shumë se kjo kanë hyrë në vallen e satanit pa bërë llogari për dëmet që po i sjellin kauzës sonë kombëtare, në kohën kur ende pjesët më të mëdha të tokave shqiptare vazhdojnë të jenë nën sundimin e pushtuesve të huaj si dhe të copëtuara në gjashtë pjesë,

9) ofertat e larta në të holla që u ofrohen personave labilë të besimit islam për t’i joshur që të konvertohen në katolik është po ashtu pjesë e fushatës antiislame, duke mos harruar këtu për asnjë çast as rolin e faktorit të huaj në Kosovë dhe Shqipëri, i cili për qëllime të veta po përdorë çdo mundësi që ta arsyetojë punën e misionit paqësorë të OKB-së në Kosovë, me vetë faktin se që nga ardhja e UNMIK-ut në Kosovë ka zënë të lulëzojë krishterimi, ku për herë të parë pas kohës së komunizmit kudo gjithandej Kosovës kumbojnë kambanat e kishave katolike, duke e ndërruar gradualisht reliefin e saj islam, ngase një dëshirë të tillë e kishin bartur me vete edhe (paq)ruajtësit e kishave ortodokse serbe, të cilëve (lexo: serbëve) qëkur kanë ardhur këtu paqësorët perëndimorë nuk guxon kush t’ua prishë tymin e duhanit e lërë më t’i thërrasin me emrin e tyre të vërtetë; kriminelë..!?

Sa është në shërbim të kësaj politike propaganda aktuale antiislame e islamofobistëve shqiptarë, sa është i vetëdijshëm faktori katolik shqiptar për rolin negativ që po luajnë disa misionarë katolik kundër prezencës së fesë dhe vlerave të Islamit ndër shqiptarët, se sa do t’i shërbejë fushata antiislame tolerancës dhe mirëkuptimit ndër fetar tek shqiptarët me gjithë këto aktivitete kishtare kaq të zellshme, se sa do t’i ndihmojë zgjidhjes së çështjes së Kosovës në këto çaste historike marrja me kaq pompozitet me forcimin e fesë së krishterë-ritit katolik tek shqiptarët, duke bërë çmos që me çdo kusht të rritet numri i besimtarëve katolikë shqiptarë, sikur edhe thirrjet e vazhdueshme drejtuar shqiptarëve myslimanë që ta përqafojnë katolicizmin, dhe kështu me radhë, mbetët të shihet shumë shpejt. Por, ajo që na bën tepër të sigurt në qëndrimin tonë se islamofobistët shqiptarë aktualisht janë duke i sjellë kombit shqiptar dëm shumë të madh historik dhe kombëtar, tregon fakti se koncepti i tyre politik nuk çon kah forcimi koheziv i kombit, por drejt copëtimit të tij shpirtëror. Sepse duke injoruar dhe përbuzur kaq brutalisht dhe me mendje lehtësi kaq të madhe ndjenjat fetare të shqiptarëve shumicë të besimit islam, pa dyshim se do të ketë pasoja të rënda, jo vetëm për tolerancën ndërfetare tek shqiptarët, por edhe për integrimin e tyre kombëtar. Por, si bumerangu më i keq në politikën shqiptare që do të kthehet në të ardhmen e afërt është pa dyshim përzierja e faktorit katolik shqiptar në proceset politike në Kosovë, i cili në vend se të merrej më çështje të fesë, ai i dha vetës të drejtën që të zhvillojë “politikë fetare” në emër të interesave kombëtare, që në esencë s’është tjetër përveç se luftë për prestigj fetar dhe kombëtar.

Por, për fat të mirë kombi shqiptar si çdo komb tjetër në botë është sovrani kryesor i cili vetvetes ia zgjedhë dhe vendos për të ardhmen e tij politike dhe fetare, duke mos përfillur si gjithmonë dhe me krenari kombëtare ambiciet politike të mistrecëve politikë dhe fetar të cilët po vazhdojnë aktivitetin e tyre antiislam në Kosovë dhe Shqipëri, duke i bërë edhe kësaj radhe llogaritë e tyre gabim dhe pa hanxhiun..!

[hawk]

Sic pohova ne shkrimin paraardhes, pakica i jep levrimit te gjuhes ngjyresa fetare dhe pastaj del me flamur kombetar!

Dicka rreth gjuhes.

1 - Sitauate e shkaktuar nga Reforma dhe Kunderrefomra

Me 95 tezat e tija, Lutheri, shtron një problem të rëndësishëm, përveç atij doktrinal, që përqendrohet tek lidhja direkte me Hyjninë pa ndërmjetës. Kjo arrihet nëpërmjet njohjes së shkrimeve të Shenjta jo nga transmetues, por me kontaktin direkt ndaj shkrimit i cili duhet të jetë i kapshëm nga masa. Kështu lind nevoja e përdorimit të gjuhës vulgare (nacionale) si objekt/mejt që ndihmon arritjen e besimit. Përkthimet e shkrimeve të shenjta fillojnë masivisht me reformën protestante. Në italisht ekzistonte Bibla e shtypur në Venecia, jo pa polemika, që në 1471. Kjo eufori përkthimesh biblike vazhdon deri në Koncilin e Trentos 1545-'63, gjatë të cilit vendoset, pas evolucionit të herezive, të pengohet çdo vulgarizim (përkthim) i shkrimeve të shenjta në versionin e plotë. Themelimi i mëvonshëm i Kongregacionit të Indeksit, në 1571, zyrtarizon dhe centralizon kontrollin e shtypit, librave dhe gjuhës së përdorur. Nuk është hera e parë që censurohen libra, edhe Shën Pali flet për djegie në kohën kur ai jetoi, madje censura zyrtare vjen që me Koncilin e Nikeas në 325 dhe vazhdon përgjatë shekujve. Ndryshimi, me censurën e dy kongregacioneve të Inkuizicionit në 1558 dhe Indeksit në 1596, qëndron në ndërtimin e një strukture kontrolli dhe me ndalimin e përkthimeve në gjuhën vulgare (kombëtare), toka të pa shkelura më parë. Me të drejtë është cilësuar si ‹‹renditje e Italisë në vendet pa libër››. Digjen përkrah veprave shkencore, filozofike, letrare dhe natyrisht heretike edhe mijëra bibla: vetëm në Genova-n e 1620 digjen 6.000 bibla. Është e njohur censura ndaj Kepler, Erasmus i Rotterdamit, Petrarca, Boccaccio, Guicciardini, Kopernik, Galilei, Bruno, Spinosa, Descartes, Locke, Bacone, Bergson, Berkeley, D’Alembert, Defoe, Flaubert, Hobbes, Hugo, Hume, Kant, Fontaine, Montesquieu, Pascal, Rosuseau, Stendhal, Balzac, Voltaire, Zola, Beccaria, Foscolo, Leopardi, Croce, D’Annunzio, Kamy, Popper, Weber etj, apo censura e Udhëzuesit Biblografik të Opus Dei-t që rreshton edhe botën e kinemasë me Woody Allen, Kirk Dauglas, Milan Kundera dhe autorët Gore Vidal, Stephen King, Bukowski, Velazquez. Në këtë listë (që është më e gjatë) deri në censurën e fundit të publikuar në 1948, askush nuk është shqetësuar të vendosë Main Kanf të Hitlerit!

2 - Rasti italian

Por më shumë se ndaj autorëve, censura më tragjike është ajo ndaj gjuhës që shpallet e rrezikshme, me botimin e dy Index librorum prohibitorum të shek. XVI. Fjala e shenjtë duhet të kuptohet vetëm nga elita, pra qarkullon në latinisht, ndërsa lutje dhe pjesë biblike mund të përkthehen vetëm të shoqëruara me komente, jo me rimë sepse poezia është "trasgresive".
Në përudhen kur Paolo Costabile drejton Il Maestro del Sacro Palazzo, institucion që ekziston edhe sot i mbuluar nga teologu më i besueshëm (ose ndër më të afërtit) i Papës, epistula, psalme, përmbledhje predikimesh, tregime historike biblike dhe gjer tek tragjedi e shfaqe historish biblike, përbëjnë gamën e gjerë të ndalimit të përkthimit në gjuhën vulgare.
Një pasues i Costabile, i mbiquajtur Brisigella (G. M. Guanzelli) do të përcaktojë si të ndaluara përkthimet e pastra dhe të plota të Shkrimeve të Shenjta, por jo ato që përmbajnë histori e argumente biblike të "zbukuruara" nga poetët. Ky vizion më tolerant – edhe pse në të cilin kundërshtohet përkthimi në "gjuhën amtare" – nuk u pranua. Bellarmino, arrin deri në pohimin që ‹‹nëse do të vazhdohet në këtë mënyrë, do të pengohet [përkthimi në "gjuhën amtare"] edhe i [lutjes] Ati i Ynë››. Nga ana tjetër, nxitej përkthimi në latinisht i veprave të botuara në italishten vulgare, të gjykuara të vlefshme. Është rasti i Alessandro della Torre i censuruar në italisht, por i urdhëruar për të botuar veprën në latinisht.
Shekujt XVI dhe XVII karakterizohen nga ‹‹dominimi i latinishtes mbi vulgaren››, shkruan M. Turrini – ndonëse Italia kishte njohur, pas Gjermanisë, numrin më të lartë të përkthimeve në gjuhën e saj vulgare. Censura nuk zhduku nga qarkullimi ilegal shumë përkthime, nuk shteri "protestat" e besimtarëve të ndryshëm, por dëmtoi njohjen e gjuhës së ardhshme amtare. Në regjistrimin e 1861 Italia numëronte 78% analfabet, një shifër e krahasueshme me situatën e Malit të Zi në fundin e atij shekulli, me ndryshimin që ky i fundit dilte nga sundimi osman, kaq hiperbolikisht i barbarizuar. Përdorimi i italishtes i rezervohej katekizmit, të cilit fëmijët e shkollave ishin mësuar ta recitonin për vite me radhë. Studime të M. Ponza, M. Roggero, A. Prosperi, paraqesin një realitet shkollore ‹‹ku nuk mësohej asgjë nga gjuha dhe ortografia italiane››. Studimet përforcohen edhe nga shifrat: në një Itali të bashkuar italianofonet silleshin nga 2,5% deri në 10% në 25 milion banorë që numëronte ky vend në 1871. Kjo është dëshmi e moskultivimit të gjuhës italiane deri në shekullin e XIX, e kësaj gjuhe të kodifikuar nga Bembo shekuj më parë, por që në këtë periudhë ‹‹shumë shkrimtarëve të shekullit i dukej një gjuhë e vdekur››. Konkluzioni i Tullio De Mauro që ‹‹restaurimi i latinishtes si gjuhë e klasave drejtuese dhe orientimi i masave drejt mësimit të vetëm të predikimit dhe katekizmit››, konsiderohet më se i bazuar nga G. Fragnito.


3 - Duke ju rikthyer letërsisë së hershme në gjuhën shqipe

Pionieri parë i saj, deri sot, është padyshim Buzuku. Nga titulli i veprës Meshari kuptohet qartë qëllimi fetar: gjuha si mjet dhe jo identifikim. Libri përmban meshë, komente të lutjeve, dhjetëra urata, 27 psalme, pjesëza Biblike, katekizëm. Tema këto, të toleruara në vulgare nga Kundërreforma, siç pohojnë Cabej dhe Ashta, përkundër qëndrimeve të Shuteriqit dhe Zamputit. E gjithë krijimtaria e "lejuar" italiane në shekullin e Buzukut ngjason me tematiken e Mesharit, pra me mësimet e Koncilit të Trentos. Asnjë tentativë daljeje nga rregullat, asnjë "Luther shqiptar", asnjë ngjyresë kombëtare, por një karakter i theksuar fetarë, me Zotin në qendër dhe një vizion i komunitetit jo si popull me identitet, por si turmë besimtarësh që kanë nevojë të kuptojnë në gjuhën e tyre disa rregulla, natyrisht jo të gjitha.

Interesante është edhe figura e famullitarit të Horas së Arbëreshëve (Palermo-Itali) Lekë Matranga që në 1592 boton E Mbsuame e krështerë, një përkthim i veprës së jezuitit Ladezma. Kol Ashta ka përllogaritur 497 fjalë në 28 faqet e katekizmit të përkthyer nga Matrenga. Pjesë e famshme është Kënga e Përshpirtshme që është një thirrje ndaj besimtarëve në një gjuhë të kuptueshme. Përsëri ligjet e Kundërreformës tolerojnë dhe nxisin disa përkthime (jo rastësisht nga jezuitet) standarde, përsëri gjuha është mjet që duhet të njihet vetëm për qëllimin fetare: paqartësia e shkaktuar nga latinishtja duhej mbuluar nga një katekizëm i përshtatshëm – vërejnë H. Denzinger dhe A. Schonmetzer në veprën Enchiridion Symbolorum et Definitionum duke ju referuar Concilium Tridentinum, Sessio XXII, Doctrina de ss. Missae sacrificio.

Doktrina e kërshtenë rendit Pjeter Budin në vazhdimësinë e Kundërreformes. Kjo vepër është përkthim i katekizmit standard të Shën Roberto Bellarmino. Vepra tjetër Rituale Romanum, botuar në Romë pas 1621, përmban lutje dhe sakramente në latinisht me komente në shqip. Pasqyra e të rrëfyemit dhe Kush thotë meshë këtë kafshë i duhet me i shërbyem janë dy libra në shqip. I pari përkthim i veprës së de Bonis Specchio di Confessione. Tri vjershat në fund të librit i dedikohen papa Gregorio XV, Shën Marisë dhe e fundit një lutje për Zotin. Kur Ai shkruan ‹‹Tue paam se gjuha jonë asndonjë letër të msuom se ka me të cije të mundeej ndërta me i ndihmuam feeja e Krishtit, zuna fill […] nktheve këtë shinte Doktrinë […]›› apo ‹‹Doktrina mbë këtë arësye vuum e ndërequnë për ndihmët e të mpsuomitë t'kërshtenëve›› si dhe ‹‹Maa parë se si mbë qish arësye duhenë më qenë shërbyem këtë shinte sakramente›› (tek Rituale Romanum), mbetet besnik ndaj qendrës: motivi primarë është doktrina e krishterë, librat e tij nuk tentojnë një përkthim të përgjithshëm të Biblës, gjuha është në shërbim të katekizmit dhe besimit, jo identitetit.

Rasti i Frang Bardhit është edhe më domethënës, jo për vdekjen në rrethana të paqarta, por përsa i përket veprimtarisë letrare që konfirmon çka u tha me sipër. Njëra nga dy veprat e Bardhit është në latinisht, ndërsa vepra tjetër përbën një fjalorë Dictionarum Latino-Epiroticum. Domosdoshmëria e fjalorit lind nga mosnjohja e latinishtes nga një pjesë e klerit. Eshtë e vështirë të pretendohet një fjalor për masat analfabete. Në titull gjejmë dy konstatime: i pari termi epiroticum që nënkupton gjuhën epirote. Koncepti i shqipes, shqiptarëve dhe Shqipërisë nuk kishte lindur akoma, për rrjedhojë Kombi, identiteti shqiptarë në këtë vepër janë absurde të mendohen, po ashtu edhe motivi kombëtarë. I dyti konstatim është se fjalori nuk është epirotisht(shqip)-latinisht, por e kundërta, pra i vjen në ndihmë njohësve, qoftë edhe të pjesshëm të gjuhës latine, atyre që lexojnë tekste në këtë gjuhë edhe pa i kuptuar. E kush mund të jetë konsumator i kësaj vepre përveç klerit katolik, që shpesh herë, sipas arqipeshkvit A. Bogdanit, ishte injorant?

[hawk]

‹‹Nd'atë dhee ku lulezojnë Dotoretë, Leteraretë e dieja, lulëzon ende shenjteja Fee›› – shkruan Pjeter Bogdani, përfaqesuesi më i shquar dhe më i veshur me atdhetarizëm, nganjëherë edhe me nacionalizëm. Siç vërehet, në këtë citim është feja objektivi i diturisë dhe letersisë. Bogdani akoma nuk e ka konceptin e Shqipërisë sepse titullon veprën e tij që në njohim si Ceta e Profetëve me Cvnevs prophetarvm de Christo salvatore mvndi et eivs evangelica veritate, italice et epirotice contexta, et in duas partes diuisa a Petro Bogdano Macedone[...]. Të përcaktuar si epirot, ne si shqiptarë akoma nuk kemi "lindur". Eshtë Krishti shpëtimtari i botës dhe është një Bogdan maqedon, në këtë titull. ‹‹Zmajevic o drita jonë››, varg i Bogdanit nga Ceta, kushtuar kroatit Andrea Zmajevic, arqipeshkvit të Tivarit, na ndihmon të kuptojmë rëndesinë e identitetit fetarë, aq i fortë sa shtyn individin "t'i këndojë" një sllavi sepse ky i bindet të njëjtës Perëndi. Vëllimi i dytë i titulluar De vita Jesu Christi salvatoris mundi i kushtohet Dhjatës së Re dhe pjesa e fundit një përkthim në disa gjuhë i librit të Danielit 9:24-26. Përkthimet e pjesshme të Shkrimeve të Shenjta, madje duke përkthyer vepra të tjera që u referohen këtyre shkrimeve, rëndësia e lutjeve, sakramenteve – këtyre i kushtohet një pikë e veçantë në Concilium albanum provinciale të 1703 – tek të cilat Koncili i Trentos u ndal në veçanti (pas zhvlerësimit të tyre nga M. Luther), tregimet biblike, katekizmi etj, janë disa nga shtyllat e veprimtarisë letrare të Bogdanit brenda vizionit të Kundërreformës që e konsideron gjuhën, siç kam cituar më lart, një mjet. Të gjitha veprat e këtyre autorëve kanë për qëllim promovimin e besimit dhe mënyra të cilën ato ndjekin është e përcaktuar nga Papati, me konkretisht nga Kongregacionet.

4- Levrimi i shqipes ne kontekstin ortodoks ne shek. XIX

Që trojet shqiptare ishin pjesë e këtij vizioni e vërteton mospërkthimi i Biblës në shqip për disa shekuj me rrallë pas Koncilit. Jo rastësisht flitet (pretendohet) për përkthimin e Biblës i mbetur në dorëshkrim, për më tepër të humbur, nga Arqipeshkvi Grigor Durrsaku, në të njëjtat vite kur Bibla u lejua të përkthehej në italisht nga papa Pio VI, pas dy shekujsh ndalim të qarkullimit në gjuhën amtare italiane. I pari do të jetë Kristoforidhi, pas kontaktit në Stamboll me Shoqerinë Biblike Britanike dhe pas përpjekjeve të Meksit – një tjetër ortodoks –, që do të përkthejë Dhiatën e Vjetër në versionin e plotë në dy dialektet e shqipes. Versioni i parë do të shohë dritën në Stamboll në 1866 me titull Katër Ungjillat e Zotit edhe Shelbuesit tonë Jesu Krishtit edhe Punët e Apostujvet. Në këtë qytet do të botohen veprat kryesore të Rilindjes tanë, por dhe fetare, edhe pse jo Islame. Me pas botohen Psalmet dhe vijojnë me radhë edicionet e reja të Dhiatës së Re në dialektet toskë apo gegë. Ky libër do të njihet zyrtarisht nga Kisha Autoqefale Ortodokse Shqiptare e shpallur në 1923 (e njohur vetëm në 1937).

5 - Vonesa

Kurse Bibla e parë e njohur si përkthim zyrtar nga Kisha Katolike i përket vitit 1994. Duke hequr 23 vitet e ateizmit zyrtarë, janë rreth 60 vite pas shpalljes së pavarësisë dhe largimit të Perandorisë Osmane. Vallë është shkaktare përsëri Porta e Lartë për këtë vonesë?
Përgjigjja duhet kërkuar si gjithmonë përtej Adriatikut dhe në rreshtat Biblike. Me 7 mars të 1965 "gjuha e folur" hyn për herë të parë ‹‹zyrtarisht në kultin liturgjik›› – shprehet papa Paolo VI në meshën e tij të parë në italisht në kishën e Ognissanti. Kështu 4 shekuj pas Koncilit të Trentos, një tjetër Koncil, ai i Vatikanit (i dyti) në 1963, toleron gjuhët që tashmë nuk njihen si vulgare, por nacionale. Shqipëria përjetoi mbylljen e objektëve të kultit dhe do t'i duhen 4 dekada për të realizuar nenet e Koncilit, në pajisjen me një përkthim të njohur zyrtarisht të Shkrimeve të Shenjta.

6- Po sot?

Akoma sot pas Koncilit të II të Vatikanit, gjuha nuk është aspak identitetformuese. Fillimisht u botua në të përditshmen Britanike The Times një lajm sipas të cilit papa Benedikti i XVI ishte gati të ripropozonte 'meshën tridentine', pra atë që për shekuj me radhë ishte praktikuar pas Reformës Protestante: dominim i latinishtes, me përjashtim të disa pjesëve në greqisht dhe hebraisht. Gazeta italiane Corriere della Sera në një artikull të 2006 boton lajmin e konfirmuar të rikthimit të latinishtes në meshë, sigurisht jo i obligueshëm, edhe pse kemi pasur rastin ta përjetojmë të aplikuar nga vetë Ati i Shenjtë. Ndoshta është ndikimi i 24 viteve që ai ka drejtuar institucionin Congregatio pro Doctrina Fidei – Kongregacioni për Doktrinën dhe Besimin – i transformuar në këtë emër nga ai që njohim si Inkuizicioni i Shenjtë. Sidoqoftë fjala ‘ndoshta’ është e huaj në pohimin se ‹‹gjuha në këtë vizion fetar nuk mund të jetë kurrë e konsideruar si vlerë kombëtare››.

[hawk]

Sa per pakicen e kushtezuar, qe e shkreta sjell faqen tjeter sa here qe ofendohet:
shpjegues tjetër bëhet Fishta në një broshurë të nxjerrë në dritë pak kohë më parë, me titull Questione nazionale e questione catholica të komentuar në Gazetën Shqiptare nga Sh. Sinani. Dorëshkrimi në italisht i 1914-'24 është një relacion për Pontifikatin (traktat apo 'memorandum' siç e quan A. Xhiku) ‹‹për të bërë të njohur gjendjen demofetare në Shqipëri menjëherë pas formimit të shtetit shqiptar››, ku përveç njohjes së kësaj situate, derivat nga ‹‹pavarësia [një lloj tendence kombëtare, ndryshe nga dy besimet e tjera] e xhamisë së besimtarëve shqiptarë, e shpallur në vitin 1923›› do të jetë objektivi (i shpresuar) fishtian ‹‹rikrishtërim masiv të popullatës››, shkruan Sinani.

Më tej autori pohon se "Ai [Fishta] parasheh edhe riungjillizimin e boshnjakëve dhe nuk e përjashton një veprim katolik me karakter strategjik që përshkon gjithë Ballkanin" duke këshilluar kështu (Selinë e Shenjtë dhe jo vetëm atë) ‹‹si duhet të jetë veprimi katolik jo vetëm midis popullsive muslimane në Shqipëri e në Ballkan, por edhe midis të krishterëve të vijës së gabuar [ortodokse]›› që ta konsideronte "gjithë popullatën shqiptare si potencialisht të krishterë". Sinani në komentin e kësaj broshure të Fishtës nxjerr në pah identitetin fetar, primar për klerikun, i shprehur nga objektivi i tij për rikonvertim të shqiptarëve kundër pranimit të realitetit demofetare për hir të një populli multifetare.

Kombi këtu pranohet vetëm me kusht fetarizimin në një kah, atë për cilin Fishta punoi dhe jetoi. Nacionalizmi në të kundërt shkëputet nga ideja e popullit e varur nga feja apo Hyjnitë që nuk janë Atdheu/Kombi, për t'i shpallur këto të fundit si Hyjni, duke i veshur me doktrinë laike: feja është vetëm një element ashtu si gjuha, historia, traditat dhe kultura në përgjithësi, që formon ndjesinë e përbashkët të individëve. Nëse për Nacionalizmin Kombi/Atdheu janë objektivi primare, tek Fishta në këto hapësira vendoset feja (dhe vetëm e Fishtës) si qëllim për të cilin duhet punuar.

[Arb]

Postimi origjinal është bërë nga Kercovari

Asnjë shqiptar i besimit islam nuk e urren Fenë e krishterë të ritit katolik apo ortodoks, qoftë për faktin se nuk i takon kësaj feje, qoftë për ndonjë motiv tjetër.

Po rren, o Rexhep Elezaj, se ka magjupe Shqiptare te besimit Islam qe e urrejne Fene e Krishtere.

Kemi disa vec ketu ne FD.

[sherri]

.....qeso kacapordhicash munedeni me lexu ketu: http://www.zeriislam.com/artikulli.php?id=1106

Njeri pyeti : ku ishin emrat musliman te shqipetarve ne ato periudha!? e mos e bombardoni forumin me keto copy t'lodhta,keto nuk ndalen askun tash ti sjelli dy rimorkio shkrime qe i kontestojn keto, iiiiiiii (ani ishin vepra fetare,te bazuara,dhe perkthime nga bibla)...kur dihet qe gjithcka u nxorr nga bibla dhe shkrimet e lashta,edhe arti,edhe arkitektura,edhe muzika..ne ate kontest shkruajten,ben perkthime edhe autoret e pare shqipetar......ne realitet: vepra e Bogdanit ka shume filozofi e shkenc. Ku i marrin vesh ata, qe ketyre veprave ju bejne kritik me sy fanatiku-islamik!??

[Kercovari]

Postimi origjinal është bërë nga Arb

Po rren, o Rexhep Elezaj, se ka magjupe Shqiptare te besimit Islam qe e urrejne Fene e Krishtere.

Kemi disa vec ketu ne FD.

E kunderta eshte Arb,magjupt shqiptare urrejn islamin si ky Nexhat Sheri ketu.
Po i pyes modeleshat pse i kan fshi postimet kur nuk kishte asgje per te fshi...