Vdekja!

[ideologu]

Fenomeni Vdekja!

A është Vdekja një dukuri krejtësisht e natyrshme e cila në praktikën e saj integrale, ndodhet në raporte konsoliduese e të mirëekulibruara me fenomenët tjerë themelorë të Gjithësisë?! Posedon një vlerë të njëjtë a homogjene sa i përket rëndësisë primordiale të përcaktimit të përgjithëshëm të rolit të saj në jetën e përditëshme të Njerëzimit!
A përbën ndoshta ajo në vete një element të artikulluar të kaotizmit makabresk e cila me efektin e saj riguroz e definitiv, vë ne crregullim të plotë të tërë harmoninë e organizuar të jetës së Njeriut mbi tokë?!
A është ajo një dukuri frikënxitëse! Tronditëse, tmerruese, e fatale! Dhe rrjedhimisht ne duhet të bëjmë gjithëcka që kemi në dispozicion të mundësive tona reale, për të bërë evitimin e pakushtësishëm e ultimativ të saj në cdo instancë potenciale të procesit natyror të quajtur Jetë!
Apo ajo me tiparet e saja autentike alternativisht në të vërtetë, është thjeshtë princip tejësisht transhendent i një realiteti irrealistik të krijuar nga paragjykimet e ndryshme subjektive, që për qëllim të vetëm aprior kanë nënshtrimin e plotësishëm të faktorit Njeri, aspiratave universale të tjetërsimit e të robërimit të automatizuar të tij, në kuadër të luftës së perjetëshme e të papushuar të klasave!
Të gjithë e dimë mirë se Vdekja është një dukuri e Natyrës e cila është e pashmangëshme për të gjithë. Me padiskutim! Në jetën e Njeriut të kësaj Bote si faktorë principalë të trajtimit, të Lindurit, Jeta, dhe Vdekja, konsiderohen të jenë dukuritë më eminentë të përvojës së tij globale! Dy fenomenët e parë qartë nga cdokush nga ne përjetohen si nocione relativisht pozitivë, dhe përgjithësisht të akceptueshëm! Ndërkaq Vdekja në anën tjetër, është definicion krejtësisht i urryer, që shumicën e Njerëzimit e tmerron paskajshmërisht, e me pamasë! Nuk do mendë se një konceptim i tillë për dukurinë e Vdekjes është paramenduar që në fillim, nga vet Krijuesi. Ergo, para edhe vet krijimit tonë si krijesa të gjalla, të planetit Tokë. Nuk ka dyshim! Mirëpo truri (funksional) njerëzor si produkt fenomenal i dhuruar nga Qielli i cili përndryshe akoma në asnjë mënyrë nuk është i ekzaminuar në tërësinë e tij komplete e deri në fund megjithate, gjithëmonë e pandërprerë vetes i përgaditë sfida e objektive të reja të hulumtimit në sferën e studjimit të plotësishëm e radikal të kësaj që ne e perceptojmë si Jetë. Për të qenë sa më pragmatik e sa më i suksesshëm në atë ndërmarrje përpos tjerash, edhe aspektet e fenomenit Vdekje, duhet natyrisht analizuar në mënyrë tejet të përafërt, e deri në imtësi të detajuar!
Punë kjo mjaft e ndërlikuar faktikisht, mirëpo me arritjen e rezultateve të shpresuara në domen, shumë paqartësi përfundimisht do të shihnin dritën e tyre në jetë, dhe asisoji botëkuptimet tanimë të ndërtuara të Njeriut si faktor relevant i Dimensionit Tonë, do të fitonin një kahje tërësisht tjetër! Një kahje diametrisht të kundërt nga kjo të cilën e posedojnë aktualisht!
Për të bërë një nismë të mirëfilltë në këtë projekt të madh, inicialisht Realiteti në të cilin po jetojmë sot, duhet medoemos vërë nën prizmën e ekzaminimit të thellësishëm, e pragmatik!
Në atë drejtim nënpyetjet kryesore mbi ate se cka është në të vërtetë Realiteti?!, a është ai në esencë mjaftësisht i akomoduar me përshpresimet e tona të sajuara për jetën që nga stadiumi i fëmijërisë?!, e a ia vlen që për hirë të mosperturbimit të rendit ekzistues e funksionues të etabluar në atë Realitet përgjat tërë këtij cikli të Jetës të bëhemi robër të pashpresë të perpetuitetit të tij kohor?!, kuptohet, vetëm cka e zëvendësojnë njëra tjetrën me papushim. Dhe zgjidhja e tyre imediate, metodike, e erudite në ndërkohë, në cdo aspekt të mundshëm të imagjinuar, na e lehtëson dukshëm rrugën e mëtutjeshme të arritjes deri në në fazën finale të atij projekti!
Pra cka është Realiteti?!
A është ai dukuri që në bazë korrespondon me të vërtetën (realen) e kompaktësisë së gjërë të Universit, apo ai është vetëm prodhim i fabrikuar e fiktiv i Njeriut vet, me objektiv unik e të vetëm në pronësi: manipulimin e abuzimin e si të njeriut ashtu edhe të ambientit përreth, me gjithëcka tjetër që ndodhet në te!
Kur kjo cështje njëherë të elaborohet me mbarësi e si duhet, dhe kur më pastaj nga ai proces përfundimisht të përfitohen njohuritë e perceptimet satisfaktore të projektuara, prej konceptit të Realitetit zhvendosemi menjëherë në ate të Jetës. Edhe aty krejt kuptueshëm në përdorim i fusim përafërsisht të njëjtët kriterë të evaluimit mendor njerëzor. Dhe më në fund të gjitha ato të arritura sistematike në mënyrë të kategorizuar, i orientojmë drejt analizimit të rrënjësishëm të dukurisë vijuese që mbetet: konceptit të fenomenit Vdekje!
Këtu sidoqoftë duhet në thelb nënvizuar se në këtë segment ndërlidhës ndërkohësisht, sqarimi filozofik i njërës dukuri në të madhe mundëson edhe definimin e së tjetrës më vonë. Ekstrakcionet e bëra nga e vërteta e pastërt apo e mundëshmja konkrete (probabiliteti) në të parën, efektivisht na shërbejnë konvenueshëm në eksperimentimet e rradhës në të dytën!
Edhe këtu pra disa lloje të nënpyetjeve si më parë: a është Jeta ajo që ne jemi të instruktuar të e përjetojmë?!; A është ajo e mjaftësishme për nivelin tonë të llojit të krijesës që kemi të imponuar si rol në jetë?!; Dhe a duhet tash ne vetëm sa për të ruajtur një të ashtuquajtur balanc të sendërtuar në të, me qëndrimet e tona të përzgjedhura indiferente dhe me mosangazhimin e duhur në saje të meremetimit të ideologjisë së vobekët prezente të Njeriut të Rëndomtë, të sakrifikojmë të tërë ardhmërinë idealiste të Njerëzimit në Planet?!
Pyetjet e së njërës rrjedhimisht nga vetvetiu bëhen në një aspekt edhe përgjigjet e së dytës! Ndonëse ashtu esencialisht vetëm kur në pah kemi cështjen e Vdekjes si ndodhi terrorizuese për Njeriun. Mosrrespektimi a mosidolatrimi i nocionit Jetë, kushtëzon konsekutivisht edhe mospërfilljen a indiferencën kundrejt nocionit Vdekje!
Sidoqë të jetë këtu në rradhë të parë hulumtohet vlera e vërtetë filozofike e dukurisë së fundit, e jo vetëm një e tillë e natyrës psikologjike të saj!
A është Vdekja me të vërtetë ashtu si që ne e njohim ate të jetë?! Etapë e fundit e Jetës! Eksperiencë e dhembëshme, dhe e vështirë! Me ogure ekstremisht tmerrënxitëse e tejet të kobëshme! Pozitë krejtësisht e parrugëdalje dhe për fatin tonë përfundimtare! Me pa asnjë gjasë shprese të shpëtimit nga ajo!
Shumica nga ne në jetë, gjithëkush kemi patur rastin të ndodhemi ndonjëherë afër Vdekjes kuptohet. Ka të tillë që me gjasi përgjat aktit të Vdekjes kanë qenë prezentë edhe personalisht. Vdekje të natyrshme apo vrasje makabre në periudha të ndryshme të luftës! Deri më tash cdosecili nga ne kemi dëgjuar versione të panumërta mbi definicionin e Vdekjes! Të arësimuarit intelektualë në anën tjetër përmes literaturës së shumtë të lëmisë së filozofisë me cdo siguri në kontekst kanë përfituar dituri rudimentare, kompetente, e didaktike, mbi karakterin dominues të dukurisë! Supozime e hipoteza të llojllojshme të natyrës parimore të këtij fenomeni në botën akademike me rregullësi, janë bërë dhe bëhen edhe sot gjithëkah në Botë. Mirëpo me sa është e njohur oficialisht, akoma ndonjë definicion ekzakt e institucional mbi vërtetësinë e tij koherente, nuk është arritur në asnjë aspekt relevant. Droja këtu ndërkaq është, që as në të Ardhmen nuk do të introduktohet ndonjë progresim i mirëfilltë, në këtë drejtim të selekcionuar!
Deri më sot pra si që shihet, shumëcka enigmatike në atë kërkim!
Predominante në fund gjithësesi do jetë cështja, se a do të vazhdojmë edhe më tutje me të njëjtin vendënumërim?! Me të përherëshmen ngecje në iluminim! Me pa asnjë hap të suksesshëm në horizont! Dhe për jetë e monë, të ngulfatur në injorancë! E të mbetur deri në vdekje, të katandisur në stagnim!
Ku të dihet!

nderime!