Sadbere gagica spahija

[shaban cakolli]

MË FAL SONTE

Gotën me verë
Dhe qiellin me ëndrra
Të zbres deri të dhembja
Stinët t’i marr gryk
Dhe Ty malli im
Më fal
Një pikë gjak njeriu
Plagët e shekujve
T’i mbëltojë me këngë
Edhe këtë qiell me erëra
Që derdhet mbi Kosovë
Askush s’ia kuptoj gjuhën
Baroneshës Eshton?
Vjen e qeshur ik e qeshur
Më fal sonte atdhe
Valë deti jam bërë
Me vargjet udhëtoj
Një hije padukshëm më ndjek
Fjalët do të m’i hajë?
Më fal sonte nata ime
Dy buzë soneti!