Korigjim!

[ShEjToNkA]

Përshëndetje, të nderuar forumista!



Po hapë këtë temë me qëllim që të korigjojmë shkrimet të cilat do plasohen po në këtë temë.
Nga kjo temë shkrimet nuk do shkojnë askund dhe as nuk do zgjedhet shkrimi më i mirë ndër shkrime,
prandaj duhet ta marrim si argëtim dhe mësim dhe jo si garë, dhe assesi si fyrje apo ofendim ndajë njëri-tjetërit. Andaj, kërkoj të shkruajmë pa hezituar dhe pa polemika, ju lutem!

Kjo ide më erdh si rrjedhojë e temës "Tre hartime", ku një korgjim aty kishte bërë Panta_rehi. Duke shfletuar atë temë, ku edhe hasa në shkrimin e të lartëpërmendurit, m'u shfaqë ideja ta kemi një temë të tillë ku mund të shkruajmë dhe të përmisojmë drejtëshkrimin duke na korigjuar të tjerët.

Për të korigjuar një shkrim, qoftë në hyrje apo përfundim të shkrimit, në paragrafe, në lidhëza, parafjalë, përemër, mbiemer, presje, apostrofe etj. duhet shkrimi t'i ketë së paku 100 fjalë. Tema e shkrimit është e lirë, çka ju mund të shkruani çka të doni, dhe ai shkrim do korigjohet nga ndokush këtu.




Si korigjues, unë përsonalisht do emroja, z.Kodra, z.Panta_rehi, z.Dilaver,z.Naki, z.Honesty, z.Artist, znj.Idila, znj.Murgesha, ( këtë të fundit emroj pa hezituar pasi e njofë porfesionalizmin e saj në këtë drejtim, përderisa për të tjerët po bazohem në shkrimet e tyre). Sigurisht, që edhe antarë të tjerë mund të korigjojnë shkrime, por po e lëri me kaq rënditjen e korigjuesve, pasi që edhe nofkat s'po më kujtohen për momentin.


SP. Korigjimi mund të fillojë që tani, po me shkrimin tim, pse jo!

Argëtim dhe mësim të këndshëm në vazhdim!

[Dardan Kastrati]

Gabim e ke shkruar së pari titullin e temës ,jo korigjimi -korrigjimi ..

[ShEjToNkA]

Postimi origjinal është bërë nga Dardan Kastrati

Gabim e ke shkruar së pari titullin e temës ,jo korigjimi -korrigjimi ..

E saktë!

Fjala "Korrigjim" shkruhet me "Rr" dhe jo me "R", dhe kjo ka ndodh si pasojë e të folurit tim ku "Rr"-në e përdori rrallë, por kjo s'më arsyeton, assesi!

[LOJETARI]

Temë shumë me vend .Ndoshta do të na ruante pak prej gjithë këtyre postimeve që po prodhohen në ditë , pa kurrëfarë filtrimi .Është shumë interesant se një numër i madh i antarëve lënë përshtypjen se e kanë të kryer të paktën shkollën e mesme , cka do të duhej të mjaftonte për të njohur rregullat parësore të drejtëshkrimit .Dymbëdhjetëvjetë shkollë nuk janë pak .Mirpo edhe më tragjike është fakti se edhe ata që posedojnë diploma të universitetit nuk janë në gjendje të shkruajnë një tekst pa gabime fillestare .Kjo është shqetësuese . Do të ishte mirë sikur dikush që ka kaluar nëpër këto instanca të na japë një përgjigje lidhur me këtë çështje . A vlerësohet nëpër universitetet tona drejtëshkrimi , apo nuk i intereson askujt se si shkruhet shqipja ?

[Idila]

Postimi origjinal është bërë nga LOJETARI

Temë shumë me vend .Ndoshta do të na ruante pak prej gjithë këtyre postimeve që po prodhohen në ditë , pa kurrëfarë filtrimi .Është shumë interesant se një numër i madh i antarëveanëtarëve lënë përshtypjen se e kanë të kryer të paktën shkollën e mesme , çcka do të duhej të mjaftonte për të njohur rregullat parësore të drejtëshkrimit .Dymbëdhjetëvjetë(distancë në mes dy fjalëve të para) shkollë nuk janë pak .MirpoMirëpo edhe më tragjike është fakti se edhe ata që posedojnë diploma të universitetit(është emër, pra emrat me të mëdha...) nuk janë në gjendje të shkruajnë një tekst pa gabime fillestare .Kjo është shqetësuese . Do të ishte mirë sikur dikush që ka kaluar nëpër këto instanca të na japë një përgjigje lidhur me këtë çështje . A vlerësohet nëpër universitetet tona drejtëshkrimi , apo nuk i intereson askujt se si shkruhet shqipja ?

Pak korrigjim Lojëtar. :D

[Idila]

Meqë tema është e lirë, unë personalisht zgjodha pak fjalë mbi Këngën.

Këngët janë si Urat, për to ka nevojë çdo burrë, çdo grua dhe çdo fëmijë. Edhe pse duken si të dobëta, ato na lidhin dhe na bashkojnë. Pa çelik dhe gurë, ato janë ndërtuar lehtësisht dhe shpejt veç përmes tingujve, notave.
Murator, Bojaxhi, ejani dhe shikoni këtë Urë!
Cdokush mund t`ia fillojë, këtu dhe kudo. Mos kini frikë, edhe nëse gaboni ndonjë notë nuk është dëm i madh!

Sa herë dëgjojmë muzikë, duam t`i bashkëngjitemi tingullit e të bëhemi njësh me të, thjesht kjo është një mrekulli mbi mrekullitë. Përmes tingujve depërton magji që të bën të ndihesh si një fëmijë i pa brenga, larg nga e përditshmja. Futemi në marrëdhënie intime dhe miqësore veç me tingullin.

Ejani të këndojmë së bashku! Kënga është Urë që na bashkon.

[Fshatari]

Futet njani n'forum dhe ia nis:
-"ku kisha mujt me dovnaldit qit program se pom duhet shum pasha zotin..."!
- "shko qitu bre e kie fal hiç papages..."!
- "pse mqove qaty bre ti dost ma ka mush kompjuterin plot me virusa qaj linki jot..."!

Korrigjimi i administratorit:
"qyre jaran ti tjetren here nisja mas pari me ni pershendetje e masanej pyet çka pot duhet.po ta terhjek verejtjen se n'kit forum respektohet drejtshkrimi i xhuhes shqipe po edhe fjalori i shqipes;nuk duhet me than dovnaldit(kjo asht serbisht!) po ship e kemi shkarkue..."! Edhe ky ka harrue me pershendet!

Pres korrigjimin e kësaj mini drame të trilluar. Kot kërkoni në forume shkrime të këtilla!

[Murgesha]

Virtualiteti dhe realiteti!

A jemi gjithmonë vetvetja?

Mendoj qe as ne realitet e as ne virtualitet nuk mund te jemi 100% vetvetja. Këtë nuk na e lejon rregulla e etikes. Në një farë mënyre është shoqëria si ajo reale apo virtuale që na e pamundëson një gjë të tillë.
Sa herë kemi buzëqeshur kur nuk e kemi ndjerë, sa herë duhet të heshtim kur nuk duam? Edhe këtu në forum nëse gjithmonë shprehemi ashtu si ndihemi plasin zënkat, qortimet, sharjet ose dikush lëndohet nga mendimi i shfaqur.
Anëtarët me nivele të ndryshme të shkollimit, edukatës, moshës me të cilët
diskutojmë shpesh qojnë në keqkuptim të mendimeve, e ne nuk mund të jemi vetvetja me të gjithë prej tyre. Me disa prej tyre buzëqeshim, shkruajmë sa për të ja bërë qefin ose thjeshtë postojmë një figurë që nuk tregon aspak mendimin personal për shkrimin e dikujt. Shumë prej nesh edhe kur fyhemi shtrëngojmë grushtat, i mshojmë fort tastaturës, na bie terrim syve kur lexojmë sharjen që na është drejtuar, them me veti sikur të kisha mundësinë të ja kthej këtë sharje sy më sy atij që na ka sharë, por nuk e bëjmë nga shkaku i etikës, nga keqardhja për shoqërinë që na konsideron krejt tjetër e nuk duam ta shfaqim egërsinë të cilën e posedojmë në realitet.
Edhe nëse ti i shmangesh zënkës me të tjerët ngaqë thjesht se ndjen veten si grindavec e don të jesh vetvetja janë të tjerët që përplasen me mendimet tua, ti bëjnë bajat ato, të nxisin të detyrojnë, stë mbetet gjë tjetër vetëm të përshtatesh ose të ikesh nga të mundesh.

Cili prej nesh e shpreh vetveten edhe në realitet. Ke gabuar diçka në punë, të vie shefi të përplas për ftyre punën e bërë gabim dhe ne edhe pse duam të ja japim grusht turinjve buzëqeshim para tij si idotë se rrezikojmë të humbim punën?

Njëri prej kolegëve të tu ka hudh një parfym të fortë, ty të ndejll neveri kur ai të kalon pranë, apo mban erë tjetër ose është vesh pa shije, ose kur shkoni në sallën e ngrënjes nxjerr shaminë e frynë hundët në te, ulim kokën të nervozuar me të shenjtën etikë që nuk na lejon të shfaqim ato që ndjejmë.

Shiqoni rreth vetes tuaj, çdo ditë ndodhin raste të panumërta kur bëjmë atë që nuk e ndjejmë, na mbetet ta quajmë veten hipokrit, se shumë prej nesh jemi hipokritë edhe ndaj vetes tonë!

[lovely]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Virtualiteti dhe realiteti!

A jemi gjithmonë vetvetja?

Mendoj qe(që) as ne(në) realitet e as ne(në) virtualitet nuk mund te(të) jemi 100% vetvetja. Këtë nuk na e lejon rregulla e etikes. Në një farë mënyre është shoqëria si ajo reale apo virtuale që na e pamundëson një gjë të tillë.
Sa herë kemi buzëqeshur kur nuk e kemi ndjerë, sa herë duhet të heshtim kur nuk duam? Edhe këtu në forum nëse gjithmonë shprehemi ashtu si ndihemi plasin zënkat, qortimet, sharjet ose dikush lëndohet nga mendimi i shfaqur.
Anëtarët me nivele të ndryshme të shkollimit, edukatës, moshës me të cilët
diskutojmë shpesh qojnë në keqkuptim të mendimeve, e ne nuk mund të jemi vetvetja me të gjithë prej tyre. Me disa prej tyre buzëqeshim, shkruajmë sa për të ja bërë qefin(qejfin) ose thjeshtë postojmë një figurë që nuk tregon aspak mendimin personal për shkrimin e dikujt. Shumë prej nesh edhe kur fyhemi shtrëngojmë grushtat, i mshojmë fort tastaturës, na bie terrim syve kur lexojmë sharjen që na është drejtuar, them me veti sikur të kisha mundësinë të ja(ia) kthej këtë sharje sy më sy atij që na ka sharë, por nuk e bëjmë nga shkaku i etikës, nga keqardhja për shoqërinë që na konsideron krejt tjetër e nuk duam ta shfaqim egërsinë të cilën e posedojmë në realitet.
Edhe nëse ti i shmangesh zënkës me të tjerët ngaqë thjesht se ndjen(ndien) veten si grindavec e don të jesh vetvetja janë të tjerët që përplasen me mendimet tua, ti(t`i) bëjnë bajat ato, të nxisin të detyrojnë, stë(s`të) mbetet gjë tjetër vetëm të përshtatesh ose të ikesh(ikësh) nga të mundesh.

Cili prej nesh e shpreh vetveten edhe në realitet. Ke gabuar diçka në punë, të vie shefi të përplas për ftyre(fytyrë) punën e bërë gabim dhe ne edhe pse duam të ja(ia) japim grusht turinjve(turinjëve) buzëqeshim para tij si idotë(idiotë) se rrezikojmë të humbim punën?

Njëri prej kolegëve të tu ka hudh një parfym të fortë, ty të ndejll neveri kur ai të kalon pranë, apo mban erë tjetër ose është vesh pa shije, ose kur shkoni në sallën e ngrënjes nxjerr shaminë e frynë hundët në te, ulim kokën të nervozuar me të shenjtën etikë që nuk na lejon të shfaqim ato që ndjejmë(ndiejmë).

Shiqoni rreth vetes tuaj, çdo ditë ndodhin raste të panumërta kur bëjmë atë që nuk e ndjejmë(ndiejmë), na mbetet ta (t`a) quajmë veten hipokrit, se shumë prej nesh jemi hipokritë edhe ndaj vetes tonë!

Etika m`tha mos por nuk jemi duke bërë gara, ka thënë Shejtonka

ps, nuk isha e sigurtë për fjalën "na" nese shkruhet "n`a" psh; "nuk n`a lejohet..."

me respekt e dashuri per ty vjehërr
lovely ;)

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Virtualiteti dhe realiteti!

A jemi gjithmonë vetvetja?

Mendoj qe (se) as neë realitet e as neë virtualitet nuk mund teë jemi 100% vetvetja. Këtë nuk na e lejonjnë rregullat e etikeës. Në një farë njëfarë mënyre është shoqëria, si ajo reale apo virtuale, që na e pamundëson një gjë të tillë.
Sa herë kemi buzëqeshur kur nuk e kemi ndjerë, sa herë duhet të heshtim kur nuk duam? Edhe këtu në forum, nëse gjithmonë shprehemi ashtu si ndihemi ndjehemi, plasin zënkat, qortimet, sharjet, ose dikush lëndohet nga mendimi i shfaqur.
Anëtarët me nivele të ndryshme të shkollimit, edukatës, moshës me të cilët
diskutojmë, shpesh qojnë në keqkuptim të mendimeve, e ne nuk mund të jemi vetvetja me të gjithë secilinprej tyre. Me disa prej tyre buzëqeshim, shkruajmë sa për të ja ua bërë qejfin ose thjeshtë postojmë një figurë që nuk e tregon aspak mendimin personal për shkrimin e dikujt. Shumë prej nesh edhe kur fyhemi shtrëngojmë grushtat, i mëshojmë fort tastaturës tastierës, na bie terrim syve kur lexojmë sharjen që na është drejtuar, themi me veti vehte "sikur të kisha mundësinë të ja kthej këtë sharje sy më sy atij që na ka sharë", por nuk e bëjmë nga shkaku i etikës, nga keqardhja për shoqërinë që na konsideron krejtë tjetër e nuk duam ta shfaqim egërsinë të cilën e posedojmë në realitet.
Edhe nëse ti i shmangesh zënkës me të tjerët, ngaqë thjeshtë s'e ndjen vehten si grindavec, e don të jesh vetvetja, janë të tjerët që përplasen me mendimet e tua, t'i bëjnë bajat ato, të nxisin, të detyrojnë, s'të mbetet gjë tjetër vetëm të përshtatesh ose të ikesh nga të mundesh.

Cili prej nesh e shpreh vetveten edhe në realitet. Ke gabuar diçka në punë, të vie shefi e të përplasë për fytyre punën e bërë gabim, dhe ne edhe pse duam të ja japim grusht turinjëve, buzëqeshim para tij si idiotë sepse rrezikojmë të humbim punën?

Njëri prej kolegëve të tu, ka hudh një parfym parfum me erë të fortë, ty të ndejll ngjallë neveri kur ai të kalon pranë, apo mban erë tjetër ose është veshur pa shije. Oose kur shkoni në sallën e ngrënies, dhe kur ai e nxjerrë shaminë e frynë u fryen hundët hundëve në te të, ne me të shenjtën etikë që nuk na lejon të shfaqim atë që ndjejmë ulim kokën të nervozuar me të shenjtën etikë që nuk na lejon të shfaqim ato që ndjejmë. (Përndryshe, më kënd je e nervozuar? Me të shenjtën etikë, apo me kolegun!!!???)

Shiqoni përreth vehtes tuaj suaj,! Ççdo ditë na ndodhin raste të panumërta kur bëjmë atë që nuk e ndjejmë, na mbetet ta quajmë vetveten hipokrit, sepse shumë prej nesh jemi hipokritë edhe ndaj vehtes tonë sonë! (Kur flet për diçka që ndodhë "përreth vehtes tënde", ti e vendosë vehten në pozitën e shikuesit, prandaj nuk mund ta përfshishë atë në ngjarje! Kështu siq është, komplet paragrafi i fundit nuk ka kuptim. Do të ishte ok nëse fillonte me "Le të shiqojmë përreth vehtes sonë!")

Me të kuqe janë të gjitha të shtuara nga unë si përmirësime.
Të nënvizuarat do të duhej të fshiheshin fare. fare
E gjithë pjesa tjetër me të zezë është origjinali.

p.s.
Nuk jam gjuhëtar me profesion. Bile jam goxha larg nga kjo. Thjeshtë, gabimet drejtshkrimore "ma vrasin vazhdimisht syrin".

p.s.1 edhe... kush nuk osht i thirrun n dasëm (po mendoj n korigjime), le t del ma mir vet pertej telit...

[DEA]

Ec e guxo shkruaj ne kete teme se!!!!!!

[Murgesha]

Kqyrne more Lovushkën, për veti shkrun si mos më keq e paska ardhë këtu të korigjoj shkrimin tim??
Ani mo Panta nuk qenka gjuhëtar, por po ja vrajkan zotëriut syrin gabimet drejtshkrimore.
Sa e sa paskan lexuar këtë shkrim të qitur enkas për t`u korigjuar po ngaqë s`kan lidhje me gjuhën shqipe se përndryshe nuk e kishin lënë pa u mundu edhe ata me korigju???

S.P. Isha vetvetja!


Përndryshe falënderoj Lovushkën time që së paku është përpjek të baj një korigjim si dhe korigjimet e bukura të Pantës.

Kuku mam po dobët po shkrujsha

[ShEjToNkA]

Postimi origjinal është bërë nga DEA

Ec e guxo shkruaj ne kete teme se!!!!!!

E di se këtë pyetje ke bërë pa menduar!
E dinë pse?
-Sepse ti je një zonjë guximtare dhe me vlera, nuk dorëzohesh lehtë, prandaj e dijë se do të shkruajsh.

Përvec kësaj, mos hezito të lutëm sepse tek e fundit kjo temë nuk do na ofrojë asgjë më shumë se sa një argëtim, dhe një mësim, pse jo?
Nuk kemi nevojë, dhe nuk duhet, ta marrim si ofendim apo dicka të ultë nëse një shkrim na korigjohet, thjeshtë pak argëtim e pak përmisim!


Dea, të presim me shkrime, dhe të premtoj se do korigjohesh nga Panta_rehi, sepse ai po bë korigjime të hatashme.


SP. Murgeshë, ngeli me shpresë se mirë je dhe mirë po ndjehesh!

PS. OPS! E përmisova SP-në!

[USB]

Persendetje kisha me ju drejtu nese bon me ma korigju qet punim qe eshte bere nga une, duke dhene kritika ,sepse ne baze te tyre ne mesohemi dhe pikerishte vlersimi ne fund ! :) Tema eshte per mesuesin !!


Te flasesh per mesuesin ,do te thote te permendesh nje njeri te shenjte dhe te denje.Te cekesh nje teme te tille.do te thote te hyshe ne nje brendesi e cila shenderrite nga thesare te shumte ,i cili me munde ia holli themelet jetes sone ,duke e pasuruar mendjen tone me nje dije qe permbane nje peshe dhe nje vlere me te madhe se sa floriri.Nga njehere pyesim vehten se mos ndoshta nje njeri te tille zoti e kish derguar qe te na drejtoje ne rruge te denje.
Pamja e tije e mbrenshme pothuajse nje pamje mahnitse qe te le ne mes endrres dhe realitetit.
Castet e para qe i kalova me mesuesin tim i mbaj mend ende ,por nganjehere ato mund te notojne neper siperfaqe te ndonje oqeani,po nje dite shpresoj qe valet do i qesin ne pasterti dhe do dalin ne realitet.Keshillat e tij ende jane te ngulosura ne mendjen time dhe kane len nje pershtypje te madheshtore.Ai per ne u be nje xixellonje e jetes,sone nje xixe qe na shenderrite kudo dhe na qet ne ruge drejt te vertetes.Dija qe na dhuroi ne ne ngeli pothuajse sikur vaji i gurit per kandilin ,kandili pa vaj guri nuk shenderrite,prandja as ne pa ate dije skemi kah ti ja mbajme.Fjalet i merr era dhe ecen me kohen,por veprat dhe gjestet e tija edukativo-arsimore nuk do i harroi kurre.
:) E dua dhe e rrespektoi mesuesin tim !!!!! :)

Nga ky punim (hartim) pothuajse fitova note vec kaluese (2) ku qendron problemi nuk e di !!! ju lutem korrigjojeni !! dhe masandej vlersimi ne fund :)

[Idila]

Nuk do të ishte keq sikur në radhë të parë të na tregoje se si titullohet tema e hartimit në fjalë e parashtruar nga mësuesi.
Pastaj të mos harrojmë se në hartim mirren parasysh shenjat pikësimit në vendin e duhur, drejtëshkrimi si dhe bukurshkrimi. A i ke paraqitur këto të fundit ti?

Castet e para qe i kalova me mesuesin tim i mbaj mend ende ,por nganjehere ato mund te notojne neper siperfaqe te ndonje oqeani,po nje dite shpresoj qe valet do i qesin ne pasterti dhe do dalin ne realitet

...
ulu në vend! Mjaftueshëm me meritë!