Sa e njohim vetveten?

[panta_rhei]

"Ne shpesh gabojmё kur gjykojmё vetveten krahasuar me tё tjerёt pasi injorojmё informacionet kryesore. E nё fakt, ne mё shumё preferojmё tё krahasohemi me ata qё kemi përreth, sesa me standartet dhe vlerat reale. Edhe nё kёtё rast ne jemi tё prirur të pёrqёndrohemi te vetja, duke menduar mё shumё pёr cilёsitё e sjelljet tona, e duke nёnvlerёsuar ato tё tё tjerёve. Ne e shohim vetveten superiorё ndaj tё tjerёve kur bёhet fjalё pёr sjellje tё kontrollueshme, por jo nё situatat jashtё kontrollit tonё. Kёshtu psh. ne mund ta cilёsojmё veten mё bashkёpunues, e mё pozitiv se tё tjerёt, por jo domosdoshmёrisht mё kreativ se ata. Ne gjithashtu priremi tё besojmё se zotёrojmё mё shumё tipare me shprehje tё brendshme se tё tjerёt që janë të ngashёm me ne: thjesht besojmё se jemi mё tё thellё, mё tё ndjeshёm, mё kritikë ndaj vetvetes, por mё pak llafazanё apo agresivё. Nё thelb, ne duket se nuk e marrim parasysh, apo e neglizhojmë, mundёsinё qё edhe tё tjerёt rreth nesh kanё po aq botё tё brendshme tё mbushur me mendime, frenime, ndjenja, emocione e pasiguri sikurse edhe ne." - J.R.

A mendoni se e njihni veten tuaj shumë mirë apo shumë pak? A ju ndodhë ndonjëherë të bëni sjellje për të cilat më vonë i konsideroni si "humbje e kontrollit (ndaj vetvetes)"?
Psikologët vlerësojnë se të gjithë mendojmë se jemi mbi mesataren, por kjo nuk mund te qendrojë pasi, nëse do të ishte kështu, mesatarja në kete rast nuk do ekzistonte.

[Idila]

Hm...
Edhe psikologët gabojnë nganjëherë sepse jo të gjithë janë/mendojnë njësoj... personalisht vetveten e konsideroj të thjeshtë dhe poashtu bota në sytë e mij duket e thjeshtë.
Mund të them e njoh veten time deri në një nivel të caktuar por nuk mund të them që e njoh tërësisht, kjo vjen si pasojë e viteve që sa më shumë rëndojnë mbi ne, aq më shumë njihemi edhe ne me vetveten.
Sa i përket sjelljes jasht kontrollit të vetëdijes, mendoj se nuk më ka ndodhur ndonjëherë të ndodhem në një situatë të tillë (ose nuk më kujtohet), ngase gjithmonë iu shmangem rasteve të tilla nxitëse...

[Murgesha]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

[I]

A mendoni se e njihni veten tuaj shumë mirë apo shumë pak? A ju ndodhë ndonjëherë të bëni sjellje për të cilat më vonë i konsideroni si "humbje e kontrollit (ndaj vetvetes)"?
Psikologët vlerësojnë se të gjithë mendojmë se jemi mbi mesataren, por kjo nuk mund te qendrojë pasi, nëse do të ishte kështu, mesatarja në kete rast nuk do ekzistonte.

Po shpesh me ndodh, bile kur e pash kush e ka hap kete teme menjeher me shkoi mendja me hi e me tja bo krejt lom thiu temen ketij Pantes tone. Por mbasi e di qe pak me vone me kaplon pendesa pse e bera ket gje i thash vedit stop, se nuk duhet me u krahasu me aske, ma mir me e detyru me zor vetveten ne permbajtje se sa me pas pun me veten time pastaj.

Tybe kogja si shpesh jam vetvetja, e sidomos kur nuk lendoj, fyej e demtoj te tjeret!!!

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Po shpesh me ndodh, bile kur e pash kush e ka hap kete teme menjeher me shkoi mendja me hi e me tja bo krejt lom thiu temen ketij Pantes tone. Por mbasi e di qe pak me vone me kaplon pendesa pse e bera ket gje i thash vedit stop, se nuk duhet me u krahasu me aske, ma mir me e detyru me zor vetveten ne permbajtje se sa me pas pun me veten time pastaj.

Tybe kogja si shpesh jam vetvetja, e sidomos kur nuk lendoj, fyej e demtoj te tjeret!!!

Shpresoj të keni qenë e sinqertë dhe të ju kaploje pendesa për lomen e thiut që sapo e bëre, ose të paktën që tentuat ta bëni.

[panta_rhei]

(Nejse, qe po vazhdoj per inati t'Murgeshes )


Vetvetja njihet atëherë kur ajo nuk na hyn më në punë as nuk na vyen për asgjë. Ma shkurt, pak kohë para se t'i kthejme "patkojt" kah dielli, themi vetmeveti: ah po magar i madh që paskam qenë! Por edhe kjo, nuk eshte aq e sigurtë. Se askush nuk e din se si do ta pret kalimin e atij pragu. Duke u duartrokitur? Duke pallur? Apo duke fishlluar si me qene duke shkuar me ble karamela te shitësja me flokët kaqurrela?

Thotë një fjalë: sa më shumë të plakemi, aq më shumë bëhemi vetvetja. Kjo është një fjali goxha e thelle. Sepse kjo do të thotë se ne asnjëherë nuk jemi vetvetja, dhe se krejt këtë udhë e kemi bërë duke qenë dikush tjetër.

OK, do ta ngris pak nivelin e diskutimit, siç thotë edhe Nastradin Hoxha, sa s'ka ardhë dikush me m'thanë që po ia fus kot.

Po them që njohja e vetvetes, me kqyrë në njëfar ane, eshte e frikshme. Njerëzit kanë frikë ta njohin vetveten.
Paramendo ta njohësh 100% dikë që jeton 24 orë me ty, dikë që, pa të pyetur, të është rrasur nën lëkurë, e që të thot se tash, në këtë çast, ti do të bësh e do të sillesh kështu siç të them unë. E frikshme, përnjimend. Të mos mund të jesh asnjëherë i lirë. Të kesh gjithmonë dikë mbi kokë që të bërtet: joooooo, ti nuk do ta bësh këtë, sepse do e kesh pasoja të rënda e do ta kesh ngusht pastaj. E ti kundërshton: po lermë bre burrë, lermë njëherë të bëj siç dua vetë.
E jo se jo!

Njohja e vetvetes është një iluzion. Mund t'i afrohemi kufirit por asnjëherë s'do të mund ta prekim. Sepse jeta e një njeriu është një shpenzuese e sekondave dhe askush nuk e din sekondën që pason.
Shkurt, ne ecim thjesht duke marrë si te mireqene dhe ta gatshme këtë punën që demek ne e njohim vetveten. Dhe është shumë mirë kështu, njohjet e gatshme, konvencionet, duhen dhe janë të domosdoshme për të funksionuar si njerëz. Sepse përndryshe bëhemi si elektrone të lira, e që pastaj gojët e këqija do të thonin për ne: për zotin, këtij rrotes nuk i bihet në fije, nuk din njeri çka me pritë prej tij.

...
nejse,
Qeshtu foli njani që, edhe n'mos e njoftë vetveten mirë, të paktën e njeh aq sa për të thënë se kur çohet nga gjumi, i pihet gjithmonë ujë.

[Murgesha]

Valla une qat personin qe rri 24 ore me mua jo qe e njoh, por e di edhe kur i hahet kur i pihet, kur i dilet, kur don puthje e kur grusht.
(Bash edhe une per inat te Pantes fola keshtu)

Por kam raste te shumta kur edhe pse e di qe nuk jam vetvetja, me duhet me i ba lak qati personit qe pa nda me shoqeron gjat 24 oreve.

E kam pas shkru te korigjimi nje shkrim qe sjem as nuk mundemi te jemi cdo her vetvetja, po nga qe Pantes i ka pas interesu vetem korigjimi su pat marr seriozisht me shtjellimin qe ja pata ber vetes.

Jan shum rrethana qe nuk na e lejojn nje luks te tille, te jemi ata qe jemi ne cdo kohe!!!

[Oltiana1]

Secili njeri e njeh vetën por është diç tjetër nëse thotë jo nuk e njoh , sespse ta njohësh vetëvetën nuk është punë e vështirë i njeh tiparet e veta secili njeri .

[emine]

me vite jo qe njohim njerz te lloje llojshem,po mu me kta njerz mesojme paralel se kush jemi ne,cilat jan dobsit dhe fuqit tona,mesojme dhe testojme veten ne situata te veqanta,ket munde ta bejne vetem vitet (pjekuria) eshte nje proqes qe nje dite e veren tek vetja,o pranone veten si je dhe ju deftone tjereve ftyren tende te vertet ose mbetesh pergjithmone njeri i dyanshem dhe objek i pershtajes se situates,me kohe dhe vite njeriu duhet akceptu ndryshimet qe behen me trupin dhe ndjenjat e tije dhe duhet pranu si normale ,sado te jete njeriu i bute dhe tolerues ka nje pike te dobte qe ne gjana speciale eshte i ndishume dhe humbe kontrrollin,keshtu prep mesone ti shmanget situatav dhe njerzve te tille dhe te shkoje drejt asaj rruge qe e ben te ndjehet mire,si pshm shoqerin,partnerin qe e gjen veten,ajo qka ne kemi te mshefure thell ne vete dhe ndjejme mu ajo shfaqet ne sjelljet dhe perpara njerzve,dhe asgje nuke ndodhe pa qellim te caktune,ne jemi burimi i jetes sone,kam shenu sa e sa her ne postimet tjera,vetem tek vetvetja i gjejme gjitha ato pergjigje qe i presim nga te tjeret,,pore asnjeher nuke munde te jemi 100% vetvetja sepse koha ndryshone dhe vete ne ndryshojme,ndjenjat tona deshirat ,ndrshone dhe vet trupi jone andaj duhet shume her te i pershtatem rrethanav,se plaki smundet te bej maratone vrapimi me nje 20 vjeq....

[Idila]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

...
nejse,
Qeshtu foli njani që, edhe n'mos e njoftë vetveten mirë, të paktën e njeh aq sa për të thënë se kur çohet nga gjumi, i pihet gjithmonë ujë.

Më duket se edhe ti nganjëherë befasohesh nga vetvetja, apo veç ashtu më duket mua?

A ju ndodhë ndonjëherë të bëni sjellje për të cilat më vonë i konsideroni si "humbje e kontrollit (ndaj vetvetes)"?

Goja të afron, goja të largon o Panta.

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Idila

Më duket se edhe ti nganjëherë befasohesh nga vetvetja, apo veç ashtu më duket mua?

Goja të afron, goja të largon o Panta.

Po shprehu bre bi ti, trego ku po të dhemb... e kam te veshtire te te kuptoj kur shprehesh vetem me zhveshje dhëmbësh.

Në mendon se të kam borgj diçka, urdhëro, trego... njerëz jemi dhe ia bëjmë disi.

Në ke diçka kundër mendimeve që shpreha... urdhëro, kundërshtoji, demantoji, plotësoji... nëse don.

[Lapsi]

shumeeeeeee

[Kercovari]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

"Ne shpesh gabojmё kur gjykojmё vetveten krahasuar me tё tjerёt pasi injorojmё informacionet kryesore. E nё fakt, ne mё shumё preferojmё tё krahasohemi me ata qё kemi përreth, sesa me standartet dhe vlerat reale. Edhe nё kёtё rast ne jemi tё prirur të pёrqёndrohemi te vetja, duke menduar mё shumё pёr cilёsitё e sjelljet tona, e duke nёnvlerёsuar ato tё tё tjerёve. Ne e shohim vetveten superiorё ndaj tё tjerёve kur bёhet fjalё pёr sjellje tё kontrollueshme, por jo nё situatat jashtё kontrollit tonё. Kёshtu psh. ne mund ta cilёsojmё veten mё bashkёpunues, e mё pozitiv se tё tjerёt, por jo domosdoshmёrisht mё kreativ se ata. Ne gjithashtu priremi tё besojmё se zotёrojmё mё shumё tipare me shprehje tё brendshme se tё tjerёt që janë të ngashёm me ne: thjesht besojmё se jemi mё tё thellё, mё tё ndjeshёm, mё kritikë ndaj vetvetes, por mё pak llafazanё apo agresivё. Nё thelb, ne duket se nuk e marrim parasysh, apo e neglizhojmë, mundёsinё qё edhe tё tjerёt rreth nesh kanё po aq botё tё brendshme tё mbushur me mendime, frenime, ndjenja, emocione e pasiguri sikurse edhe ne." - J.R.

A mendoni se e njihni veten tuaj shumë mirë apo shumë pak? A ju ndodhë ndonjëherë të bëni sjellje për të cilat më vonë i konsideroni si "humbje e kontrollit (ndaj vetvetes)"?
Psikologët vlerësojnë se të gjithë mendojmë se jemi mbi mesataren, por kjo nuk mund te qendrojë pasi, nëse do të ishte kështu, mesatarja në kete rast nuk do ekzistonte.

I te ushtruarit profesion psikolog do te thote te jeshi qmendur si raste te gjalle ke radovan karaxhiqin..dhe duke u nis nga ky i fundit asnje psikolog nuk mund te dije per emocione te askujt.as ndjenja te dikujt..andaj cdo njeri e di vete dhe e njeh veten me mire se 1 milion psikolog te botes..dhe mos flisni per keto renavec se bota nuk ua ka pa hajrin po vuajtjen dhe mjerimin...

[tipi engjellor]

po mendoj qe njoh veten perderisa nuk muj me leju deri diku diken te me tregoje gabimet qe bej pra nifar menyre njohe kufite ............

[drinibardhe]

Eshte nje sfide e madhe te njohesh veten, nje nder sfidat qe asnjeri nuk e con deri ne fund pasi eshte shume e veshtire realizimi, per kete kane folur shkrimtaret e perroit te ndergjegjes qe i kane dhene nje larmi te madhe problemit ekzistencial duke e shtruar ate ne shume rrafshe kulturore psikologjike shpirterore por akoma eshte nje mister

por ajo qe me shqeteson thenia "fillimi fillon me njohjen e vetes tone" une jam shume larg ndoshta krejt njerzimi eshte fillimit.......... cfare fshihet ne kete teater ? cili eshte synimi ? pse?

edhe une po rri i qete po i fus nje raki me meze ahahahhaha dhe uliksi brenda vetes time le te bej nje gjiro bosh ahahah

[emine]

hiq se njohe,a me njifni ju mue