Ne Fe Nuk Ka Dhun

AlbaPoweR · 23-11-06, 02:48

Një nga besimet fundamentale që është ngritur nga fjalët e shenjta është ajo që askush nuk mund të detyrohet ta pranoj fenë Islame. Është detyrë e muslimanëve të paraqesin dëshmitë dhe faktet e Islamit tek njerëzit, kështu që, në këtë mënyrë të sqarohet e vërteta nga e kota. Më pas, kushdo që dëshiron ta pranoj fenë islame mund ta bëjë këtë dhe kush dëshiron të qëndroj në mosbesim që të vazhdoj në të. Asnjeri në asnjë mënyrë nuk guxon të kërcënohet apo dëmtohet nëse nuk dëshirojnë të pranojnë fenë Islame.
Në mes të shumë fakteve bindëse lidhur me këtë çështje janë edhe këto që pasojnë:
Allahu thotë: “Në fe nuk ka dhunë. Është sqaruar e vërteta nga e kota. E kush nuk i beson tagutët, e i beson All- llahut, ai është kapur për lidhjen më të fortë, e cila nuk ka këputje. All- llahu është dëgjues i dijshëm.” [Sure Bekare: 256]
Allahu thotë: “Sikur të kishte dashur Zoti yt, do t’i besonin çka janë në tokë që të gjithë. A ti do t’i detyrosh njerëzit të bëhen besimtarë?” [Sure Junus: 99]
Allahu thotë: “E, nëse të polemizojnë, thuaj: “Ia kam nënshtruar fytyrën All- llahut, e po kështu edhe ata që më ndjekin (pasojnë) mua! ”E thuaju edhe atyre që u është dhënë libri dhe atyre që janë analfabetë: “A nënshtroheni edhe ju?” Nëse janë nënshtruar, atëherë janë përudhur e nëse refuzojnë, vërtetë ti ke (për obligim vetëm) kumtimin e porosinë; All-llahu është Gjithvëzhgues i robërve të e Tij.” [Sure Ali Imran: 20]
Allahu thotë: “I dërguari nuk ka tjetër obligim vetëm të kumtojë (shpalljen).” [Sure Maide: 99]
Është shumë me rëndësi të thuhet se këto dy ajetet e fundit janë shpallur në Medine. Kjo është shumë domethënëse, meqenë se dëshmon se rregullën që paraqesin këto ajete nuk ka qenë vetëm për muslimanët e Mekës që atëherë ishin në gjendje shumë të dobët (të pafuqishëm).
Disa njerëz madje me habi pyesin, nëse feja Islame në të vërtetë përkrah një qasje të tillë, pastaj, çfar është e tërë kjo që ne sot dëgjojmë për xhihadin? Si mund ta sqarojmë luftën e të Dërguarit, paqa dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, dhe Shokëve të tij të zhvilluar kundër paganëve (mushrikve)?
Përgjegjja në këtë është se xhihadi në legjislaturën Islame mund të zhvillohet për arsye të shumta, por detyrimi i njerzëve për ta pranuar Islamin thjesht nuk është një prej tyre.
Arsyeja pse xhihadi ka qenë i pari që është lejuar në fenë Islame është për shkak se Muslimanët duhet të mbrohen nga persekutimet dhe dëbimet prej shtëpive të tyre.
Allahu thotë: “Atyre që po sulmohen me luftë, u është dhënë leje të luftojnë, për shkak se u është bërë padrejtë, e All- llahu ka fuqi për t’u ndihmuar atyre (muslimanëve).
(U lejuan të luftojnë) Ata, të cilët vetëm pse thanë: “All- llahu është Zoti ynë!” u dëbuan pa kurfarë të drejte. E sikur All- llahu të mos i zbrapste disa me disa të tjerë, do të rrënoheshin manastirët, kisha, havrat e edhe xhamitë që në to përmendet shumë emri i All- llahut. E All- llahu patjetër do ta ndihmojë atë që ndihmon rrugën e Tij, se All- llahu është shumë i fuqishëm dhe gjithnjë triumfues.” [Sure Haxhxh: 39-40]
Shumë nga dijetarët e hershëm kanë përmendur se këto ajete të Kur’anit ishin ajetet e para që ishin shpallë në lidhje me xhihadin. Më pas janë shpallur edhe këto ajete pasuese:
“Dhe luftoni në rrugën e All- llahut kundër atyre që ju sulmojnë e mos e teproni se All- llahu nuk i do ata që e teprojnë (e fillojnë luftën). Dhe luftoni ata kudo që t’i zini, dëboni prej vendit ata sikurse ju përzuan ata juve. Fitneja është më e rëndë se vrasja. Mos i luftoni ata pranë xhamisë së shenjtë (Mesxhidul-Haram) deri që ata t’ju luftojnë juve aty, e nëse ju sulmojnë, atëherë sulmoni edhe ju ata. I këtillë është ndëshkimi ndaj pabesimtarëve. Dhe nëse heqin dorë, pra All- llahu është Mëkatfalësi, Mëshiruesi. Vritni ata derisa të zhduket fitneja dhe të aplikohet feja vetëm për All- llahun. E në qoftë se ndalen (nga propaganda dhe lufta), atëherë lereni armiqësinë, përveç atyre që janë zullumqarë.” [Sure Bekare: 190-193]
Që nga ky moment, sfera e xhihadit është zgjeruar nga të qenurit tërësisht vetëm për mbrojtje kundër sulmeve direkte në atë gjithëpërfshirës për rezistencë ndaj atyre që shtypin fenë dhe mohojnë njerzëve lirinë e zgjedhjes së religjionit për vetën e tyre. Kjo ka ardhë më vonë, sepse kjo është e lejuar me ligj për muslimanët vetëm atëherë kur ata janë në gjendje të bëjnë një gjë të tillë. Në kohën kur janë të dobët, muslimanët duhet të luftojnë vetëm kundër sulmeve të drejtëpërdrejta. Sa i përket përhapjes së Islamit, kjo duhet të bëhet në mënyrë paqësore duke përhapur porosinë islame me fjalën e thënë dhe të shkruar. Këtu nuk ka vend për përdorimin e armëve që të detyrohen njerëzit ta pranojnë Islamin. Armët mund të përdoren vetëm kundër atyre që persekutojnë dhe shtypin të tjerët si dhe ndalojnë ata që të pasojnë ndërgjegjëjen e tyre në çështjen e besimit. Muslimanët nuk duhet të qëndrojnë anash dhe të bëjnë sehir përderisa njerzëve u është mohuar e drejta e besimit Islam si dhe janë të shtypur. Ky është kuptimi i fjalëve të Allahut: “Vritni ata derisa të zhduket fitneja dhe të aplikohet feja vetëm për All- llahun. E në qoftë se ndalen (nga propaganda dhe lufta), atëherë lereni armiqësinë, përveç atyre që janë zullumqarë.” [Sure Bekare: 193]