Kriza shpirtërore

[4peace]

Postimi origjinal është bërë nga Amina

Pikerisht eshte ky mendimi im rreth problemeve qe njerezimin e kan kaplu. Disa vlera humbin perderisa disa tjera fitojn vemendje, dhe sigurisht se njerezit, pikerisht ne vendet perendimore jan mesu me nje njefar lloje "luksuzi" dhe gjdo ndryshim qe rrezikon kete, normal qe shtyn drejte frige dhe ndoshta krize.

Kështu, e nderuara Amina, po flet edhe vet tema.

P.S. Ajo për çka po flitet këtu është e shënur me ngjyrë të kaltërt.


Njeriu është vënë para një zgjedhjeje qesharake ndërmjet lirisë e drejtësisë. Në Amerikë apo në Europë shumica vendosin për lirinë. Amerikanët janë tërësisht të dashuruar në idenë e lirisë, por në Amerikë mbretëron pak drejtësi, as në Europë s’është më shumë. Po të jetonit në ndonjërin nga shtetet e Bllokut Sovjetik (të cilët, megjithëse tash nuk ekzistojnë si Bllok, ende e mbajnë atë në vetëdije) zgjedhja do të ishte bërë në favor të drejtësisë, por nuk do të e kishit lirinë. Alternativa e këtillë është vërtetë absurd. Si liria ashtu edhe drejtësia janë hyjnore, kurse Hyjnorja është e pandashme. S’ka liri pa drejtësi sikurse që s’ka drejtësi pa liri.


...

[4peace]

***

Dikush (anonim, tek reputacionet) paska kerkuar te merrem me realitetin.
E me cfare po merrem une ketu?
Ai/ajo, ose nuk ka lexuar cfare kam shkruar ose nuk ka kuptuar sic duhet (per kete ka mundur te shtroje pyetje!?).
Une nuk merrem me "realitetin" e te se ashtuquajtures politike ditore. Shume nga mediat, per ta rritur lexueshmerine/degjueshmerine/shikushmerine e vet flasin per lajme ne aspektin senzacional. Problemi i tyre eshte se, sot flasin ndryshe, neser ndryshe e pasneser ndryshe...Ata qe flasin per cdo dite (edhe mbrenda dites) ndryshe nga e mehershmja quhen viktima te politikes ditore.

Sa i perket religjioneve, qe sipas ketij anonimusit qenkan fajtore per te gjithat, fola/shkrova mjaft. Pra, religjionet nuk e kane permbushur misionin e vet qe e kane. Po te ishte ashtu, atehere nuk do te kishim Luftera Boterore. Cka nuk do te thote se duhet t'ia leme fajin vec atyre e te tjeret t'i leme te pafajshem. Fajtoret gjinden ne te gjitha lemite e jetes. Per to jam duke folur (shkruar) gjat tere kohes.

Te vazhdojme tutje:

Nuk mund ta vësh njerëzimin para një zgjedhjeje të këtillë: „Nëse më votoni mua, do t’ju jap liri, drejtësinë harrojeni,“ apo: „Nëse votoni për ne, do t’iu sjellim drejtësi, por mos kërkoni liri.“ Të dy aspektet janë me rëndësi, meqenëse ata janë pjesë e natyrës njerëzore, pra, hyjnore. Ato (liria e drejtësia) vijnë nga shpirti. Kur shpirti fillon të manifestohet në ndonjë person, ky njeri do t’i dojë të dyjat, liri e drejtësi për të gjithë. Në thelb ato janë një dhe e njëjta. S’mund të ndahen dot nga njëra-tjetra, meqenëse fryma është e pandashme. Hyjnorja është një e tërë dhe për këtë arsye duhet të manifestohet në tërësinë e vet. Fjala është për unitet, kurse uniteti lind vetëm nga shkrirja e drejtësisë dhe lirisë në një.


...

[shfletuesi_]

Kriza shpirterore Huh mos e pasha kend ashtu ne ate krize. Me ka ndodh te shoh nje person qe ka pas krize shpirterore dhe kishte keto reagime:

Folke pa dite se qfar flet.
Urrejke njerezit.
Nuk njifke njerez si psh. Baben,nanen,motren,vellaun. Mua personalisht me vinte keq kur e shihja ne ate gjendje dhe shkaku i ati personi nuk shkoja per vizite aty sepse mund te ndodhke qe te thoshte ndonje gje palidhje e mua me vinte keq jo qe me thoshte mua por me vinte keq nga te familjes. Pas 2 vite kurim e kemi kuptuar qe kjo kete krize e ka pas nga: deshtimi i lidhjes me partnerin, deshtimi i provimeve ne fakultet dhe po ashtu humbja e kushtit per te dal ne vitin tjeter. Krizen shpirterore qdo kush ja sjell vetit e askush tjeter. Keto e sjellin krizen shpirterore mos e merreni qdo gje afer zemres se pastaj do pesoni keshtu.

[4peace]

Për ata që duan të kuptojnë, deri tash (sikurse edhe më vonë), e kanë marrë vesh që ka krizë të tillë, krizë shpirtërore…

Ka shumë fjalë, megjithëse të dëgjuara, e që shumëpak nga ne nuk i kuptojmë.
Pa le të më tregojë ndonjëri nga ju:
Përse jemi këtu, në këtë botë (planet)?
Ku jemi duke shkuar?
Nga kemi ardhur?
Ku/kah duhet të shkojmë?
Cili është kuptimi dhe synimi i jetës?

A i din ti këto përgjigje, panta-rhei?

Dhe vazhdojmë.
Çfarë është shpirti? Funksioni?
Me çfarë identifikohemi ne: Me trupin tonë fizik, emrin tonë, përkatësinë kombëtare, fetare, shkencore…letërnjoftim, pasaportë apo diçka tjetër?

Në një tekst kaq të shkurtër mund t’i gjejmë me qinda pyetje..




***

[4peace]

***



Kur të vijë koha (ajo s’është larg) do ta kemi të qartë se sa qesharake është të kërkosh liri pa drejtësi apo drejtësi pa liri. Kjo nuk shkon kështu. Mirëpo, pikërisht këtë e ofrojnë strukturat politike të Perëndimit dhe të Bllokut të Lindjes, i cili Bllok tanimë është shkatërruar dhe tash po përpiqet drejtësinë, e cila sot deri diku mbretëron ende, ta kompenzojë me diç më shumë liri. Për shkak të orientimit të imponuar drejt „tregut të lirë“ (forcat e tregut) drejtësia dhe paqja do ta kenë vështirë të zgjërohen në shpejtësinë e duhur.


...

[4peace]

***


Forcat e tregut (market forces, nëpër media përdoret shprehja „tregu i lirë“) cilësohen (me plot të drejtë) si forca të së ligës/keqes (djallit), meqenëse në vete përmbajnë pabarazi. Mirëpo e tërë bota është e kapluar nga ekonomia e forcave të tregut, madje edhe në ish-Bllokun e Lindjes. Kjo e favorizon një numër të vogël njerëzish në llogari të shumicës. Këtu qëndron ligësia. Kjo funksionon përmjet komerzializimit; komerzializimi cilësohet si diçka më e rrezikshme se vet bomba atomike, sepse është tinëzare (djallëzore). Nuk e shohim çfarë është duke ndodhur rreth nesh. Komercializimi ka depërtuar në tërë ekzistencën tonë dhe na mban të robëruar nën kthetrrat e saja.


...va

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

***


Forcat e tregut (market forces, nëpër media përdoret shprehja „tregu i lirë“) cilësohen (me plot të drejtë) si forca të së ligës/keqes (djallit), meqenëse në vete përmbajnë pabarazi. Mirëpo e tërë bota është e kapluar nga ekonomia e forcave të tregut, madje edhe në ish-Bllokun e Lindjes. Kjo e favorizon një numër të vogël njerëzish në llogari të shumicës. Këtu qëndron ligësia. Kjo funksionon përmjet komerzializimit; komerzializimi cilësohet si diçka më e rrezikshme se vet bomba atomike, sepse është tinëzare (djallëzore). Nuk e shohim çfarë është duke ndodhur rreth nesh. Komercializimi ka depërtuar në tërë ekzistencën tonë dhe na mban të robëruar nën kthetrrat e saja.


...va

I nderuar,
është fare e dukshme që analizat që ju po trajtoni këtu janë thjeshtë "traktate ekonomike"... në të vërtetë nuk përmbajnë në vetvete aspektin filozofiko-psikologjik...
Besoj se edhe ju pajtoheni që këto analiza janë pothuajse identike me përmbajtjen e veprës "Manifesti komunist" të shkruar nga Karl Marksi (nëse të njëjtin ekeni lexuar ndonjëherë).
(Përmbajtje e temës e denjë për nënforumin Ekonomia dhe Biznesi.)
E kundërta e tregëtisë së lirë, ishte sistemi socialist (komunist), nuk pati aty tregëti të lirë dhe komercializëm... por pati aq shumë krizë shpirtërore dhe pakënaqësi njerëzore sa u desh kryengritja dhe gjakderdhja nga masat e gjera popullore për ta përmbysur sa më parë.
Komercializëm dhe tregëti të lirë, nuk patëm në Shqipëri prej vitit 1945 deri në vitin 1990, por edhe ju vetë jeni dëshmitar i mjerimit, varfërisë dhe korruptimit të shpirtit njerëzor.

[Lapsi]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

***

Shumica e njerëzve sot nisen nga ajo se gara/konkurrenca është mundësia e vetme për të shkuar para. Kjo bindje na sjell në një gjendje të padurueshme. Kjo, para së gjithash, bëhet e qartë sot në fushat e tensionuara të politikës dhe ekonomisë. Njerëzimi është duke kaluar nëpër një krizë të thellë shpirtërore, e cila tregohet veçanërisht në këto dy lëmi dhe, mu për këtë arsye ajo, duhet të zgjidhet në këto dy fusha. Gjëja më e rëndësishme për njerëzimin është qe ta dallojë këtë. Ky është problem spiritual, i cili tregohet në strukturat e sotme politiko-ekonomike.

...

1. konkurenca nuk eshte gje e padurueshme, aty ku ka konkurence ka edhe vlera
2. fusha e tensionuar politko-ekonomike me teper ka te beje me ballafaqimin e fakteve dhe parimeve qe sjellin
3. Kriza shpirterore vjen atehere kur njeriu nuk kupton qellimin, ai beson se eshte i paprekshem, e ne fakt i del e kunderta

[4peace]

***

Kush nuk ka sigurim shëndetësor dhe është i varfër në SHBA, ai s’mund t’ia lejojë vetes të vejë dhëmbë të ri apo të operohet kur është e domosdoshme për jetë. Sistemi i tashëm shëndetësor është më i padrejti në gjithë historinë amerikane. Kush nuk ka mundësi për sigurim shëndetësor apo s’mund t’i paguajë faturat e mjekut duhet të vuajë. Ju duhet të shqeponi, për ju s’ka implantate të zemrës, përkrahës (aparat që rregullon rrahjen e zemrës) të zemrës apo çfarëdoqoftë trajtimi tjetër që është urgjentisht i domosdoshëm mjekësor. Sejcili shtet duhet t’i ofrojë popullatës së vet përkujdesje shëndetësore. Njësoj, ndër pjesët ekzistenciale përbërëse të jetës njerëzore bëjnë pjesë dhe ushqimi, kulmi mbi kokë dhe arsimi.

***

1. konkurenca nuk eshte gje e padurueshme, aty ku ka konkurence ka edhe vlera

„konkurrenca sjell kualitet“ është moto e globalistave neo-liberal.

Në shikim të parë, ashtu duket. Mirëpo, për t’i bërë konkurrencë një tregu (a tregtari) të fortë, duhet të ofrojmë produkt sa më të lirë e më kualitativ. Për ta arritur këtë në rend të parë duhet të sigurojmë fuqi (me çmim) të lirë punëtore. Për të ardhur deri te kjo duhet…
…të punojnë familje të tëra, së bashku me fëmijët që nga mosha 7-vjeçare në Indi, dhe prapseprap, megjithëse angazhohet e tërë familja, mezi arrijnë ta shuajnë etjen e urinë me ato të ardhura. Këta, pra, thejnë gurë, që nga lindja e deri në perëndim të diellit, ashtuqë të imtësojnë gurë për tregun perëndimor, që shërbejnë për zbukurimin e oborreve e kopshteve, duke i bërë konkurrencë konkurrentëve tjerë.
…apo të punojë dikush nëpër plantazhet e kafesë a çajit në Afrikë, për një rrogë minimale (që s’mjafton as për të jetuar e as për të vdekur), ashtuqë afaristi europian ta shesë atë kafe o çaj me çmime marramendëse
…apo të punojë nëpër plantazhet e Greqisë a Spanjës për një rrogë (1-2 euro për orë) minimale, vetëm e vetëm që pronari të bëjë konkurrencë…
dhe, siç është përmendur në pjesët tjera të shkrimit, pasurohet një pjesë e vogël në shpinë/llogari të një pjese të madhe. Që don të thot: Një pjesë e vogël po pasurohet gjithnjë e më shumë, kurse, pjesa tjetër, pjesa më e madhe, e cila shkon gjithnjë e duke u shtuar në numër – varfërohet. Edhe punë edhe i varfër. Kjo është konkurrenca në praktikë. Ajo në teori le t’iu mbetet atyre që punojnë vetëm me laps, pa dalur kurrnjëherë në terren.
Meqë edhe ti shkruan tek feja. Asnjëra nga fetë, e as feja islame, në thelb nuk e proklamojnë luftën konkurruese. Sepse, nëse nuk e ke ditur, është pikërisht „filozofia“ e konkurrencës ajo që ka sjellë dhe do të sjellë luftëra. Pra, kur konkurrenca nuk ia del në krye me mjete më pak të këqia ia krisë me luftë. Konkurrenca është e kundërta e bashkëpunimit/kooperimit.

Shul e shqip: Ky mendim yti nuk përkon aspak me fenë islame. Meqë erdhëm tek feja. „Filozofia“ e konkurrencës është e pranishme edhe nëpër religjione, gjegjësisht atyre që flasin në emër të tyre. Në këtë mënyrë, në të gjitha religjionet punohet për t’i bërë konkurrencë njëri-tjetrit. Numërohen konvertimet nga një fe në tjetrën, vetëm e vetëm për ta ngritur veten dhe, njëkohësisht (si qëllim primar) për ta dobësuar tjetrën…Kush fitoi këtu? Disa „mendimtarë“ janë pasuruar duke i shitur librat me muhalife, kurse besimtarët (shumica e njerëzimit) jetojnë në përçarje…
Tash, për të mos e zgjatur shumë, t’i kthehemi një pyetjeje nga më themeloret:
A ka ardhur Jezusi (Isa a.s.) për t’i bërë konkurrencë Mojsiut (Musait a.s.)?
Dhe, e ka ardhur Muhammedi (a.s.) t’i bëjë konkurrencë Jezusit (Isait a.s.)?
Përgjigja ndaj të dyja pyetjeve është, summa summarum, JO!
Po atëherë, si na qenka puna e konkurrencës? Dobia?

2. fusha e tensionuar politko-ekonomike me teper ka te beje me ballafaqimin e fakteve dhe parimeve qe sjellin
3. Kriza shpirterore vjen atehere kur njeriu nuk kupton qellimin, ai beson se eshte i paprekshem, e ne fakt i del e kunderta

Këto dy pikat tjera dëshmojnë për mosinformim apo keqinformim dhe lidhen me pikën nr. 1.


Cdo te mire.


...vaz

[Lapsi]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

***

Kush nuk ka sigurim shëndetësor dhe është i varfër në SHBA, ai s’mund t’ia lejojë vetes të vejë dhëmbë të ri apo të operohet kur është e domosdoshme për jetë. Sistemi i tashëm shëndetësor është më i padrejti në gjithë historinë amerikane. Kush nuk ka mundësi për sigurim shëndetësor apo s’mund t’i paguajë faturat e mjekut duhet të vuajë. Ju duhet të shqeponi, për ju s’ka implantate të zemrës, përkrahës (aparat që rregullon rrahjen e zemrës) të zemrës apo çfarëdoqoftë trajtimi tjetër që është urgjentisht i domosdoshëm mjekësor. Sejcili shtet duhet t’i ofrojë popullatës së vet përkujdesje shëndetësore. Njësoj, ndër pjesët ekzistenciale përbërëse të jetës njerëzore bëjnë pjesë dhe ushqimi, kulmi mbi kokë dhe arsimi.

***











„konkurrenca sjell kualitet“ është moto e globalistave neo-liberal.

Në shikim të parë, ashtu duket. Mirëpo, për t’i bërë konkurrencë një tregu (a tregtari) të fortë, duhet të ofrojmë produkt sa më të lirë e më kualitativ. Për ta arritur këtë në rend të parë duhet të sigurojmë fuqi (me çmim) të lirë punëtore. Për të ardhur deri te kjo duhet…
…të punojnë familje të tëra, së bashku me fëmijët që nga mosha 7-vjeçare në Indi, dhe prapseprap, megjithëse angazhohet e tërë familja, mezi arrijnë ta shuajnë etjen e urinë me ato të ardhura. Këta, pra, thejnë gurë, që nga lindja e deri në perëndim të diellit, ashtuqë të imtësojnë gurë për tregun perëndimor, që shërbejnë për zbukurimin e oborreve e kopshteve, duke i bërë konkurrencë konkurrentëve tjerë.
…apo të punojë dikush nëpër plantazhet e kafesë a çajit në Afrikë, për një rrogë minimale (që s’mjafton as për të jetuar e as për të vdekur), ashtuqë afaristi europian ta shesë atë kafe o çaj me çmime marramendëse
…apo të punojë nëpër plantazhet e Greqisë a Spanjës për një rrogë (1-2 euro për orë) minimale, vetëm e vetëm që pronari të bëjë konkurrencë…
dhe, siç është përmendur në pjesët tjera të shkrimit, pasurohet një pjesë e vogël në shpinë/llogari të një pjese të madhe. Që don të thot: Një pjesë e vogël po pasurohet gjithnjë e më shumë, kurse, pjesa tjetër, pjesa më e madhe, e cila shkon gjithnjë e duke u shtuar në numër – varfërohet. Edhe punë edhe i varfër. Kjo është konkurrenca në praktikë. Ajo në teori le t’iu mbetet atyre që punojnë vetëm me laps, pa dalur kurrnjëherë në terren.
Meqë edhe ti shkruan tek feja. Asnjëra nga fetë, e as feja islame, në thelb nuk e proklamojnë luftën konkurruese. Sepse, nëse nuk e ke ditur, është pikërisht „filozofia“ e konkurrencës ajo që ka sjellë dhe do të sjellë luftëra. Pra, kur konkurrenca nuk ia del në krye me mjete më pak të këqia ia krisë me luftë. Konkurrenca është e kundërta e bashkëpunimit/kooperimit.

Shul e shqip: Ky mendim yti nuk përkon aspak me fenë islame. Meqë erdhëm tek feja. „Filozofia“ e konkurrencës është e pranishme edhe nëpër religjione, gjegjësisht atyre që flasin në emër të tyre. Në këtë mënyrë, në të gjitha religjionet punohet për t’i bërë konkurrencë njëri-tjetrit. Numërohen konvertimet nga një fe në tjetrën, vetëm e vetëm për ta ngritur veten dhe, njëkohësisht (si qëllim primar) për ta dobësuar tjetrën…Kush fitoi këtu? Disa „mendimtarë“ janë pasuruar duke i shitur librat me muhalife, kurse besimtarët (shumica e njerëzimit) jetojnë në përçarje…
Tash, për të mos e zgjatur shumë, t’i kthehemi një pyetjeje nga më themeloret:
A ka ardhur Jezusi (Isa a.s.) për t’i bërë konkurrencë Mojsiut (Musait a.s.)?
Dhe, e ka ardhur Muhammedi (a.s.) t’i bëjë konkurrencë Jezusit (Isait a.s.)?
Përgjigja ndaj të dyja pyetjeve është, summa summarum, JO!
Po atëherë, si na qenka puna e konkurrencës? Dobia?





Këto dy pikat tjera dëshmojnë për mosinformim apo keqinformim dhe lidhen me pikën nr. 1.


Cdo te mire.


...vaz

Lexo nen reshta e do shohesh dicka tjeter. Eshte lehte te beshe copy-paste, eshte lehte ti perzishe temat, eshte lehte te kundershtosh dicka por eshte e rende t'iu permbahesh parimeve qe vete i ke theksuar. Piken dy qe kam permend eshte mire qe ta analizosh se do te kuptosh se une vetem iu kam pergjigjur temes qe e ke hape ti e nuk kam devijuar sikur po bene nga postimi ne postim

[4peace]

***

Kriza shpirtërore

Shumica e njerëzve sot nisen nga ajo se gara/konkurrenca është mundësia e vetme për të shkuar para. Kjo bindje na sjell në një gjendje të padurueshme. Kjo, para së gjithash, bëhet e qartë sot në fushat e tensionuara të politikës dhe ekonomisë. Njerëzimi është duke kaluar nëpër një krizë të thellë shpirtërore, e cila tregohet veçanërisht në këto dy lëmi dhe, mu për këtë arsye ajo, duhet të zgjidhet në këto dy fusha. Gjëja më e rëndësishme për njerëzimin është qe ta dallojë këtë. Ky është problem spiritual, i cili tregohet në strukturat e sotme politiko-ekonomike.

Udha që e shpie njerëzimin drejt përparimit qëndron në të dalluarit e asajë se kush dhe çka jemi. Shumë pak njerëz e dijnë se kush janë. Askush nuk e din përse jemi këtu, ku jemi duke shkuar, prej nga vijmë, çka është kuptimi dhe caku i jetës. Si mund të sillemi drejtë me njëri-tjetrin kur nuk e dijmë as kush jemi? Ka qenë detyrë e religjioneve për t’ua sqaruar njerëzve që, sipas natyrës se vet, janë shpirtërorë, pra hyjnorë. Megjithatë, kishat (religjionet) kanë qenë mjaft të pasuksesshme në këtë. Ato e kanë lënë njerëzimin në baltë.

Detyrë e kishave (religjioneve) ka qenë për të dhënë mësim dhe për të shëruar. Sipas mendimit tim, ato kanë dhënë mësim keq dhe praktikisht nuk kanë shëruar thuajse asgjë. Në vend që të japin mësim dhe shërojnë, ato na i kanë shtruar një sërë rregullash, dogma e doktrina të sajuara nga njerëzit, të cilat i shesin si fjalë e Zotit – jam i sigurtë se do të kishte qenë vështirë që Zoti t’i akceptonte këto fjalë si të Vetat. Me këto dogma e parime etike njerëzit s’mund t’i afrohen njëri-tjetrit, njerëzit religjiozë (besimtarët) janë përçarë dhe janë distancuar edhe nga njerëzit me orientim politik, ekonomik e shkencorë. Nuk do të duhej të ngjante kjo ndarje. Jeta nuk njeh qenie të ndarë.

Jeta është duke u ballafaquar me probleme e situata politike e ekonomnike. Por, gjithashtu na sjell edhe para problemeve e dilemave spirituale. Jemi duke jetuar në një botë spirituale sepse jeta është spirituale përnga natyra. As që mund të jet ndryshe, sepse sejcili nga ne është shkëndijë hyjnore, është Vetja, e cila pasqyrohet si shpirt njerëzor… Shumë pak njerëz e njohin këtë të vërtetë, kështuqë edhe shumë pak njerëz i vënë në pikëpyetje strukturat e sotme politike e ekonomike, nën të cilat jemi të detyraur të jetojmë.

Njeriu është vënë para një zgjedhjeje qesharake ndërmjet lirisë e drejtësisë. Në Amerikë apo në Europë shumica vendosin për lirinë. Amerikanët janë tërësisht të dashuruar në idenë e lirisë, por në Amerikë mbretëron pak drejtësi, as në Europë s’është më shumë. Po të jetonit në ndonjërin nga shtetet e Bllokut Sovjetik (të cilët, megjithëse tash nuk ekzistojnë si Bllok, ende e mbajnë atë në vetëdije) zgjedhja do të ishte bërë në favor të drejtësisë, por nuk do të e kishit lirinë. Alternativa e këtillë është vërtetë absurd. Si liria ashtu edhe drejtësia janë hyjnore, kurse Hyjnorja është e pandashme. S’ka liri pa drejtësi sikurse që s’ka drejtësi pa liri.


Nuk mund ta vësh njerëzimin para një zgjedhjeje të këtillë: „Nëse më votoni mua, do t’ju jap liri, drejtësinë harrojeni,“ apo: „Nëse votoni për ne, do t’iu sjellim drejtësi, por mos kërkoni liri.“ Të dy aspektet janë me rëndësi, meqenëse ata janë pjesë e natyrës njerëzore, pra, hyjnore. Ato (liria e drejtësia) vijnë nga shpirti. Kur shpirti fillon të manifestohet në ndonjë person, ky njeri do t’i dojë të dyjat, liri e drejtësi për të gjithë. Në thelb ato janë një dhe e njëjta. S’mund të ndahen dot nga njëra-tjetra, meqenëse fryma është e pandashme. Hyjnorja është një e tërë dhe për këtë arsye duhet të manifestohet në tërësinë e vet. Fjala është për unitet, kurse uniteti lind vetëm nga shkrirja e drejtësisë dhe lirisë në një.

Kur të vijë koha (ajo s’është larg) do ta kemi të qartë se sa qesharake është të kërkosh liri pa drejtësi apo drejtësi pa liri. Kjo nuk shkon kështu. Mirëpo, pikërisht këtë e ofrojnë strukturat politike të Perëndimit dhe të Bllokut të Lindjes, i cili Bllok tanimë është shkatërruar dhe tash po përpiqet drejtësinë, e cila sot deri diku mbretëron ende, ta kompenzojë me diç më shumë liri. Për shkak të orientimit të imponuar drejt „tregut të lirë“ (forcat e tregut) drejtësia dhe paqja do ta kenë vështirë të zgjërohen në shpejtësinë e duhur.


Forcat e tregut (market forces, nëpër media përdoret shprehja „tregu i lirë“) cilësohen (me plot të drejtë) si forca të së ligës/keqes (djallit), meqenëse në vete përmbajnë pabarazi. Mirëpo e tërë bota është e kapluar nga ekonomia e forcave të tregut, madje edhe në ish-Bllokun e Lindjes. Kjo e favorizon një numër të vogël njerëzish në llogari të shumicës. Këtu qëndron ligësia. Kjo funksionon përmjet komerzializimit; komerzializimi cilësohet si diçka më e rrezikshme se vet bomba atomike, sepse është tinëzare (djallëzore). Nuk e shohim çfarë është duke ndodhur rreth nesh. Komercializimi ka depërtuar në tërë ekzistencën tonë dhe na mban të robëruar nën kthetrrat e saja.


Kush nuk ka sigurim shëndetësor dhe është i varfër në SHBA, ai s’mund t’ia lejojë vetes të vejë dhëmbë të ri apo të operohet kur është e domosdoshme për jetë. Sistemi i tashëm shëndetësor është më i padrejti në gjithë historinë amerikane. Kush nuk ka mundësi për sigurim shëndetësor apo s’mund t’i paguajë faturat e mjekut duhet të vuajë. Ju duhet të shqeponi, për ju s’ka implantate të zemrës, përkrahës (aparat që rregullon rrahjen e zemrës) të zemrës apo çfarëdoqoftë trajtimi tjetër që është urgjentisht i domosdoshëm mjekësor. Sejcili shtet duhet t’i ofrojë popullatës së vet përkujdesje shëndetësore. Njësoj, ndër pjesët ekzistenciale përbërëse të jetës njerëzore bëjnë pjesë dhe ushqimi, kulmi mbi kokë dhe arsimi.

Kjo është përkujdesja themelore për ç’gjë kanë nevojë të gjithë njerëzit e të gjitha kombeve. Megjithatë, edhe sot e kësaj dite nuk ekziston asnjë shtet, as SHBA-të , për të cilat mendohet se është vendi më i pasur në botë, ku gjitha këto hyjnë nën të drejtat universale. Megjithëse këto do të duhej të ishin të drejta universale, po ta vështronim me vëmendje të gjithë këtë se si është, atëherë do të shihnim se kemi të bëjmë me dy botëra (lidhje me këtë temë ndoshta ndonjëherë tjetër).

© by „copy/paste“ 2001

[LABI]

Ankthi eshte pjesa me origjinale/jetike "e ekzistences-ekzistencialitetit" te qenies njerzore (per veten dhe te tjeret).. Si qenie , qe percepton , kritikon dhe reflekton ne RAPORT ME VETEN dhe TJERET !!


Te gjendesh i rrembyer nga ankthi mund te perfshihet ne domain te keti lloj "perkuzifimi" ??!!

[Pulebardha]

4 Peace ; me pélqeu tema juj...


Kriza ose suksesi i njeriut éshté njé komplex shumé i ndérlikuar tek njeriu, ato jan faktoret té cilét ne mvarshmeri me njeriun si faktor bie ndesh me jeten.

Kriza shpirtérore nuk vie mbrenda njé nate e jo as brenda nje ndite.... ajo eshte nje goté e cila pika pika edhe mbushet, dhe kur fillon me u derdhé vérejm se me ne nuk éshté dika ne regull.. deri né at mas sa ne vérejme se disa aktivitete jete po harojmé... nuk kemi interes te caktuar per aktivitetet e jetes e té cilat jan esenciale.... me njé fjalé nuk jemi vehtja yné mé. Dija dhe nderdija jan ato te cilat ngacmojné dasht e padasht unin toné.... derisa ndérdija pércjellé mesazhet e duhura ne trurin toné... ai éshté i stérngarkuar dhe nuk ka mundesi me e ndegjua /me pérfillé/ drejt, késhtuqe psikologjia e quan Fobi... frige / frigé nga e ardhméria.

Ju keni ceké disa faktore té cilét jan shumé me réndési, si psh. pasuria e trasheguar..../por kétu bie ndesh me gjenet e trasheguara/.... vesi. Shpeshheré njeriu trashegon pasuriné materiale... por jo edhe ate shpirtérore, e cila éshté njéra nder mé kryesoret... nése dikush mé fal njé milion por me mer lirine... atéher ai ka mar qenjen time... sepse milioni po nuk u shfrytezua si e miré materiale dhe né harmoni té ploté me liriné atéher uné kam para... leter por ajo nuk éshté pérmbushja e asaj e cila éshté me shumé réndési Liria. Kultura se si jeton njeriu éshté faktor shumé me réndési, higjena e trurit, dmth. stérngarkimi i trurit me gjéra té panevojshme....duhet uné te vuaj per boren e dimrit té kaluar shembull... apo edhe té hy né gara me tjerét, té jetoj me moton e té tjeréve, dmth. me réndési té madhe éshté me kuptua se secili njeri duhet jetua jeten e vet.... me qen vehtja e ti, shumé shiqojné té njejtin objekt dhe secili shef né ményren e ti dmth. asnjéri nuk e shef té njejtin objekt njejt.