Romani ynë

[GURI SYLAJ]

UNË BANOJ NË RRUGËN "DARDANIA. DE "






Cila stinë ishte, nuk më kujtohet por e di , dita ishte me diell dhe e ngrohët.
Trokita në një portë, të madhe druri, dhe kur u hap para meje doli një burrë shëndet lig, i hajthshëm dhe më një zë shumë melodik më dëshiroj mirë se ardhje.
Unë jam Bondi, më tha!
Në njëfarë dore, jam kujdestarë për këtë rrugë!
Mirë se ju gjeta, i thash!
Mirë se erdhe, e paqim një ndejë të mirë!
Nëse me lejoni do të ju falnja një këshillë sa për fillim, më tha.
Jemi shumë e në kallabllak ka shumëçka që ndoshta edhe nuk na pelqen. Ju jeni i ri këtu dhe faljani kohës durimin!
E ndëgjova dhe, sinqerisht, më ra shumë mirë ....

(Vazhdojeni, mundësisht pa shkëputje të mendimit dhe temes. )

[elvio]

S'mbaj mend ardhjen ,e si trokita,por mbaj mend zhurmimin e brendshem te konakeve dardane.
Te gjithe elementet krijonin nje atmosfere sa here here me rrembente oret,edhe here here i beja pyetje vetes ,,,,!

C'kerkoj ketu ?
Ndal beg se ka hendek!

Ne lapsat shumengjyresh krijonin pentagrame t'cuditshem.
Ndoshta ky ish thelbi ,kjo ish esenca se aty ne teresi kish kuptimin e nje shoqerie te tere.

Me vitet testohesh.
Kish arkitekte t'arrire!