Pagëzimi

[Denim]

Çka është pagëzimi?

Pagëzimi është sakramenti i parë pa të cilin nuk mund të marrim asnjë sakrament tjetër.
Pagëzimi është dera për të hyr në mbretërinë e qiellit, dhe në atë mbretëri nuk jemi të huaj, por trashëgimtar në kuptim të plot. Pagëzimi duke na bashkuar me vdekjen dhe ngjalljen e Krishtit na bën të krishterë dhe bijë të Zotit, me pagëzim bëhemi anëtar të kishës. Pagëzimi është dhurata më e bukur dhe më madhështore e Zotit.


Shën Pali në letrat e tij shkruan:

Të gjithë sa jemi pagëzuar në Jezu Krishtin, jemi pagëzuar në vdekjen e tij. Me anë të pagëzimit, pra, bashkë me Të jemi varrosur në vdekje që, sikurse Krishti u ngjall në lavdinë e Atit prej të vdekurve, po ashtu edhe ne të jetojmë në jetën e re (Rom 6, 3-4)!
Sepse gjithsa jeni pagëzuar në Krishtin – me Krishtin jeni veshur (Gal 3, 27).
Nëpërmjet veprimit të Shpirtit Shenjt, Pagëzimi është një larje që pastron, shenjtëron dhe shfajëson (1Kor 6,11; 12,13).
Kthehuni dhe secili prej jush le të pagëzohet në emër të Jezu Krishtit që t’ju falen mëkatet e atëherë do ta merrni si dhuratë - Shpirtin Shenjt (Vap 2, 38).
Të varrosur bashkë me të na pagëzim, bashkë me të edhe u ngjallët në saje të fesë, me të cilën besuat në fuqin e Hyjit që e ngjalli nga të vdekurit (Kol 2, 12).


Cilat janë frytet e pagëzimit?

Na shlyhet mëkati i rrjedhshëm, marrim Hirin e Zotit - Hirin Shenjtërues, fillojmë një jetë të re me Zotin. Pagëzimi jo vetëm pastron nga të gjithë mëkatet, por e bën posa të pagëzuarin një «krijesë të re» (2Kor 5,17), një bir të bijësuar të Zotit, (Gal 4, 5-7) që është bërë pjesëtar i natyrës hyjnore (2Pjt 1,4), gjymtyrë e Krishtit dhe bashkëtrashëgimtar me të (Rom 8, 7), tempull i Shpirtit Shenjt (1Kor 6,19)

Këtë sakrament e marrim vetëm një herë në jetë është vulë e pashlyeshme dhe nuk përsëritet më.


Kush pagëzon dhe kush mund të pagëzoi?


Mbarështuesit e pagëzimit janë ipeshkvinjtë, meshtarët, por në raste nevoje mund të pagëzoj kushdo, duhet të bëj atë çka bën kisha: merr ujin e derdh në kokën e kandidatit dhe thotë formulën trinitare: Thotë emrin e përsonit (Anton,...) unë po të pagëzoj, në Emër të Atit e të Birit e të Shpirtit Shenjtë. Këtë na ka mësuar vetë Jezusi (Mt 28,19) Prandaj, shkoni e bëni nxëns të mi të gjithë popujt! Pagëzoni në emër të Atit, e të Birit e të Shpirit Shenjtë. Pagëzimin mund ta marrë çdo njeri dhe njeriu që nuk është pagëzuar ende.

Pagëzimi është i domosdoshëm për shëlbim. Përnjëmend, përnjëmend po të themë kush nuk lind me anë të ujit e të Shpirtit Shenjtë, nuk mund të hyj në mbretërin e Hyjit (Gjn 3, 5).



Kumbara dhe ndrikulla - ata jane për famullin e vet zëvendes të prindërve dhe shembull i jetës së krishterë. Ata kujdesohen për jetën e shpirtërore te tij. Kanë për detyr që nunave të tyre, tu mësojnë themelet e fesë dhe të moralit te krishterë, dhe ta përkrahin që të jetë i qëndrueshëm në fe. Kumbarët duhet të jenë te rritur së paku 16 vjeçar dhe t’i kenë sakramentet, duhet të jetë besimtar të mirë, shembull për famullin e tij, prandaj duhet të kujdesemi mirë se kë do ta zgjedhim për kumbarë, sepse ka rëndësi shumë të madhë në fenë e krishterë.


Emri - është i rëndësishëm sepse Hyji na njehë dhe na thërret për emër. Emri tregon se kush je, emri duhet të jetë një emër shejti sepse shenjti i ofron të pagëzuarit shembull shenjtërie dhe i siguron ndërmjetësin e tij para Hyjit, emri gjithmonë duhet të ketë një domethënie.