Kur’ani - Burim I Udhëzimit Dhe Ndërtues I Jetës”

[Lapsi]

Me emrin Tend udhetoj




Njehere ne doren time kisha ca lule. Disa u vyshken, kurse njera me humbi, nuk e di se cka u be me te. Shume kohe e kerkova po kot, nuk e gjeta dot. Vertete po i ngjaja nje njeriu te shkretetires. Lodhje shume e pa rezultate, ehe, ndoshta deshta te behem nga njerezit qe shohin shume larg, ngase i dituri sheh shume larg, kurse i vuajturi edhe me larg...e ne kete rast jam nje i paditur po i vuajtur.E kuptova... jeta eshte sakrific... Bota nje mashtrim, e nuk mundesh te keshe ne dore ate qe e do per vete. Jam vetem nje udhetar... Ne kete rast vetes ia gjeta ngushellimin, mu kujtuan popujt e lasht, ata qe kishin ngritur civilizime dhe te njejtat kane vdekur, kulturat e tyre qe kane lulezuar e jane vyshkur, mbreterit qe kane mugulluar dhe jane zhdukur, kurse ne (njerezit) gjendemi ne te njejten hallke te zingjirit te madh te evoluciomit kozmik. Mendova thelle mbi keta ligje qe sundojne ne natyre e ne jete i vleresova ata, i pashe, nga ngjyrat shendritese te luleve deri te deget qe lekunden te pemet, nga bubullima e forte deri te zeri i zogjeve, ne cdo gje, ndieva reflektimin e Qenies me Fuqi te Pafundme.... verejta drite, nxehtesi...dukuri qe shfaqen dhe une duhet ti gjurmojme. Une udhetari i kesaj bote, qe eshte si nje liber i mbushur me ilustrime. Mundohem me e lexuar kete liber per te shtuar kulturen, pse jo edhe per me u lartesuar si njeri. E mos me u be si ata qe jetojne me sy lidhur per te mos pare, duke mos e ditur nga erdhi dhe nga shkon: qe vijne e ikin shpejt, pa lene asnje gjurme pas... E une jam duke menduar per Individualitetin e fshehte per syte. Para vetes shohe oqeanet, peisazhet e maleve dhe bahcet me ato pamje magjistare te shtrira neper siperfaqen e tokes. Ato jane reflektime te bukurive te pafundme te Tij qe me magjepsin...Cdo ze qe degjoje eshte thirje prej Tij dhe cdo gje eshte shenje e Tij. E ndjeje ekzistencen e Zotit ne natyre, edhe ne shpirtin tim. E une po vazhdoje udhetimin tim, jo per te kerkuar nje lule po per me e njohur Ate qe me ane te veprave te veta na ben te njohur Veten. Pra , jam ne nje rruge qe ska fund, per tu ndodhur gjithehere ne rrugen e Tij, duke kapercyer portat e hapura per tek Ai. O Udhezues! Te gjithe pasurin do ta harxhoje ne kete rrugen qe kam filluar, ngase ne Ty jam mbeshtetur dhe vetem TY te nenshtrohem... O Krijues ti je i gjithemeshirshem, me forco ne kete rruge se Ti je shpresa dhe qetesia e te mbeturve ne zi! Hape nje perde per mua dhe ma shero zemren time, shuaje urine time... O Zoti im nese une ne kete rruge kam be ndonje gabim, nese kam nuhatur eren e bukur te ndonje lule pa te drejte, me fal, nese kam prekur mbi te vertetat e larta qe skam mundur ti njohe , te kerkoje falje, me fal!


Agim Jakupi

[pranveruesi]

...e paske mpreh Lapsin mire ti ore, Allahu qofte i kenaqure me ty, ke nje kendveshtrim te urte te ngriture si kala gure mbi gure, e te renditure me shije te holle dhe perjetimin si shkas te shijes...


tungiii

[pranveruesi]

...te udhetoshe me Emrin e tije


La ila e ilallah eshte si nje membran e forte mbrojtese per Zemren, per Shpirtin per Dashurin per Nderin per mendjen e arsyes per te qene njeri aspirues ne gjithe kete kompleksitet ekzistues te krijuar nge Krijuesi Allahu Fuqiplote, qe te shohe horizontet pafundesin ne dukje, gjitheckane dhe asgjejen, fillimin dhe fundin ku ai qe me fali Shpirtine e kaq te mira per rrethe kerkon pake nga une, kerkon Faliminderimin dhe njohjen respektim dhe trajtimin me menyren meshirues te krijesave te tija, qe dhe une te shijoj Meshiren e tije kur te humb e kota dhe te filloje e perjetshmja...


...Une gabimtari e mekatari me mekate plote kame ngarrkuar thesin time plot e perplote, prandaj edhe e ndjej dhimbjen e ndjeja qastin kohen se isha ne erresiren qe po shendrriste me drita neoni, por qe kishin erresuar Zemren time e kishte ngurrurre ate...

...Vetem ateher kur balli ime preku me lehtesi token duke permendure emrin Tend te dashure. Vetem ateher ndjeva se edhe barra po letohej se Jeta ime po perjetonte nje ndriqim natyrore qe se kishte pase kurr me pare...

...Allahu ime i dashure pranoj penduesit qe pendohen me loqke e zemres fali dhe meshiroj ata qe fillojne e mbarojn punet,dite, udhetimet me Emrin tend...


tungiii

[Lapsi]

Postimi origjinal është bërë nga pranveruesi

...te udhetoshe me Emrin e tije


La ila e ilallah eshte si nje membran e forte mbrojtese per Zemren, per Shpirtin per Dashurin per Nderin per mendjen e arsyes per te qene njeri aspirues ne gjithe kete kompleksitet ekzistues te krijuar nge Krijuesi Allahu Fuqiplote, qe te shohe horizontet pafundesin ne dukje, gjitheckane dhe asgjejen, fillimin dhe fundin ku ai qe me fali Shpirtine e kaq te mira per rrethe kerkon pake nga une, kerkon Faliminderimin dhe njohjen respektim dhe trajtimin me menyren meshirues te krijesave te tija, qe dhe une te shijoj Meshiren e tije kur te humb e kota dhe te filloje e perjetshmja...


...Une gabimtari e mekatari me mekate plote kame ngarrkuar thesin time plot e perplote, prandaj edhe e ndjej dhimbjen e ndjeja qastin kohen se isha ne erresiren qe po shendrriste me drita neoni, por qe kishin erresuar Zemren time e kishte ngurrurre ate...

...Vetem ateher kur balli ime preku me lehtesi token duke permendure emrin Tend te dashure. Vetem ateher ndjeva se edhe barra po letohej se Jeta ime po perjetonte nje ndriqim natyrore qe se kishte pase kurr me pare...

...Allahu ime i dashure pranoj penduesit qe pendohen me loqke e zemres fali dhe meshiroj ata qe fillojne e mbarojn punet,dite, udhetimet me Emrin tend...


tungiii

Flm Pranverues... Ne jetojm caste, ata caste le te jene ne harmoni me imperativat e Tij...

[AlbaSoft]

Lapsi ke ardh per te shkruar vetem vazhdo te shkruash se te shkon per dor.

[Lapsi]

Nga cila do ane te shiqojme... nese mendojme thelle, do te bindemi ne ekzistencen e Tij

[Lapsi]

KUR’ANI - BURIM I UDHËZIMIT DHE NDËRTUES I JETËS”


Botën e kishte kapluar injoranca, në të mbizotëronin mendime të devijuara dhe drejtime shkatëruese. Krijesa më e bukur – njeriu gjendeshte në udhëkryq. Në te ishte shfaqur ligësia, ai e humbi rrugën dhe kishte ra në humnerën e frikshme të skepticizmit. Nuk dinte nga të orientohet, ai po i djeg duart me zjarrin të cilin e kishte ndezur për të harruar kush është ai vetë. Ai nuk ishte në gjendje t’i lexojë udhëzimet dhe shenjat që e rrethonin. Vërtetë ai udhëtonte në një horizont të pashpirtë... Gjendja e tij ishte e tëra në errësirë dhe çrregulli e rrënim, kishte harruar krijuesin e tij, fenë dhe vetën, thirrja e pejgamberëve që moti gjë e humbur dhe e padukshme. Rendet e shpikura nga njeriu, që për një kohë llogariteshin të suksesshme, me paraqitjen e dobësive dhe mangësive të tyre, po dështojnë. Në këtë kohë të paarsimit, ishte një vend ku errësira ishte edhe me e dendur se në vendet tjera. Vendet afër tij dalloheshin me disa të arritura, por Arabia ishte vetëm një vend i izoluar me një det të madh ranor. Ajo nuk ishte aspak nën ndikimin e kulturës. Kandilat e ndezur që moti ishin fikur. Nuk kishte shkolla, biblioteka, mendja e tyre ishte e mbushur me dyshime, sa që dituria e tyre ishte e ulët. Ishte vend pa pushtet , jetonin jetë të çuditshme me moral të degraduar. Jetonin të përçarë ne grupe dhe fise, ku çdo fis bënte përpjekje që të jetë suprimor ndaj fisit tjetër. Ekzistonte vetëm një ligj, ligji i xhunglës. Koncepte e tyre për moralin, kulturën dhe civilizimin ishin primitive. Jeta e njeriut, prona dhe nderi gjithmonë ishin të rrezikuara. Bënin jetë të vështirë, të çoroditur me tradita barbare, kënaqeshin në amoralitet, bixhoz, alkool. Vjedhja dhe plaçka ishin moto e tyre, kurse dhuna dhe vrasja, shprehi e tyre. Vajzat e tyre, për të mos pasur dhëndër, i varrosnin të gjalla. Kurse sa i përket besimit të tyre i mundonte e njëjta sëmundje që kishte kapluar tërë botën: adhuronin drunjë, gurë, idhujt...
Mirëpo, në atë kohë dhe në atë vend u shfaqën shkronjat këshilluese. Në horizont shfaqet drita, udhëzimi për njeriun, që është shenjë hyjnore, është fjalë e Krijuesit. Njeriu që s’dinte shkrim lexim, i zbret shpallja në shpellën Hira. Aty filloi të shpallet Kurani, që përmban mesazhe dhe ligje hyjnore i lindur në horizontin e njeriut duke zbritur nga lartësia e lartësive në masën e vlerave të njeriut, duke pasur parasysh unitetin trup-mendje-shpirt të tij! Kjo gjë që është lidhje e tokës me qiellin dhe qiellit me tokën, nuk fillon me urdhërin e adhurimit, në braktisjen e idhujve dhe putave, vajtimin e injorancës dhe dokeve e zakoneve të tij, por shpallja fillon me fjalën “Lexo”. Kjo ishte një ngjarje madhështore që hapi horizonte të reja për logjikimin e njeriut dhe studimin e mendimtarëve dhe historianëve. Piknisjen e artit, leximit dhe shkencës që do të jetë në emër të Zotit, do të përshkruhet me besim dhe njohjen e tij, duke ecur në rrugën e tij, në dritën e tij dhe udhëzimin e tij, dhe thotë : “ Lexo, me emrin e Zotit tënd i cili krijoi” (Alek: 1).
Pra, kjo dritë (Kurani që shpallet) që po shfaqej i referohet mendjes së shëndosh, ngase ai posedon njëfarë urtësie dinamike që e provokon mendjen dhe e gjallëron zemrën. E kjo urtësi funksionon në tre dimensione: përbrenda, jashtë dhe lartë. Përbrenda ai depërton në pjesët më të imta të zemrës dhe i mbërin thellësitë më të larta të mendjes.
Funksioni i jashtëm i përfshin të gjitha sferët e jetës dhe i mbulon parimet e të gjitha fushave të veprimtarisë njerëzore, duke filluar nga çështjet personale deri te marrëdhëniet ndërkombëtare.
Funksioni i lartësuar i Kura’nit përqëndrohet në Një Zot Fuqiplotë. Çdo gjë që ka qenë, që është apo që do të jetë, duhet të analizohet në këtë fokus: në praninë aktive të zotit në Gjithësi. Duke i pasur këta për bazë i dërguari i Zotit që ishte i pashkolluar, fliste me aq dituri dhe urti saqë askush para tij nuk kishte folur kështu dhe askush pas tij nuk do të flasë më. Morali i tij ishte Kur’ani. Ai u fut në kopshtin e bukurisë ku si të vetmin udhërëfyes dhe udhëzues do ta pranoje Kur’anin Fisnik. Andaj paraqitet para popullit të vetë si filozof, reformator dhe modelues i kulturës dhe civilizimit; politikani i famshëm, udhëheqës i madhë, gjykatës dhe si gjeneral i pacënueshëm. Ky transformim i madh ndodhi një herë, shembullin e të cilit historija nuk ka mundur ta përsërisë edhe një herë tjetër; shpërthimi në formë tufani kur njeriu vërtitej në vërbullën e egërsisë së injorancës. Shumëkush pyeste ç’kërkon Kur’ani prej nesh të punojmë, si kërkon të jetë besimi i jonë, morali, gjendja dhe sistemi ynë i vërtetë në jetë? Gjëja më e rëndësishme të cilën ia solli Kur’ani njerëzimit është parimi i tolerancës, duke e njohur tjetrin, me ç’rast nuk ka dhunë në fe. Nën hijen e këtij parimi i cili u jetësua në praktikë, kjo shpallje u manifestua me parime të madhërishme, ai u referua mendjes e jo motiveve, pasi Kur’ani është për popullin i cili logjikon, mendon, ai iu drejtohet njerëzve të cilët dijnë. Parimi i tij është ligj, kurse mrekullija e Kur’anit është e përhershme, çudirat e të cilit janë të pafundëta.
Duke qenë Kur’ani libri që mëson njeriun, me ekuilibrat më të imta, në kuptimin e esencës e jetës, të vërtetën dhe urtësinë, bëri që populli i cili ishte luftëdashës, i paarsimuar, i padiciplinuar dhe i fundosur në luftëra fisnore të përgjakshme t’i bashkoj nën një flamur, ligj, fe, kulturë e civilizim. Rregullat Kur’anore ndëruan mënyrën e të menduarit të tyre, shprehitë dhe moralin e tyre. Natyra e tyre jo e nënshtruar dhe krenare u kthye në nënshtrim dhe përulje ndaj ligjit të Zotit. Barbarët u bënë njerëz të civilizuar, mizorët në njerëz të drejtë dhe të përulur ndaj Zotit. E gjithë kjo e arritur është meritë e Kur’anit Fisnik që urdhëron drejtësin e vërtetë, lirinë e vërtetë, barazinë e vërtetë, nderin, vyrtitin, ndalon dhunën, politeizmin, padrejtësinë, injorancën, kamatën, gënjeshtrën, dëshminë e rremë. Përsëri është vetëm Kur’ani, libri që i merr në mbrojtje bonjakun, të varfërin dhe viktimën, i ul në të njëjtën karrige mbretin me skllavin, komandantin me ushtarin, akuzuesin me të akuzuarin, dhe i gjykon.
Padyshim, ura e cila solli deri këtu është intelekti. Intelekti i pasur është ai që i pranon udhëzimet dhe këshillat hyjnore, sepse ato janë nga i Urti për të mençurit dhe për të zotët e mëndjes. Rendi që u formua nga udhëzimet e Kuranit, nuk është rend i dalur për një vend të caktuar dhe për zgjidhje të një problemi , por është rend i cili u përgjigjet problemeve njerëzore në çdo kohë dhe ambient. Burimi i tij është hyjnor. Andaj vetëm nëse i marrim për bazë parimet dhe udhëzimet Kuranore do jemi të aftë ti largojmë kontradiktat që na kanë kapluar. Ngase Kurani është busull e sigurt jetësore... Është libër mbi gjithë librat , udhëzues dhe këshillues, ndërtues i jetës, që flet për konceptet e jetës(familjare,ekonomike, sociale, pastertisë, veshjes), paqes, moralit, lirisë, barazisë, besimit, mirësisë, devotshmërisë, vëllazërisë...
Historia mjafton si dëshmitare për këtë!




Agim JAKUPI- Shkup

[Lapsi]

Nuk përfiton nga begatitë e Allahut dituri dhe besim vetëm se ai që e njeh veten e tij dhe qëndron me të në fuqinë e vet, e nuk e tejkalon në atë që nuk i takon, e nuk thotë se "Kjo është e imja", mirëpo bindet se ajo është e Allahut, me Allahun dhe prej Allahut." (Ibn Kajjimit)

[AlbaSoft]

Kurani eshte udherefyes per te gjithe njerezit qe i besojne Fjales se Zotit dhe qe deshirojne te jetojne me te ,sepse ai eshte fjale e Zotit.

[premium]

Me të vërtetë Kur'ani është libri i jetës me norma dhe principe bindëse e praktike, të punës, ... QETESIMI I ZEMRAVE ME TE PERMENDURIT E ALLAHUT ...

[Lapsi]

Jo rastesisht e postova ate thenie te Ibn Kajimit... Kur ta njohim veten do ta njohim Zotin, krijuesin e gjithesise i cili me fuqin e Tij krijoi gjthecka. Kurani, pa marre parasyshe nga cili kend te veshtrohet ka qene dhe mbetet libri qe nuk ka ndryshime dhe qe i pergjigjet cdo kohe

[Lapsi]

ISLAMI DHE POLITIKA NDËRKOMBËTARE

Dr. Shefqet Krasniqi


A flet islami për politikën dhe të drejtën ndërkombëtare? Kush ishte i pari i cili ka folur e shkruar për politikën ndërkombëtare? Sa shekuj paraprijnë myslimanët në këtë politikë?


Nuk ka dyshim aspak se politika është pjesë e islamit siç e argumentuam javën e kaluar, dhe se Pejgamberi a.s., i pari i myslimanëve, ka qenë, përpos të tjerash, edhe udhëheqës politik. Por, jo vetëm kaq. Ai ka bërë edhe politikë të jashtme me të tjerët, gjegjësisht me jomyslimanët. Ai me atë politikë të mirëfilltë arriti ta ndryshojë jo vetëm gadishullin arabik, por edhe tërë botën.

Është shumë e njohur politika e tij me hebrenjtë e Medinës pas shpërnguljes së tij atje, e cila politikë është pjesë e "Kushtetutës (kartës) së Medinës".

Pastaj marrveshja e tij me mekasit idhujtarë në vitin e gjashtë hixhri dhe se çfarë politike të shkëlqyshme bëri për t`iu shmangur konfliktit me mekasit të cilët refuzonin ta lejonin të futet në Mekë për vizitën e Qabes. Pastaj politika e tij me të krishterët të cilët banonin në disa krahina të gadishullit arabik që ishin nën ndikimin e Perandorisë Romake.

Është e njohur politika e tij ndaj shteteve fqinje dhe të tjera të asaj kohe, se si secilit perandor apo mbret të asaj kohe iu dërgoi letër nëpërmjet ambasadorëve të ndryshëm rreth 15 vendeve të ndryshme,ashtu që ishte lider i parë që dërgoi ambasadorë në vendet e tjera.

Ashtu siç janë të njohura delegacionet e shumta nga i gjithë gadishulli arabik që vinin një nga një në Medinë, kryesisht gjatë vitit të nëntë hixhri për të debatuar rreth islamit dhe politikës së tij për interesin e gjithë gadishullit arabik.

Këto dhe shumë çështje të tjera janë dëshmi e qartë për politikën e jashtme, apo ndërkombëtare të ndjekur nga Pejgamberi a.s., fakte këto të cilat i vërtetojnë edhe shumë ajete dhe hadithe profetike, të cilat qartazi flasin për një politikë të tillë në të gjitha rastet dhe situatat.

Të njëjtën politikë e kanë ndjekur edhe kalifët e ardhur pas Pejgamberit a.s., në pushtet. Është e njohur politika e kalifit Umer ndaj të krishterëve të Jerusalemit dhe Xhamisë së Aksasë atje në vitin 17 hixhri, 638 lunar se çfarë të drejta të mëdha iu dha të krishterëve, banorëve të atyre vendeve.

Një politikë të tillë e kanë vazhduar myslimanët edhe më vonë gjatë gjithë periudhës sa kanë qenë sundues të botës.

Nuk mund ta harrojm politikën e liderëve të Andaluzisë (Spanjës së sotme) ndaj shteteve të tjera evropiane të krishtere.

Duke u mbështetur në këtë parim të rëndësishëm të islamit, jo vetëm prijësit fetarë dhe politikë që kanë shtjelluar e trajtuar politikën ndërkombëtare, por se edhe ulemaja, apo dijetarët islamë që nga fillimi janë marrë me këtë çështje dhe e kanë shtjelluar detajisht, bile më mirë se çdokush tjetër.

Muhamed Bin Hasen Esh-Shejbani (i vdekur më 189 hixhri), nxënësi i Ebu Hanifes, është njeriu i parë që ka shënuar libër të veçantë për raportet ndërkombëtare, i quajtur "Kitabus Sijeril Kebir" (historia e madhe), libër ky i cili është në pesë vëllime dhe numërohet bazë në këtë sferë dhe para më shumë se 12 shekuj.

Me këtë libër Shejbaniu ia kalon për më shumë se shtatë shekuj holandezit Grotius (1583-1645) i cili quhet: "baba i ligjit apo politikës ndërkombëtare" , ashtu siç ia kalon edhe juristëve të tjerë të krishterë që kanë qenë bashkëkohës të Grotius, apo para tij si: Vitoria, Suarez e Vasquez etj.

Duke pasur parasysh vlerën e madhe të këtij libri në këtë sferë dijetarët botërorë e të drejtave ndërkombëtare kanë vendosur që ta formojnë një institut në Gutenberg të Gjermanisë me emrin "Instituti i Shejbanit për të drejtat ndërkombëtare" , institut ky i cili ka për qëllim studimin e personalitetit të Shejbanit dhe mendimeve të tij rreth politikës ndërkombëtare dhe botimin e shpërndarjes së librave të tij. E të gjithë juristët e tjerë që kanë ardhur pas tij dhe kanë shënuar në këtë sferë kanë përfituar nga mësimet e këtij juristi të madh islam.

Më vonë kanë shënuar edhe shumë dijetarë apo juristë islamë në lidhje me këtë temë, bile pak nga librat e legjislaturës islame gjen që nuk kanë cekur kapituj të veçantë për politikën dhe të drejtën ndërkombëtare.

E drejtë kjo që anashkalohet nga pothuajse e tërë bota perëndimore, ashtu siç anashkalohet edhe shkenca e mjekësisë, matematikës, farmacisë, astronomisë, letërsisë, fizikës e shumë shkencave të tjera, të cilat kanë buruar nga myslimanët dhe për të cilat kanë mbajtur bajrakun e tyre me shekuj.

Anashkalohen nga fantazimi tyre fetar, sepse nuk donë ta pranojnë realitetin se myslimanët ua kanë çelur sytë botës dhe se ata vërtet kanë merita të mëdha për civilizimin e sotëm jo vetëm të Evropës, por të tërë botës. Por, megjithatë, ka edhe të atillë që pranojnë realitetin dhe e thonë të vërtetën dhe se historia nuk do t`ua harrojë asnjëherë ato të mira të shumta që i kanë bërë myslimanët për botën në çdo sferë të zhvillimit e të përparimit.

Zoti i pastë shpërblyer të gjithë ata që kanë punuar për të mirën e njerëzimit, e neve na mundësoftë që të punojmë e të lëmë gjurmë të mira pas vete! Amin dhe deri në javën e ardhshme me një temë tjetër. Selam alejkum ve rahmetullah!

[murrizi]

Postimi origjinal është bërë nga Lapsi

ISLAMI DHE POLITIKA NDËRKOMBËTARE

Dr. Shefqet Krasniqi


A flet islami për politikën dhe të drejtën ndërkombëtare? Kush ishte i pari i cili ka folur e shkruar për politikën ndërkombëtare? Sa shekuj paraprijnë myslimanët në këtë politikë?


Nuk ka dyshim aspak se politika është pjesë e islamit siç e argumentuam javën e kaluar, dhe se Pejgamberi a.s., i pari i myslimanëve, ka qenë, përpos të tjerash, edhe udhëheqës politik. Por, jo vetëm kaq. Ai ka bërë edhe politikë të jashtme me të tjerët, gjegjësisht me jomyslimanët. Ai me atë politikë të mirëfilltë arriti ta ndryshojë jo vetëm gadishullin arabik, por edhe tërë botën.

Është shumë e njohur politika e tij me hebrenjtë e Medinës pas shpërnguljes së tij atje, e cila politikë është pjesë e "Kushtetutës (kartës) së Medinës".

Pastaj marrveshja e tij me mekasit idhujtarë në vitin e gjashtë hixhri dhe se çfarë politike të shkëlqyshme bëri për t`iu shmangur konfliktit me mekasit të cilët refuzonin ta lejonin të futet në Mekë për vizitën e Qabes. Pastaj politika e tij me të krishterët të cilët banonin në disa krahina të gadishullit arabik që ishin nën ndikimin e Perandorisë Romake.

Është e njohur politika e tij ndaj shteteve fqinje dhe të tjera të asaj kohe, se si secilit perandor apo mbret të asaj kohe iu dërgoi letër nëpërmjet ambasadorëve të ndryshëm rreth 15 vendeve të ndryshme,ashtu që ishte lider i parë që dërgoi ambasadorë në vendet e tjera.

Ashtu siç janë të njohura delegacionet e shumta nga i gjithë gadishulli arabik që vinin një nga një në Medinë, kryesisht gjatë vitit të nëntë hixhri për të debatuar rreth islamit dhe politikës së tij për interesin e gjithë gadishullit arabik.

Këto dhe shumë çështje të tjera janë dëshmi e qartë për politikën e jashtme, apo ndërkombëtare të ndjekur nga Pejgamberi a.s., fakte këto të cilat i vërtetojnë edhe shumë ajete dhe hadithe profetike, të cilat qartazi flasin për një politikë të tillë në të gjitha rastet dhe situatat.

Të njëjtën politikë e kanë ndjekur edhe kalifët e ardhur pas Pejgamberit a.s., në pushtet. Është e njohur politika e kalifit Umer ndaj të krishterëve të Jerusalemit dhe Xhamisë së Aksasë atje në vitin 17 hixhri, 638 lunar se çfarë të drejta të mëdha iu dha të krishterëve, banorëve të atyre vendeve.

Një politikë të tillë e kanë vazhduar myslimanët edhe më vonë gjatë gjithë periudhës sa kanë qenë sundues të botës.

Nuk mund ta harrojm politikën e liderëve të Andaluzisë (Spanjës së sotme) ndaj shteteve të tjera evropiane të krishtere.

Duke u mbështetur në këtë parim të rëndësishëm të islamit, jo vetëm prijësit fetarë dhe politikë që kanë shtjelluar e trajtuar politikën ndërkombëtare, por se edhe ulemaja, apo dijetarët islamë që nga fillimi janë marrë me këtë çështje dhe e kanë shtjelluar detajisht, bile më mirë se çdokush tjetër.

Muhamed Bin Hasen Esh-Shejbani (i vdekur më 189 hixhri), nxënësi i Ebu Hanifes, është njeriu i parë që ka shënuar libër të veçantë për raportet ndërkombëtare, i quajtur "Kitabus Sijeril Kebir" (historia e madhe), libër ky i cili është në pesë vëllime dhe numërohet bazë në këtë sferë dhe para më shumë se 12 shekuj.

Me këtë libër Shejbaniu ia kalon për më shumë se shtatë shekuj holandezit Grotius (1583-1645) i cili quhet: "baba i ligjit apo politikës ndërkombëtare" , ashtu siç ia kalon edhe juristëve të tjerë të krishterë që kanë qenë bashkëkohës të Grotius, apo para tij si: Vitoria, Suarez e Vasquez etj.

Duke pasur parasysh vlerën e madhe të këtij libri në këtë sferë dijetarët botërorë e të drejtave ndërkombëtare kanë vendosur që ta formojnë një institut në Gutenberg të Gjermanisë me emrin "Instituti i Shejbanit për të drejtat ndërkombëtare" , institut ky i cili ka për qëllim studimin e personalitetit të Shejbanit dhe mendimeve të tij rreth politikës ndërkombëtare dhe botimin e shpërndarjes së librave të tij. E të gjithë juristët e tjerë që kanë ardhur pas tij dhe kanë shënuar në këtë sferë kanë përfituar nga mësimet e këtij juristi të madh islam.

Më vonë kanë shënuar edhe shumë dijetarë apo juristë islamë në lidhje me këtë temë, bile pak nga librat e legjislaturës islame gjen që nuk kanë cekur kapituj të veçantë për politikën dhe të drejtën ndërkombëtare.

E drejtë kjo që anashkalohet nga pothuajse e tërë bota perëndimore, ashtu siç anashkalohet edhe shkenca e mjekësisë, matematikës, farmacisë, astronomisë, letërsisë, fizikës e shumë shkencave të tjera, të cilat kanë buruar nga myslimanët dhe për të cilat kanë mbajtur bajrakun e tyre me shekuj.

Anashkalohen nga fantazimi tyre fetar, sepse nuk donë ta pranojnë realitetin se myslimanët ua kanë çelur sytë botës dhe se ata vërtet kanë merita të mëdha për civilizimin e sotëm jo vetëm të Evropës, por të tërë botës. Por, megjithatë, ka edhe të atillë që pranojnë realitetin dhe e thonë të vërtetën dhe se historia nuk do t`ua harrojë asnjëherë ato të mira të shumta që i kanë bërë myslimanët për botën në çdo sferë të zhvillimit e të përparimit.

Zoti i pastë shpërblyer të gjithë ata që kanë punuar për të mirën e njerëzimit, e neve na mundësoftë që të punojmë e të lëmë gjurmë të mira pas vete! Amin dhe deri në javën e ardhshme me një temë tjetër. Selam alejkum ve rahmetullah!

Padyshim. Tema në fjalë tëreheq vërtetë diskutim ( t'gjiglohen gishtat).
Këtu mes nesh nuk kërkohet ti shpalosim titujt akademik (nëse dikush ato edhe i ka ?) por mbase e keni sjellur këtu, atëher me po këta antar që jemi, edhe do ta diskutojm. a po ?
Një lutje kam unë ama,
A ka mundësi ta "ngrijm" për një javë, derisa të kalojn zgjedhjet Lokale në Kosovë, dhe më pas ta zhvendosim, pse edhe jo te politika ndërkombëtare, nga edhe do "llafosnim" ?!

[Lapsi]

Postimi origjinal është bërë nga murrizi

Padyshim. Tema në fjalë tëreheq vërtetë diskutim ( t'gjiglohen gishtat).
Këtu mes nesh nuk kërkohet ti shpalosim titujt akademik (nëse dikush ato edhe i ka ?) por mbase e keni sjellur këtu, atëher me po këta antar që jemi, edhe do ta diskutojm. a po ?
Një lutje kam unë ama,
A ka mundësi ta "ngrijm" për një javë, derisa të kalojn zgjedhjet Lokale në Kosovë, dhe më pas ta zhvendosim, pse edhe jo te politika ndërkombëtare, nga edhe do "llafosnim" ?!

Nje gje qe nuk arrije te kuptoj ketu eshte sjellja e anetareve. Nese dikush ka ndonje kunje per dicka nuk do te thote se te gjithe i kane faj. Sa i perket titujve shkencor, nuk mund t'ia heq ngase nuk dua te behem injorante e te mohoje dicka qe ne fakt ekziston.
Cka dua te them, kjo vlene per te gjithe anetaret e forumit: Ne qoftese i gjykoni njerezit, asnjehere nuk do te keni kohe qe ti doni ata.
Ju mirepres per debate konstruktive, por do te terhiqem sa here qe do te perdoren fjale ofenduese kunder meje

[panta_rhei]

Ok shefqet,
Jemi që jemi shqiptarë, nuk po shkojmë fort larg në këtë qasje:
Cili ishte qëndrimi i shteteve islamike ndaj çështjes së Kosovës në kohën sa ishim nën okupim dhe pas saj? Le të themi, nëse doni, edhe, qëndrimi i politikës ndërkombëtare islame?!

Ne, iu nënshtruam Amerikës, perëndimit dhe krishterizmit, dhe e refuzuam ndihmën e vendeve islame???!!!
Jo, aspak.
Vetëm pas luftës në Kosovë, nuk jam i sigurtë por, janë ndërtuar së paku 1500 xhami. Do të ndërtohet një katedrale.

Ose, si shpjegohen afërsitë e përhershme të bartësve kryesorë të islamit gjatë historisë, me kishën ortodokse (kujto patrikanen e Stambollit)... marrëdhëniet e vazhdueshme dhe të shkëlqyesme me rusinë, e me shtetet e popujt sllavë? Marrëdhëniet tradicionale të shteteve islamike me vendet diktatoriale dhe, sidomos, ato komuniste?
Si shpjegohen?
A e favorizon politika islame diktaturën??? A çka është puna?

Nejse...
Në të vërtetë, u kyqa në këtë temë për të shtruar këtë pyetje:

Çka po don ti shefqet??? Kah po don???
Shko, askush s'po të ndalë???