Nënëve të mia fisnike

[Dr. Leone]

Puthja e duarve te rrudhura..
(Gjyshes time)
Me ler te ti puth duart
qe jane rrudhur,
si kodrat e ketyre aneve,
ato duar,qe dikur
buke u dhane ushtarëve.

Dhe te ve koken,
ne preherin tend,
te me tregosh si dikur perralla,
nga ato qe s'gjenden ne asnje vend,
dhe te ma kete ziline gjithe mehalla.

gjumi te me munde,
ne ritmin e ninullave
qe ti kendon per mua,
te me lemosh ballin,
aty ku fati im u shkrua.

te me mbulosh pastaj,
kur te zbulohem naten,
kur te kollitem...
te shqetesohesh kur me humb,
se mos ujrave mbytem.

me ler te ta puth ballin,
ate te rrudhurin,
mbushur me brazda hallesh,
mua te paudhin,
te perkedhelurin tend
djegur mallesh.

kam malli per ty ketu ne shpirt,
qe ushtaon
si mijera zera tellallesh...

Dr. Leone

[Dr. Leone]

PËR NËNËN

Sikur syte e saj te mund t'i shihja teksa ngrihesha ne mengjes,
Sikur doren e saj ta prekja teksa ndieja mall,
Sikur shpirti im te mund te gjendej here pas here brenda saj
Do te isha e lumtur, zemra do te me behej mal.

Sikur nga pak te merrja nga shpirti i saj,
Sikur lodhjen e rrudhave mbi balle
t'ia shkepusja e ta merrja mbi vete,
Sikur cdo vuajtje te saj ta ndieja e ta ndaja brenda meje
Do te isha e lumtur, do me behej se e kisha shpetuar.

Moshen t'ia rinoja, syte t'ia gezoja me ciltersi
Doren t'ia shtrengoja e ta mbaja fort shtrenguar mbi gji,
Aspak te mos flisja, asnje zhurme, asgje ne ajer,
Vetem frymet tona qe do te perqafoheshin
Do te ndieja veten me mire,

Lot nuk do te kisha,
ata do te kisha lene per ata shpirtra pa fat
qe jeten ne mergim e shkojne
e qe nenen dot nuk e gezojne
e rrudhat e ballit dot nuk ia largojne.

Te kam ne zemer o zemer qe me jep fryme
per nje dite me shume
shprese e dashuri.

Dr. Leone

[Naki]

Dy poezit e fundit Gjyshes Time,dhe Per Nenen Me kane Fascionuar .
Keni respektin tim i nderuar dr .Leone

[florian]

pershendetje dhe urimet e mia me te sinqerta , poezit tuaja jan me te vertet te bukura.

[Dr. Leone]

florian dhe naki ju falenderoj shum per pershendetjet qe mi keni bere deshiroj qe te jeni mir kudo qe te gjindeni.
me respekt
Dr. Leone

[Dr. Leone]

Letra e Nenes"

1
Biri im, kjo është një letër,
nga nëna jote, një plakë e gjorë.
Mbas kohës që na largoi, si askënd tjetër,
më në fund lapsin mora në dorë!

2.
Sa herë loti rrugën ma preu,
mjegull e syve shikimin vodhi.
Diell i zjarrtë acarin theu,
zemër e nënës tutje s’të hodhi!

3
O biri im, shoh që je rritur,
je bërë i madh, në trup e mendje…
Veç mos harro, gjykim i ndritur,
t’keqen flak nga shpirti, pa fjalë, me endje!

4.
Si të gjithë nënat, ashtu dhe unë,
shikimin tres tutje, larg, tek e ardhmja…
Kurrë mos harro, të dua shumë,
e drejta e nënës është më e madhja!

5.
Të paktën këtë letër, ti bir, lexoje,
aty, veç dhembjes, ka plot urime.
Më pas, në do, grise, coptoje,
siç ke coptuar dhe zemrën time!

6.
Para 40 vitesh, kur një doktoreshë,
për shtatzëninë më lajmëroi,
mes shoqesh u ndjeva si luaneshë,
krah’ i gëzimit botën pushtoi!

7.
Të gjitha nënat e dinë se e mira,
merr tjetër vlerë kur pret një fëmijë.
Bashkë me agimet më të bukura, më të dlira
dhe det i trazuar i shqetësimeve do të vijë!

8
Në trup të mbajta jo pak, nëntë muaj,
flija e ngrihesha me vështirësi.
Si mund të mendoja që do t’bëhesha e huaj,
kur vuajtjet më shtonin veç dashuri!?

9.
Asgjë s’ma zvogëlonte dashurinë për ty,
dita-ditës mezi prisja të të shihja.
E ku kish më të lumtur se ne të dy,
për të varrosur djallin rrëmihja, rrëmihja!…

10.
Gëzohesha tek ndjeja t’ëmblat lëvizje,
për peshën tënde, që shtohej çdo ditë.
Të ndjeja tek rriteshe dhembje pas dhembjeje,
mes momentesh të mbushura plot shpresa e frikë!

11.
Më në fund erdh’ çasti kur ankthi larg humbi,
mes dhembjesh që as lapsi, as gjuha s’mund t’i shprehë.
Mbas shumë mundimesh jeta vdekjen mundi,
dhuratën që ta jep Zoti askush s’mund ta bjerrë!…

12.
E qara jote u përzie me lotët e mi,
të shihja e s’ngopesha nga gëzimi, mrekullia…
Për vite të tëra të mbajta në gji,
të lava, të shplava me duart e mia!

13
Prehrin e bëra shtrat për ty, o bir,
qumështin tim ushqimin më të preferuar.
Në netët e gjata t’i ndrisje si xhevahir,
unë vigjëloja e qetë, e lumturuar!…

14.
Lodhesha aq shumë, që ti të gëzoje,
mirësitë e mësimit prisja të shijoja.
Prisja me padurim diç të më kërkoje
e me gjithë shpirt, bir, të ta dhuroja!

15.
Kaluan mjaft vite e unë me këtë gjendje,
mëndeshë e gëzuar, durimtare e mirë.
Për ty s’ndjeja lodhje, mëdyshje e hamendje,
shërbëtore e papërtuar, pa sqimë, pa smirë!…

16.
Dhe nuk të vonuan shenjat e burrërisë,
kish ardhur koha për të të martuar.
Më në fund po ndaheshe nga krahët e djalërisë,
një agim i ri të ishte afruar!

17.
Martesa s’vonoi, ky ligj i bekuar,
por, oh, që n’ditën e dasmës zemra m’u thërmua.
Lotë gëzimi me dhembje rridhnin ngatërruar,
një re e çuditshme pranë m’u afrua!…

18
Dhe sot, sa keq që s’je më ai që njoh,
më braktise dhe e harrove, ti bir, hakun tim.
Kalojnë vite të tëra e unë nuk të shoh,
zërin s’ta dëgjoj e kridhem në trishtim!…

19.
O bir i dashur, s’të kërkoj shumë, veç pak,
këtë sjellje nënëmira kurrë nuk e priti.
Tashmë jam e lodhur, e dobësuar, plakë,
si e mohove atë që të rriti!?

20.
Nëse një e huaj diç do të dhuronte,
do t’i ishit mirënjohës, si ti dhe fëmija.
Vallë, si mundi djali kaq shpejt të harronte,
mirësitë e nënës, nga zemërligësia!?

21.
Sa herë që zemra ime për ty mirë dëgjon,
sa shumë që gëzohet, aq shtang e hutuar.
اfarë gjynahu kam bërë që nuk më viziton,
mos vallë hakun tënd s’e kam plotësuar?!…

22.
O biri im i shtrenjtë, dua të të shoh,
në mes besimtarësh e jo me qafirët.
Më jep shpërblimin e mos më moho,
mëshira e All-llahut është për të mirët!

23.
A s’ka ardhur koha që zemra të të zbutet,
për një plakë të përvuajtur që e coptoi malli?
Zemra e njeriut si aspak nuk tutet,
kur nënën e ka flakur porsi një gur zalli!?…

24.
Jo bir, jo, s’do ankohem e lutem kundër teje,
s’do e shfaq zemërimin, do e bluaj në vetvete.
Asgjë s’ka fuqi të të ndajë prej meje,
paçka se pikëllimi po më tret ndër vete!

25.
Dyert e qiellit do të hapeshin shpejt,
s’do të kish pengesë për lutjet e mia.
All-llahu do t’i përgjigjej kësaj nëne të shkretë,
mbi ty e familjen tënde do zbriste fatkeqësia!

26.
Oh, jo, nuk do ta bëj, se ti je im bir,
ke qenë dhe do të mbetesh pranverë e jetës sime.
Ke ndritur e më ndrit porsi xhevahir,
paçka se më ke lënë mes detit plot gulçime!

27.
Kthe rrugë, biri im, thinjat po të dalin,
vitet kalojnë shpejt e do të bëhesh plak.
Me lot të mërzisë ke për ta lutur dhe ti djalin,
e vërteta është e vërtetë dhe haku është hak!

28
Ki frikë të madhin Zot ndaj nënës që të pret,
besimi i vërtetë di t’i mposhtë pengesat.
Pendohu tek Krijuesi, si rob i sinqertë,
e dije se tek All-llahu grumbullohen ankesat!

29.
Kushdo që bën mirë, qoftë sa një thërrmijë,
do ta shohë atë, pa më të voglin dyshim.
Por dhe dënimi shpejt do ta arrijë,
atë që bën keq e s’ngutet në pendim!…

Dr. Leone

[Dr. Leone]

Nena ime


Rridhni o lot të vajit dhe o plagë të zemres..
Mos pyet cilat shpërthime të torturave qetsuan shpirtin tim
Tashmë humba të dashuren e parë dhe çdo të nesërme të bukur
Dhe nga gota piva pikat e fundit të barrës së rëndë

* * *

Nëna ime!! Duart tuaja dridheshin e unë shkoja në pakthim
Piskata: Ah.. Prit mos shko ti pa shkuar unë
Ende vazhdon brenda nesh dashuria për ty
Ja ku ne po i shtrijmë gabimet tona mbi varrë
Nuk ka mbet nga rruga jonë përveçse nderit të arritjes

* * *

Nëna ime!! Kush është tani që më udhëzon mua nëse humbi rrugën
Kush është që më flet mua për ullishtat e atdheun e vrarë
Kush është që më uron mua për të më ndihmuar Zoti!!
O nëna ime
Më thuaj ngase unë jamë i vetmuari i shtëpisë që pret
Ngase nuk ka gjë që më ngroh.. se dielli im ka përenduar

* * *

Nëna ime!! Mos qaj!! Dhe kush qan për jetën e përdhosur?!
Kjo është kohë për ata që ballin e kan mbështjellë me pambuk
Kjo është kohë për ata që rrinë ulur afër flamujve e kolltuqeve
Sa bërtita: O frikacak, përse tërhjekja dhe rrahja e tupanave?!
Mos pastroni turpin e humbjes por pastroni lëshimet nga truni

* * *

Nëna ime!! Po ndëgjoj nga mbrapa në mungesë vringëllimën e kuajve
Dhe po shoh pas tyre një gjeneratë që u përpoq të bënte të pamunduren
I dhanë qiellit hieshinë e tij dhe tokës ngjyrat e stinëve
Mos u çudit, ngase kaloi koha e vajtimeve për shekujt e shkuar!!


Dr. Leone

[Dr. Leone]

letër nënës...

shkruajta shume fjale per njerez " te panjohur" qe me dhuruan fjale momente, iluzione, por nuk munda te shkruaj asgje me vlere per Ate qe nuk u lodh kurre se me dashuri, per Ate qe vetem me dha pa kerkuar asgje...
per fat te mire dikush tjeter shkruajti ato vargje qe une aq shume kerkova...

moj nenokja ime, a je gjalle?
edhe une rroj. te pershendes!
le te ndrite mbremja si perralle,
mbi kasollen tende qe veç hesht.

mora vesh qe je shqetesuar,
dhe per mua brenga po te ha
del ne rruge duke veshtruar,
me xhupin e hedhur permbi krah.

dhe ne mbremje shpesh te fanitet,
endrr'e keqe syte ty t'i mbush
sikur ja, dikush po me avitet,
dhe ne ije thiken po me ngul.

qetesohu, moj e shtrenjta nene,
fshije qe nga syte ate kllapi.
pijanec i tille nuk jam bere,
sa te vdes pa u kthyer ne shpi.

jam i bute ashtu si kam qene,
dhe mendoj, mendoj vetem per nje gje,
qe me mall'e madh qe me ka zene,
koken mbi prehrin tend ta ve.

do te vij te kopshti yne i blerte,
lule plot te jete zbukuruar,
vetem mos me zgjo me ashtu heret,
siç me zgjoje tete vjet shkuar.

mos mi zgjo ti endrrat qe u shuan,
çfare nuk arrita, mos me ngacmo,
jeta shum'e eger qe me mua,
m'u desh humbje, lodhje ti provoj

mos m'u lut te falem si me pare,
s'mund te kthehem me ne ato vite.
ti per mua je mbeshtetje e pare,
ti per mua je gezim e drite.

e harro, nenoke, shqetesimin,
ti per mua me, mos u cfilit,
mos e tret ashtu ti larg shikimin,
me xhupin kraheve mos dil.


Dr. Leone

[Dr. Leone]

Zoti.

Kush e Krijoi boten me gjithe kete bukuri?
Kush ja dha natyres, gjithe kete hijeshi?
Kush Krijoi njeriun, veshet edhe syte?
Kush? Vetem Nje Zot qe nuk ka te dyte.

Ngjyren trendafilit, valle e kush ja dha?
me arome kaq t'kendshme valle e kush e mba?
Kush veçoi njeriun, permbi çdo gje tjeter?
Kush? Vetem Nje Zot qe nuk ka shok tjeter.

Natyrën e vdekur, valle e kush e ngjalle?
Pranveren pas dimrit, kush e ben me ardhe?
Kush e ringjall njeriun, pasi eshte bere toke?
Kush? Vetem Nje Zot, qe s'ka tjeter shok.

Kush na e jep shiun qe token gjelberon?
Kush e krijoi henen qe motet i nderron?
Zogjte qe fluturojne qiellit, valle e kush i mba?
Kush? Vetem Nje Zot qe shok tjeter s'ka.

Njeriut qe mendon, me dyshim s'i mbete,
Zoti i ka dhene mendjen, le te gjykoje vete,
Parajsa dhe ferri na presin ne ate jete
Cfare te besh ketu, atje ke me gjete.

Dr. Leone

[Dr. Leone]

SHPIRTI

Kur të dalë shpirti, prej trupit të mjerë

Ah unë po ndahem, do të thotë një herë

Tre herë do thërrasë, i vdekuri i mjerë

Por ne se dëgjojmë, atë zë të prerë

Lutet dhe thotë, për Zotin e vërtetë

Ujin që të më lani të mos jetë i nxehtë

Se unë e kam trupin tash të dërrmuar

Nga meleku i vdekjes, sapo kam shpëtuar

Kam dhimbje në trup, lehtë të më fërkoni

Shumë ju lutem, të mos më dërrmoni

Sikur ta dëgjonte, zërin njerëzia

Shpirt nuk do të mbetej, do vdiste gjithësia

Trupin e atij shpirti sikur ta vështrojë

Një melek i vjen, e do ta kuvendojë

Trupin tënd të vdekur, a e sheh i thotë

Vallë si jetove ti në atë botë

Obligimet që duheshin vallë a i praktikove

Apo me gjynahe, jetën ti e cove

Ia falim namazin pasi e ngrejmë

Në varr e mbulojmë, ikim dhe e lëmë vetëm

Ah njeriun e shkretë, me dhe e mbulojmë

Pa dyshim të gjithë atje do të shkojmë

Vëllezër të dashur, të gjithë u po shkoni

Të gjithë ju po ikni, por mua mos më harroni

Ku është dashuria, që më parë kishit

Ku janë fjalët e ëmbla që ju flisnit

Babai im ku është, sa fort që më donte

Ku është dhe nëna që pa mua s’duronte

Një fëmijë të mos ishte, në derë do të dilte

Një natë të mos ishte, gjumë gjithë natën ajo s’kishte

Sa isha i gjallë, në jetën e shkuar

Me njerëz të mirë, rrija i nderuar

Në varrin e errët, ah ç’u futa unë

Trupin e kam të zhveshur, qefina kan unë

Asnjëri nga shokët si di hallet e mia

Si qenka kjo vdekja, se di njerëzia

Nga të gjithë të ligat na shpëto Ti Vetë

Në xhenetet e Tua na ndero përjetë.


Dr. Leone

[Dr. Leone]

Kanceri


Ne qielli pishat
prape grisn enderrat
dhe shelgjet prape
zgjaten krahet nen shi
dhe floket e gjate i shkulen dhimbjet
perseri perseri..

Koridoret e erret me priten ne heshtje
pllakat i ndjejne hapat bute mbi shpine
mes qindra hapash mes mijera hapash
njohen te mite
Erdhe prape ? Te prisnim

Batanijet gri , kartelat , xhamat
rrugicat shtruar me asfalt
globet e bardhe e sallat e medha
shiringet, aget
Erdhe? Te pritem gjate.

Nje njolle e vogel
per ti keputur enderrat ne mes
per ta bere mamane te cmendet
dhe te ike prej meje e trembur

Nje njolle vogel
per te humbur cdo shprese..
per ti lene te gjitha te gjitha
E perse mister i shekullit
nga thellesia kohrash valle erdhe gjer tek ne

Nje njolle vogel metastaze
cfjale dhimbje cfjale e frikshme
sa pa kuptim te te kthej ne hic
sa pa kuptim ti lesh te gjitha
e perbindshme

Po une do te jetoj
pishat ne re
qielli,shelgjet te gjithe me thone
si do ikesh nga ne,
pse do ikesh nga ne
po une do te jetoj

Zeri i nenes,ajo qan
Alo: alo: sflet dot :Alo degjon
jam nena jote
Babai ne letrat e gjata plot mall..
po une do te jetoj

Jam i ri
po ceshte jeta
As per ti then po dashurise nuk mjafton
dhe ajo kerkon dhe ajo pret
si ta quash jete kete

E di kancer i zi
qendron i zi ne lotet e mi
doktor pse ma fsheh nuk kam frike
e di doktor e di
po une duroj
se dhimbjen e kam njohur qe ne femijeri
por une do te jetoj me shpirtin tim
afer Zotit me dashuri
ne jeten e cila nuk ka vuatje
ne jeten kur cdo dhimbje
eshte larguar tutje

O Zot forcoji zemrat prinderve te mi
ata me rriten ne femijeri
qan nena me lotet e saj
dhe babai i djek faqet me vaj

Mos u merzisni o prinder te mi
Une me ju do jem ne amshim
ne lendinat e jetes se bukur pa kthim
Atje ku Zoti do na jape dashuri

Lotojne syte e zemra preket
nena e gjore si hiri tretet
babi nis e vajton
per djalin qe me mall e kujton.

jam ketu prane jush mos me harroni
dhimbjen nga zemra gjithmone largoni
do vi nje dite dhe do takohemi
prane jush o prinder do qendroj,

dhe lotet derdhen si burim dhimbjesh
qajne zemrat dhe shpirtat
Por asnjeher shpresen se humben
se djalin e tyre nje dite do takojne
lot lot..............


Dr. Leone

[Dr. Leone]

Të dua nënë të dua shumë.


1.
Shpirti im është përmalluar
ثshtë tretur bërë shkumë
Ka shumë kohë s’të kam takuar
Të dua nënë të dua shumë.

2.
Syri im është duke qarë
Po rrjedh lot tamam si shi,
ka shumë kohë që s’të kam parë
ka kohë nënë që s’rri me ty.

3.
Veshi im është shurdhuar
është bërë porsi bori,
zërin tend më s’ka dëgjuar
shërohet nënë po t’dëgjoi ty.

4.
Goja ime rri e heshtur
ska dëshirë të nxjerr më fjalë
shpirti im është shumë i etur
e dogji malli për ty o nënë.

5.
Zemra ime digjet flakë
nga malli u bë hi e shkrumb,
të kujtoj unë ditë e natë
të dua nënë të dua shumë.

6.
Dora ime më nuk shkruan
rri e ngrirë porsi një shkëmb,
zemra ime për ty vuan
shpirti nënë për ty më dhëmb.

7.
Këmba ime s’do të ecë
si një lis qëndron në vënd,
s’di ç’të bëjë këmba e shkretë
do të vij në drejtimin tënd.

8.
Ti je yll që shumë ndriçon
mëshira e Zotit mbi tokë,
ti je ajo që më gëzon
pa ty s’ka kuptim kjo botë.

9.
Ti je hëna që dritë bën
me këtë dritë gjej rrugën unë
ti çdo dhembje ma shëron
të dua nënë të dua shumë.

10.
Me përgjërim zemra ime
të lutet çdo ditë o Zot
mëshiro Ti nënën time
dhe të gjitha nënat në botë.


Dr. Leone

[Dr. Leone]

TEK NENA

Ja ku erdha, nëna ime. Erdha
Por dora më dridhet e zilia nuk bie
tek porta
ndaj rri në prag si kërcu i harruar
i sjellë nga larg, nga lumi i mallit
që uturon nëpër dhera të huaj
e tundon zemren e mërgimtarit.
Erdha për të ndarë dhëmbjen me ty
për të bashkuar lotët
që rrodhën larg njëri-tjetrit
kaq vjet.
Tani s'na ndajnë kufijt e shteteve
veç kjo portë druri, e vjetër...
S'kam fuqi ta shtyj
s'kam fuqi ta hap
prandaj te lutem, hapma nëna ime
merrmë në krahë se ngriva
nga era, shiu e acari i huaj
që edhe këtu me ndjek pas si hije!
Qaj unë
qan ti nëna ime
e lotët mblidhen kruspull në futen e zezë
nga tmerri se unë, mëkatari i shpirtit
neser do të marr udhët prap nga kjo portë.
Shkodër 22 Mars 1992

Dr. Leone

[Dr. Leone]

P O E Z I H U M O R I S T I K E

PLAKU I PALLATIT

Plaku i pallatit per karshi
Me nje plake, ka ra n'dashni
Dite e nate per te mendon
Pa e pare dot s'duron.
Kur del plaka ne dritare
Plaku i shkret luan fare
Do qe t'ia bej me sy
Por i mbyllen qe te dy.

Dr. Leone

[Dr. Leone]

XHAXHI MINATORI!


Xhaxhi minatori,
gjoksin ke me lesh,
po edhe sikur te mos e kesh,
prap minator
do jesh.

CUPAT NE LENDINE.


Dalin çupat ne lendine,
Lule ato mbledhin,
mbledhin ato mbledhin,
po ka dhe qe nuk mbledhin.

Moj Balen

Moj Balen moj shtaz shpiake,
** n’oborr han kallamoq,
a e ke pa Flutren Bajrake,
me nendetse neper llaç?


A e mban mend kur ishim n’France,
lakuriq me duar nder xhepa,
na çoi era ne Breg te Ranes,
zaganjoret na xun me grepa?


Ka hyp pleshti n’kompanjel
e tan forcen i bjen kumones,
nget Frati me mantel:
- “Mos ma hiq buken e gojes”...


Mbi nje shkurre ulet lopa,

Mbi nje shkurre ulet lopa,
i dhemb brinja, i dhemb koka,
i dhemb koka, i dhemb brinja,
koke e lopes plot me thinja.

Une nje jete tulle,
ti nje jete llac
dashuria jone
pallat 15-kac.



Dr. Leone