Cfare mendoni per ndihma atyre qe kane nevoje?

[Domira]

Nuk di a ekziston ndonje teme e ngjajshme. Nese po, atehere lus moderatoret qe ta fshijne kete.

A mendoni se i ndihmojme mjaft ata qe kane nevoje, skamnoret, femijet pa prind e tjeret?
A jemi majft te vetedijshem se ndihma (sadaka) kurre nuk duhet ndalur, ne asnje kohe?
Cfare roli luan ne jeten e njeriut (shoqerise), vete organizimi per te ndihmuar dhe kujdesi per ata qe kane nevoje?

Diskutim te mire.

[uck_aksh]

Postimi origjinal është bërë nga Domira

Nuk di a ekziston ndonje teme e ngjajshme. Nese po, atehere lus moderatoret qe ta fshijne kete.

A mendoni se i ndihmojme mjaft ata qe kane nevoje, skamnoret, femijet pa prind e tjeret?
A jemi majft te vetedijshem se ndihma (sadaka) kurre nuk duhet ndalur, ne asnje kohe?
Cfare roli luan ne jeten e njeriut (shoqerise), vete organizimi per te ndihmuar dhe kujdesi per ata qe kane nevoje?

Diskutim te mire.

Domira te pershendes per temen
Un me disa koleg te punes qe nje vit mbledhim para dhe i dergojm familjeve te deshmoreve te UÇK ideja na ka lindur rastesish kur njeri prej kolegeve blej nje pako cigare ku paret qe i tepruan i shtini me nje kasafort te improvizuar dhe ateher vendosem qe te qesim per qdo dit, dhe qka me ka prekur shum kur edhe disa koleg qe i kemi nga India, Portugalia, Bangladeshi dhe disa zvicerran na pyten pse po qitni te holla aty ne i tregum edhe ata tash ndimojn per keto familje

[luan_i]

Postimi origjinal është bërë nga Domira

Nuk di a ekziston ndonje teme e ngjajshme. Nese po, atehere lus moderatoret qe ta fshijne kete.

A mendoni se i ndihmojme mjaft ata qe kane nevoje, skamnoret, femijet pa prind e tjeret?
A jemi majft te vetedijshem se ndihma (sadaka) kurre nuk duhet ndalur, ne asnje kohe?
Cfare roli luan ne jeten e njeriut (shoqerise), vete organizimi per te ndihmuar dhe kujdesi per ata qe kane nevoje?

Diskutim te mire.

Përshëndetje për Temën Domira.

Përkrahja dhe ndihma ndaj kategorive që më së shumti kan nevojë, përveqëse është akt Human dhe solidar, është edhe veprim njerëzor.

Këtu tek ne, në Kosovë, viteve të pas luftës, vërehet një rënie e madhe e solidaritetit. Njerëzit nuk janë edhe aq solidarë, siç ishin në vitet e para luftës. Kam përshtypjen se edhe Shoqatat Humanitare, të cilat në të kaluarën jo fort të largët, kan luajtur një rol shumë të madh dhe pozitiv, sikur nuk e kan atë rol dhe mision që e kishin.

Për vetë kushtet dhe rrethanat egzistuese, mendoj unë, imponohet një nivel më i lartë i përgjegjësisë qytetare, përgjegjegjësi që do të duhej pasuar me organizime dhe vetorganizime qytetare. Edhe vetë zoti është me ata që ndihmojnë nevojtarët.

[sunshine]

Sesa duhet dhe mundemi të ndihmojmë skamnorët, besoj se nuk mund të përmblidhet me një koment!
Pasiqë kam ndihmuar personalisht një aksion të tillë që është quajtur "Të ndihmojmë fëmijët bonjakë nga lufta", do e sjell një publikim të këtij aksioni në faqet e Kosova.de

Këshilli organizativ i aksionit humanitar "Të ndihmojmë Bonjakët nga lufta" njofton opinionin lidhur me rrjedhat e deritanishme të këtij aksioni, përmes publikimit të listave të dhuruesve dhe pranuesve të deritashëm. Aksioni ka zgjat deri më 31.03.02, pra gjatë gjithë dimrit dhe listat gati përfundimtare të dhuruesve dhe pranuesve po i publikojmë
tani. Këshilli vendosi që t'u shpërndahen familjeve nga 100,- EURO (200 DM).
LISTA AKTUALE E PRANUESVE
Familja e Salih Haxhollit, i vrarë me 19.04.1999, nga Makofci. Ka mbetur gruaja me katër femijë, dy djemë dhe dy vajza. Data e pranimit: 29.12.2001.
Familja e Mustafë Llapashticës, i vrarë me 18.04.1999, dëshmor i Zonës Operative te Llapit. Ka mbetur gruaja me tri vajza. Data e pranimit: 29.12.2001.
Familja e Nusret Jusufit, invalid i luftës, pjesëtar i brigadës "Agim Ramadani". Humbi jetën aksidentalisht me 05.01.2001. Ka mbetur gruaja Afërdita me një vajzë të cilat janë të strehuara tani në Prishtinë, rruga Jakov Xoxa. Data e pranimit: 30.12.2001.
Familja e Ramadan Krasniqit, i vrarë me 19.04.1999 së bashku me të birin Ismetin në Grabovc. Gruaja Myrvetja jeton në Kastriot me gjashtë femijë, katër vajza dhe dy djemë. Data e pranimit: 30.12.2001.
Familja e Fahrie Berishës, e cila mbeti pa burrë në vitin 1997, jeton në fshatin Batllavë, me gjashtë fëmijë katër djemë dhe dy vajza në kushte shumë të rënda.Data e pranimit 30.12.2001.
Familja e Nazmije Lepajës jeton me një djalë, në fshatin Lepajë, Besianë. Burri Rrahimi i është vrarë me 17.09.1998 në Lepajë. Data e pranimit: 30.12.2001.
Familja e Agim Dervishit nga Cikatova e vjetër në Drenas, i cili është vrarë me 30.04.1999.Jeton gruaja Hasime Dervishi me pesë femijë, tre djemë dhe dy vajza. Data e pranimit: 31.12.2001.
Sanije Krasniqi, familje 5 antarëshe, Bletar Drenas (Gllobar). I vrarë Beqir Krasniqi me30.04.1999.
Hava Krasniqi, familje 6 antarëshe, Bletar Drenas (Gllobar). I vrarë Jakup Krasniqi me 30.04.1999.
Idriz Dvorani, familje 5 antarëshe, Qëndresë (Tërstenik) Drenas. Të vrarë 5 djemë në shavarina me 31.04.1999.
Zelfie Gallapeku, familje 7 antarëshe, Qëndresë (Tërstenik) Drenas. I vrarë ushtari Halim Gallapeku me 06.06.1999.
Zarife Gallapeku, familje 8 antarëshe, Qëndresë (Tërstenik) Drenas. I vrarë ushtari Hamdi Gallapeku me 12.04.1999.Selvie Gallapeku, familje 4 antarëshe, Qëndresë (Tërstenik) Drenas. I vrarë ushtari Mujë Gallapeku me 12.04.1999.
Hana Gallapeku, familje 7 antarëshe, Qëndresë (Tërstenik) Drenas. I vrarë ushtari Rrahim Gallapeku me 12.04.1999.Sanije Tafaleci, familje 7 antarëshe, Fortesë (Vërbovc) Drenas. I
vrarë Mehmet Tafaleci me 30.04.1999.Hava Gllareva, familje 3 antarëshe, Fortesë (Vërbovc) Drenas. Të vrarë ushtari Ramadan Gllareva me djalin Detrimin dhe Lulëzimin me 04.05.1999.
Nebihe Rukiqi, familje 4 antarëshe, Fortesë (Vërbovc) Drenas. Një i sëmurë në familje dhe kushte tejet të vështira.Vlora Kastrati, familje 5 antarëshe, Fortesë (Vërbovc) Drenas. I vrarë
Ibrahim Kastrati me 30.04.1999.
Hamide Zhushi, familje 6 antarëshe, Fortesë (Vërbovc) Drenas. I vrarë
Imer Zhushi me 30.04.1999.
Ajnishani Zhushi, familje 5 antarëshe, Fortesë (Vërbovc) Drenas. Nga torturat dhe traumat i vdes burri.Fatime Kastrati, familje 3 antarëshe, Polluzhë Drenas. I vrarë i burri
me 24.09.1998.Shehrie Kastrati, familje 3 antarëshe, Polluzhë Drenas. I vrarë Bajram
Kastrati me 30.04.1999.
Sadie Azemi, familje 6 antarëshe. Skënderaj. I vrarë Ganiu me djemtë Shaipin, Fatonin dhe Azemin.
Tahire Hoti, familje 6 antarëshe, Polac, Skënderaj.I vrarë Shaban
Hoti. Arben Hoti, familje 3 antarëshe, Marinë Skënderaj.I vrarë Alush Hoti.
Hasime Dervishi, familje 6 antarëshe, Kastriot, të ardhur nga Gikatova. I vrarë Agim Dërvishi me 30.04.1999.
Myrvete Krasniqi, familje 7 antarëshe, Sibovc Kastrit.I vrarë Shaban
Hoti, izhdukur.
Inicues dhe udhëheqës të aksionit humanitar ishin:
Petrit Mirena, student i fakultetit të mjekësisë, Hannover
Shahin Salihu, student i fakultetit juridik, Hannover
Ragip Ramaj, kryeredaktor i "Doruntinës", Holzminden
Majlinda Lushta, studente e fakultetit të gjermanistikës, Wuppertal
Nexhat Miftari, student i fakultetit të mjekësisë, Heidelberg
të ndihmuar nga grupet punuese edhe në qendrat tjera.

Këto para janë mbledhur dhe shpërndarë në mënyrë vullnetare!
Besoj dhe shpresoj që aksione tëtilla do duhej më shpeshë organizuar.

[4peace]

Cfare mendoni per ndihma atyre qe kane nevoje?

“Çfarë mendoni…” e kisha shndërruar në “A mendoni ndonjëherë për ata që kanë nevojë?”

Pra, e mendojmë dot për nevojtarët?

Paraprakisht duhet t’i kthehemi pak të së kaluarës sonë, si asaj të afërt ashtu edhe të largët.

E kaluara (më) e afërt: koha e “komunizmit”
Gjat kësaj periudhe, pa marrë parasysh rrethanat tjera, të gjithë qytetarët/banorët e Kosovës kanë pasur sigurim social, sigurim/përkujdesje shëndetësor/e, kulm (të siguruar) mbi kokë, e madje edhe mundësi shkollimi. Shkurt e shqip: sejcili ka pasur mjaft për të ngrënë.

A kaluara e largët…
Është ajo me të cilën mburremi më së shumti. Për fat të keq, me këtë më së tepërmi mburren mburravecat, egoistat/egocentristat, karrieristat….Prej të së kaluarës më të largët e deri në të kaluarën më të re shqiptari është mbrurrur me virtytet e veta më të larta, siç janë: besa, solidariteti, mikpritja, bujaria…, cilësi/virtyte këto që mund të themi lirisht se kanë vdekur, i ka marrë i biri i…, kështuqë sot mund të habitesh edhe ti vet si shqiptar kur has në ndonjë rast të rrallë ku (mirë)pritesh me të vërtetë me “bukë, kripë e zemër”.

Të mos harrojmë edhe diçka.
Në të kaluarën e re, shteti (komunist) e ka pasur pushtetin, ndaj dhe obligimin për përkujdesje për gjërat më elementare…


Kurse tash, nëse vërtetë mendojmë se jemi duke jetuar në demokraci, ndërsa në demokraci pushtetin e ka populli, populli (çdo individ veç e veç) duhet të jet më se e vetëdijshëm se, jo që e ka vetëmse obligim moral por edhe obligim (gati) të pakusht të solidarizohet me nevojtarin, ta ndihmojë atë sipas mundësive të veta materiale e madje edhe morale…Çdo ndihmë, qoftë ajo edhe më e vogla, e ka efektin e vet (shumë) pozitiv.

Unë personalisht jam i njoftuar për shoqata dhe nisiativa të ndryshme humanitare, të cilat, sadopak ndihmojnë diç në të mirë. Ajo çka më pengon mua në këtë rast është se ka shumë syresh, ashtuqë edhe nuk ka mundësi të bëhet ndarja më e drejtë e atyre ndihmave, ashtuqë ato me të vërtetë t’i ndahen atyre që më së shumti ka nevojë për to. Në këto çaste e në këtë gjendje që jemi besoj se ka nevojë shumë të madhe për themelimin e një shoqate a shoqërie të vetme, e cila në gjirin e vet do t’i bashkonte (fuziononte) të gjitha shoqatat dhe nisiativat me karakter human. Të mbahet evidencë e saktë mbi të ardhurat e skamnorëve sikurse edhe evidencë e saktë mbi shpërndarjen sa më të drejtë të ndihmave, të tregohet shifra e saktë e dhuruesve etj. etj.


Gjitha të mirat nga ana ime (për sivjet)!


***

[valiii]

Cfare mendoni per ndihma atyre qe kane nevoje?


Atyre që kanë nevojë...??? ATA janë shumë , varfëria extreme ka përfshirë 30 %-shin e Kosovës, 40% ( të tjerë ) jetojnë me më pak se 1€ në ditë, 30 %-shi ( i mbetur ) mund të konsiderohen ata të cilët e shjijojnë LUX-in ( sa'do-kudo me t'njofshëm ), e ashtuquajtura "klasa e mesme" pothuajse nuk egziston fare .!
Do të ishte e mirë se ardhur çfar'do ndihme për ta, porse kjo vëtem sa do e zbutë pak varfërinë ( për një çast ) , sepse, ajo sa vjen e shtohet, " system corupted " = Kosova = Humnera !!!
Viti i Ri në qytetin e Pejës, këndon Dani në restaurant "çars" ( me kapacitet 600 ulëse ), për çiftë 100€-ki, plus fustani 7-80, grimi etc etc = me 200€ ( përafërsishtë), Kjo është e tepërt diskutues të nderuar, jam i sigurtë se gjysma e tyre raten mujore të kreditit e kanë po aq sa shpenzojnë atë natë...
S'kish pas t'pagume ( thojnë kah ana ime ) që sonte të solidarizohemi me ATA, Provojeni në shtëpitë e juaja, priteni vitin e ri, me bukë "bajat" e me sheqer të lagur në të... Do i ndihmonit ne këtë rast edhe vetës tuaj, ATYRE dhe Kosovës...

[Psikologu]

Temë e hapur me vend!
Pershendetjet e mija vllazerore për Ty e nderuara Domira.
Me të vertet , natat e festave per dikend jan gezim , per dikend ngushellim , per dikend edhe dhimbje shpirterore, pra nuk janë të gjithë të gezuarë.
Do të ndalem pak te tema.
Ndihmesa me e madhe qe mundet njeriu të e bejë ne jetë është ajo kur ndihmon njeriun.Nuk do të ishte mirë të flas per veten time se sa kuj i kam ndihmuar edhe me heret por edhe ne ketë prag të kesaj feste ose festave të ndryshme fetare, mirpo, do të shprehja deshiren , vullnetin qe të i ndihmoj cdokuj qe ka nevojë.
Do të kisha lutur ata/ato qe dijnë ndonjë familje qe ka nevojë per ndihmë , jo vetem per vitin e ri por edhe me shumë, le të me shkruajn ne mesazhin privat se ku gjindet ajo familje dhe cila eshte,sepse posedoj edhe gatishmerin morale por edhe atë ekonomike qe të ju ndihmoj.
Ju lutem me shkruani ne mp.
Gezuar të gjithve Vitin e ri 2008

[Dilaver]

Familja Moraça, nga Fierza e Pejës, jeton në kushte të rënda

BAJRAM SMAKA
Pejë, 24 dhjetor- Të strukur e të mbështjellë me lecka dhe batanije, këmbëzbathur në dyshemenë e betontë, katër fëmijët e familjes Moraça në heshtje shikonin lëvizjet e nënës së tyre, Elvanës. Ajo endej duarthatë nëpër dhomën e errët, duke thyer gishtërinjtë e duarve, e zënë ngushtë, sepse nuk kishte çfarë t'u sillte fëmijëve në sofër. Një foshnje gjashtëjavëshe, e mbërthyer në një djep druri, po ashtu e mbështjellë trash me batanije, po qante zëshëm në këndin tjetër të dhomës së errët e të ftohtë, pa e ditur brengën e prindërve. "Kam vetëm pak miell që na e falën fqinjët dhe një kilogram sheqer. Po u shtroj të hanë me sherbet. Tjetër gjë nuk kemi", thotë Elvane Moraça, nënë e pesë fëmijëve, dy prej tyre me të meta.
Ajo kishte vënë një enë me ujë të nxehtë mbi shporetin e drurit, i cili më shumë villte tym sesa që e nxehte zgafellën e kasolles. "Më vonë do t'u ziej një çorbë, sepse për bajram fqinjët na sollën pak mish. Fëmijët tanë nuk dinë të hanë tjetër, pos bukës së lyer me sheqer. Po të mos i kishim fqinjët që na shtrijnë dorën, do të vdisnim urie", thotë Elvanja, derisa përpiqej t'i bindte fëmijët se më vonë do t'ua shtrojë drekën.
Ndërkaq, kryefamiljari Bujar Moraça me një sëpatë po e largonte borën nga cungu i druve, sa për të shkurtuar ca krande, në mënyrë që ta thyente acarin që kishte depërtuar edhe brenda kasolles së tij, ku bënin jetë pesë fëmijët dhe bashkëshortja e tij. Pranë cungut asnjë dru, vetëm disa rrema të hollë që Bujari i kishte krasitur nga drunjtë e malit, sa për të kaluar edhe një ditë të vështirë në dimrin e hershëm me acar. "Sot kemi edhe pak krande, për nesër ditë e re, nafakë e re. M'u mërdhinë fëmijët. I varfri mërdhin më tepër", thoshte ai, kurse fëmijët e tij, të zbathur, kishin dalë me këmbë në borë për t'i ndihmuar babait t'ua dërgojë drutë brenda. "Këta nuk e dinë gjendjen sa të vështirë e kemi. Jemi të pakrah dhe të varfër. Nuk kemi asgjë. Këtë kasolle, që po e shihni, ma ka falë vëllai im, të cilit miqtë ia ndërtuan një shtëpi. Ajo është e kombinuar nga qerpiçët dhe lastrat. Një borë e madhe mund ta rrënojë, duke na zënë të gjithëve", përzien fjalë me vaj Bujari, tek po mblidhte çdo krande të shpërndarë rreth cungut të druve.
Familja Moraça, nga fshati Fierzë e Pejës, jeton në varfëri të skajshme, në kasollen e llamarintë, me dyer të çara dhe dritare pa xhama. Nuk gëzojnë asnjë përkrahje, pos ndonjë ndihme të rrallë nga Kryqi i Kuq dhe nga fqinjët. Të pesë fëmijët, të gjithë nën moshën 7-vjeçare, dy nga ta të sëmurë dhe një foshnjë, janë rritur para kohe. Ata nuk i njohin lodrat dhe gëzimin fëmijëror. Të gjithë kolliten, si pasojë e ftohjes. Kryefamiljari i pashpresë për ditë më të mira, derisa rrëfen për fatin e tij, më shumë qan sesa flet. "Po më dhimbsen këta fëmijë, të cilët nuk kanë faj që kanë lindur.
"Të gjithë fëmijët kanë lindur pas luftës. Nuk i kemi regjistruar fare, sepse as gruaja ime nuk ka dokumente të UNMIK-ut. Fëmijët nuk mund t'i regjistrojmë dhe të marrim certifikata për asnjërin, derisa dokumentet e Elvanes gjenden diku në Serbi. Kjo është pengesa kryesore që nuk na u ndërtua një shtëpi dhe që nuk gëzojmë asnjë ndihmë. Truallin na e fali fshati, mirëpo, pa dokumentacion, askush nuk na ndihmon", thotë Moraça.

************************************************** ************************
Me tronditi ky shkrim, ku për fat të keq raste të tilla nuk janë të rralla. Pa u marr me organizimet e shoqatat pasi lexova këtë artikull, gjetëm mënyrën për t’i dërguar nga një ndihmë simbolike kësaj familje të varfër.