POEZI DHE PROZE...VETEM PER TY....QE JE KETU...ATJE.

[Shkodranja]

...
Lerme ne preher te te rri
e diellin te ta zbres,
me tendin flok me bej hije
deri sa nata pasionin ta... ndeze.

[Shkodranja]

TI.... !

Je dielli i jetes time.
Je enderra qe enderroj.
Ti je bukuria e jetes.
Pa ty nuk mund te jetoj.
Te dua zemer♥♥♥.)))

[Shkodranja]

Nate me henen







Rrezet e saje ndricojne embel dhe paster.
Puhija e flladit te vjeshtes perkedhel flokun tim dhe mendja papritmas vete ke Ty.
Valle ka hen aty?Shijon rrezet ashtu si un?.Po perkedheljen e eres se lehte e ndjen edhe Ti?!
Apo pret te lind dielli Rreze- Arte dhe te ngroh shpirterat tane.
Po po e di,ti ate pret.Pret te shkelqej vesa e mengjesit,te shkrij dhe natyra ,te duket me e paster,me e qarte.
Ashtu si fyryra e vajzes pas puthjes se pare.Po po ashtu si natyra pas shiut.Eh gurgullimat e ujrave ne vjesht, sec renkojn
Lajmerojn dimrin dhe pranveren me pas.OOO Pranveren!Stinen e luleve.Lulezimin e dashurive
Ecejaket ne labirinthet e shpirtit, aty ku fshihen dashurit e fshehta.E cfar nuk lajmeron pranvera.
Lajmeron jet dhe Zemrat e Dashuruara gjer sa te dale hena tjeter... dhe pranvera tjeter.
E keshtu, cikli i henes vazhdo.Dhe dashuria jeton.
TE DUA .... JETA IME !

[iLOVEyou!!!]

sa poezi te bukura shkruaka shkodranja dhe nje prej tyre me pershtatet aq shume sikur te me ishte kushtuar mua.

[AKT]

Mendova se kohën mund ta ndalë
e dielli mos të zbres
vetëm sonte...
do ishim shkrirë në dashuri
në puthje
të përqafuar
unë edhe TI...
Mendova se askush nuk do na shohë
do na lejnë rehat
thashëtheme thurësit
ato që nuk përtojnë
të mbjellin
errësirë
në zemrat tona
ta shuajnë dashurinë...
Mendova se jeta zgjatje ka
dhe vdekjen e dëbon
mendova se shumë fjalë mbeten pa thënë
që ti më i kujton...
Mendova se çdo herë
vetëm ty të desha
e as në ëndërr tjetër nuk shiqova
e mund të na ndajë
vetëm vdekja...

[AKT]

i vështroj zogjët buzë lumit
të tërbuar
sillen vërdallë dhe sikur luten
ura të shpëtoi
e ëma të iu kthehet
dhe thjesht të i përqafoi...
e uji rrëke vjen pa ndalim
nuk ka të sosur
tepricë e quajnë
e sytë i mbajnë në qiell
të gjithë...
a thua o zot ky shi
ka mbarim...

bukë lypin edhe në ZUS
sikur 100 vjet më parë
Luli i vocërr
mëshirë nga lartë
e ta marrsha
se kështu
se kena të gjatë...

përceptim i gabuar i ateizmit
trajtim i pacipë i pasurisë
vrapimit
tradhtisë
pas një jetë më të mirë
dhe vetëm
pas pasurisë...


saliu fajtorë
faltore a ndigjon
bie shi
dhe për hatër të tij
nuk ndalon...


ku është fundi i sakrificës
përgatitjet për
përmbytjen e botës
vallë a kanë filluar...

[AKT]

e kthej kokën pas dhe shoh një horizont të murrmë,shoh fjolla të ngurta,hije që vijnë pas dhe mjegull lëshojnë sikur retë e zeza të jugut që na lodhën me shi...shoh or miku im i dashur e çka nuk shoh ,këtu në pragun e vitit të ri që më duket se po vjen jo pas 365 ditëve por më pak se 36,5 ..vështroj me kureshtje dhe mundohem të shoh muajin e parë,të dytë,të pestë ,të dhjetë...më beso anamnezë e quaj kujtesën time,gjendjen shpirtërore amulli të përplasur me frikën nga ajo që vjen...e fëmijët në internet komentojnë vitin e ri dhe tmerri i kaplon që ky është para atij që nuk duan ta festojn...e kush më thuaj e ka fajin...apo duhet të mbes jetim pa shtëpi,pa prind...sa i pafat faji....jetimore për te nuk ka...kush e friksoj dhe ndali buzëqeshjen tonë,po pyet bota e re? Përse gjithë ato videoklipe,parashikime të cunguara,improvizime dhe energji negative që shtrihen kudo...përse kriza zgjatë dhe përse na kujton thënien "paç e mos paç"...përse fundi i botës duket aq real sikurse shkolla që fillon të hënën dhe mbaron të premten...përse duhet këtë e përse atë...etej etj...humb optimizmi,motivacioni dhe pamjaftueshmëria e asaj që jeta na dhuron e na jep me lugën e vogël me dorë të dridhur...unë përsëri do festoj sepse jam mësuar me këto dhimbje që jeta na dhuron,jam mësuar me vesin e saj dhe zënkat e përditshmërisë së saj,jam bërë imun ndaj hijeve të zeza dhe parashikimeve të cunguara dhe informacioneve të dështakëve të botës së pafund të internetit...

[AKT]

vjen ti perseri andej nga nuk te pres...afrohesh dhe me puth ne faqe,me shterngon me duart te gjata...parfumi yt kundermon arome te paperseritur...thua se je ne kalim e siper dhe nuk do qendrosh gjate.kujton ate cka kemi folur ne takimin e fundit dhe ringjalle shpresen e fundit ...perseri dimrin e ben te ngroht,thepat e maleve i ngrin sikur akullnajat e veriut polar,ashtu i shendrron gjithnje...dhe perseri me puth ne faqe,thua se jemi miq te vjeter dhe miqt keshtu e kan ves pershendetjen...mua nuk me pelqen,te marr hopa dhe mundohem nga dheu te te ngris por nuk mundem...a thua pesha yte ndryshoi apo me rroku pleqeria e flamosur...dhe dua te te puth njeher me gjithe mend ashtu sic e kemi bere dikur dhe gjaku perseri ngazellon shpirtin,kendell shpresen e fundit dhe casti mallengjyes me ben prap per vehte...ah sikur edhe pak koha te premtonte,vetem edhe pak minuta ne oret e numruara nga akrepi super i shpejt...qendro sonte te thashe me ze te ngrire dhe buzet e ngjitura nga epshi i dashurise qe ndjeva perseri per ty e bukura e dheut te huaj dhe kujtimi i vyshkur i tokes sime, te vendlindjes...sapo dua te te puth perseri ti me largohesh dhe me pershendet nga se largu,largohesh dhe zvarre mbjell renkimin e pafund,shuan shpresen e fundit...deri kur ???

[AKT]

Thane ...
Qe dimri do zgjase,
e pranvera,
perseri do vonohet
thane..
Edhe ca te tjera fjale
qe mua,
shume pak me kujtohen...
Thane ...
Ne jemi nje,
dhe jeta do na bashkoi
e kur e dashur
se une nuk po duroj...
Thane...
Qe yjet do zbresin nje dite
e ti,
do kerkosh meshire
thane qe ta pranosh
e ke te veshtire...
Thane ..
Qe s e bashku do perfundojm
une, ti dhe dashuria jone...

[AKT]

mos u largo me vesen e mengjezit
sepse eshte perseri Pranvere...
e ti me kthehesh perseri
ne endrrat e mia
e bukur si perhere...


mos u largo pa e thene
edhe nje te vetem Lamtumire
sepse une ende te dua
e ti....
ate e dine mire..

mos u largo pa nje perqafim
e pres ate ,eh qe kur as vet se dij
eja behu shoqja ime kesaj nate
vtem me nuk mund te rrij...

[AKT]

mos u largo me vesen e mengjezit
sepse eshte perseri Pranvere...
e ti me kthehesh perseri
ne endrrat e mia
e bukur si perhere...


mos u largo pa e thene
edhe nje te vetem Lamtumire
sepse une ende te dua
e ti....
ate e dine mire..

mos u largo pa nje perqafim
e pres ate ,
eh qe kur as vet se dij
eja behu shoqja ime kesaj nate
vetem me, nuk mund te rrij...

[Shkodranja]

LAMTUMIRË HARRIMI
.
Prania e rrezeve diellore në pranverë
Dhe përshëdetja e yjeve nga lartësi qiellore,
Buzëqeshje hëne me praninë e saj.
.
Tashmë e kuptuar për vetminë time
Hëna më shoqëron me shkëlqimin e saj,
Dhe vështron qetsinë time pa zë.
.
Druan mos heshtjen do ma tremb,
Por asnjëherë nuk më zmbraps se jam vetja,
Derisa në duar mbaj një ditar duke lexuar.
.
Histori të vjetër që dikur do ta kem shkruar
Kapitull vuajtjesh të ikura dhe sikur e përshëndes:
-Lamtumirë për jetë harrim i kohës së ikur!

[Shkodranja]

Zeri i Dashuris

Nates plot yje
degjova nje zé,
I fliste dashurise
shume embel....
Fjale qe vec zemra
mund t'i degjoje.
Fjale jane , apo enderra ?!
Apo muzike djepi,
qiellit pa fund
ku bera prove...
Brenda ketij zeri
brenda kesaj muzike
te rigjeta ...

[Shkodranja]

Me shiko !


Me shiko kur me flet.
e veshtro si dritherohem,si syte me vezullojne kur ti largohesh.
Me shiko ne sy nese je i sincerte,
e mos u tremb kur syte e mi vezullojne akoma kur te shikoj.
e pas kesaj .....
mos me mendo me me sy hapur,
aty duke rijetu dritherimat.
Jam larg tashme,kam vetem nje kujtim nga Ti.
kujtimin e buzeve qe leviznin,e fjaleve pa ze per mua.
e mos kerko te falur.
Jam ne terrin e syve te mi,
mezi pres te shoh driten tende.
sepse tani,jemi me larg se kurre.........
Te dua dhe per Ty po vuaj.

[Shkodranja]

Shpirti im nuk gjen qetesi!



Cdo dite i numeroj ditet
Iku dhe nje dite
E une e lodhur rri
Per Ty i hap syte

Nga malli per Ty
Buzet me jane care
Fytyra me eshte djegur
Syte me jane thare

E shpirti i vrerosur
robtuar per ty
Rri ne pritje rri
E nuk gjene qetesi.